tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post1444306478627791772..comments2023-10-04T11:54:02.717+03:00Comments on E-Lawyer: Μερικές a posteriori σκέψεις για την "Συμμετοχική Δημοσιογραφία"e-Lawyerhttp://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-6858779172008033312008-10-27T12:40:00.000+02:002008-10-27T12:40:00.000+02:00Ανδρέα σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.Πράγματι, όπ...Ανδρέα σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.<BR/>Πράγματι, όπως το έχω γράψει υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στη στάση της Παναγιωταρέα και στη θέση της Γουίτλοκ.<BR/>Ωστόσο, ανάμεσα στους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας υπάρχει και η υποχρέωση παράθεσης της αντίθετης άποψης σε ερειζόμενα ζητήματα. Στο πλαίσιο αυτού του κανόνα, είναι υποχρέωση ενός δημοσιογράφου-συντονιστή, όταν διαβλέπει ότι η συζήτηση πρόκειται να στραφεί μονομερώς υπέρ της μίας άποψης, να υπενθυμίσει τα αντίθετα επιχειρήματα. Ο τρόπος με τον οποίο θα το κάνει αυτό - υπονομευτικά, ειρωνικά, υποδυόμενος τον διαφωνούντα κλπ- σχετίζεται περισσότερο με την προσωπικότητα του δημοσιογράφου και είναι ένα πεδίο στο οποίο σαφώς διαθέτει ευχέρεια κινήσεων.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-13658064213371446842008-10-26T22:16:00.000+02:002008-10-26T22:16:00.000+02:00καλημέρα Βασίλη> όταν ο Ανδρέας Τριανταφυλλίδης...καλημέρα Βασίλη<BR/><BR/>> όταν ο Ανδρέας Τριανταφυλλίδης πήρε το λόγο<BR/><BR/>να διευκρινίσω ότι δεν *πήρα* το λόγο, αλλά έκρινε ο κος Ξυδάκης, μετά από μία face to face συζήτηση που είχαμε, ότι πρέπει να μιλήσω δημόσια<BR/><BR/>είπα εξ αρχής ότι δεν έχω καμία διάθεση να προσβάλω κανέναν, πόσο μάλλον να μπω σε "πολεμική" διάθεση<BR/><BR/>τα ίδια είπα στη συνέντευξη που μου πήραν στο διάλειμμα για το webTV ( ; )<BR/><BR/>σε ότι αφορά το ρόλο του "chair" πρέπει να αναδείξω μία -όπως εγώ τη βλέπω- αντίφαση που έχεις μέσα στο ποστ σου αυτό (εφόσον θεωρείς ότι ο ρόλος είναι και δημοσιογραφικός)<BR/><BR/>είτε "θα ερεθίζει το διάλογο ακόμα και με υπερβολές" (και μη κρατώντας "ίσες αποστάσεις")<BR/><BR/>είτε θα συμφωνούμε με την Γουιτλοκ που λέει ότι "η δημοσιογραφική δραστηριότητα οφείλει να λειτουργεί με κανόνες επιστημονικούς"<BR/><BR/>αυτό που είπα λοιπόν είναι ότι η σύνθεση του 1ου πάνελ, η (μη) προετοιμασία, και η σαφής και έμπρακτη προκατάληψη της κας Παναγιωταρέα ήταν ένα live παράδειγμα του πως η δημοσιογραφία λειτουργεί σήμερα<BR/><BR/><BR/>εκτός αν η κα Παναγιωταρέα, ως chair, είχε ψυχαγωγική ιδιότητα κείνη τη βραδιά. Ρόλος λίγο άκομψος, αφού το συνέδριο είχε αναφορές στα πεδία της δημοσιογραφίας, της συμμετοχής, και των ιστολογίων<BR/><BR/>γεια χαρά<BR/><BR/>Ανδρέας ΤριανταφυλλίδηςΑνδρέας Τριανταφυλλίδηςhttps://www.blogger.com/profile/12527737076973847802noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-9817266260296921072008-10-23T10:21:00.000+03:002008-10-23T10:21:00.000+03:00Κάποιος ίσως να κάνει μία επικοινωνιακή σκέψη, να ...Κάποιος ίσως να κάνει μία επικοινωνιακή σκέψη, να συγκρίνει δηλαδή την περιλάλητη ζωτική «σύνδεση της αγοράς εργασίας με τα πανεπιστήμια» με το σοσιαλιστικό αίτημα να πρέπει να είναι επιστημονική η δημοσιογραφία και με την παρουσία στη Γη του υπουργού των μεταφορών και των επικοινωνιών (ο οποίος, ελεύθερος ωσάν Άνθρωπος ήγουν, έχει ένα επιχείρημα επιστημονικό περί την ιδιωτικοποίηση του αερομεταφορέου: «Ευρώπη ή πλους αναγκαιότητας»). Δηλαδή να σκεφτεί ο ζώνεκρος: αν πρέπει οι ολυμπιακές αερογραμμές να ιδιωτεύσουν, τότε η αεροπορία έχει ανοιχτεί στο πέλαγος της αγοράς εργασίας, άρα τα πολεμικά και οικονομικά θέματα θα πρέπει να παρουσιάζονται από επιστημονικούς επαγγελματίες, οπού θα χύνουνε τον ιδρώτα εις τα περιστύλια των ως άνωθεν πεδίων, δύο λεπτά πριν ακουστούν οι σάλπιγγες και πέσουν τα τουφέκια, αλλά και για το φαντασιώδες μέλλον της ανθρωπότητας, ότι πρέπει να εξαρτάται, δυστυχώς, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλες, από την αμφίδρομη ονοματική μετατροπή του ημερολογιακού σε δημοσιογραφικό, μόνο για να συνεχιστεί η καριέρα κάθε είδους και χρώματος ελληνικών ανθρώπων στους ουρανούς της εγχώριας δημοσίευσης, δηλαδή της σταδιοδρομικής καταξιώσεως στην κοινωνική πραγματικότητα με λόγια ανυπόστατα και πράξεις γλυκασμού ροφημάτων σ' αμέτρητους ριψοκυβισμούς των θολικών υδάτων, πώς να πει κανένας την ομορφιά του έαρος…Anonymousnoreply@blogger.com