tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post5305940688954640409..comments2023-10-04T11:54:02.717+03:00Comments on E-Lawyer: Πνευματική ιδιοκτησία: δικαίωμα αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήσηe-Lawyerhttp://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-79502257834509741272008-11-30T22:49:00.000+02:002008-11-30T22:49:00.000+02:00Όπως βλέπετε ήδη έχω φτάσει την ανάλυση στο κεφάλα...Όπως βλέπετε ήδη έχω φτάσει την ανάλυση στο κεφάλαιο των περιορισμών της πνευματικής ιδιοκτησίας, δηλ. στο άρθρο 18. Συνεχίζω και θα ασχοληθώ με το σύνολο του νόμου 2121.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-81397786020739842312008-11-30T21:45:00.000+02:002008-11-30T21:45:00.000+02:00Φίλτατε e-Lawyer σε ότι αφορά το θέμα που έθιξε o ...Φίλτατε e-Lawyer σε ότι αφορά το θέμα που έθιξε o K.σ-Μ το άρθρο 25 “χρήση για λόγους ενημέρωσης”, δεν αρκεί; <BR/><BR/>http://elawyer.blogspot.com/2008/10/blog-post_5776.html<BR/><BR/>http://el.wikisource.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82_2121/93#.CE.86.CF.81.CE.B8.CF.81.CE.BF_25:_.CE.A7.CF.81.CE.AE.CF.83.CE.B7_.CE.B3.CE.B9.CE.B1_.CE.BB.CF.8C.CE.B3.CE.BF.CF.85.CF.82_.CE.B5.CE.BD.CE.B7.CE.BC.CE.AD.CF.81.CF.89.CF.83.CE.B7.CF.82<BR/><BR/>Υπάρχει περίπτωση κάποιος να έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα ενημέρωσης του κοινού σε ορισμένα μόνο μέσα, οπότε μόνο εκείνα, αποκλειστικά, να μπορούν να μεταδώσουν την πληροφορία;<BR/><BR/>Οι όποιες διαφωνίες προκύπτουν, έχουν να κάνουν με τον τρόπο σκέψης που έχει ο καθένας μας και φυσικά των πολιτικών πεποιθήσεών μας. Φυσικά και σε μια καπιταλιστική κοινωνία που ο κάθε ένας αποσκοπεί στην συσσώρευση πλούτου, πρώτα θα βάλει το προσωπικό κέρδος και μετά το κοινό καλό, οπότε λογικό είναι τα πνευματικά έργα να αποτελούν προϊόντα και σαν αυτά να αντιμετωπίζονται, όπως τα λάχανα και οι πατάτες στο μανάβικο. :-)<BR/><BR/>Σε συνέχεια λοιπόν των αναπάντητων ερωτημάτων μου, http://elawyer.blogspot.com/2008/10/e.html προσθέτω το ερώτημα: Που τελειώνουν τα ατομικά δικαιώματά μου και που αρχίζουν τα έννομα οικονομικά συμφέροντα των εταιριών, γιατί η “κανονική εκμετάλλευση του έργου” σαν έννοια είναι αρκετά αόριστη, σε βαθμό να μπορεί να υπερβεί του δικαιώματός μου να χρησιμοποιήσω το οποιοδήποτε έργο με όποιο τρόπο θέλω, εφόσον πάντα γίνεται καθαρά και μόνο για ιδιωτική χρήση.<BR/><BR/>Εφόσον μπορώ να δω ένα έργο που μου έστειλε ο φίλος Jack, το οποίο κατείχε νόμιμα, μπορώ και να το σχολιάσω κατά την αναπαραγωγή του. Αν κάποιος φίλος/συγγενής που παρακολουθεί το έργο μαζί με εμένα, με ρωτήσει, “ρε συ Δημήτρη, τι είπε αυτός τώρα;” και εγώ του απαντήσω, τότε στην ουσία αποδίδω προφορικά στα ελληνικά τους διαλόγους. Αν τώρα θεωρήσω φρόνιμο, για να μην με ρωτάει κάθε λίγο και λιγάκι, εξαρχής να αποδώσω γραπτώς τους διαλόγους στα ελληνικά και να το δούμε παρέα το έργο, με την μόνη διαφορά ότι εκείνος θα βλέπει και τους υπότιτλούς μου, που είναι το κακό και που είναι η παρανομία; Στο ό,τι στην πρώτη φορά γίνεται η απόδοση προφορικά, ενώ μετά είναι γραπτό κείμενο;<BR/><BR/>Θα ξαναρωτήσω λοιπόν, γιατί στο άρθρο 3 παράγραφος 2 “Δημόσια θεωρείται κάθε χρήση ή εκτέλεση ή παρουσίαση του έργου...” γίνεται αναφορά στην δημόσια χρήση; Μήπως αν η οποιαδήποτε χρήση σε κλειστό συγγενικό και φιλικό κύκλο, δεν θίγει τα έννομα οικονομικά (και μή) συμφέροντα του παραγωγού και των εταιριών που έχουν αγοράσει από αυτόν τα δικαιώματα;<BR/><BR/>Η δημόσια διανομή των υποτίτλων θα μπορούσε να αποτελέσει έναυσμα (παρακίνηση αν θέλετε) κάποιος να βρει με παράνομο τρόπο ένα έργο για να το δει, έργο που χωρίς υπότιτλους δεν θα έβλεπε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πάρα πολλοί χρήστες, αν όχι όλοι, έχουν βρει τα video με καθ' όλα νόμιμο τρόπο, αφού μεταξύ κλειστών κοινοτήτων (private trackers) δεν είναι παράνομη η ανταλλαγή αρχείων ή τουλάχιστον δεν έχει βγει κανείς να υποστηρίξει το αντίθετο.<BR/><BR/>Οπότε χτυπάνε το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος, αλλά δεν μπορεί να ξέρει εξαρχής ένας ερασιτέχνης μεταφραστής αν οι υπότιτλοί του θα χρησιμοποιηθούν με παράνομα αποκτηθέντα video, ούτε φυσικά και μπορεί να θεωρηθεί ηθικός αυτουργός αυτής της πράξης, ενώ η δημόσια διανομή τους μπορεί να γίνει από ένα από τα μέλη του κλειστού κύκλου του, τα οποίο έδωσε τους υπότιτλους και τα video σε δικό του κλειστό κύκλο, και αυτοί στον δικό τους, άρα για να μην το πολυλογούμε, έγινε δημόσια διανομή, χέρι-χέρι.<BR/><BR/>Οι εποχές έχουν αλλάξει, η τεχνολογία τρέχει, κάποτε ήταν αδύνατο κάποιος να στείλει σε φίλους και γνωστούς με το ταχυδρομείο δίσκους βινυλίου, αν και με τα κασετόφωνα εγγραφής και τα vcr από τότε υπήρξαν προβλήματα, αλλά σήμερα το δίκτυο μας έχει φέρει όλους πιο κοντά, οπότε προκειμένου να σταματήσουν σε ηθικό επίπεδο την ανταλλαγή αρχείων μεταξύ φίλων και γνωστών, πάσαραν την έννοια της “πειρατείας” και εμείς την υοθετήσαμε, αφού δεν είχαμε γνώση της νομοθεσίας -και φυσικά ακόμα δεν έχουμε- αφού δεν υπάρχει δεδικασμένο.<BR/><BR/>Οπότε, αν τίθεται θέμα παρανομίας, ας βγουν να πουν από πόσα άτομα μπορεί να απαρτίζεται ένα κλειστό κοινωνικό σύνολο, μεταξύ του οποίου η ανταλλαγή των αρχείων δεν θίγει την κανονική εκμετάλλευση ενός έργου, αλλά αν ένα άτομο είναι μέλος σε δυο σύνολα, τότε λειτουργεί γεφυρωτικά, οπότε το μόνο που μπορούν να κάνουν για να σταματήσουν αυτή την ανταλλαγή, είναι να την απαγορεύσουν τελείως, ακόμα και σε αυτό το μικρό κλειστό φιλικό/συγγενικό περιβάλλον.<BR/><BR/>Μήπως αυτό δεν ζήτησαν να γίνει και οι φίλοι μας οι Γάλλοι; Όμως έτσι δεν οδηγούμαστε σε ένα νέο μεσαίωνα;<BR/><BR/>Ευτυχώς που οι νομοθέτες έχουν προβλέψει στα άρθρα 18-26 την χρήση έργων χωρίς άδεια του δημιουργού για λόγους ενημέρωσης και εκπαίδευσης και θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αγαπητέ e-Lawyer να αναφερθείτε σε αυτά τα άρθρα, όπως αναφερθήκατε και στα υπόλοιπα, ώστε η ενημέρωσή μας να είναι πλήρης.<BR/><BR/>Με φιλικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης.Anonymousnoreply@blogger.com