tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post5373564583714496305..comments2023-10-04T11:54:02.717+03:00Comments on E-Lawyer: Συνήγορος του Πολίτη: Επιδότηση για όλες τις αλλοδαπές μητέρες από τον Οργανισμό Κατοικίαςe-Lawyerhttp://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comBlogger74125tag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-65422626206056955472008-10-06T23:24:00.000+03:002008-10-06T23:24:00.000+03:00>θα μπορούσαν να προσφύγουν στον Συνήγορο και ο...>θα μπορούσαν να προσφύγουν στον Συνήγορο και οι καημένοι οι Λέσβιοι που τους ειπε το μονομελές ότι ο τόπος καταγωγής δεν τους εξατομικεύει. <BR/><BR/>-Νομίζω ότι πράγματι "θα μπορούσαν να προσφύγουν στον Συνήγορο", δηλαδή η αναφορά τους θα έπρεπε να κριθεί παραδεκτή ως προς τη συνδρομή "αμέσου ενδιαφέροντος", και φυσικά ν' απορριφθεί αμέσως μετά ως "ουσία αβάσιμη".<BR/><BR/>>Επίσης θα μπορούσε να προσφύγει και η ΟΛΚΕ στον Συνήγορο, εναντίον του ΕΣΡ για τις ομοφοβικές αποφάσεις περί Μπομπ σφουγγαράκη κλπ.<BR/><BR/>-Εδώ συμβαίνει το αντίστροφο: νομίζω ότι μιά τέτοια αναφορά θα ήταν "ουσία βάσιμη" και πολύ βάσιμη μάλιστα, αλλά δυστυχώς, δυστυχέστατα, θα είχε προηγουμένως απορριφθεί λόγω αναρμοδιότητας ως προς τον εμπλεκόμενο φορέα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-8644750397181964192008-10-06T23:14:00.000+03:002008-10-06T23:14:00.000+03:00Εξαιρετική προσέγγιση: θα μπορούσαν να προσφύγουν ...Εξαιρετική προσέγγιση: θα μπορούσαν να προσφύγουν στον Συνήγορο και οι καημένοι οι Λέσβιοι που τους ειπε το μονομελές ότι ο τόπος καταγωγής δεν τους εξατομικεύει. Η αναφορά θα στραφεί κατά της Εθνικής Επιτροής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που χρησιμοποιεί τον όρο "λεσβία" με τρόπο που τους προσβάλλει.Επίσης θα μπορούσε να προσφύγει και η ΟΛΚΕ στον Συνήγορο, εναντίον του ΕΣΡ για τις ομοφοβικές αποφάσεις περί Μπομπ σφουγγαράκη κλπ.<BR/><BR/>Οπότε, μη μου λες μετά ότι δεν νομιμοποιείται η άσκηση actio popularis!e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-69883002982581732692008-10-06T23:07:00.000+03:002008-10-06T23:07:00.000+03:00>όλη η παραπανω ρητορική σου αναλύει τους (σφαλ...>όλη η παραπανω ρητορική σου αναλύει τους (σφαλερούς) λόγους για τους οποίους ο συνήγορος θα κάνει γαργάρα μια τέτοια προσφυγή.<BR/><BR/>-Δεν βλέπω λόγους αναρμοδιότητας στην "παραπάνω ρητορική" (παρά μόνο στην προκατειλημμένη της ανάγνωση): το ΤΕΕ είναι ΝΠΔΔ και η ανάρτηση αποτελεί υλική ενέργεια, ενώ για το άμεσο ενδιαφέρον βλέπε παρακάτω.<BR/><BR/>>Χωρίς βέβαια να μπεις στον κόπο να αναζητήσεις για ποιο νομικό λόγο ο συνήγορος έκρινε εαυτόν αρμόδιο να εξετάσει την αναφορά του πρέσβη<BR/><BR/>-Χμμμ... υποθέτω ότι θα ήλεγξε προηγουμένως, αν η εθνοτική καταγωγή του συγκεκριμένου αλλοδαπού τον ενέτασσε στον κύκλο των θιγομένων από αντισημιτικά δημοσιεύματα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-28583010507905551222008-10-06T22:56:00.000+03:002008-10-06T22:56:00.000+03:00Καθόλου "αυθαίρετη" η πιθανολόγηση: όλη η παραπανω...Καθόλου "αυθαίρετη" η πιθανολόγηση: όλη η παραπανω ρητορική σου αναλύει τους (σφαλερούς) λόγους για τους οποίους ο συνήγορος θα κάνει γαργάρα μια τέτοια προσφυγή. Χωρίς βέβαια να μπεις στον κόπο να αναζητήσεις για ποιο νομικό λόγο ο συνήγορος έκρινε εαυτόν αρμόδιο να εξετάσει την αναφορά του πρέσβη.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-33410544502902715992008-10-06T22:37:00.000+03:002008-10-06T22:37:00.000+03:00>"Ρητή" αδυναμία για έλεγχο κανονιστι...>"Ρητή" αδυναμία για έλεγχο κανονιστικών πράξεων ΔΕΝ υπάρχει.<BR/><BR/>-Και όμως υπάρχει: είναι το "ο Συνήγορος εξετάζει ..." του νόμου σε συνδυασμό με το "μόνο παρεμπιπτόντως" της εισηγητικής. Ας μην επανερχόμαστε στα ίδια, "εξαντλήθηκαν τα περιθώρια συνεννόησης" που θά 'λεγε και ο Συνήγορος.<BR/><BR/>>Για την δικαιοπολιτική ορθότητα αυτής της άποψης, σύμφωνος και ο [...]<BR/><BR/>-Μα "για τη δικαιοπολιτική ορθότητα" και εγώ συμφωνώ, αν και Ανώνυμος! Το ζήτημα, όμως, είναι η νομική ορθότητα.<BR/><BR/>>αν κάποιος πολίτης καταγγείλει hate speech [...], ο Συνήγορος θα το κάνει γαργάρα<BR/><BR/>-Όσο δεν έχει ακουστεί ο χαρακτηριστικός ήχος γαργάρας, η πιθανολόγησή σας παραμένει αυθαίρετη. Στείλ' τε κανέναν πελάτη σας να δοκιμάσει, pro bono βεβαίως βεβαίως.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-80747890684501421242008-10-06T22:25:00.000+03:002008-10-06T22:25:00.000+03:00Το άτοπο είναι να πρέπει να "καεί" ο πολίτης, ενώ ...Το άτοπο είναι να πρέπει να "καεί" ο πολίτης, ενώ ήδη έχει εντοπίσει την παρανομία, μόνο και μόνο επειδή ο Συνήγορος ζητάει ατομική διοικητική πράξη. "Ρητή" αδυναμία για έλεγχο κανονιστικών πράξεων ΔΕΝ υπάρχει. <BR/><BR/>Για την δικαιοπολιτική ορθότητα αυτής της άποψης, σύμφωνος και ο Β.Τζέμος (ειδ. επιστ.ΣτΠ) σε άρθρο του στο περιοδικό "Ανεξάρτητη Αρχή".<BR/><BR/>Για τον πρέσβη, η υποκρισία φτάνει βέβαια την οροφή: αν κάποιος πολίτης καταγγείλει hate speech σε ιστοσελίδα κρατικού οργανισμού, χωρίς να τον αφορούν ατομικά, ο Συνήγορος θα το κάνει γαργάρα, επειδή δεν υπάρχει "ατομική διοικητική πράξη". Και θα του πει "γιατί δεν πας στο δικαστήριο;".e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-32346062688914694122008-10-06T22:16:00.000+03:002008-10-06T22:16:00.000+03:00>Ζήτω λοιπόν η γραμματική διατύπωση, ακόμη κι ό...>Ζήτω λοιπόν η γραμματική διατύπωση, ακόμη κι όταν οδηγεί σε άτοπα!<BR/><BR/>-Όπου πράγματι οδηγεί σε άτοπα, φυσικά και να την παρακάμψουμε, λ.χ. προκειμένου να ελέγχονται οι "ατομικού χαρακτήρα" πράξεις κρατικών ΝΠΙΔ, αφού άλλως θα παρέμενε γράμμα κενό η αρμοδιότητα του Συνηγόρου επ' αυτών των φορέων. Αντίθετα, η (ρητή) αδυναμία για απ' ευθείας έλεγχο κανονιστικών πράξεων ελλείψει παρεμβαλλομένων ατομικών, είναι μεν δικαιοπολιτικά προβληματική αλλά πάντως δεν οδηγεί σε άτοπο.<BR/><BR/>>Για το ρόλο το νομικού ως ενεργού πολίτη όμως: τσιμουδιά.<BR/><BR/>-Βεβαίως, καλά θα κάνουν όλες οι ανεξάρτητες αρχές να δεχθούν και να δεξιωθούν όλους τους "ενεργούς πολίτες" για ανταλλαγή απόψεων. Οι αρμοδιότητές τους, όμως, ασκούνται στο πλαίσιο των νόμων.<BR/><BR/>>κατέβηκε κείμενο από ιστοσελίδα μόνο και μόνο επειδή ο αναφερόμενος ήταν πρέσβης.<BR/><BR/>-Πόθεν συνάγετε το "μόνο και μόνο επειδή ...";;; Καθένας που καταθέτει αναφορά, όλο και κάποιο επάγγελμα θα έχει. Γιατί δεν λέτε ότι ο Συνήγορος παρενέβη για την προκήρυξη του ΟΕΕ "μόνο και μόνο επειδή η αναφερόμενη ήταν κομμώτρια";;;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-4934414724897181022008-10-06T22:01:00.000+03:002008-10-06T22:01:00.000+03:00Ζήτω λοιπόν η γραμματική διατύπωση, ακόμη κι όταν ...Ζήτω λοιπόν η γραμματική διατύπωση, ακόμη κι όταν οδηγεί σε άτοπα! Συγκριτική και τελολογική "σκόνη" η Σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης και η ευρωπαϊκή παράδοση του θεσμού!<BR/><BR/>Για το ρόλο το νομικού ως ενεργού πολίτη όμως: τσιμουδιά.<BR/><BR/>Τσιμουδιά και για το Πόρισμα του ΤΕΕ, όπου κατέβηκε κείμενο από ιστοσελίδα μόνο και μόνο επειδή ο αναφερόμενος ήταν πρέσβης.<BR/><BR/>υ.γ. το άρθρο 10 δεν μιλάει για "ενδιαφερόμενο", αλλά για τον "καθένα". Αυτό που συζητάει όλη η Ευρώπη αυτή τη στιγμή, για την έκταση των δικαιωμάτων έναντι της δημόσιας διοίκησης και ιδίως την απάλειψη contra legem "φίλτρων" και "εννόμων συμφερόντων" και την απροϋπόθετη πρόσβαση στις υπηρεσίες, θα πρεπε να μας απασχολήσει και εδώ. Πολύ περισσότερο που δεν πρόκειται για ευχολόγιο αλλά για de lege lata διαφώτιση.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-16322626547810039492008-10-06T21:35:00.000+03:002008-10-06T21:35:00.000+03:00>"υπερθεματίζεται" η ανάγκη για εξάλε...>"υπερθεματίζεται" η ανάγκη για εξάλειψη της αβεβαιότητας [...] υποπίπτοντας βέβαια σε εξόφθαλμη αντίφαση με τα παραπάνω<BR/><BR/>-Δεν πρόκειται για αντίφαση. Επιθυμώ να διαλυθεί η αβεβαιότητα, δεν νομίζω όμως ότι γι' αυτήν φταίει ο Συνήγορος, αφ' ης στιγμής ο ίδιος ουδέποτε έχει καταγράψει κάποια διαφορετική ερμηνεία του επίμαχου άρθρου, πλην εκείνης που αποκαλείτε ¨"μινιμαλιστική".<BR/><BR/>>Περί actiones populares σε παραπέμπω στο ίδιο άρθρο που αρχίζει με το "Καθένας ή πολλοί μαζί", χωρίς καμία αναφορά σε "έννομα συμφέροντα" και "εύλογα ενδιαφέροντα" και άλλες κατασκευές - φίλτρα αναρμοδιότητας.<BR/><BR/>-"Πολλοί μαζί", αλλά όχι και όλοι! Το "πολλοί" υποδηλώνει τη δυνατότητα συλλογικής αναφοράς (επειδή παλαιότερα απαγορευόταν), δηλαδή από πολλούς ενδιαφερομένους.<BR/><BR/>>"είναι συνεπώς αδιανόητη η ταύτιση των δύο αυτών όρων ή η αξίωση της διοίκησης να αποδεικνύεται κατ' ουσίαν, "ειδικό έννομο συμφέρον" εκεί όπου θα αρκούσε "εύλογο ενδιαφέρον"."<BR/><BR/>-Εκείνο αφορούσε πρόσβαση σε στοιχεία, όχι αγώγιμη αξίωση για εξαναγκασμό της πολιτείας σε ανταλλαγή απόψεων με καθέναν ατομικά επί ζητημάτων θέσπισης κανόνων δικαίου.<BR/><BR/>>η υπόθεση στην οποία αναφέρεσαι αποτελεί αφενός προσωπική μου αναφορά και αφετέρου pro bono αναληφθείσα υπόθεση<BR/><BR/>-Μα ποιός είπε ότι θα ήταν κακό να έχετε εισπράξει αμοιβή για τόση δουλειά; Σχολίασα το συγκυριακό χαρακτήρα της αντίδρασής σας, δηλαδή την εξάρτηση της "οξύτητας" από μιάν ατομική απάντηση που δέχεσθε ότι λάβατε. Όχι λοιπόν ηθικολογική επίκριση κινήτρων, αλλά ψυχαναλυτικός εντοπισμός ορμεμφύτων.<BR/><BR/>>"συρρικνώνοντας" με αβάσιμα επιχειρήματα το πεδίο δράσης μιας ανεξάρτητης αρχής<BR/><BR/>-Ξαναδιαβάζοντας όλο το πακέτο, δεν βλέπω να δικαιώνεται ο χαρακτηρισμός "αβάσιμα". Όσα επιχειρήματα βασίζονταν στη διατύπωση της κρίσιμης διάταξης και στην εισηγητική έκθεση, παρέμειναν επιμελώς αναπάντητα μέσα σε ένα σύννεφο συγκριτικής και τελολογικής σκόνης μακράν του ιδίου του νόμου.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-61028981875759381302008-10-06T21:00:00.000+03:002008-10-06T21:00:00.000+03:00...Υποπίπτοντας βέβαια σε εξόφθαλμη αντίφαση με τα......Υποπίπτοντας βέβαια σε εξόφθαλμη αντίφαση με τα παραπάνω: "αν πράγματι ο Συνήγορος έχει καταγράψει σε επίσημα κείμενά του τη θέση περί αποκλειστικού ελέγχου ατομικών πράξεων, ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ, τότε λοιπόν ιδού η απόφανση που περιμένατε (κάπως έτσι συνάγεται και η νομολογία, ουδέποτε "προγραμματικά"!)".<BR/><BR/>Είναι ευχάριστο πάντως ότι παρά την εντελώς αντίθετη αφετηρία, στο τέλος "υπερθεματίζεται" η ανάγκη για εξάλειψη της αβεβαιότητας. <BR/><BR/>Περί αγραμματοσύνης: συνάδελφός σου σήμερα μου είπε -μετά πάσης βεβαιότητας- ότι το δικαίωμα του αναφέρεσθαι δεν ασκείται ενώπιον κρατικού νπιδ, γιατί αυτό δεν νοείται ως "αρχή" κατά την έννοια του άρθρου 10 του Συντάγματος.<BR/><BR/>Περί actiones populares σε παραπέμπω στο ίδιο άρθρο που αρχίζει με το "Καθένας ή πολλοί μαζί", χωρίς καμία αναφορά σε "έννομα συμφέροντα" και "εύλογα ενδιαφέροντα" και άλλες κατασκευές - φίλτρα αναρμοδιότητας. Άλλωστε και στην Ετήσια Έκθεση 2005, σελ. 74-75 ο Συνήγορος μας διδάσκει: "είναι συνεπώς αδιανόητη η ταύτιση των δύο αυτών όρων ή η αξίωση της διοίκησης να αποδεικνύεται κατ' ουσίαν, "ειδικό έννομο συμφέρον" εκεί όπου θα αρκούσε "εύλογο ενδιαφέρον"."<BR/><BR/>Αν ήθελε ο Συνήγορος να αποφευχθούν αναφορές τις οποίες στη συνέχεια απορρίπτει κατά παράβαση κάθε έννοιας ασφάλειας δικαίου, καλό θα ήταν να μη δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του την ευδοκίμηση της αναφοράς του πρέσβη του Ισραήλ, βάσει της οποίας ο Συνήγορος επενέβη για να κατέβη αντισημητική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ. Ή ας εξηγεί ότι θα ερμηνεύει διαφορετικά τον 3094 όταν υποβάλλουν τις αναφορές πρέσβεις και διαφορετικά όταν τις υποβάλλουν "απλοί πολίτες". <BR/><BR/>Επίσης, καλό θα ήταν να δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα του Συνηγόρου και όλες οι αναφορές επί γενικών πράξεων που απορρίφθηκαν, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε "ατομική διοικητική πράξη". Θα ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό για να δούμε κατά πόσον πρόκειται για έναν όντως αξιόπιστο θεσμό και κατά πόσον ξέρει να ερμηνεύσει σωστά τουλάχιστον τον ιδρυτικό του νόμο. <BR/><BR/>Τα περί "εμπορευματοποίησης ελπίδων" από τους δικηγόρους, στο μέτρο που με αφορούν επιστρέφονται - η υπόθεση στην οποία αναφέρεσαι αποτελεί αφενός προσωπική μου αναφορά και αφετέρου pro bono αναληφθείσα υπόθεση. Οπότε αφαιρείται το επιχείρημα περί "χρυσοπληρωμένου" δικηγόρου.<BR/><BR/>Όλη αυτή η ρητορική πάντως αποδεικνύει όλη την καχυποψία και την απόλυτη αδυναμία του Ανωνύμου να αντιληφθεί ότι: (α) ένας δικηγόρος μπορεί να ασχολείται από μεράκι με μια υπόθεση που έχει γενικότερο ενδιαφέρον, χωρίς να αποβλέπει σε "χρυσή" αμοιβή και (β) ο Συνήγορος οφείλει να αφουγκραστεί τους ενεργούς πολίτες, αφού έχει ρητά αναγνωρίσει την κοινωνία των πολιτών ως θεσμικό συνομιλητή του, σύμφωνα με τον πρόλογο της Ετήσιας Έκθεσης. Αυτή η μετάβαση σε μια κοινωνία που το χρήμα ή η φιλοδοξία δεν είναι τα μόνα κίνητρα δράσης ενός πολίτη, δυστυχώς δεν έχει γίνει αντιληπτή από τον ανώνυμο αναγνώστη, ο οποίο λυσσάει να μην διευρυνθεί η "αρμοδιότητα", ξεχνώντας συνολικά την θεσμικά αναγνωρισμένη "αποστολή". <BR/><BR/>Τί πέτυχες λοιπόν με αυτήν την παρέμβαση, εκτός από το να υπεραμυνθείς μιας μινιμαλιστικής ερμηνείας για τα δικαιώματα των πολιτών, "συρρικνώνοντας" με αβάσιμα επιχειρήματα το πεδίο δράσης μιας ανεξάρτητης αρχής; Να "αποκαλύψεις" ότι "χρυσοπληρώνομαι" σε υποθέσεις που αναλαμβάνω pro bono ή με αφορούν ατομικά ως πολίτη; Να υποστηρίξεις ότι τα κίνητρά μου για την κριτική του Συνηγόρου είναι "ταπεινά", λες και υποστηρίζω κάτι διαφορετικό από αυτά που γράφω για το Συνήγορο πλέον των τριών ετών στο e-lawyer; Δεν νομίζω, γιατί τίποτε από όλα αυτά δεν βρίσκει το στόχο του. Οπότε επανερχόμαστε στο αρχικό συμπέρασμα: περιορισμός φόρτου εργασίας της υπηρεσίας. Ακόμη κι αν πρόκειται για τον πολυτελέστερα επανδρωμένο Συνήγορο του πλανήτη.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-68479051009449915662008-10-06T18:51:00.000+03:002008-10-06T18:51:00.000+03:00>Εννοείς τους δικηγόρους που δουλεύουν στον Συν...>Εννοείς τους δικηγόρους που δουλεύουν στον Συνήγορο<BR/><BR/>-Αντιθέτως! Αν εκείνοι, όπως ισχυρίζεσθε, έχουν ως κίνητρό τους τη μείωση φόρτου εργασίας, μάλλον θα τους συνέφερε να διαχυθεί η πληροφόρηση για την ερμηνευτική πρακτική του Συνηγόρου, καθώς έτσι θα αποθαρρύνονταν κάποιοι πιθανοί αναφερόμενοι. Η αβεβαιότητα διευκολύνει μόνον όσους εμπορεύονται φρούδες ελπίδες (ή actiones populares) και στη συνέχεια επιρρίπτουν την ευθύνη στον αγράμματο (ή οκνηρό ή περιδεή κλπ) χειριστή, όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά και με τα δικαστήρια. Μ’ αυτό το σκεπτικό, επιτρέψτε μου να υπερθεματίσω ως προς την ανάγκη για διάλυση κάθε αβεβαιότητας.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-75609415129187297322008-10-06T00:35:00.000+03:002008-10-06T00:35:00.000+03:00Α, κατάλαβα. Εννοείς τους δικηγόρους που δουλεύουν...Α, κατάλαβα. Εννοείς τους δικηγόρους που δουλεύουν στον Συνήγορο.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-4048704543252417922008-10-06T00:19:00.000+03:002008-10-06T00:19:00.000+03:00Και η απάντηση ήταν: όχι.Και η απάντηση ήταν: όχι.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-75585392545501881722008-10-06T00:09:00.000+03:002008-10-06T00:09:00.000+03:00Δεν διαφωνώ. Η ερώτησή σας όμως ήταν "Ποιόν Συμφέρ...Δεν διαφωνώ. Η ερώτησή σας όμως ήταν "Ποιόν Συμφέρει"!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-15784434951864923492008-10-06T00:06:00.000+03:002008-10-06T00:06:00.000+03:00Όχι, βέβαια! Η αβεβαιότητα είναι εις βάρος της προ...Όχι, βέβαια! Η αβεβαιότητα είναι εις βάρος της προβλεψιμότητας του αποτελέσματος που μπορεί να έχει η προσφυγή στον Συνήγορο. Είναι εις βάρος των δικαιωμάτων του πολίτη.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-4397123333277462982008-10-06T00:01:00.000+03:002008-10-06T00:01:00.000+03:00>Ποιον συμφέρει άραγε η συντήρηση αυτής της αβε...>Ποιον συμφέρει άραγε η συντήρηση αυτής της αβεβαιότητας;<BR/><BR/>-Ορισμένους δικηγόρους, if I may guess.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-21354829395673312612008-10-05T23:56:00.000+03:002008-10-05T23:56:00.000+03:00Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα εισηγητικά κείμενα, ...Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα εισηγητικά κείμενα, αλλά όχι σε σημείο που να τα εξισώνουμε με τα νομοθετήματα.<BR/><BR/>Στις απαντήσες του Συνηγόρου δεν υπάρχει συνοχή όσον αφορά τις απορρίψεις και το χειρότερο είναι ότι αυτές συνήθως δεν δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα για να ενημερώνεται και ο κόσμος. Ποιον συμφέρει άραγε η συντήρηση αυτής της αβεβαιότητας;e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-46266978687485469162008-10-05T23:52:00.000+03:002008-10-05T23:52:00.000+03:00>To "παρεμπιπτόντως" δεν το έβαλε ο ν...>To "παρεμπιπτόντως" δεν το έβαλε ο νομοθέτης, αφού δεν περιλαμβάνεται σε νομοθετικό κείμενο [...] η σημασία του είναι μόνο ιστορική πλέον<BR/><BR/>-Πότε έχουν "μόνο ιστορική σημασία" οι εισηγητικές εκθέσεις, και πότε φωτίζουν την ερμηνεία; Όποτε μας συμφέρει; Αδυνατώ να το πιστέψω. Άλλωστε, όπως συνάγεται από προηγούμενο σχόλιο ("δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο προπαρασκευαστικών κειμένων - εισηγητική έκθεση 2477, πρακτικά βουλής κλπ - ότι ..."), έχετε και σεις σε μεγάλη υπόληψη τις εισηγητικές εκθέσεις. Επαναλαμβάνω ότι η επίμαχη διάταξη δεν έχει μεταβληθεί μεταξύ 2477 και 3094, άρα η πρώτη εισηγητική διατηρεί τη σημασία της όσον αφορά τα (πάμπολλα) σημεία όπου ο μεν δεύτερος νόμος απλώς αντέγραψε τον πρώτο, η δε η εισηγητική του σιωπά.<BR/><BR/>>Η εκ των υστέρων ιδιωτική ερμηνεία της νομολογίας του Συνηγόρου δεν λύνει το πρόβλημα της ασφάλειας δικαίου<BR/><BR/>-Δεν αναφέρθηκα στο πώς ο ένας ή ο άλλος εξ ημών κατανοεί ή μεθερμηνεύει εκ του αποτελέσματος τις ενέργειες του Συνηγόρου, αλλά στο πώς ο ίδιος ο Συνήγορος ερμηνεύει ευθέως και ρητώς το νόμο. Όταν απαντά, λ.χ. (περίπου όπως σεις παραπέμπετε) "δεν μπορούμε να παρέμβουμε επειδή δεν υπάρχει ατομική πράξη την οποίαν απαιτεί ο 3094 ως αναγκαία προϋπόθεση", αυτό είναι "ιδιωτική ερμηνεία νομολογίας" ή επίσημη ερμηνεία νόμου;;;<BR/><BR/>>θέματα τα οποία δεν κατανοούν και γι' αυτό αρνούνται να εξετάσουν [...] για να αποφεύγουν τα δύσκολα<BR/><BR/>-Ουπς, εδώ ήρθαμε! Πολύ κράτησε η αυτοσυγκράτηση. Μα τόση λατρεία πια;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-41190079932983670552008-10-05T23:28:00.000+03:002008-10-05T23:28:00.000+03:00To "παρεμπιπτόντως" δεν το έβαλε ο νομοθέτης, αφού...To "παρεμπιπτόντως" δεν το έβαλε ο νομοθέτης, αφού δεν περιλαμβάνεται σε νομοθετικό κείμενο. Ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά ποιος το έβαλε, αλλά η σημασία του είναι μόνο ιστορική πλέον. Αλλά το "παρεμπιπτόντως" δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και ότι έχουμε ήδη ατομική διοικητική πράξη, αλλά ότι ενδεχομένως θα μπορούσαμε στο μέλλον να έχουμε.<BR/><BR/>Η εκ των υστέρων ιδιωτική ερμηνεία της νομολογίας του Συνηγόρου δεν λύνει το πρόβλημα της ασφάλειας δικαίου, ούτε βέβαια την αυθαιρεσία των οκνηρών υπαλλήλων του, οι οποίοι ψάχνουν αφορμή για να απορρίψουν ήσσονος -κατά τη γνώμη τους- σημασίας αναφορές ή αναφορές για γενικότερα θέματα τα οποία δεν κατανοούν και γι' αυτό αρνούνται να εξετάσουν. Όσο υποστηρίζεις την γραμματική ερμηνεία που επικαλούνται οι μανδαρίνοι του Συνηγόρου,για να αποφεύγουν τα δύσκολα, τόσο πείθεις ότι χρειάζεται το προγραμματικό έγγραφο της επίσημης ερμηνείας.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-38807200799777064172008-10-05T22:10:00.000+03:002008-10-05T22:10:00.000+03:00>Στο άρθρο 3 παρ. 3 χρησιμοποιείται προδήλως εν...>Στο άρθρο 3 παρ. 3 χρησιμοποιείται προδήλως ενδεικτική διατύπωση<BR/><BR/>-Όταν γίνεται λόγος για "διατύπωση", τα επιχειρήματα για την έννοιά της δεν μπορεί παρά να είναι γραμματικά, συντακτικά, λεξιλογικά ή τυπικής λογικής. Η διατύπωση "ο Συνήγορος ερευνά ατομικές διοικητικές πράξεις, ιδίως ...", μόνον ενδεικτική δεν είναι δυνατό ν' αποκαλείται (εξ ου και το "προδήλως", το οποίο, όπως ο Άρειος Πάγος μας έχει διδάξει, χρησιμοποιείται προς στήριξη αδυνάμων επιχειρημάτων). Κατανοητή η συστηματική, ιστορική, συγκριτική και ιδίως τελολογική απόπειρα ερμηνείας της διάταξης ως ενδεικτικής, αυτή όμως όχι μόνο δεν αφορά τη "διατύπωση", αλλ' αντιθέτως στρέφεται εναντίον της.<BR/><BR/>>αν ο νομοθέτης είχε διαφορετική προσέγγιση<BR/><BR/>-Και το "παρεμπιπτόντως" ποιός τό 'βαλε στην εισηγητική του 1997; Πάντως όχι οι οκνηροί υπάλληλοι του Συνηγόρου, κανείς τους δεν είχε τότε ακόμη προσληφθεί.<BR/><BR/>>ο Συνήγορος επεμβαίνει τοις πράγμασι και σε γενικές πράξεις, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει ατομική διοικητική. Άλλες φορές επικαλείται την έλλειψη ατομικής διοικητικής, για να μην επέμβει. Ορθή διαχείριση της ερμηνείας θα επέβαλε την έκδοση ενός Policy Paper που θα εξηγεί με ποιον τρόπο θα ασκήσει την αρμοδιότητά του κατα περίπτωση<BR/><BR/>-Αν πράγματι ο Συνήγορος αφ' ενός "επεμβαίνει [εν] τοις πράγμασι και σε γενικές" (αλλά χωρίς να εξηγεί αυτή την αρμοδιότητά του με αναγωγή σε ερμηνεία του 3094), αφ' ετέρου "επικαλείται την έλλειψη ατομικής" (όποτε αρνείται να παρέμβει), τότε διαθέτετε ήδη ένα αυθεντικό "Policy Paper", δηλαδή την μόνη καταγεγραμμένη άποψη του Συνηγόρου για την (κατ' αυτόν) ορθή και εφαρμοστέα ερμηνευτική εκδοχή. Με άλλα λόγια: αν πράγματι ο Συνήγορος έχει καταγράψει σε επίσημα κείμενά του τη θέση περί αποκλειστικού ελέγχου ατομικών πράξεων, ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ, τότε λοιπόν ιδού η απόφανση που περιμένατε (κάπως έτσι συνάγεται και η νομολογία, ουδέποτε "προγραμματικά"!). Ο ισχυρισμός ότι έχουν σημειωθεί αποκλίσεις απ' αυτή τη θέση, δηλαδή ότι ο Συνήγορος κάποτε παρενέβη χωρίς ατομική διοικητική πράξη (ή αντίστοιχης "ατομικότητας" πράξη κρατικού ΝΠΙΔ), δεν μειώνει το κύρος της μόνης καταγεγραμμένης άποψής του. Προσοχή: απόκλιση θά συνέτρεχε μόνον αν πράγματι δεν υπήρχε ατομική πράξη, όχι αν αυτή υπήρχε αλλ' απλώς δεν μνημονεύθηκε στο σχετικό πόρισμα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-1729451664460253732008-10-05T21:32:00.000+03:002008-10-05T21:32:00.000+03:00Μια διάταξη που προβλέπει προθεσμία ή θεμελιώδη όρ...Μια διάταξη που προβλέπει προθεσμία ή θεμελιώδη όρο του υποστατού ενός εγγράφου, όπως η υπογραφή, σαφώς και δεν συνιστά "απόκλιση" από την αποστολή θεσμού, αλλά διευθέτηση του τρόπου λειτουργίας του, Δεν είναι ίδιας κατηγορίας και ποιότητας αυτές οι διατάξεις με την παρ. 3 που προβλέπει "περιπτώσεις" (sic) ενεργειών στις οποίες επιλαμβάνεται ο Συνήγορος. <BR/><BR/>Άλλωστε αν ο νομοθέτης είχε διαφορετική προσέγγιση, μέσα στα δέκα χρόνια λειτουργίας του, θα είχε επέμβει για να περιορίσει την επέμβαση του Συνηγόρου και σε γενικές πράξεις.Προφανώς όμως ο νομοθέτης συναινεί σιωπηρά με την εφαρμογή του νόμου από τον Συνήγορο. <BR/><BR/>Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να αποπροσανατολίζουν από αυτό που είπα και στο post: ο Συνήγορος επεμβαίνει τοις πράγμασι και σε γενικές πράξεις, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει ατομική διοικητική. Άλλες φορές επικαλείται την έλλειψη ατομικής διοικητικής, για να μην επέμβει. Ορθή διαχείριση της ερμηνείας θα επέβαλε την έκδοση ενός Policy Paper που θα εξηγεί με ποιον τρόπο θα ασκήσει την αρμοδιότητά του κατα περίπτωση, όπως είχε κανει και ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του. Θα ενίσχυε την ασφάλεια δικαίου σε αυτήν την περιοχή.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-33645130766337632452008-10-05T20:09:00.000+03:002008-10-05T20:09:00.000+03:00>H παράγραφος 3 του άρθρου 3 δεν θέτει περιορισ...>H παράγραφος 3 του άρθρου 3 δεν θέτει περιορισμούς, αλλά οργανώνει με θετική διατύπωση στοιχεία του περιεχομένου του δικαιώματος<BR/><BR/>-Ο 3094 περιέχει και άλλες θετικές, θετικότατες διατυπώσεις, χωρίς να έχει ποτέ προταθεί ερμηνεία αυτών ως ενδεικτικών. Έτσι, λόγου χάριν, οι εκφράσεις "επιλαμβάνεται κάθε θέματος ... ύστερα από ενυπόγραφη αναφορά κάθε άμεσα ενδιαφερομένου", ή "η αναφορά υποβάλλεται μέσα σε 6 μήνες αφότου ..." (εδώ πώς δέχεσθε "αποκλειστικότητα" της προθεσμίας χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη "σήμανση";;;). Με όλα αυτά, όπως και με τα περί ατομικών πράξεων, εισάγονται περιορισμοί πιθανώς απάδοντες προς την "αποστολή" του θεσμού, πλην όμως τους θέλησε ο νομοθέτης. Είναι ο ίδιος που στην εισηγητική του 2477 έχωσε εκείνο το "παρεμπιπτόντως", προσαρτώντας το σε διάταξη η οποία εν συνεχεία (όπως άλλωστε και η "αποστολή"!) διατηρήθηκε αναλλοίωτη στον 3094.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-26980342115404707392008-10-05T15:06:00.000+03:002008-10-05T15:06:00.000+03:00H παράγραφος 3 του άρθρου 3 δεν θέτει περιορισμούς...H παράγραφος 3 του άρθρου 3 δεν θέτει περιορισμούς, αλλά οργανώνει με θ ε τ ι κ ή διατύπωση στοιχεία του περιεχομένου του δικαιώματος, σε συνάρτηση με την "αποστολή" του θεσμού, όπως αυτή περιγράφεται από το άρθρο 1. Στο άρθρο 3 παρ. 3 χρησιμοποιείται προδήλως ενδεικτική διατύπωση , ακριβώς για να μην θεωρηθούν οι διατάξεις του ως περιορίζουσες την αποστολή του άρθρου 1, το οποίο διατηρεί εξάλλου και αυτοτελές κανονιστικό περιεχόμενο, μέρος του οποίου αναλύεται με τις κατευθυντήριες γραμμές του άρθρου 3 παρ. 3.<BR/><BR/>Οι πραγματικοί περιορισμοί του δικαιώματος περιέχονται: στην παρ. 2 του άρθρου 3 που αποκλείει ρητώς νομικές οντότητες από το πεδίο εφαρμογής του ν.3094, στην παρ. 4 που ιδρύει απαράδεκτο όταν η υπόθεση εκκρεμεί στη δικαιοσύνη, στην παρ. 3 του άρθρου 4 που ιδρύει απαράδεκτο όταν η προσβαλλόμενη "διοικητική ενέργεια" ("ενέργεια", όχι ατομική διοικητική πράξη!) έχει δημιουργήσει δικαιώματα τρίτων και στην παρ. 4 που αναφέρει την αποκλειστική προθεσμία των 6 μηνών για την υποβολή της αναφοράς καθώς και για την ευχέρεια του Συνηγόρου να θέτει στο αρχείο αναφορά αόριστη, αβάσιμη ή που ασκείται κατά τρόπο καταχρηστικό ή κατά παράβαση της αρχής της καλής πίστης. Αυτές οι διατάξεις αποτελούν "νόμο" που περιορίζει το ατομικό δικαίωμα της αναφοράς στο Συνήγορο, σύμφωνα με το άρθρο 25.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-13944277805479835092008-10-05T00:11:00.000+03:002008-10-05T00:11:00.000+03:00>Οι μόνοι συνταγματικά αποδεκτοί περιορισμοί το...>Οι μόνοι συνταγματικά αποδεκτοί περιορισμοί του δικαιώματος προσφυγής στο Συνήγορο είναι οι ρητά προβλεπόμενοι από τον ν.3094/2003.<BR/><BR/>-Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ρητά θέτει ο 3094 τον περιορισμό του αντικειμένου παρέμβασης του Συνηγόρου στις ατομικές διοικητικές πράξεις. Η απόπειρα διεύρυνσής του, με βάση τον (βασίμως πιθανολογούμενο) ευρύτερο σκοπό του θεσμού, δεν παύει ν' ανάγεται στη σφαίρα της lex ferenda.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16008563.post-87502412879570857032008-10-04T21:45:00.000+03:002008-10-04T21:45:00.000+03:00Οι μόνοι συνταγματικά αποδεκτοί περιορισμοί του δι...Οι μόνοι συνταγματικά αποδεκτοί περιορισμοί του δικαιώματος προσφυγής στο Συνήγορο είναι οι ρητά προβλεπόμενοι από τον ν.3094/2003. Δεν φταίω εγώ αν διαφωνείς με το άρθρο 25 του Συντάγματος.e-Lawyerhttps://www.blogger.com/profile/07013855875828367258noreply@blogger.com