Σε χθεσινό δημοσίευμα του Guardian που αναφέρει ότι η Ελλάδα θα προσφύγει στη διεθνή δικαιοσύνη για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, δίνεται στη δημοσιότητα το "πόρισμα" που συνέταξε το δικηγορικό γραφείο που είχε προσφερθεί να γνωμοδοτήσει για τις δυνατότητες νομικής διεκδίκησης των γλυπτών. Πρόκειται για το έγγραφο που δόθηκε πέρσι στο Υπουργείο Πολιτισμού (ημερομηνία υπογραφής: 31.7.2015) κι από τότε έμεινε σε ένα συρτάρι, συνοδευόμενο από μια ανεξήγητα περιφρονητική στάση εκ μέρους της διοίκησης.
Συμπτωματικά χθες στο Βηmagazino, σε άρθρο με τίτλο "Ποιός θυμάται τα γλυπτά του Παρθενώνα" υπογράμμισα τη σημασία της προσφυγής του Συλλόγου των Αθηναίων για το θέμα αυτό, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με νομική βάση που προσιδιάζει προς τα αναφερόμενα στο "πόρισμα Ρομπερτσον - Πάλμερ - Κλούνεϊ", με την διαφορά ότι η προσφυγή του Συλλόγου είναι ατομική κι όχι διακρατική προσφυγή (Ελλάδα κατά Η.Β.) όπως συμβουλεύει το πόρισμα. Σημειωτέον ότι κατά την σύνταξη της προσφυγής, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του Συλλόγου, δεν είχα λάβει γνώση του περιεχομένου του, καταχρηστικά αναφερόμενου ως "πορίσματος Αλαμουντίν", πέρα από κάποιες έμμεσες αναφορές στον τύπο.
Το "πόρισμα" αυτό, για το οποίο κάποιος ανώνυμος εφοπλιστής φέρεται ότι πλήρωσε αμοιβή 200.000 ευρώ, είναι αναρτημένο εδώ σε μορφή scribd.
Όπως και στην προσφυγή του Συλλόγου των Αθηναίων, έτσι και η γνωμοδότηση του βρετανικού δικηγορικού γραφείου αναφέρει ότι η διακράτηση των Γλυπτών στο Ηνωμένο Βασίλειο παραβιάζει το δικαίωμα του Ελληνικού λαού να απολαύσει τα πολιτισμικά αγαθά που συνιστούν περιουσία του, τόσο κατά το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ όσο και κατά το άρθρο 8 (σεβασμός ιδιωτικής ζωής, όπως η έννοια αυτή έχει εξελιχθεί μέσα από την νομολογία του δικαστηρίου του Στρασβούργου).
Όπως και στην προσφυγή του Συλλόγου των Αθηναίων, έτσι και στην βρετανική γνωμοδότηση, υποστηρίζεται ότι δεν υπάρχουν εσωτερικά ένδικα μέσα στο Η.Β. για να εξαντληθούν ώστε να είναι παραδεκτή η απευθείας προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το πόρισμα προτείνει δύο δικαστικές οδούς: Ελλάδα κατά Η.Β. στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή UNESCO με αίτημα για γνωμοδότηση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το πόρισμα υπογραμμίζει οτι πιθανή κήρυξη της προσφυγής ως απαράδεκτης δεν κλείνει την υπόθεση, καθώς δεν περιλαμβάνει κρίση επί της ουσίας της διαφοράς. Τόσο στο πόρισμα, όσο και στην προσφυγή του Συλλόγου των Αθηναίων φωτίζεται ως κρίσιμο περιστατικό η άρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να προσέλθει στην διαδικασία της διαμεσολάβησης της UNESCO.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου