Με δελτίο τύπου ο Συνήγορος του Πολίτη εκφράζει την ικανοποίησή του για την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να μην είναι απαραίτητη η αιτιολόγηση για την άρνηση παρακολούθησης του μαθήματος των θρησκευτικών.
Η μεταβολή συνίσταται στο ότι αρκεί απλή γνωστοποίηση με υπεύθυνη δήλωση ότι ο μαθητής δεν θα παρακολουθήσει το μάθημα, χωρίς να χρειάζεται αιτιολόγηση της απόφασης αυτής βάσει των θρησκευτικών πεποιθήσεών του.
Ο Συνήγορος υπενθυμίζει ότι είχε επισημάνει από το 2002 ότι δεν πρέπει να υποχρεούνται οι μαθητές να δηλώνουν τις πεποιθήσεις τους προκειμένου να απαλλαγούν και επισημαίνει ότι με την θέση αυτή είχε συνταθχεί η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ενώ βρίσκεται σε σύμφωνη ερμηνεία προς την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Πάντως, παραμένουν ακόμη και σήμερα περιπτώσεις στις οποίες ο πολίτης οφείλει να δικαιολογήσει μια απόφασή του γνωστοποιώντας τις πεποιθήσεις του.
Για παράδειγμα: το Σύνταγμα επιβάλλει την γνωστοποίηση πεποιθήσεων όσων επιθυμούν να ακολουθήσουν εναλλακτική κοινωνική θητεία.
Επίσης ο Ν.3448/2006 αναφέρει ότι επιτρέπεται η καύση των νεκρών μόνον εφόσον δεν απαγορεύεται από το θρήσκευμα του νεκρού. Δηλαδή και πάλι θα πρέπει όποιος δηλώνει την επιθυμία τ0υ για καύση να γνωστοποιεί και το θρήσκευμά του.
4 σχόλια:
Τελείως λάθος η απόφαση του ΥΠΕΠΘ για αναιτιολόγητη απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.
Αν είναι προσωπικό δεδομένο το θρήσκευμα, τι να πουν και να παιδιά με προβλήματα υγείας που πρέπει να γνωστοποιούν με ιατρική βεβαίωση το όποιο πρόβλημα υγείας τους στον γυμναστή? Σε περίπτωση δε που το πρόβλημα υγείας διαρρεύσει, είναι πολύ πιθανή η απομόνωση του παιδιού από τους συμμαθητές του, φοβούμενα (ίσως καθοδηγούμενα και από τους αδαείς γονείς τους) μήπως κολλήσουν κι αυτά!!
Αν ήθελε το ΥΠΕΠΘ να προστατεύσει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των μαθητών, έπρεπε να ξεκινήσει από τα υπερευαίσθητα δεδομένα υγείας τους, και όχι από τα θρησκευτικά..
Δηλαδή για ποιον ακριβώς λόγο θα έπρεπε να αιτιολογηθεί η άρνηση ενός μαθητή να παρακολουθήσει ένα μάθημα το οποίο δεν είναι θρησκειολογικό αλλα κατηχητικό;
e-lawyer, υποστηρίζω το δικαίωμα οποιουδήποτε να γράφει τη γνώμη του, και μάλιστα όχι μόνο ψευδώνυμα αλλά ακόμα και ανώνυμα. Παράλληλα όμως πιστεύω πως όσοι γράφουν ανώνυμα δεν θα έπρεπε να έχουν την παραμικρή αξίωση να λαμβάνουν απαντήσεις, ούτε να ασχολείται κανείς μαζί τους.
Όσο για την καύση του νεκρού "αρκεί να το επιτρέπει η θρησκεία του", αυτό δεν έχω καταλάβει πως είναι δυνατόν να δουλέψει...
Υπάρχει περίπτωση να πάω εγώ σε δικηγόρο να συντάξω διαθήκη, και να μου πει ο δικηγόρος πως δεν μπορώ να ζητήσω αποτέφρωση γιατί δεν το επιτρέπει η θρησκεία μου;
Υπάρχει περίπτωση τη σήμερον ημέρα (χωρίς να υπάρχει ακόμα απόρρητο στην όλη διαδικασία) κάποιος να έχει αφήσει διαθήκη που ζητά αποτέφρωση, και κάποιος άλλος να εμποδίσει τη διαδικασία επικαλούμενος τη θρησκεία του μακαρίτη; Και αφού η θρησκεία δεν αναγράφεται πλέον στις ταυτότητες, πως είναι δυνατόν να γνωρίζει κανείς τη θρησκεία του μακαρίτη;
Κι ας υποθέσουμε πως δεν άφησα διαθήκη, και τα παιδιά μου θέλουν να κάψουν το σώμα μου: ποιός μπορεί να αποδείξει ότι ήμουν φέρει πειν χριστιανός ώστε να τους το απαγορεύσει αυτό; Κι αν μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό χωρίς να με ρωτήσει, τότε γιατί να μην μπορεί να κάνει το ίδιο ακόμα κι αν δεν ήμουν χριστιανός, εμποδίζοντας έτσι την εκπλήρωση της επιθυμίας όχι μόνο των παιδιών μου, αλλά εμού του ιδίου;
και τι γινεται στην περιπτωση που καποιος απαρνηθει τα θρησκευτικα, ενω ειναι βαφτισμενος Χριστιανος Ορθοδοξος, απλα δεν πιστευει? Τι ισχυει σε αυτη την περιπτωση για την ταφη? Θα δεχτουν οι εκπροσωποι της εκκλησιας να το θαψουν?
Δημοσίευση σχολίου