Η βιομηχανία των τηλεπικοινωνιών έχει από την αρχή εκφράσει την αντίρρησή της στην υποχρεωτική διατήρηση των δεδομένων, καθόσον όχι μόνο αναγκάζεται να επενδύσει τεράστια χρηματικά ποσά σε εξοπλισμό αποθήκευσης (ενώ την ενδιαφέρουν άλλες πιο πρωτοποριακές κατευθύνσεις), αλλά αλλοιώνεται και η σχέση της με τους πελάτες της, αφού πλέον θα την αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά, ως τον συνάδελφο της αστυνομίας.
Επιπλέον, η υποχρεωτική διατήρηση δεδομένων στο έδαφος της ΕΕ οδηγεί σε στρεβλώσεις του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Η European Telecommunications Network Operator's Association, με τις European Competitive Telecommunications Association, την European Cable Communications Association, την European Internet Services Providers Association και το European Interest Group για όλους τους Operators 2G και 3G Mobiles καταδικάζουν το ΕΚ που δεν ακολούθησε τις εισηγήσεις του Αλεξάντερ Αλβάρο...
Οι αντιδράσεις τόσο από την βιομηχανία όσο και από την κοινωνία των πολιτών θα μπορούσαν να αποκτήσουν και μια αποτελεσματικά θεμιτή έκφραση: την προσφυγή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Υπάρχουν πολλοί νομικοί λόγοι για την ακύρωση αυτής της Οδηγίας, όχι μόνο για την στρέβλωση του ανταγωνισμού, αλλά και για την έλλειψη σεβασμού προς τα ατομικά δικαιώματα. Το ΔΕΚ στις δύο αποφάσεις που ασχολήθηκε με την προστασία προσωπικών δεδομένων (Bodil Lindqvist και Osterreichischer Rundfunk, αναμένεται η 3η για τα PNR/USA data που πρώτος ο e-lawyer μετέδωσε τις σχετικές ειδήσεις τον Οκτώβριο, έχοντας παρακολουθήσει τη διαδικασία στο Λουξεμβούργο) έδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία και μάλιστα, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις του Γενικού Εισαγγελέα του Δικαστηρίου.
Βέβαια, ένα "εμπόδιο" που υπάρχει για το Δικαστήριο αυτό είναι ότι η ΕΕ δεν έχει άμεση αρμοδιότητα στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως π.χ. το Συμβούλιο της Ευρώπης, στους κόλπους του οποίου δραστηριοποιείται το περίφημο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της Συνθήκης της ΕΕ, η Ένωση "σέβεται" τα θεμελιώδη δικαιώματα όπως κατοχυρώνονται από την ΕΣΔΑ και όπως απορρέουν από τις συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών, ως "γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου". Παρατηρείται, δηλαδή, ότι η ΕΕ έχει παθητική υποχρέωση σεβασμού και όχι ρητή αρμοδιότητα προστασίας των δικαιωμάτων. Κι αυτά ως "αρχών του κοινοτικού δικαίου", δηλαδή μέσα στον πρώτο πυλώνα της ΕΕ. Τι γίνεται όμως στον δεύτερο (εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας) και κυρίως στον τρίτο πυλώνα (αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις); Εδώ που δεν έχουμε κοινοτικό δίκαιο, υπάρχει νομική υποχρέωση σεβασμού των δικαιωμάτων από την ΕΕ; Αλλά ακόμη και αν υπάρχει, τι γίνεται με την προστασία προσωπικών δεδομένων που δεν αποτελεί κατοχυρωμένο δικαίωμα στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ανεξάρτητα από το αν το Ευρωδικαστήριο έχει αναγνωρίσει νομολογιακά αυτό το δικαίωμα;
Αυτές τις αμφιβολίες λύνει κυριαρχικά η Συνθήκη για τη θέσπιση του Συντάγματος της Ευρώπης. Στο αντίστοιχο άρθρο, το Σύνταγμα αναφέρει ότι η Ένωση π ρ ο σ χ ω ρ ε ί στην ΕΣΔΑ και ότι σέβεται τα δικαιώματα ως μέρος του δικαίου της Ένωσης. Καταργούνται δηλαδή οι πυλώνες και το νομικό καθεστώς είναι ενιαίο σε όλες τις δράσεις. Επίσης, στο δεύτερο μέρος του Συντάγματος υπάρχει καταχώρηση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, όπου ρητά αναφέρεται στο άρθρο ΙΙ-68 η προστασία προσωπικών δεδομένων ως θεμελιώδες δικαίωμα εντός της ΕΕ. Η προστασία προσωπικών δεδομένων κατοχυρώνεται επίσης από το άρθρο Ι-51 του Ευρωσυντάγματος, ως γενική αρχή του δημοκρατικού βίου της Ένωσης. Ιδού (συνοπτικά) οι σημαντικότατες νομικές μεταβολές που ευαγγελίζεται το Ευρωσύνταγμα στο πεδίο της προστασίας δεδομένων. Είναι κρίμα να χαθεί αυτή η ευκαιρία για την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε επίπεδο ΕΕ, τώρα που γίνεται φανερό ότι οι Κυβερνήσεις των κρατών μελών έχουν πρόθεση σε τέτοια θέματα να καπελώνουν τα όργανα της Ένωσης, ακόμα και το άμεσα εκλεγμένο Κοινοβούλιο
3 σχόλια:
Να που το ευρωσύνταγμα είχε κάτι που άξιζε κιόλας :)
Σοβαρά πάντως, στο τέλος που αναφέρεις δικαίως ότι είναι κρίμα να μην έχει θεσμοθετηθεί σε επίπεδο ΕΕ η προστασία των Α.Δ. τι προτείνεις; Την αναβίωση του ευρωσυντάγματος; Μου φαίνεται ότι υπάρχουν τόσα προβλήματα με αυτό το σύνταγμα όσα και αυτό λύνει.
ΥΣ. συνέχισε να γράφεις όπως αυτόν τον καιρό· μας έχεις ανοίξει τα μάτια :)
εξαιρετική δουλειά, εύγε...σε λίγο θα προσθέσω αυτη τη σελίδα στους δεσμούς μου, αν έτσι κάτι μπορώ να προσφέρω και εγώ σε αυτό το θαυμάσιο βήμα
Πρέπει να επισημάνω ότι το Ευρωσύνταγμα, αντίθετα από ό,τι υποστηρίζουν οι αναλυτές, δεν έχει πεθάνει. Έχει επικυρωθεί από ένα σημαντικό αριθμό κρατών και έχει απορριφθεί από ένα κράτος (Γαλλία, καθότι το Ολλανδικό δημοψήφισμα έχει συμβουλευτική νομική ισχύ και αποφασίζον όργανο είναι η Βόυλή). Μάλιστα η Μέρκελ έχει επισημάνει ότι κατά τη γερμανική προερδία της ΕΕ (2007) η πρώτη προτεραιότητα είναι η επικύρωση του Ευρωσυντάγματος (http://euobserver.com/9/20315). Άλλωστε και σύμφωνα με τη Δήλωση 30 που συνοδεύει το κείμενό του, αν έχει επικυρωθεί απο ένα σημαντικό αριθμό κρατών (4/5) και ορισμένα κράτη έχουν πρόβλημα με την επικύρωση δύο χρόνια μετά την υπογραφή (2004), αποφασίζει το Συμβούλιο της ΕΕ.
Επί της ουσίας, το Ευρωσύνταγμα εισάγει στην ΕΕ την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, με την κατοχύρωση του Χάρτη και την προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΔΑ και επομένως και στην δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Δικαιωμάτων. Είναι σίγουρα ένα βήμα εμπρός. Ειδικά για τα προσωπικά δεδομένα, είναι πολύ περισσότερα βήματα μπρος, γιατί κατοχυρώνει την προστασία τους όχι μονο ως θεμελιώδες δικαίωμα, αλλά και ως δημοκρατική συνθήκη του πολιτεύματος της ΕΕ, όρο της καλής λειτουργίας της, δηλαδή (άρθρο 51). Από κει και πέρα το ΕυρΣ έχει πολλά θετικά (ενοποίηση των πυλώνων, περισσότερες εξουσίες στα εθνικά Κοινοβούλια, απλοποίηση διαδικασιών, διαφάνεια), αλλά και ορισμένα σημαντικά μειονεκτήματα. Ακόμη κι αν δεν επικυρωθεί, το πνεύμα του Ευρωσυντάγματος εμπνέει αυτή τη στιγμή τα κοινοτικά όργανα (μεταξύ των οποίων και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που παράγει δίκαιο με τις αποφάσεις του) και σίγουρα το περιεχόμενό του αποτελεί ένδειξη για το μέλλον της Ευρώπης είτε αυτό είναι "συνταγματικό" είτε μια ακόμη τροποποίηση της Συνθήκης ΕΕ.
Δημοσίευση σχολίου