Με το έργο παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία οι πρόσφατες εξελίξεις για: την Οδηγία διατήρησης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων για αντεγκληματικούς σκοπούς, το Σχέδιο Απόφασης-Πλαίσιου του Συμβουλίου ΕΕ για την προστασία προσωπικών δεδομένων στο πεδίο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας των κρατών σε ποινικές υποθέσεις, τη «δίκη των αεροπορικών προσωπικών δεδομένων» ( PNR/ΗΠΑ) στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το ρόλο της κοινωνίας των πολιτών (ΜΚΟ) στην περιφρούρηση των πληροφοριακών ελευθεριών. Περιέχεται επίσης εισαγωγή στο έργο ενός νέου κοινοτικού θεσμού: του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος αποτελεί την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή της ΕΕ.
Πρωταρχικός σκοπός της μονογραφίας είναι η ανάλυση του νέου συνταγματικού δικαιώματος προστασίας προσωπικών δεδομένων που προστέθηκε με την αναθεώρηση του 2001 (άρθρο 9Α). Η εμβάθυνση επιχειρείται με παράλληλη ερμηνευτική προσέγγιση των αντίστοιχων άρθρων Ι-51 και ΙΙ-52 της Σύμβασης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης, του άρθρου 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Ελευθεριών της ΕΕ και του άρθρου 286 της ΣυνθΕΚ.
Ο συγγραφέας θεμελιώνει θεωρητικά τη διαμόρφωση ενός συνταγματικού κεκτημένου προστασίας προσωπικών δεδομένων που λειτουργεί ως φραγμός στις τυχόν μεταγενέστερες επεμβάσεις του εθνικού και ευρωπαίου νομοθέτη.
Οι ειδικοί περιορισμοί του συνταγματικού δικαιώματος ταξινομούνται σε συγκεκριμένες κατηγορίες (λειτουργία πολιτεύματος, ελεύθερη οικονομία, αντεγκληματική πολιτική, μ.μ.ε, πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία, επιστημονική ελευθερία, δικαιοσύνη, πνευματική ιδιοκτησία) σύμφωνα με τις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τις γνωμοδοτήσεις της Ομάδας Εργασίας του άρθρου 29 της Οδηγίας 95/46 και τα έγγραφα του Ευρωπαίου Επόπτη, όλα παραπεμπόμενα με links ώστε να είναι άμεσα εντοπίσιμα στο Διαδίκτυο.
Με τη μονογραφία επιχειρείται επίσης η ανίχνευση της σχέσης ανάμεσα στην προστασία προσωπικών δεδομένων και σε συγγενή και μητρικά δικαιώματα, όπως ο πληροφοριακός αυτοκαθορισμός, η προστασία της ιδιωτικής ζωής, το απόρρητο των επικοινωνιών και άλλα έννομα αγαθά του Πληροφοριακού Συντάγματος.
Η ύλη του έργου συμπληρώνεται με παράρτημα των πενήντα αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα και πίνακα βιβλιογραφίας.
Λόγω της ενημερωτικής αξίας του, το έργο απευθύνεται όχι μόνο στον νομικό, αλλά και σε κάθε πολίτη της Κοινωνίας της Πληροφορίας.
http://www.sakkoulas.gr/g_detail.asp?uid=1071&aa=3&it=0&page=1
4 σχόλια:
Καλοριζικοοοοοο! ;-)))
(για τα υπολοιπα, ξερεις...)
Μαζί με την Κουρούνα κι εσύ. Πού και πότε θα υπογράφεις; Όχι τίποτα άλλο, για να έρθω με attitude Αθήνη - Τσούνη.
:p
ασχετο... αλλά να συνεχίσουμε από το θέμα μας.. όσοι έχουν κινηθεί δικαστικά εναντίον του δικατσα για τέτοιεσ περιπτώσεις δεν πήραν ποτέ πτυχείο... 1 μονο φορά δικαιώθηκαν κάποιοι και ήταν όταν το δικατσά δεν ανακοίνωσε στους υποψηφίους ότι άλλαξε η βάση και απο 5.10 πήγε στο 6,5/10 μετα 2 χρόνια. δεν υπολογίζουν τίποτε και κανέναν... έτσι απλά...
Όχι, δεν είναι ακριβές αυτό που αναφέρετε. Πρέπει να συμβουλευτείτε την σχετική νομολογία του ΣτΕ, αλλά και τις αποφάσεις του δικατσα που ακολούθησαν.
Εκτός του ότι η παρατήρησή μου δεν αναφέρεται στην αναγνώριση του πτυχίου, αλλά στην εσφαλμένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, γεγονός εντελώς αυτόνομο.
Τα ατομικά δικαιώματα πρέπει να ασκούνται. Τα υπόλοιπα είναι αυθαίρετες εκτιμήσεις όσων έχουν μανία καταδίωξης από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Δημοσίευση σχολίου