Σε μια υπόθεση που χειρίστηκα πρόσφατα, το Εφετείο Αθηνών διατύπωσε ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες θέσεις για τις υποχρεώσεις των δημοσιογράφων να διαχωρίζουν τα σχόλιά τους από την είδηση που μεταδίδουν. Επικαιροποιώντας την θέση της ελληνικής νομολογίας προς τις σχετικές κρίσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Εφετείο διευκρινίζει τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης στις διακριτές περιπτώσεις, αναγνωρίζοντας ότι και για τα "σχόλια" πρέπει να υφίσταται ένα επαρκές γεγονοτικό υπόβαθρο (sufficient factual basis, όπως αναφέρεται στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ) που να δικαιολογεί τουλάχιστον την ουσία του σχολίου.
Είναι πάντα αισιόδοξο όταν τα εγχώρια δικαστήρια λαμβάνουν υπόψη τις επεξεργασμένες θέσεις της διεθνούς νομολογίας, ιδίως όταν παραπέμπουν σε εντελώς πρόσφατες αποφάσεις. Στην απόφαση αυτή που δημοσιεύθηκε στις 8.3.2016, το Εφετείο Αθηνών αναφέρεται σε αποφάσεις του ΕΔΔΑ που είχαν εκδοθεί λίγες μέρες πριν!
Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την ΕφΑθ 963/2016 (υπογράμμιση δική μου):
"Σύμφωνα με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [βλ., μεταξύ άλλων, τη σκέψη με τον αριθμό 67 τηςαπόφασης στην υπόθεση Aertztkammer Fuer Wien and Dorner εναντίον Αυστρίας (Application no. 8895/10) της 16ης Φεβρουαρίου 2016, τη σκέψη με τον αριθμό 83 της απόφασης στην υπόθεση Siredhuk εναντίον Ουκρανίας (Application no. 16901/03) της 21ης Ιανουαρίου 2016, τις σκέψεις με τους αριθμούς 37και 38 της απόφασης στην υπόθεση Genner εναντίον Αυστρίας (Application no. 55495/08) της 12ης Ιανουαρίου 2016 και τη σκέψη με τον αριθμό 31 της απόφασης στην υπόθεση Caragea εναντίον Ρουμανίας (Application no. 51/06) της 8ης Δεκεμβρίου 2015], το Δικαστήριο διακρίνει μεταξύ γεγονότων και αξιολογικών κρίσεων. Η ταξινόμηση μιας δήλωσης ως γεγονότος ή ως αξιολογικής κρίσης αποτελεί ζήτημα που πρωτίστως εμπίπτει στο περιθώριο εκτίμησης των εθνικών αρχών, ιδίως των εθνικών Δικαστηρίων, ωστόσο το ΕΔΔΑ έχει τη δυνατότητα να αλλάξει αυτή την ταξινόμηση σύμφωνα με τον εποπτικό του ρόλο. Το Δικαστήριο τονίζει ότι η αλήθεια των αξιολογικών κρίσεων δεν επιδέχεται απόδειξη. Η απαίτηση να αποδειχθεί η αλήθεια των αξιολογικών κρίσεων είναι αδύνατο να εκπληρωθεί και παραβιάζει την ίδια την ελευθερία της γνώμης, η οποία αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του δικαιώματος που εξασφαλίζεται με το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ. Ωστόσο, ακόμη και όταν η δήλωση ισοδυναμεί με αξιολογική κρίση, πρέπει να υπάρχει ένα επαρκές γεγονοτικό υπόβαθρο (sufficient factual basis) για να υποστηρίξει την κρίση αυτή, χωρίς το οποίο η κρίση είναι υπερβολική. Στην προκειμένη περίπτωση, από τις προαναφερόμενες ουσιαστικές παραδοχές συνάγεται ότι αφενός μεν στο επίμαχο δημοσίευμα περιέχονται ισχυρισμοί γεγονότων και όχι αξιολογικές κρίσεις, αφετέρου δε, ακόμη και στην περίπτωση που σε αυτό περιέχονταν και αξιολογικές κρίσεις, το γεγονοτικό υπόβαθρο αυτών δεν είναι στέρεο και επαρκές, αλλά σαθρό, αβάσιμο και κατασκευασμένο, σύμφωνα με εκείνα που θα αναφερθούν στην συνέχεια."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου