Ύστερα από τρεις αποφάσεις όπου έτασσε αυστηρές προθεσμίες και προϋποθέσεις για τη λειτουργία των καμερών της ΕΛΑΣ και ύστερα από την προσβολή της απόφασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκ μέρους του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων αποφάσισε να προχωρήσει σε πρόστιμο.
Η Αρχή επέβαλε το πρόστιμο, αφού πρώτα διέγνωσε τις εξής παραβάσεις στο σύστημα του κλειστού κυκλώματος:
α) Στις 49 κάμερες που προϋπήρχαν του συστήματος C4I δεν είχε εγκατασταθεί λογισμικό απόκρυψης εικόνων.
β) Ορισμένες από τις κάμερες που θα έπρεπε να μην λειτουργούν και συγκεκριμένα οι κάμερες αρ. 149, 150, 151, 165, 177, 178, 180, 186, 188, 189, 227, 275 και 285 ήταν ενεργές.
γ) Ο χρόνος τήρησης των λαμβανόμενων εικόνων υπερέβαινε τις 7 ημέρες.
Η απάντηση της ΕΛΑΣ ήταν ότι:
(α) ότι εκ των υστέρων προέβη στην απενεργοποίηση των αναφερόμενων στην απόφαση αρ. 58/2005 καμερών οι οποίες δεν χρησιμοποιήθηκαν επιχειρησιακά και
(β) ότι από τον Ιούλιο 2006 δεν πραγματοποιείται αποθήκευση εικόνας στο σύστημα.
Έτσι η Άρχή, επειδή διαπίστωσε την παραβίαση, αλλά αναγνωρίζοντας ότι από την ακρόαση των εκπροσώπων της ΕΛΑΣ κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, είχαν ληφθεί τα μέτρα για την άρση των παραβιάσεων, επέβαλε πρόστιμο ύψους... 3.000 ευρώ!
Όλη η απόφαση βρίσκεται εδώ:
http://www.dpa.gr/Documents/Gre/Apofaseis/57_06_anonym.doc
Παρατηρήσεις:
1. Γιατί η Αρχή "πείθεται" τόσο εύκολα ότι η ΕΛΑΣ όντως ήρε της παραβάσεις, βασιζόμενη μόνο σε αύτά που είπαν οι εκπρόσωποι της; Κανονικά θα έπρεπε να διενεργηθεί εκ νέου έλεγχος για να αποδειχθεί η αλήθεια των ισχυρισμών τους.
2. Το πρόστιμο των 3.000 ευρώ είναι πραγματικά μία αστεία διοικητική κύρωση, ειδικά λόγω του ότι θα υποχρεωθεί η μία δημόσια υπηρεσία (ΕΛΑΣ) να πληρώσει ένα πρόστιμο σε μια άλλη δημόσια υπηρεσία (Αρχή).
Η Αρχή έχει την εξουσία από το Ν.2472/1997 να διατάξει πολύ πιο ουσιαστικές κυρώσεις που εγγυώνται την πραγματική προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών. Το πρόστιμο από μία δημόσια αρχή σε μία άλλη, όσο υψηλό και να είναι, δεν διασφαλίζει απολύτως τίποτα. Δεν θα το πληρώσει κανένας υπάλληλος και κανένας διοικητής. Μιλάμε για μετατόπιση χρημάτων από το δημόσιο ταμείο.
Η Αρχή κανονικά έπρεπε να διατάξει ως κύρωση την καταστροφή όλων των δεδομένων που συλλέχθηκαν με τις διαπιστούμενες παραβιάσεις, ώστε να εγγυηθεί την ουσιαστική και πραγματική διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων που διακυβεύονται από αυτές τις παραβάσεις.
Όσο η Αρχή δεν τολμά να ασκήσει τις ευρείες αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία και όσο επιβάλλει τόσο αστείες και ατυχείς κυρώσεις στις μεγάλες περιπτώσεις προσβολής των ατομικών ελευθεριών, θα καταγράφεται στη συνείδηση της κοινής γνώμης ως προπέτασμα καπνού και ως μηχανισμός "νομιμοποίησης" των παρανομιών της δημόσιας εξουσίας και όχι ως θεματοφύλακας της προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου