Πέμπτη, Μαΐου 25, 2023

Προβολή ταινίας για τις ομοφοβικές διακρίσεις στην σχολική διαδικασία

 

Δεν υπάρχει κανένας κανόνας, νομικός ή δεοντολογικός που να απαγορεύει να δει ένα παιδί την σκηνή ενός φιλιού σε ένα κινηματογραφικό έργο.
Το θέμα το έχει λύσει από το 2006 το Συμβούλιο της Επικρατείας, στην γνωστή υπόθεση εναντίον του ΕΣΡ που επέβαλε πρόστιμο 100.000 ευρώ στο Mega Channel για την προβολή ενός φιλιού ανάμεσα σε δύο αγόρια. Το ΣτΕ ακύρωσε το πρόστιμο με την απόφασή του, με την εξής αιτιολογία:
"(...) αυτή καθεαυτήν η παρουσίαση σκηνής με την οποία εκφράζεται απλώς και η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι προσδίδει στην επίμαχη τηλεοπτική ταινία την, απαγορευμένη από το Σύνταγμα, χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη, που την καθιστά επίμεμπτη. Με την παράσταση στην επίμαχη ενδιάμεση σκηνή της εκφράσεως ομοφυλόφιλης ερωτικής επιθυμίας, γίνεται παρουσίαση μιας υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία σχετίζεται με μια κοινωνική ομάδα, μεταξύ των πολλών, οι οποίες συνθέτουν μια ανοικτή και σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι ερωτικές επιλογές της οποίας, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από τη συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 (σεβασμός και προστασία της αξίας του ανθρώπου) και 5 παρ. 1 (προστασία της προσωπικής ελευθερίας) ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής των αποτελούντων αυτή, να γίνονται απολύτως σεβαστές και να μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως εξάλλου οι ερωτικές επιλογές και ευαισθησίες και των υπόλοιπων ομάδων του πληθυσμού της χώρας."
O N.4604/2019 για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας προβλέπει στο άρθρο στο άρθρο 17 (“ Προώθηση της ισότητας των φύλων μέσα από την εκπαίδευση και τη μαθησιακή διαδικασία”):
“στο πλαίσιο του σκοπού της, η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση συμβάλλει στην προώθηση της ισότητας των φύλων. Η διάσταση του φύλου, με γνώμονα την ισότητα των φύλων, εντάσσεται στην εκπαιδευτική, εν γένει, διαδικασία και ιδίως: (...) (γ) στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων ευαισθητοποίησης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, για την εξάλειψη κάθε είδους διάκρισης λόγω φύλου, ταυτότητας φύλου και σ ε ξ ο υ α λ ι κ ο ύ π ρ ο σ α ν α τ ο λ ι σ μ ο ύ ”.
Παράλληλα, στον Ν.5029/2023 με τίτλο "Ζούμε Αρμονικά Μαζί - Σπάμε την Σιωπή", ο οποίος περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία προβλέπονται τα εξής:
- Στο άρθρο 3 (“Δράσεις και προγράμματα πρόληψης και αντιμετώπισης περιστατικών ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού”) ορίζεται ότι το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, αναπτύσσει δράσεις και προγράμματα με στόχο την πρόληψη, τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας και του εκδοβισμού, καθώς και την ενίσχυση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Οι δράσεις και τα προγράμματα περιλαμβάνουν ιδίως: α)…, β)…., γ)…, δ)…, ε) την αποστολή σε όλα τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατευθυντήριων οδηγιών σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης περιστατικών διακρίσεων και εκφοβισμού που στρέφονται εναντίον μαθητών που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, για μία σειρά από λόγους, ανάμεσα στους οποίους ο σ ε ξ ο υ α λ ι κ ό ς π ρ ο σ α ν α τ ο λ ι σ μ ό ς, η ταυτότητα, έκφραση και τα χαρακτηριστικά φύλου.
- Στο άρθρο 4 (“Ορισμοί”) αναφέρεται ότι “ενδοσχολική βία” και “εκφοβισμό” συνιστά κάθε μορφή σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικήε, συναισθηματικής, κοινωνικής, ρατσιστικής, σεξουαλικής, ηλεκτρονικής ή διαδικακτυακής ή άλλης βίας και παραβατικής συμπεριφοράς που πλήττει τη σχολική κοινότητα και διαταράσσει την εκπαιδευτική διαδικασία και ιδίως, μεταξύ άλλων, (στοιχίο η΄), η προσβολή, οι διακρίσεις και οι παρενοχλήσεις στη βάση του σ ε ξ ο υ α λ ι κ ο ύ π ρ ο σ α ν α τ ο λ ι σ μ ο ύ, της ταυτότητας φύλου, της έκφρασης ή των χαρακτηρισιτικών φύλου.
Επομένως η καταπολέμηση της ομοφοβίας σε όλες τις διαστάσεις της αποτελεί αναπόσπαστο νομοθετικό στόχο σε κάθε δημόσια εκπαιδευτική διαδικασία.
Όταν λοιπόν ένα παιδί φέρεται ότι έχει πρόβλημα επειδή είδε μια τέτοια σκηνή σε ταινία που προβλήθηκε σύμφωνα με τους ανωτέρω νομοθετικούς στόχους, αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως χρειάζεται ειδική φροντίδα, σύμφωνα με τους κανόνες της παιδοψυχολογίας, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να αναπτύξει ομοφοβικές αντιδράσεις.
Ως "ομοφοβία" ορίζεται από τον σχετικό Οδηγό - διαταγή 7100/5/22-β της 19.7.2022 της ΕΛ.ΑΣ ως "παράλογος φόβος και αποστροφή κατά ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, βασισμένη στην προκατάληψη". Ως “προκατάληψη” ορίζεται η σταθερή και συνεπής τάση ανταπόκρισης, συνήθως με αρνητικό τρόπο προς τα μέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας. Λειτουργεί συχνά ως το “πρίσμα” υπό το οποίο γίνονται αντιληπτές οι πληροφορίες και τα δεδομένα. Οι προκαταλήψεις, οι οποίες βασίζονται σε στερεότυπα, εμποδίζουν την αποτελεσματική επικοινωνία των ομάδων μεταξύ τους. Ως “Στερεότυπο”, σύμφωνα με τον ίδιο Οδηγό της ΕΛ.ΑΣ. ορίζεται η εφαρμογή σε ένα μέλος ή στα μέλη μιας ομάδας ανθρώπων μιας γενικευμένης πεποίθησης σχετικά με τα χαρακτηριστικά εκείνων που ανήκουν σε αυτήν την ομάδα ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μέλους ήτων μελών. Οι θεωρητικοί επισημαίνουν ότι η κατηγοριοποίηση μέσω στερεοτύπων είναι άδικη καθώς στις κρίσεις για τις ομάδες αγνοούνται οι ατομικές διαφορές.
Αυτό αφορά μεταξύ άλλων ενδεχομένως και τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η γονική μέριμνα του παιδιού, αφού ήδη ο Αστικός Κώδικας ορίζει στο άρθρο 1511 ότι ο κανόνας για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού τέμνεται από τα δικαστήρια κατά τρόπον που σέβεται τον σεξουαλικό προσανατολισμό χωρίς διακρίσεις.
Στην ταινία "Σινεμά ο Παράδεισος" (1989) ο κρατικός λογοκριτής έβλεπε όλες τις ταινίες πριν τις προβάλλει ο κινηματογράφος του χωριού (δεκαετία '20 - '30) και επέβαλε την αφαίρεση των σκηνών με φιλιά. Στο τέλος της ταινίας, όλα τα κομμένα φιλιά έχουν ενωθεί σε μία ταινία που παρακολουθεί συγκινημένος ο πιτσιρικάς της ταινίας, μεγάλος σκηνοθέτης πια, που κατά την παιδική του ηλικία δεν του είχε επιτραπεί να τα παρακολουθήσει. Επισυνάπτω το σχετικό βίντεο:

Τρίτη, Μαΐου 23, 2023

Crash test ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ

 Ο ΣΥΡΙΖΑ (2015 - 2019):

- με τον Ν.4356/2015 θέσπισε: το σύμφωνο συμβίωσης (χωρίς τεκνοθεσία), το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, το άρθρο 81Α για το έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού - ταυτότητας - χαρακτηριστικών φύλου και κατάργησε το άρθρο 347 ΠΚ για το ποινικό αδίκημα της παρά φύση ασέλγειας που διαφοροποιούσε τα όρια ηλικίας συναίνεσης για ομοφυλοφιλικό σεξ (ήταν στο 17ο έτος) από τα όρια συναίνεσης για ετεροφυλοφιλικό σεξ (είναι στο 15ο έτος).
- Με τον Ν.4443/2016 θέσπισε την ίση μεταχείριση χωρίς διακρίσεις λόγω ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και χαρακτηριστικών φύλου στον τομέα της εργασίας και της επαγγελματικής εκπαίδευσης, εξαιρώντας όμως τον τομέα της παιδείας και της υγείας.
- Με τον Ν.4491/2017 θέσπισε την νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις και χωρίς εξετάσεις (αλλά ως δικαστική διαδικασία και με την προϋπόθεση αγαμίας και μερικής ενηκλικότητας). Πρόσθεσε επίσης στον αντιρατσιστικό Ν.4285/2014 και τα "χαρακτηριστικά φύλου", για την προστασία των ίντερσεξ ατόμων από δημόσια υποκίνηση βίας, μίσους και διακρίσεων.
- Με τον Ν.4538/2018 θέσπισε την δυνατότητα αναδοχής παιδιών και από ομόφυλα ζευγάρια.
- Με τον Ν.4531/2018 κύρωσε την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τα δικαιώματα των γυναικών και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένων και των διεμφυλικών γυναικών.
- Με τον Ν/.4604/2019 για την ουσιαστική ισότητα των φύλων επέβαλε τον σεβασμό του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας / χαρακτηριστικών φύλου στον σχεδιασμό πολιτικών για την εκπαίδευση, την τοπική αυτοδιοίκηση και την ραδιοτηλεόραση.
- Με τον Ν.4604/2019 προστέθηκαν τέσσερις ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις στην σύνθεση της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που μέχρι τοτε δεν είχαν καθόλου τέτοια εκπροσώπηση.
Η ΝΔ (2019 - 2023):
- δεν συμπλήρωσε κανένα από τα κενά του ΣΥΡΙΖΑ στην παραπανω νομοθεσία, παρόλο που συστησε την Επιτροπή για την Σύνταξη Έκθεσης ΛΟΑΤΚΙ Ισότητας που επισήμανε τα κενά και τα λάθη.
- Μείωσε τις 4 ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις σε 1 έδρα (με έναν αναπληρωματικό) στην ΕΕΔΑ.
- Κατάργησε με υπουργική απόφαση την απαγόρευση αιμοδοσίας για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, προσθέτοντας όμως και νέες απαγορεύσεις στην αιμοδοσία.
- Πρόσθεσε τα τρανς πρόσωπα στο πρόγραμμα επιδότησης εργοδοτών από τον ΟΑΕΔ.
- Θέσπισε με τον Ν.4931/2022 την απαγόρευση πρακτικών μεταστροφής, αλλά ταυτόχρονα την επιτρέπει σε ενήλικους με συναίνεσή τους και δεν απαγορεύει την διαφήμισή της σε όσους δεν το κάνουν επαγγελματικά (παπάδες).
- Με τον Ν.4958/2022 απαγόρευσε τις χειρουργικές επεμβάσεις σε ίντερσεξ βρέφη αλλά δεν αναγνώρισε την τρίτη καταχώριση φύλου για τα ιντερσεξ άτομα.
- Με τον Ν.4985/2022 τροποποίησε τον Σωφρονιστικό Κώδικα ωστε να επιτρέπεται σε "διεμφυλικές γυναίκες" (αλλά όχι σε τρανς άντρες!!!) η μεταγωγή τους σε γυναικείες φυλακες.
- Με τον Ν.5029/2023 για τον σχολικό εκφοβισμό δέχτηκε τελευταία στιγμή να λαμβάνεται υπόψη ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ταυτότητα / έκφραση / χαρακτηριστικά φύλου στα κριτήρια βάσει των οποίων υπάρχει "σχολικός εκφοβισμός" και να καταρτίζονται σχέδια δράσης και με αυτά.
- Καταργήθηκαν οι εξετάσεις για ΣΜΝ για όσα μεμονωμένα άτομα θέλουν να τεκνοθετήσουν και
- προβλέφθηκε η συνταγογράφηση prep που ακόμη δεν έχει όμως υλοποιηθεί διοικητικά.
Οι αλλαγές του ΣΥΡΙΖΑ ειναι σε εμβληματικά νομοσχέδια, με σοβαρά κενά.
Αυτά που έφερε η ΝΔ είναι μπαλώματα δημοσίων σχέσεων με επίσης σοβαρά κενά, για να μην φέρει το γάμο και την τεκνοθεσία και να μην διορθώσει τα κενά στην ταυτότητα φύλου και την ίση μεταχείριση.

Παρασκευή, Μαρτίου 31, 2023

O Άρειος Πάγος απορρίπτει αποπληρωμή "δανείου" κρίνοντας την εικονική σύμβαση συγκάλυψης παράνομου οίκου ανοχής

 Με την απόφαση 236/2023 το Α1' πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου απέρριψε αίτηση αναίρεσης κατά εντολέως μας, εναντίον της οποίας είχαν ασκηθεί αξιώσεις αποπληρωμής δανειακής σύμβασης, η οποία αποδείχθηκε στο Εφετείο ότι αποτελούσε εικονική σύμβαση για την λύση αφανούς εταιρείας οίκου ανοχής που λειτουργούσε παρά τον νόμο.

Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι ορθά το Εφετείο δέχτηκε ότι ουδέποτε η αναιρεσείουσα μεταβίβασε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό στην αναιρεσίβλητη, λόγω κατάρτισης μεταξύ τους πραγματικής σύμβασης δανείου, διότι το αληθές ήταν ότι η "σύμβαση δανείου" στην πραγματικότητα ήταν εικονική και απετέλεσε ένα (εικονικό) έγγραφο για τη λύση της παράνομης αφανούς εταιρίας τους εκμετάλλευσης οίκου ανοχής προς ομαδικό εταιρισμό (μόνο η εμφανής εταίρος είχε πιστοποιητικό σεξεργάτριας), με τον όρο της τμηματικής απόδοσης στην αναιρεσείουσα του χρηματικού ποσού που αναλογούσε σε αυτό το ποσό, το οποίο εκείνη είχε καταβάλει στην κατονομαζόμενη τρίτη (αρχική ιδιοκτήτρια του οίκου), ανερχόμενο σε 40.000 ευρώ, για να αγοράσει το μερίδιο της, ποσοστού 50%, της παραπάνω επιχείρησης. Ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε ότι η υποκρυπτόμενη ως άνω δικαιοπραξία ήταν άκυρη, λόγω του παράνομου χαρακτήρα της, καθώς και ότι η συνομολογούμενη καταβολή της πρώτης δόσης των χρημάτων (δηλ. τα πρώτα 1.000 ευρώ που της πλήρωσε) δεν νομιμοποιεί την υποκρυπτόμενη δικαιοπραξία και δεν αίρει τον εικονικό χαρακτήρα της ένδικης σύμβασης δανείου, απορρίπτοντας συγχρόνως ως μη νόμιμη και τη σχετική προβληθείσα από την αναιρεσείουσα ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος λόγω δήθεν καταχρηστικής επίκλησης από την αναιρεσίβλητη της ένστασης της περί εικονικότητας της ιστορούμενης στην ένδικη αγωγή σύμβασης δανείου, και ότι, κατ΄ακολουθία των προεκτεθέντων, ουδεμία οφειλή υφίστατο της αναιρεσίβλητης προς την αναιρεσείουσα εκ της τελευταίας αιτίας.
Με αυτό το σκεπτικό, ο Άρειος Πάγος απέρριψε τα υποστηριζόμενα από την αναιρεσείουσα, ότι δηλαδή το Εφετείο παραβίασε το νόμο διότι έπρεπε, δήθεν, να διαγνώσει προηγούμενη "παραίτηση" της αναιρεσίβλητης από την ένσταση εικονικότητας, επειδή πλήρωσε την πρώτη δόση του υποτιθέμενου δανείου και ότι ήταν καταχρηστική η επίκληση της ένστασης εικονικότητας εκ των υστέρων, καθόσον αποδείχθηκε ότι η σύμβαση δανείου ήταν πράγματι εικονική, "αφού ουδέποτε έλαβε χώρα δανεισμός της αναιρεσείουσας προς την αναιρεσίβλητη, αλλά, όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο για σύσταση αφανούς εταιρείας μεταξύ των διαδίκων που αφορούσε απαγορευμένη λειτουργία επιχείρησης ομαδικού εταιρισμού με συμμετοχή των εταίρων διαδίκων, κατ' ισομοιρία 50% και το από ΧΧΧ ιδιωτικό συμφωνητικό υπεγράφη από την αναιρεσίβλητη, ενδίδοντας στην πίεση της αναιρεσείουσας, όταν η τελευταία εκδήλωσε τη βούληση της να αποχωρήσει από την εταιρία, και απαιτούσε από την συνεταίρο της αναιρεσίβλητη να της επιστρέψει το μερίδιο της, ποσού 40.000 ευρώ, που είχε καταβάλει στην ΧΧΧΧΧ, από την οποία είχαν αγοράσει εξ ημισείας την επιχείρηση οίκου ανοχής. Το γεγονός δε της καταβολής της πρώτης δόσης των χρημάτων, ποσού 1.000 ευρώ, δεν μπορεί να νομιμοποιήσει την υποκρυπτόμενη άκυρη δικαιοπραξία και δεν αίρει τον εικονικό χαρακτήρα αυτής, αλλ' ούτε συνιστά έμπρακτη αναγνώριση της επίδικης δανειακής σύμβασης, ως έγκυρης υποσχετικής δικαιοπραξίας παράγουσας δεσμευτικές υποχρεώσεις για τα μέρη. Επομένως, η αναιρεσίβλητη δεν υπέβαλε καταχρηστικά στα δικαστήρια της ουσίας την ένσταση της παράνομης υποκείμενης αιτίας και της εικονικότητας της σύμβασης δανείου."
Το ανώτατο δικαστήριο απέρριψε την σχετική αίτηση αναίρεσης, διέταξε την εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο και καταδίκασε την αναιρεσείουσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αναιρεσίβλητης.

Πέμπτη, Μαρτίου 30, 2023

Απαράδεκτη αγωγή λόγω μη υπόδειξης κειμένου αποκατάστασης σε εξώδικο

 Με την απόφαση 573/2023 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απορρίφθηκε αγωγή κατά εναγόμενης - χρήστριας του facebook για αναρτήσεις της, για τις οποίες η ενάγουσα της είχε μεν επιδώσει εξώδικη δήλωση, αλλά χωρίς να της υποδείξει και σχετικό κείμενο αποκατάστασης.

Το γραφείο μας εκπροσώπησε την εναγόμενη.

 Σύμφωνα με την απόφαση: "η ένδικη αγωγή κρίνεται απορριπτέα ως απαράδεκτη, κατά τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω υπ' αριθμ. ΙΙ μείζονα σκέψη, διότι, αν και η ενάγουσα κάλεσε την εναγομένη με την από 9-7-2018 εξώδικη διαμαρτυρία, δήλωση και πρόσκλησή της, η οποία επιδόθηκε στην τελευταία στις 12-7-2018, να παύσει να παρανομεί μη ασχολούμενη στο μέλλον με το πρόσωπό της, εν τούτοις, το περιεχόμενο της εν λόγω προσκλήσεως, όπως προκύπτει από την επισκόπησή του, δεν ήταν σύννομο, δεκτού γενομένου του ισχυρισμού της εναγομένης. Ειδικότερα, η ενάγουσα δεν τήρησε την νόμιμη προδικασία που προβλέπεται στην προεκτεθείσα υπ' αριθμ. ΙΙ νομική σκέψη αναλογικά εφαρμοζόμενη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου μόνου του Ν.1178/1981, αφού δεν κάλεσε, πριν την άσκηση της αγωγής, την εναγομένη με την ως άνω έγγραφη εξώδικη πρόσκλησή της αφενός να αποκαταστήσει την προσβολή με την καταχώρηση στο αναφερόμενο στην αγωγή μέσο κοινωνικής δικτύωσης FACEBOOK, όπου διατηρεί προσωπικό λογαριασμό, κειμένου που η ίδια έπρεπε να της υποδείξει, και συνεπώς, η παράλειψή αυτ'ής κατέστησε ανέφικτη και τη δυνατότητα της εναγομένης να ανταποκριθεί στο αντίστοιχο βάρος της ως προς την επανόρθωση αυτή καθεαυτή, αφετέρου η ίδια η ενάγουσα στο δικόγραφο της αγωγ'ής της ομολογεί ότι έλαβαν χώρα δημοσιεύσεις προσβλητικές προς το πρόσωπό της, τις οποίες και εκθέτει αναλυτικά, και σε χρόνο μεταγενέστερο της αποστολής του ως άνω εξωδίκου (όπως στις...) για τις οποίες ουδεμία αναφορά γίνεται επ' αυτών στο εξώδικο αυτό - ούε σε άλλο μεταγενέστερο - μη τηρώντας ως προς αυτές την ως άνω προδικασία. Ο δε ισχυρισμός της ενάγουσας ότι σε κάθε περίπτωση είχε οχλήσει την εναγομένη για το σύνολο των αναφερομένων στην αγωγή προσβλητικών δημοσιευμάτων καταθέτοντας σε βάρος της τελευταίας και την από .... και με αρ. καταθ. ... αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ουδεμία επιρροή ασκεί λαμβανομένου υπόψή ότι η ως άνω αίτηση, ακόμη και αν ηθελε θεωρηθεί ότι πληροί τις προϋποθέσεις της προδικασίας της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου μόνου του Ν.1178/1981, έλαβε χώρα μετά την άσκηση της υπό κρίση αγωγής, η οποία επιδόθηκε στην εναγομένη την 9-10-2018. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτή. Τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματός της, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της ενάγουσας, λόγω της ήττας της, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης (...)". 

Η ενάγουσα προχώρησε σε άσκηση έφεσης, υποστηρίζουσα ότι οι αναρτήσεις στο FACEBOOK δεν εμπίπτουν στον νόμο περί τύπου, άρα ούτε και στην ως άνω προδικασία του εξωδίκου με το οποίο υποδεικνύεται κείμενο αποκατάστασης.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2023

Απογοητεύει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφαση του για τα ιντερσεξ δικαιώματα

 Μια σοβαρή ήττα για τα ΙΝΤΕΡΣΕΞ δικαιώματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Στην χθεσινή απόφαση Y κατά Γαλλίας, η υπόθεση αφορούσε ένα ίντερσεξ άτομο, το οποίο διεκδίκησε να αναγραφεί στην κρατική καταχώρηση ότι δεν είναι "άρρεν" ή "θήλυ", αλλά "ουδέτερο φύλο" ή "ίντερσεξ". Το γαλλικό δικαστικό σύστημα το απέρριψε και το Ε.Δ.Δ.Α. έκρινε ότι το κράτος είχε το δικαίωμα να αποφασίσει πότε και αν θα δεχτεί την τρίτη καταχώριση φύλου, χωρίς να μπορεί να υποχρεωθεί από το Ευρωπαϊκό δίκαιο.
Η υπόθεση αφορά ένα άτομο με απολύτως τεκμηριωμένη την ιατρική κατάσταση του ως ίντερσεξ.
Το προσφεύγον άτομο είχε καταχωριστεί ως άρρεν κατά τη γέννηση, αλλά το ίδιο διευκρίνισε ότι, όπως και άλλα ίντερσεξ άτομα, η διαδικασία της διαφοροποίησης του φύλου δεν έγινε κατά την κύηση, ενώ ελλείψει όρχεων ή ωοθηκών το σώμα του ατόμου αυτού δεν παρήγαγε ποτέ ορμόνες που διαμορφώνουν το φύλο (τεστοστερόνη ή οιστρογόνα). Σε ηλικία 21 ετών είχε σωματικά μια "γυναικεία όψη", απουσία τριχοφυΐας κτλ και εκλαμβανόταν ως κορίτσι. Προσέθεσε ότι πάσχει από οστεοπόρωση, όπως και άλλα ίντερσεξ άτομα και ότι λόγο της "διοικητικής καταχώρισης" στο ανδρικό φύλο, συνταγογραφήθηκε σε ηλικία 40 ετών μια θεραπεία βασισμένη στην τεστοστερόνη που προοριζόταν για άνδρες, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν τα χαρακτηριστικά φύλου, καθώς άρχισε να αναπτύσσει γένια και να αλλάζει η φωνή, χωρίς βέβαια να επηρεάζεται η μορφή των αναπαραγωγικών οργάνων. Το άτομο βίωσε αυτή την αγωγή ως βιασμό.
Σε ηλικία 60 ετών, το άτομο έχοντας πλήρη ιατρικά πιστοποιητικά ότι δεν κατατάσσεται σε κάποιο από τα δύο φύλα, λόγω απουσίας γεννητικών οργάνων, ζήτησε τροποποίηση του πιστοποιητικού γέννησης. Σημειωτέον ότι το προσφεύγουν άτομο είναι έγγαμο, έχει μια σύζυγο κι έχει τεκνοθετήσει ένα παιδί.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ερεύνησε το καθεστώς για το θέμα αυτό σε 37 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εκτός της Γαλλίας. Η έρευνα έδειξε ότι στην Αρμενία, το πιστοποιητικό γέννησης σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να καταγράφει την ένδειξη "αβέβαιο" ως προς το φύλο.
Πέντε χώρες – η Γερμανία, η Αυστρία, η Ισλανδία, η Ολλανδία και η Μάλτα – έχουν νομοθετήσει τη δυνατότητα για καταχώρηση φύλου πέρα από «αρσενικό» ή «θηλυκό».
- Στη Γερμανία, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε στις 10 Οκτωβρίου 2017 ότι η απόρριψη του αιτήματος ενός ίντερσεξ ατόμου για αντικατάσταση στο μητρώο γεννήσεων της αναφερόμενης γυναίκας με την ένδειξη «inter/άλλο» συνιστούσε παραβίαση των δικαιωμάτων του για την προστασία της προσωπικότητας και διάκριση λόγω φύλου. Κατά συνέπεια, ο νόμος για την προσωπική κατάσταση τροποποιήθηκε το 2018 και η ένδειξη "άλλο" μπορεί πλέον να εμφανίζεται στο μητρώο γεννήσεων, κατόπιν αιτήματος των γονέων κατά τη διενέργεια της μεταγεννητικής εγγραφής ή στη συνέχεια, κατόπιν αιτήματος του υποκειμένου των δεδομένων.
- Στην Αυστρία, τα ιντερσεξ άτομα μπορούν να λάβουν την ένδειξη "άλλο", "inter" ή "ανοικτό" ή τη διαγραφή της αναφοράς του φύλου στο πιστοποιητικό γέννησής τους, η οποία χρησιμεύει ως βάση για την κατάρτιση των εγγράφων ταυτοποίησης όπως το διαβατήριο και άδεια οδήγησης.
- Στην Ισλανδία, υπάρχει η ένδειξη «ουδέτερο» στο πιστοποιητικό γέννησης και «Χ» στα διαβατήρια.
- Στην Ολλανδία αρκετές δικαστικές αποφάσεις επέτρεψαν την αντικατάσταση των πιστοποιητικών γέννησης των ιντερσεξ με τις λέξεις "αρσενικό" ή "θηλυκό" με τις λέξεις "δεν μπορεί να καθοριστεί το φύλο", που στη συνέχεια επιτρέπει την εμφάνιση "Χ" αντί "Μ" ή " F» στο διαβατήριο.
- Στη Μάλτα, η ένδειξη «δεν δηλώθηκε» μπορεί να εμφανίζεται στο πιστοποιητικό γέννησης με το φύλο και η ένδειξη «Χ» στα διαβατήρια.
Τέλος, το ζήτημα της μη δυαδικής αναγνώρισης φύλουεξετάζεται σε κυβερνητικό ή κοινοβουλευτικό επίπεδο σε πολλές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Νορβηγία και η Ισπανία.
Όμως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν ακολούθησε αυτή την προοδευτική κατεύθυνση ορισμένων εθνικών δικαστηρίων. Το Ε.Δ.Δ.Α. έκρινε ότι κάθε κράτος έχει πεδίο ελεύθερης εκτίμησης να ορίσει αν η νομοθεσία του θα προβλέπει τρίτη καταχώριση φύλου κι ότι δεν μπορεί να επιβληθεί από το ανθρώπινο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής σε ένα κράτος να αναγνωρίσει την δυνατότητα αυτή.
Μειοψήφισε η ευρωπαία δικαστής Šimáčková (Τσεχία), η οποία στην μνημειώδη μειοψηφία της τόνισε ότι αυτή η απόφαση μας επιβάλλει να προσαρμόζουμε τα σώματα μας στο φύλο που το κάθε κράτος αποφασίζει να μας επιβάλλει. "Δεν γεννήθηκες ούτε αρσενικό, ούτε θηλυκό, αλλά ο νόμος δεν το επιτρέπει!" στηλιτεύει στο κείμενο της η Τσέχα ευρωδικαστής, για να καταδείξει τον παραλογισμό και την απανθρωπιά αυτής της νομοθεσίας.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέχει δυστυχώς σε αυτή την απόφαση του από τις προδιαγραφές που το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει καθιερώσει για τα δικαιώματα των ιντερσεξ ανθρώπων. Η κοινοβουλευτική συνέλευση από το 2017 έχει εκδώσει σχετική απόφαση, ότι τα ευρωπαϊκά κράτη οφείλουν να έχουν τρίτη καταχώριση φύλου, ακριβώς δυνάμει του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (σεβασμός της ιδιωτικής ζωής).
Εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αδυνατεί να αναγνωρίσει αυτή την στοιχειώδη κατάκτηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού ως προς το φύλο και κρύβεται πίσω από γενικεύσεις όπως το πεδίο ελεύθερης εκτίμησης, θέτει σε πολύ σοβαρή αμφισβήτηση το ίδιο το επίπεδο των προτύπων που καθιερώνει το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι ένα όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Δεν είναι ένα δικαιοδοτικό όργανο αυτοφυές και εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Η αποστολή του είναι να δείχνει το δρόμο προς τα κράτη μέλη, όχι να σέρνεται πίσω από καταμετρήσεις πλειοψηφικών ή μη επιλογών των ίδιων των κρατών.
Το Ε.Δ.Δ.Α. σε αυτή την απόφαση όφειλε να περιβάλλει με τον μανδύα της δικαστικής απόφασης το ευρωπαϊκό πρότυπο της υποχρέωσης παροχής τρίτης καταχώρισης φύλου. Είχε μια εξαιρετικά τεκμηριωμένη υπόθεση, τόσο ιατρικά (που δεν ήταν καν απαραίτητο) όσο και νομικά. Είχε μια σημαντική ευκαιρία να κάνει ένα βήμα εμπρός.
Και η ευκαιρία αυτή εξακολουθεί και υπάρχει ακόμη, καθώς η απόφαση αυτή δεν είναι τελική, αλλά υπάρχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσφύγουν στο Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως του Ε.Δ.Δ.Α. Είναι απόφαση Τμήματος, οπότε εντός τριμήνου μπορεί να κατατεθεί αίτημα παραπομπής στην Grand Chamber του ΕΔΔΑ κι εκεί να δοθεί η μάχη στην ολομέλεια.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 15, 2022

To σύμφωνο συμβίωσης ισχύει σε όλη την Ε.Ε.

Όπως είναι γνωστό, όταν ένας σύζυγος αποβιώσει, ο άλλος υπό κάποιες προϋποθέσεις "κληρονομεί" την σύνταξη του θανόντος. Αυτά για τον γάμο.
Με το σύμφωνο συμβίωσης, όμως, προέκυψε το εξής ερώτημα: εάν έχει συναφθεί σύμφωνο συμβίωσης στην Γαλλία, αλλά η σύνταξη χορηγείται από άλλο κράτος (Λουξεμβούργο), το οποίο άλλο κράτος έχει θέσει ως προϋπόθεση ισχύος του συμφώνου συμβίωσης να έχει καταχωριστεί αυτό και στα δικά του ληξιαρχεία, χάνει την σύνταξη ο επιζών συμβίος;
Το θέμα αυτό τέθηκε με προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο έκρινε με την απόφαση της 8.12.2022 ότι μια τέτοια ρύθμιση, που επιβάλλει σε ένα ζευγάρι να έχει καταχωρίσει το σύμφωνο συμβίωσης του σε όποια άλλη χώρα της ΕΕ βρεθεί, είναι αντίθετο σε μια θεμελιώδη ευρωπαϊκή ελευθερία:
την ελευθερία μετακίνησης των εργαζόμενων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Με αυτό το σκεπτικό, το Δικαστήριο της ΕΕ (υπόθεση C‑731/21) έκρινε ότι η ρύθμιση του Λουξεμβούργου ήταν αντίθετη στο ενωσιακό δίκαιο. Το ζευγάρι ήταν ετερόφυλο και είχε γαλλικό PACS, ενώ ο σύντροφος συνταξιοδοτείτο από το Λουξεμβούργο. Το Δ.Ε.Ε. έκρινε ότι "η άρνηση χορήγησης σύνταξης επιζώντος για τον λόγο ότι το σύμφωνο συμβίωσης στο οποίο θεμελιώνεται η αίτηση χορήγησης σύνταξης δεν έχει καταχωρισθεί στο Λουξεμβούργο βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και, ως εκ τούτου, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας."

Πέμπτη, Νοεμβρίου 24, 2022

To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβάλλει την αναγνώριση του μη βιολογικού ομόφυλου γονέα

 

Ομόφυλη γονεϊκότητα και άρνηση του κράτους να αναγνωρίσει τέκνο που αποκτήθηκε με παρένθετη μητέρα.
 
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε προχθές την Ελβετία για παραβίαση του δικαιώματος του παιδιού στην ιδιωτική του ζωή, επειδή οι ελβετικές αρχές αρνήθηκαν να καταγράψουν ως γονείς ένα ομόφυλο ζευγάρι που είχε αποκτήσει τέκνο με παρένθετη μητέρα στις ΗΠΑ.
 
Πρόκειται για την απόφαση στην υπόθεση D.B. και άλλοι κατά Ελβετίας (https://hudoc.echr.coe.int/eng-press?i=003-7497177-10286969), με το πλήρες κείμενό της στα γαλλικά.
 
Το πολύ σημαντικό της απόφασης αυτής είναι ότι το ΕΔΔΑ έκρινε, για πρώτη φορά, ότι η άρνηση των κρατικών αρχών της Ελβετίας να αναγνωρίσουν τον δεύτερο γονέα σε ομόφυλο σύμφωνο συμβίωσης είναι αντίθετη στο συμφέρον του παιδιού!
 
Το ΕΔΔΑ στο παρελθόν είχε απορρίψει τέτοιες προσφυγές (κατά Γαλλίας), ενώ τώρα έκρινε ότι αυτό που έκανε την διαφορά ήταν ότι το ζευγάρι είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο, όπως και στην Ελλάδα, κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν επέτρεπε την τεκνοθεσία ή την αναγνώριση του δεύτερου μη βιολογικού γονέα.
 
Εδώ έχουμε μια σημαντική δικαστική απόφαση που, βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου, αναγνωρίζεται ο θεμελιώδης χαρακτήρας του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού στο να αναγνωρίζονται και οι δύο ομόφυλοι ληξιαρχικοί γονείς του βάσει αλλοδαπού δεδικασμένου, ως γονείς και στο κράτος που αυτό δεν προβλέπεται νομικά. 
 
Δεν ανήκει πλέον στην "διακριτική ευχέρεια" του κράτους ΑΝ θα το αναγνωρίσει ή αν θα το επιτρέψει, όταν οι το ζευγάρι έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. 
 
Επιβάλλεται, με βάση το ανθρώπινο δικαίωμα για σεβασμό της ιδιωτικής ζωής του παιδιού το κράτος να εξασφαλίσει την αναγνώριση ως γονέα και του δεύτερου μη βιολογικού γονέα (με ψήφους 6 έναντι 1 κατά), ενώ απορρίφθηκε ως νομική βάση ομόφωνα ο σεβασμός της οικογενειακής ζωής (άρθρο 8 της ΕΣΔΑ).
 
Η Ελβετία καταδικάστηκε επειδή δεν ανήκει στην διακριτική της ευχέρεια να ρυθμίσει νομικά το θέμα: όφειλε να το είχε ρυθμίσει με νομοθεσία!
 
Πρόκειται για μια μεγάλη τομή στην νομολογία του ΕΔΔΑ για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και κυρίως βέβαια και για τα Δικαιώματα του Παιδιού. 
 
Προσφεύγοντες ήταν: (α) ο πρώτος γονέας, ο οποίος δεν είχε μεν βιολογική σχέση με το παιδί, αλλά σύμφωνο συμβίωσης με (β) τον δεύτερο γονέα, ο οποίος είχε δώσει γαμέτες για την διαδικασία της παρένθετης μητρότητας με χρήση ανώνυμης δότριας ωαρίου. Προσφεύγων (γ) ήταν το ίδιο το παιδί. 
 
Το πρόβλημα στην ελβετική νομοθεσία ήταν ότι κατά τον χρόνο γέννησης του παιδιού δεν προβλεπόταν η τεκνοθεσία από άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης (όπως ισχύει και στην Ελλάδα), αλλά μόνο για ζευγάρια που βρίσκονται σε γάμο. Έτσι, για επτά χρόνια, οι δύο σύντροφοι δεν είχαν την νομική δυνατότητα να αναγνωριστεί η γονεϊκή σχέση του πρώτου με το παιδί, μέχρι δηλαδή την 1.1.2018 όταν η Ελβετία αναγνώρισε το δικαίωμα τεκνοθεσίας και στο σύμφωνο συμβίωσης. Όμως, η γονεϊκή σχέση και του πρώτου προσφεύγοντος είχε αναγνωριστεί με δικαστική απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου στις ΗΠΑ, καθόσον το εκεί δίκαιο αναγνώριζε την συγγένεια σε αυτές τις περιπτώσεις, ενώ το ελβετικό όχι.
 
Το 2010 το ζευγάρι πήγε στην Καλιφόρνια και κίνησε την διαδικασία για την απόκτηση τέκνου με παρένθετη μητρότητα. Σύμφωνα με απόφαση του Δικαστηρίου της Καλιφόρνιας, γονείς ήταν ο πρώτος και ο δεύτερος προσφεύγων, δηλ. το ομόφυλο ζευγάρι. Το παιδί γεννήθηκε το 2011 στις ΗΠΑ και το ζευγάρι προσκόμισε στο ελβετικό ληξιαρχείο την ληξιαρχική πράξη γέννησης του παιδιού, στο οποίο αναφέρονταν ως γονείς το ζευγάρι (κι όχι φυσικά και η παρένθετη μητέρα, αφού υπήρχε δικαστική απόφαση). Όμως, το ελβετικό ληξιαρχείο απέρριψε το αίτημα για αναγνώριση των γονέων ως γονέων του παιδιού κι έτσι το ζευγάρι προσέφυγε στο Τμήμα Εσωτερικών του καντονιού τους.
 
Το Τμήμα Εσωτερικών δέχθηκε να αναγνωριστεί το ομόφυλο ζευγάρι ως γονείς του παιδιού. Όμως, την απόφαση αυτή προσέβαλε δικαστικά το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης, στο τοπικό διοικητικό δικαστήριο. Το τοπικό διοικητικό δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κρίνοντας ότι ήταν προς όφελος του παιδού να αναγνωριστεί το ζευγάρι ως γονείς του. Τότε, το Υπουργείο προσέφυγε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Ελβετίας, το οποίο φυσικά έκρινε δεκτή την προσφυγή του Υπουργείου και ακύρωσε την εγγραφή του παιδιού ως τέκνου του ζεύγους. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έκρινε ότι η διαδικασία στην Καλιφόρνια ήταν καταστρατήγηση του ελβετικού δικαίου που αναγνώριζε πατρότητα μόνο για τον δεύτερο προσφεύγοντα, όχι για τον πρώτο. 
 
Το 2015 οι προσφεύγοντες κατέθεσαν τις προσφυγές τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Τον Ιανουάριο του 2018 το ελβετικό δίκαιο επέτρεψε την τεκνοθεσία από τον δεύτερο, μη βιολογικό γονέα και οι προσφευγοντες υπέβαλαν αίτηση για τεκνοθεσία που έγινε δεκτό. Το 2021 σε δημοψήφισμα οι ελβετοί ψήφισαν υπέρ της νομιμοποίησης του "γάμου για όλους" στην Ελβετία.
 
Το ΕΔΔΑ επιδίκασε 15.000 αποζημίωση στους προσφευγοντες και 20.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.
Η απόφαση δεν είναι τελική, καθώς προέρχεται από ένα Τμήμα του ΕΔΔΑ και το κράτος μπορεί να προσφύγει εντός 3 μηνών στο Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως.

Προβολή ταινίας για τις ομοφοβικές διακρίσεις στην σχολική διαδικασία

  Δεν υπάρχει κανένας κανόνας, νομικός ή δεοντολογικός που να απαγορεύει να δει ένα παιδί την σκηνή ενός φιλιού σε ένα κινηματογραφικό έργο....