Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το παλαίο "κοινοτικό", σήμερα "ενωσιακό" δίκαιο είναι μια αχανής θάλασσα που αποτελείται από Συνθήκες, Κανονισμούς, Οδηγίες, Αποφάσεις και Συστάσεις. Το σώμα του ενωσιακού δικαίου τυπώνεται στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό "Φ.Ε.Κ", δηλαδή στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φυσικά αναρτάται στο διαδίκτυο σε ιστότοπους που χρειάζεται ένας βαθμός εξειδίκευσης σχεδόν επιστημονικής για να βρεις αυτό που αναζητάς.
Βρισκόμαστε πλέον σε ένα τέτοιο βαθμό ωριμότητας, αλλά και πληθωρισμού των ενωσιακών διατάξεων που χρειάζεται η επέμβαση της νομικής επιστήμης, ώστε να εντοπίσει τους πυρήνες, τις αρχές και να αποκαθάρει τις διατυπώσεις από το περιττό. Σε όλες τις μεγάλες υπερκρατικές και υπερεθνικές οντότητες, ιστορικά έχει παρατηρηθεί ότι ο νομοθετικός εκσυγχρονισμός διέρχεται και από το απολύτως απαραίτητο στάδιο της κωδικοποίησης. Η κωδικοποίηση είναι μια επιστημονική, αλλά και νομοθετική εργασία που διευκολύνει όχι μόνο τον εντοπισμό των νόμων, αλλά τελικά και την ίδια την εφαρμογή τους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι κωδικοποιήσεις των νόμων είναι κομβικές στιγμές στην ιστορική εξέλιξη διαφόρων πολιτισμών.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα της, αντιλαμβάνεται την κωδικοποίηση με μια κάπως στενή, γραφειοκρατική έννοια. Αναφέρει ότι υπάρχουν δύο μορφές κωδικοποίησης, η κάθετη και η οριζόντια. Η κάθετη κωδικοποίηση είναι να εκδοθεί ένας τελικός νόμος που περιλαμβάνει όλες τις τροποποιήσεις που έχουν γίνει στον αρχικό νόμο. Η οριζόντια κωδικοποίηση είναι να συγκεντρωθούν σε έναν νόμο όλες οι διατάξεις που ισχύουν για το ίδιο θέμα. Υπάρχει όμως και μια γενικότερη, πιο πολιτική, διαδικασία κωδικοποίησης: η κατάρτιση ενιαίου Κώδικα Ενωσιακού Δικαίου. Στις Η.Π.Α. υπάρχει ο U.S. Code που είναι ένας κεντρικός κατάλογος του ομοσπονδιακού δικαίου, μια ταξινόμηση σαν βάση δεδομένων της νομοθεσίας.
Χρειαζόμαστε μια παρέμβαση που θα εκλαϊκεύσει και θα καταστήσει το ενωσιακό δίκαιο πιο προσβάσιμο από μια συνήθη εισαγωγή του σε μια βάση δεδομένων. Χρειαζόμαστε ένα νομικό επιστημονικό και νομοθετικό έργο που προϋποθέτει όμως την ανάλογη πολιτική βούληση, όπως αυτή που επέδειξε ο Ιουστινιανός, καθώς και άλλοι ιστορικοί ηγέτες πρίν και μετά από αυτόν. Να δείξουμε ότι το δίκαιο δεν είναι η απόκρυφη γλώσσα που μιλάει ένα περιορισμένο επιστημονικό ιερατείο, αλλά ένα εργαλείο που μπορεί να γίνει προσβάσιμο και κατανοητό από κάθε πολίτη την ζωή του οποίου καλείται να ρυθμίσει αποφασιστικά.
Βρισκόμαστε πλέον σε ένα τέτοιο βαθμό ωριμότητας, αλλά και πληθωρισμού των ενωσιακών διατάξεων που χρειάζεται η επέμβαση της νομικής επιστήμης, ώστε να εντοπίσει τους πυρήνες, τις αρχές και να αποκαθάρει τις διατυπώσεις από το περιττό. Σε όλες τις μεγάλες υπερκρατικές και υπερεθνικές οντότητες, ιστορικά έχει παρατηρηθεί ότι ο νομοθετικός εκσυγχρονισμός διέρχεται και από το απολύτως απαραίτητο στάδιο της κωδικοποίησης. Η κωδικοποίηση είναι μια επιστημονική, αλλά και νομοθετική εργασία που διευκολύνει όχι μόνο τον εντοπισμό των νόμων, αλλά τελικά και την ίδια την εφαρμογή τους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι κωδικοποιήσεις των νόμων είναι κομβικές στιγμές στην ιστορική εξέλιξη διαφόρων πολιτισμών.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα της, αντιλαμβάνεται την κωδικοποίηση με μια κάπως στενή, γραφειοκρατική έννοια. Αναφέρει ότι υπάρχουν δύο μορφές κωδικοποίησης, η κάθετη και η οριζόντια. Η κάθετη κωδικοποίηση είναι να εκδοθεί ένας τελικός νόμος που περιλαμβάνει όλες τις τροποποιήσεις που έχουν γίνει στον αρχικό νόμο. Η οριζόντια κωδικοποίηση είναι να συγκεντρωθούν σε έναν νόμο όλες οι διατάξεις που ισχύουν για το ίδιο θέμα. Υπάρχει όμως και μια γενικότερη, πιο πολιτική, διαδικασία κωδικοποίησης: η κατάρτιση ενιαίου Κώδικα Ενωσιακού Δικαίου. Στις Η.Π.Α. υπάρχει ο U.S. Code που είναι ένας κεντρικός κατάλογος του ομοσπονδιακού δικαίου, μια ταξινόμηση σαν βάση δεδομένων της νομοθεσίας.
Χρειαζόμαστε μια παρέμβαση που θα εκλαϊκεύσει και θα καταστήσει το ενωσιακό δίκαιο πιο προσβάσιμο από μια συνήθη εισαγωγή του σε μια βάση δεδομένων. Χρειαζόμαστε ένα νομικό επιστημονικό και νομοθετικό έργο που προϋποθέτει όμως την ανάλογη πολιτική βούληση, όπως αυτή που επέδειξε ο Ιουστινιανός, καθώς και άλλοι ιστορικοί ηγέτες πρίν και μετά από αυτόν. Να δείξουμε ότι το δίκαιο δεν είναι η απόκρυφη γλώσσα που μιλάει ένα περιορισμένο επιστημονικό ιερατείο, αλλά ένα εργαλείο που μπορεί να γίνει προσβάσιμο και κατανοητό από κάθε πολίτη την ζωή του οποίου καλείται να ρυθμίσει αποφασιστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου