Όπως έχω πει η νομοθεσία είναι αρκετή, τουλάχιστον για τις εγχώριες περιπτώσεις. Σε σχέση με το copyright, οι όροι χρήσης μερικές φορές μπορεί να κάμπτουν το επίπεδο προστασίας σε σχέση με τον Ν.2121, μολονότι ο ίδιος ο νόμος αναφέρει ότι δεν χωρεί παραίτηση από τα δικαιώματα που προβλέπει, κατοχυρώνοντας έτσι ένα minimum προστασίας.
Ωστόσο, οι όροι χρήσης δεν είναι κενοί νομικής δεσμευτικότητας, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο. Διαβάζω στο άρθρο 66Β το οποίο προστέθηκε στο νόμο το έτος 2002, ως ενσωμάτωση κοινοτικού δικαίου ("Πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων"):
1. Ως "πληροφορία για το καθεστώς των δικαιωμάτων" νοείται κάθε παρεχόμενη από τον δικαιούχο πληροφορία, η οποία επιτρέπει την αναγνώριση του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου με συγγενικό δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, καθώς και την αναγνώριση του δημιουργού ή οποιουδήποτε άλλου δικαιούχου. Νοούνται επίσης οι πληροφορίες σχετικές με τους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης του έργου ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων, καθώς και κάθε αριθμός ή κωδικός που αντιπροσωπεύει τις πληροφορίες αυτές. (άρθρο 7 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29).
2. Απαγορεύεται σε κάθε πρόσωπο να προβαίνει εν γνώσει του χωρίς την άδεια του δικαιούχου σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες:
α) αφαίρεση ή αλλοίωση οποιασδήποτε πληροφορίας με ηλεκτρονική μορφή σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων,
β) διανομή, εισαγωγή προς διανομή, ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση στο κοινό έργων ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων με συγγενικό δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, από τα οποία έχουν αφαιρεθεί ή αλλοιωθεί άνευ αδείας οι πληροφορίες ηλεκτρονικής μορφής σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων, αν το πρόσωπο αυτό γνωρίζει ή έχει βάσιμο λόγο να γνωρίζει ότι με την ενέργεια αυτή προτρέπει, επιτρέπει, διευκολύνει ή συγκαλύπτει προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή των συγγενικών δικαιωμάτων ή του δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. (άρθρο 7 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29)
3. Η παράβαση των ανωτέρω διατάξεων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 -15.000 ευρώ και συνεπάγεται τις αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να διατάξει ασφαλιστικά μέτρα σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του άρθρου 64 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. (άρθρο 7 Οδηγίας 2001/29).
Ο νόμος λοιπόν προστατεύει τους όρους χρήσης ως αναπόσπαστο στοιχείο του ίδιου του έργου που προστατεύεται με την έννοια ότι απαγορεύεται η αφαίρεσή τους από τρίτον, αλλά και η διάθεση στο κοινό αυτών των έργων με σκόπιμη αφαίρεση των όρων χρήσης, προκειμένου να διευκολυνθεί η προσβολή των δικαιωμάτων.
Για τους νομικούς που τυχόν διαβάζουν, νομίζω ότι η "γνώση" ή η βάσιμη πιθανολόγηση αυτή της διευκόλυνσης της προσβολής ως βασικό στοιχείο για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος της παρ. 2 στοιχείο β΄ καθιστά υπερχειλή την υποκειμενική υπόσταση με την προσθήκη εξωτερικού όρου του αξιοποίνου. Θα ήθελα τη γνώμη σας επ' αυτού, γιατί η συνθήκη φαίνεται αντίστοιχη της γνώσης του ψεύδους στην περίπτωση της συκοφαντικής δυσφήμησης.
2. Απαγορεύεται σε κάθε πρόσωπο να προβαίνει εν γνώσει του χωρίς την άδεια του δικαιούχου σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες:
α) αφαίρεση ή αλλοίωση οποιασδήποτε πληροφορίας με ηλεκτρονική μορφή σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων,
β) διανομή, εισαγωγή προς διανομή, ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση στο κοινό έργων ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων με συγγενικό δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, από τα οποία έχουν αφαιρεθεί ή αλλοιωθεί άνευ αδείας οι πληροφορίες ηλεκτρονικής μορφής σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων, αν το πρόσωπο αυτό γνωρίζει ή έχει βάσιμο λόγο να γνωρίζει ότι με την ενέργεια αυτή προτρέπει, επιτρέπει, διευκολύνει ή συγκαλύπτει προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή των συγγενικών δικαιωμάτων ή του δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. (άρθρο 7 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29)
3. Η παράβαση των ανωτέρω διατάξεων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 -15.000 ευρώ και συνεπάγεται τις αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να διατάξει ασφαλιστικά μέτρα σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του άρθρου 64 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. (άρθρο 7 Οδηγίας 2001/29).
Ο νόμος λοιπόν προστατεύει τους όρους χρήσης ως αναπόσπαστο στοιχείο του ίδιου του έργου που προστατεύεται με την έννοια ότι απαγορεύεται η αφαίρεσή τους από τρίτον, αλλά και η διάθεση στο κοινό αυτών των έργων με σκόπιμη αφαίρεση των όρων χρήσης, προκειμένου να διευκολυνθεί η προσβολή των δικαιωμάτων.
Για τους νομικούς που τυχόν διαβάζουν, νομίζω ότι η "γνώση" ή η βάσιμη πιθανολόγηση αυτή της διευκόλυνσης της προσβολής ως βασικό στοιχείο για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος της παρ. 2 στοιχείο β΄ καθιστά υπερχειλή την υποκειμενική υπόσταση με την προσθήκη εξωτερικού όρου του αξιοποίνου. Θα ήθελα τη γνώμη σας επ' αυτού, γιατί η συνθήκη φαίνεται αντίστοιχη της γνώσης του ψεύδους στην περίπτωση της συκοφαντικής δυσφήμησης.
9 σχόλια:
Αν δεν κάνω λάθος η διάταξη αυτή αφορά την διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων (drm). Νομικός δεν είμαι αλλά ένα απλό παράδειγμα αυτής της παραβίασης είναι η υπέρβαση, "σπάσιμο", μεθόδων όπως η απαλειφή των στοιχείων περί δημιουργού και δισκογραφικής εταιρίας σε mp3.
Κατά τούτο δεν πιστεύω ότι πρόκειται για υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου αλλά για στοιχείο της υποκειμενικής υποστάσεως της παράβασης του 66Β. Η διάταξη αυτή αφορά κυρίως στην προστασία ή καλύτερα στην νομοθετική πρόβλεψη των τεχνολογικών μέτρων που λαμβάνονται από τους δημιουργούς ή παραγωγούς που σκοπούν ανευ ετέρου στην προστασία του πνευματικού ή συγγενικού τους δικαιώματος ή του sui generis δικαιώματός του. Κατά τούτο επεικές τουλάχιστον θα ήταν να μην λαμβάνεται ως υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου αλλά ο εν λόγω δράστης να τελεί ή τουλάχιστον να αποπειράται με δόλο προσβολή του δικαιώματος ή να είναι καθ'οιονδήποτε τρόπο συνεργός στο έγκλημα τούτο. Άλλωστε η διατύπωση του νόμου και η κλιμάκωση των όρων προτρέπει (ηθική αυτουργία), επιτρέπει (άμεση συνέργεια), διευκολύνει ή συγκαλύπτει (απλή συνέργεια) αντιστοιχεί στην απαρίθμηση των οικείων διατάξεων του ποινικού δικαίου. Άρα ορθότερο πιστεύω θα ήταν η γνώση ή η βάσιμη πιθανολόγηση να αντιστοιχεί αντικειμενικά σε τετελεσμένη ή έστω εν αποπείρα συνιστάμενη προσβολή.
Θα πρότεινα τα συγγράματα της κ. Καλλινίκου ή του κ.Κουμάντου επί του θέματος. Γιατι αν περιμένετε από μένα...
Αναρωτιέμαι μήπως περιγράφεται μια περίπτωση δόλου β' βαθμού. Δεν έχω πρόσβαση σε Καλλινίκου/Κουμάντο και δεν ξέρω αν έχουν μπει σε τέτοια ανάλυση. Νομίζω επίσης ότι δεν θα πρεπε να υιοθετηθεί η πιο επιεικής εκδοχής -ως τέτοια- εδώ γιατί μπορεί μεν να έχουμε ποινικό δίκαιο, αλλά είμαστε στο ειδικότερο πλαίσιο της πνευματικής ιδιοκτησίας. Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις και των άλλων.
Sal.lo δεν είστε νομικός δηλαδή;
Εκδηλωθείτε, δεν είναι κακό...
Μπορεί να είναι, απλώς, δικηγόρος. Μην τον πιέζετε...
Διαφέρει πολύ, πιστεύετε, ο δικηγόρος από το νομικό;
Θα σας πω εγώ τι περισσεύει: ο φθόνος
ωραιο πράγμα να είσαι παθιασμένος με κάτι!
τώρα που έγινε διάσημος στέλνει μόνο την γραμματέα του...
Δημοσίευση σχολίου