Σύμφωνα με την απόφαση 3490/2006:
"(...) αυτή καθεαυτήν η παρουσίαση σκηνής με την οποία εκφράζεται απλώς και η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι προσδίδει στην επίμαχη τηλεοπτική ταινία την, απαγορευμένη από το Σύνταγμα, χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη, που την καθιστά επίμεμπτη. Με την παράσταση στην επίμαχη ενδιάμεση σκηνή της εκφράσεως ομοφυλόφιλης ερωτικής επιθυμίας, γίνεται παρουσίαση μιας υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία σχετίζεται με μια κοινωνική ομάδα, μεταξύ των πολλών, οι οποίες συνθέτουν μια ανοικτή και σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι ερωτικές επιλογές της οποίας, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από τη συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 (σεβασμός και προστασία της αξίας του ανθρώπου) και 5 παρ. 1 (προστασία της προσωπικής ελευθερίας) ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής των αποτελούντων αυτή, να γίνονται απολύτως σεβαστές και να μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως εξάλλου οι ερωτικές επιλογές και ευαισθησίες και των υπόλοιπων ομάδων του πληθυσμού της χώρας."
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην άποψη της πλειοψηφίας του Δικαστηρίου μειοψήφισε μία Πάρεδρος, κατά την οποία "είναι δυνατόν μια τέτοια σκηνή, εκτιμωμένη εντός του όλου πλαισίου, εντός του οποίου αυτή εντάσσεται, δηλαδή εντασσόμενη σ' ένα σύνολο σκηνών χαμηλού επιπέδου και αισθητικής, να συνιστά και αυτή, ως αναπόσπαστο στοιχείο του συνόλου της εκπομπής, στοιχείο που επισύρει τον χαακτηρισμό της εκπομπής ως χαμηλής ποιοτικής στάθμης και να δικαιολογεί ως εκ τούτου την κρίση περί παραβίασης της τηλεοπτικής δεοντολογίας.".
Με την απόφαση αυτή το ΣτΕ εξουδετέρωσε νομικά την άποψη του ΕΣΡ ότι δήθεν η παρουσίαση ενός φιλιού ανάμεσα σε δύο άντρες είναι μεμπτή δεοντολογικά επειδή αναφέρεται σε φαινόμενο εκτός της ... αναπαραγωγικής γενετήσιας διαδικασίας, όπως περίπου ανέφερε η απόφαση του ΕΣΡ για το πρόστιμο.
Ενώ το ΕΣΡ δηλαδή καταδίκασε το φιλί ως μια αντανάκλαση περιθωριακής έκφρασης (λες και είναι αυτός λόγος για πρόστιμα) που αφορά μια μειοψηφία, το ΣτΕ κατέστησε σαφές ότι αυτό το φιλί αναφέρεται σε ένα τμήμα της κοινωνίας, το οποίο, αδιάφορο αν αποτελεί μειοψηφία ή πλειοψηφία, έχει τα ίδια δικαιώματα στην ερωτική ζωή όπως και όλα τα άλλα τμήματα της κοινωνίας.
Ενώ δηλαδή το ΕΣΡ έκλεισε τα μάτια σε μια υπαρκτή πραγματικότητα -που τυγχάνει και συνταγματικής προστασίας- το ΣτΕ έρχεται να την αναγνωρίσει. Δηλαδή να διακηρύξει τα αυτονόητα.
Εντύπωση προκαλεί ότι η μειοψηφούσα άποψη στην απόφαση του ΣτΕ προέρχεται από μία γυναίκα. Δηλαδή από μέλος μιας κοινωνικής ομάδας, για την οποία το ίδιο το Σύνταγμα επιτρέπει τη λήψη ακόμη και θετικών μέτρων για την άρση των ανισοτήτων τις οποίες υφίσταται στην πράξη.
2 σχόλια:
"[...]εντασσόμενη σ' ένα σύνολο σκηνών χαμηλού επιπέδου και αισθητική[...]"
γίναμε όλοι κριτικοί τώρα, κατάλαβες...
Δεν υπάρχουν γκέι και στρέιτ φιλιά. Επειδή δεν υπάρχουν κριτήριο και σοβαρός σκοπός για να τα ξεχωρίσει ο άνθρωπος. Είναι οικονομικά τα κριτήρια και πρέπει κάποια στιγμή να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν ασήμαντες υποθέσεις που τις συζητάει η δυτική κοινωνία των υπερτέλειων ανθρώπων-πολιτών απλώς για να μην σκέφτεται. Ύστερα θα πρέπει να πούμε ότι οι πολίτες-άνθρωποι-δικαστικοί-νομίατροι δεν μπορούν να σκεφτούν και δεν ξέρουν από που γεννά η κότα. Κι ο ρατσισμός ακόμη, που κανένας νόμος δεν εξετάζει τι ψυχολογικό πράμα είναι, προϊόν της εκμετάλλευσης και επιβολή της είναι πάνω σε ανθρώπους απαράσκευους, είτε θύματα είτε θύτες. Το ΣτΕ τώρα τι πράμα είναι αν δεν τάσσεται κατά της εκμετάλλευσης. Το ΣτΕ είναι μια ζωτική υπερσυμμετρία της πιο συμπαντικής αγάπης, με δίχως έλεος.
Δημοσίευση σχολίου