Εν αναμονή του νόμου για τους "μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος", δηλαδή για την προστασία των ατόμων που μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλά και ενόψει της δημιουργίας εσωτερικών συστημάτων whistleblowing από μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, η Διεθνής Διαφάνεια έδωσε στη δημοσιότητα αυτόν τον κατάλογο αρχών που πρέπει να εφαρμόζονται από το σχεδιαζόμενο κανονιστικό ή ιδιωτικό ρυθμιστικό πλαίσιο.
Ακολουθεί μια το κείμενο σε ελληνική απόδοση.
Καλές πρακτικές για τους νόμους προστασίας των whistleblowers και υποστήριξη των whistleblowers χάριν του δημοσίου συμφέροντος.
(C) Διεθνής Διαφάνεια 2013, μετάφραση από εδώ.
Πρόλογος
Oι whistleblowers διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον εντοπισμό της διαφθοράς, της απάτης της κακοδιαχείρισης και άλλων παραβάσεων που απειλούν την δημόσια υγεία και ασφάλεια, την δημοσιονομική ακεραιότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον και το κράτος δικαίου. Αποκαλύπτοντας πληροφορίες για τέτοια αδικήματα, οι whistleblowers έχουν βοηθήσει να σωθούν αναρίθμητες ζωές και δισεκατομμύρια δολλάρια δημοσίου χρήματος, ενώ απέτρεψαν την χειροτέρευση σε περιπτώσεις σκανδάλων και καταστροφών.
Οι whistleblowers συχνά αναλαμβάνουν υψηλό προσωπικό κίνδυνο. Μπορεί να απολυθούν, να μηνυθούν, να στιγματισθούν, να συλληφθούν, να απειληθούν ή, σε ακραίες περιπτώσεις, να δεχτούν σωματικές επιθέσεις ή να δολοφονηθούν. Η προστασία των whistleblowers από αυτούς τους κινδύνους αντεκδίκησης θα προωθήσει και θα διευκολύνει την αποτελεσματική επισήμανση της διαφθοράς, ενώ -παράλληλα να διευκολύνει την ανοικτότητα και την λογοδοσία στην κυβέρνηση και το επιχειρηματικό εργασιακό περιβάλλον.
Το δικαίωμα των πολιτών να καταγγέλλουν την παρανομία είναι φυσική προέκταση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης και συνδέεται με τις αρχές της διαφάνειας και της ακεραιότητας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν το απαράγραπτο δικαίωμα να προστατεύουν την ευημερία των άλλων πολιτών και γενικά της κοινωνίας και, σε κάποιες περιπτώσεις έχουν το καθήκον αναφοράς της παρανομίας. Η έλλειψη επαρκούς προστασίας μπορεί να θέτει τους whistleblowers σε δίλημμα: αναμένεται συχνά να αναφέρουν την διαφθορά και άλλα εγκλήματα, αλλά αυτό τους θέτει σε κίνδυνο αντεκδίκησης.
Αναγνωρίζοντας το ρόλο του whistleblowing στις προσπάθειες καταπολέμησης της διαφθοράς, πολλές χώρες έχουν επιδιώξει την θέσπιση νομοθεσίας για την προστασία των whistleblowers, μέσω διεθνών συνθηκών. Κι ακόμη περισσότερες κυβερνήσεις, εταιρίες και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν θεσπίσει διαδικασίες για τους whistleblowers. Είναι σημαντικό, ωστόσο, αυτές οι πολιτικές να παρέχουν προσβάσιμα κανάλια στους whistleblowers, αποτελεσματική προστασία αυτών από κάθε είδος αντεκδίκησης και να διασφαλίζεται ότι η πληροφορία που παρέχουν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Οι αρχές που παρουσιάζονται εδώ αποτελούν κατευθυντήριες οδηγίες για την σύνταξη νέων και την βελτίωση των υφιστάμενων νόμων που προστατεύουν το whistleblowing, ώστε να διασφαλιστεί ότι παρέχεται κατάλληλη προστασία και ευκαιρίες καταγγελίας στους whistleblowers. Θα πρέπει να προσαρμόζονται στο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο κάθε χώρας και στο υφιστάμενο νομικό σύστημα. Λαμβάνουν υπόψη την εμπειρία που αποκτήθηκε από τους υπάρχοντες νόμους και την πρακτική εφαρμογή τους και έχουν διαμορφωθεί με στοιχεία που συνεισέφεραν ειδικοί στο whistleblowing, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, πανεπιστημιακοί, ερευνητικά ινστιτούτα και ΜΚΟ από όλες τις περιοχές. Αυτές οι αρχές θα επικαιροποιούνται και θα αναθεωρούνται όσο προστίθεται εμπειρία νομοθεσιών και πρακτικής.
Αρχικός ορισμός
1. Whistleblowing - η αποκάλυψη πληροφοριών που σχετίζονται με πράξεις διαφθοράς, παρανομίας, απάτης κι επισφάλειας που διαπράτονται σε ή από οργανισμούς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα - θέτοντας σε κίνδυνο ή απειλώντας το δημόσιο συμφέρον - σε άτομα ή οντότητες που θεωρείτε ότι μπορούν να δράσουν αποτελεσματικά.
Κατευθυντήρια αρχή
2. Προστατευόμενα άτομα και αποκαλύψεις - όλοι οι εργαζόμενοι και οι υπάλληλοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα χρειάζονται:
- προσβάσιμους και αξιόπιστους διαύλους καταγγελίας της παρανομίας
- ισχυρή προστασία από κάθε είδος αντεκδίκησης και
- μηχανισμούς εισδοχής καταγγελιών που προωθούν μεταρρυθμίσεις οι οποίες επανορθώνουν τις νομοθετικές, πολιτικές ή διαδικαστικές ανεπάρκειες και αποτρέπουν την μελλοντική παρανομία.
Πεδίο εφαρμογής
3. Ευρύς ορισμός του whistleblowing - το whistleblowing είναι η αποκάλυψη ή αναφορά της παρανομίας, συμπεριλαμβανομένης της διαφθοράς, όχι όμως περιοριστικά, καθώς περιλαμβάνει και τις καταγγελίες για ποινικά αδικήματα, παραβάσεις νομικών υποχρεώσεων, κακοδικία, ειδικούς κινδύνους για την δημόσια υγεία, την ασφάλεια ή το περιβάλλον, κατάχρηση εξουσίας, μη εξουσιοδοτημένη χρήση κρατικών πόρων ή ιδιοκτησίας, κατάχρηση ή κακοδιοίκηση, σύγκρουση συμφερόντων και πράξεις που καλύπτουν όλα τα ανωτέρω. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει και παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, εάν αυτές εμπίπτουν στο σύστημα προστασίας του εθνικού δικαίου.
4. Ευρύς ορισμός του whistleblower - ο whistleblower είναι κάθε εργαζόμενος ή υπάλληλος του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα που αποκαλύπτει πληροφορίες που καλύπτονται από την ανωτ. αρχή 3 και ο οποίος βρίσκεται σε κίνδυνο αντιποίνων. Συμπεριλαμβάνονται και άτομα που είναι εκτός της παραδοσιακής σχέσης εργαζόμενου - εργοδότη, όπως σύμβουλοι, συμβασιούχοι, ασκούμενοι/εκπαιδευόμενοι, εθελοντές, εργαζόμενοι φοιτητές, ορισμένου χρόνου εργαζόμενοι και πρώην εργαζομενοι. Η προστασία πρέπει να εκτείνεται και σε αυτούς που θεωρούνται ή εκλαμβάνονται ως whistleblowers. Επίσης άτομα που παρέχουν συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με κάποια καταγγελία καθώς και όσοι επιβοηθούν ή επιδιώκουν να επιβοηθήσουν έναν whistleblower.
5. Αφετηρία προστασίας του whistleblower: "εύλογη πεποίθηση παρανομίας" - η προστασία πρέπει να παρέχεται για αποκαλύψεις που γίνονται με εύλογη πεποίθηση ότι η πληροφορία είναι αληθής κατά το χρόνο της αποκάλυψης."Εύλογη πεποίθηση" υπάρχει όταν ένα πρόσωπο εύλογα υποψιάζεται την παρανομία υπό το φως των διαθέσιμων αποδείξεων. Η προστασία εκτείνεται σε αυτούς που αποκαλύπτουν ανακριβείς πληροφορίες με συγγνωστή πλάνη και εξακολουθεί να ισχύει μετά την αξιολόγηση της ακρίβειας της αποκάλυψης.
Προστασία
6. Προστασία από αντίποινα - τα άτομα πρέπει να προστατεύονται από κάθε πράξη αντεκδίκησης, υποβιβασμού ή αρνητικής διάκρισης στο χώρο της εργασίας που συνδέεται ή οφείλεται στο whistleblowing. Αυτό περιλαμβάνει κάθε μορφή βλάβης, όπως η απόλυση, η διαθεσιμότητα και άλλες εργασιακές κυρώσεις, τιμωρητικές μετατάξεις, παρενόχληση, μείωση καθηκόντων ή ωραρίου, πάγωμα στις προαγωγές ή στην εκπαίδευση, υποβιβασμός θέσης και προνομίων, ή απειλές για τέτοιες ενέργειες.
7. Τήρηση εμπιστευτικότητας - η ταυτότητα του whistleblower δεν επιτρέπεται να ανακοινωθεί χωρίς την ρητή συγκατάθεση του ατόμου.
8.Το βάρος της απόδειξης του εργοδότη - προκειμένου να αποφευχθούν κυρώσεις ή ποινές, ο εργοδότης πρέπει με σαφήνεια και πειθώ να παρουσιάζει όλα τα μέτρα που λαμβάνονται εναντίον εργαζομένου δεν έχουν καμία σχέση ούτε οφείλονται σε τυχόν αποκαλύψεις του ως whistleblower.
9. Εν γνώσει αναληθείς αποκαλύψεις δεν προστατεύονται - το άτομο που προβαίνει σε αποκάλυψη και έχει αποδειχθεί ότι ήταν εν γνώσει του αναληθής υφίσταται πιθανές εργοδοτικές/επαγγελματικές κυρώσεις και αστική ευθύνη. Όσοι κατηγορούνται εσφαλμένως πρέπει να αποζημιώνεται με κάθε αποτελεσματικό μέτρο.
10. Άρση της ευθύνης - κάθε αποκάλυψη που γίνεται στο πλαίσιο της νομοθεσίας περί whistleblowing θα καλύπτεται από ασυλία πειθαρχική, ποινική, αστική και διοικητική, συμπεριλαμβανομένων των αδικημάτων της συκοφαντικής δυσφήμησης, της εξύβρισης, της παραβίασης πνευματικής ιδιοκτησίας και προσωπικών δεδομένων. Το βάρος της απόδειξης ανήκει στο υποκείμενο της αποκάλυψης για την απόδειξη του δόλου εκ μέρους του whistleblower σχετικά με νομική παράβαση.
11. Δικαίωμα άρνησης σύμπραξης στην παρανομία - εργαζόμενοι και υπάλληλοι έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν να συνεργήσουν σε πράξεις παρανομίας, απάτης και διαφθοράς. Προστατεύονται νομικά από κάθε είδος τιμωρίας ή διακρίσεων (βλ. ανωτ. Αρχή 6) κατά την ενάσκηση του δικαιώματος αυτού.
12.Επιφύλαξη δικαιωμάτων - κάθε ιδιωτικός κανόνας ή συμφωνία είναι άκυρη εάν αφαιρεί προστασία και δικαιώματα του whistleblower. Για παράδειγμα, τα δικαιώματα του whistleblower υπερέχουν της "πίστης" όρκου στην εργοδοσία και τις συμφωνίες εμπιστευτικότητας/εχεμύθειας.
13.Ανωνυμία - πλήρης προστασία θα παρέχεται στους whistleblowers που έχουν αποκαλύψει ανώνυμα πληροφορίες και που αποκαλύφθηκε στη συνέχεια η ταυτότητά τους χωρίς την ρητή συγκατάθεσή τους.
14. Προσωπική προστασία - οι whistleblowers των οποίων η ζωή ή η ασφάλεια είναι σε κίνδυνο, οι ίδιοι και τα μέλη της οικογένειάς τους έχουν δικαίωμα για προσωπικά μέτρα ασφάλειας. Επαρκείς πόροι πρέπει να διατίθενται για τέτοια προστασία.
Διαδικασίες αποκάλυψης
15. Καταγγελία στον χώρο εργασίας - οι κανονισμοί και οι διαδικασίες για τους whistleblowers πρέπει να είναι απόλυτα ορατές και κατανοητές, να τηρείται η εμπιστευτικότητα ή η ανωνυμία (εκτός εάν έχει ρητώς παραιτηθεί ο ενδιαφερόμενος), να διασφαλίζεται η εις βάθος, έγκαιρη και ανεξάρτητη έρευνα των αποκαλύψεων και να υπάρχουν διαφανείς, αποτελεσματικοί και έγκαιροι μηχανισμοί για την παρακολούθηση των καταγγελιών περί αντεκδίκησης (συμπεριλαμβανομένης μιας διαδικασίας για την πειθαρχική τιμωρία των δραστών αντεκδίκησης).
16. Καταγγελία σε αρμόδιους και σε Αρχές - εάν η αναφορά στον χώρο της εργασίας δεν φαίνεται να έχει πρακτικό αποτέλεσμα ή να είναι εφικτή, τα άτομα πρέπει να μπορούν να ανακοινώνουν σε ρυθμιστικές ή εποπτικές αρχές ή σε άτομα εκτός του οργανισμού στον οποίο εργάζονται. Αυτοί οι δίαυλοι πρέπει να περιλαμβάνουν ρυθμιστικές αρχές, διωκτικές ή ελεγκτικές αρχές, αιρετούς αρμόδιους ή εξειδικευμένες υπηρεσίες που έχουν ιδρυθεί για να δέχονται τέτοιες καταγγελίες.
17. Καταγγελία σε τρίτους - σε περίπτωση επείγοντος ή σοβαρού δημόσιου ή προσωπικού κινδύνου ή διαρκούς ακαταδίωκτης παρανομίας που μπορεί να έχει επιπτώσεις στο δημόσιο ενδιαφέρον, τα άτομα πρέπει να προστατεύονται από καταγγελίες που γίνονται σε τρίτα μέρη όπως στα μέσα ενημέρωσης, σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, σε σωματεία, συνδικαλιστικές ενώσεις ή σε επαγγελματικούς/επιχειρηματικούς οργανισμούς
18. Εργαλεία καταγγελίας και συμβουλής - οι εργαζόμενοι και υπάλληλοι καθώς και εργαζόμενοι σε κρατικές υπηρεσίες και δημόσιες επιχειρήσεις πρέπει να έχουν στην διάθεσή τους ένα ευρύ φάσμα διαθέσιμων εργαλείων και διαύλων, όπως γραμμές συμβουλών, τηλεφωνικές γραμμές καταγγελιών, διαδικτυακές πύλες, γραφεία εφαρμογής νομοθεσίας και εσωτερικούς κι εξωτερικούς Συνηγόρους του Πολίτη. Οι μηχανισμοί πρέπει να παρέχονται για ασφαλείς, εμπιστευτικές και ανώνυμες καταγγελίες.
19. Εθνική ασφάλεια / κρατικά μυστικά - όταν μια καταγγελία αφορά ζητήματα εθνικής ασφάλειας, κρατικά ή στρατιωτικά απόρρητα ή διαβαθμισμένες πληροφορίες, ειδικές διαδικασίες και εγγυήσεις που λαμβάνουν υπόψη την ευαίσθητη φύση του θέματος πρέπει να έχουν θεσπιστεί, προκειμένου να προωθείται η αποτελεσματική εσωτερική παρακολούθηση κι επίλυση και προκειμένου να αποτραπεί η ανώφελη έκθεση. Αυτές οι διαδικασίες πρέπει να μπορούν να επιτρέψουν εσωτερική καταγγελία, καταγγελία σε αυτοτελές όργανο που είναι θεσμικά και λειτουργικά ανεξάρτητο από τον τομέα της ασφάλειας. Διαφορετικά, θα πρέπει να προβλέπεται καταγγελία στις αρχές με το απαραίτητο φιλτράρισμα ασφάλειας. Η εξωτερική καταγγελία (δηλ. στα μέσα ενημέρωσης σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών) μπορεί να δικαιολογηθεί σε συγκεκριμένες υποθέσεις που αποδεικνύεται ότι υπάρχει επείγουσα ή σοβαρή απειλή για την δημόσια υγεία, την ασφάλεια ή το περιβάλλον, καθώς κι εάν μια εσωτερική καταγγελία μπορεί να οδηγήσει σε προσωπικές συνέπειες ή στην καταστροφή των αποδείξεων και η καταγγελία δεν έχει στόχο ή μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην εθνική ασφάλεια ή σε άτομα.
Eνίσχυση και συμμετοχή
20. Πλήρες φάσμα διαθέσιμων μέσων - ένα πλήρες φάσμα διαθέσιμων μέσων πρέπει να καλύπτει κάθε άμεση, έμμεση και μελλοντική συνέπεια από κάθε περίπτωση αντιποίνων, με σκοπό την πλήρη κάλυψη του whistleblower. Αυτό περιλαμβάνει άμεση δυνατότητα προσφυγής σε ασφαλιστικά μέτρα, κάλυψη εξόδων δικηγόρου και διαμεσολαβητή, μετακίνηση σε άλλο τμήμα ή με άλλον εποπτεύοντα, αποζημίωση για παρελθόντα, παρόντα και μελλοντικά διαφυγόντα έσοδα και θέση και αποζημίωση για ηθική βλάβη. Θα πρέπει να εξεταστεί η δημιουργία ενός ταμείου που θα παρέχει βοήθεια για νομικές διαδικασίες και υποστήριξη σε whistleblowers.
21. Δίκαιη δίκη - οι whistleblowers που πιστεύουν ότι τα δικαιώματά τους έχουν παραβιασθεί έχουν δικαίωμα σε δίκαιη δίκη ενώπιον ενός ανεξάρτητου δικαστηρίου με δικαίωμα έφεσης. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι έγκαιρες και οι whistleblowers να μπορούν να καλούν και να εξετάζουν μάρτυρες και οι δικονομικοί κανόνες πρέπει να είναι δίκαιοι και αντικειμενικοί.
22. Συμμετοχή των whistleblowers - ως ενημερωμένοι και ενδιαφερόμενοι παράγοντες, οι whistleblowers πρέπει να έχουν ουσιώδεις ευκαιρίες να συμβάλλουν σε ακολουθούσες έρευνες ή εξετάσεις. Οι whistleblowers πρέπει να έχουν την ευκαιρία (χωρίς να επιβάλλεται) να διευκρινίσουν την καταγγελία τους και να παράσχουν πρόσθετη πληροφόρηση ή αποδείξεις. Πρέπει επίσης να έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται για το αποτέλεσμα κάθε εξέτασης ή ευρήματος και να μπορούν να ελέγχουν και να σχολιάζουν κάθε αποτέλεσμα.
23. Συστήματα επιβράβευσης - εάν συνέχεται με το εθνικό δίκαιο, οι whistleblowers πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν ένα ποσοστό από τα έσοδα που ανακαλύπτονται ή από τα πρόστιμα που επιβάλλονται ως αποτέλεσμα της καταγγελίας τους. Άλλη αμοιβή ή επιβράβευση μπορεί να περιλαμβάνει την δημόσια αναγνώριση ή την βράβευση (εάν συμφωνεί ο whistleblower), η βαθμολογική προαγωγή ή μια δημόσια συγγνώμη ή αποκατάσταση.
Νομοθετική δομή, λειτουργία και αναθεώρηση
24. Αυτοτελής νομοθεσία - προκειμένου να διασφαλιστεί η σαφήνεια και η ενιαία εφαρμογή ενός θεσμικού πλαισίου για το whistleblowing, η αυτοτελής νομοθεσία είναι προτιμότερη από μια αποσπασματική ή σημειακή προσέγγιση.
25. Δημοσίευση δεδομένων - η Αρχή Καταγγελιών των whistleblowers (βλ. παρακάτω) πρέπει να συγκεντρώνει και να δημοσιοποιεί σε τακτική βάση (τουλάχιστον ετήσια) δεδομένα και πληροφορίες σχετικά με την λειτουργία του νόμου και το θεσμικό πλαίσιο για το whistleblowing (σύμφωνα με τους σχετικούς νόμους για την ιδιωτικότητα και την προστασία προσωπικών δεδομένων). Αυτή η πληροφορία πρέπει να περιλαμβάνει μαι σειρά από υποθέσεις που έχουν αποτελέσει αντικείμενο χειρισμού, το αποτέλεσμα των υποθέσεων (απορρίφθηκαν, έγιναν δεκτές, εξετάστηκαν, επικυρώθηκαν), τις αποζημιώσεις και αποκαταστάσεις (με τήρηση εμπιστευτικότητας εάν το επιθυμεί ο whistleblower) την αντιμετώπιση της παρανομίας στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, την ευαισθητοποίηση και την εμπιστοσύνη στους μηχανισμούς των whistleblowers και τον χρόνο που χρειάζεται για την πρόοδο των υποθέσεων.
26. Εμπλοκή πολλών παραγόντων - ο σχεδιασμός και η περιοδική αναθεώρηση των νόμων για το whistleblowing, των κανονισμών και των διαδικασιών πρέπει να περιλαμβάνει τους κύριους παράγοντες όπως τους οργανισμούς των εργαζομένων, τις ενώσεις επιχειρηματιών και εργοδοτών, τους οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών και την πανεπιστημιακή κοινότητα.
27. Εκπαίδευση whistleblowers - η σχετική εκπαίδευση θα πρέπει να παρέχεται για τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα και τις δημόσιες επιχειρήσεις, στην ηγεσία και το προσωπικό. Οι νόμοι για τους whistleblowers και τις διαδικασίες αυτές θα πρέπει να κοινοποιούνται με σαφήνεια και στους χώρους εργασίας του ιδιωτικού τομέα όπου εφαρμόζονται οι διατάξεις τους.
Επιβολή
28. Αρχή Καταγγελιών Whistleblower complaints authority – μια ανεξάρτητη αρχή θα πρέπει να λαμβάνει και να εξετάζει καταγγελίες για αντεκδίκηση και ακατάλληλη έρευνα των αποκαλύψεων των whistleblowers. Η Αρχή θα πρέπει να εκδίδει δεσμευτικές συστάσεις και να προωθεί σχετικές πληροφορίες στις ρυθμιστικές, ελεγκτικές και διωκτικές αρχές για παρακολούθηση. Η Αρχή θα πρέπει να παρέχει επίσης συμβουλές και υποστήριξη, να παρακολουθεί και να αναθεωρεί τις διατάξεις για το whistleblowing και να ενισχύει την κουλτούρα της αποδοχής του. Η Αρχή πρέπει να διαθέτει επαρκείς πόρους και δυνατότητες για να εκπληρώνει αυτή την αποστολή.
29.Ποινές για αντεκδίκηση και παρεμβάσεις - κάθε πράξη αντεκδίκησης για τις καταγγελίες του whistleblower ή παρέμβαση σε αυτόν θα θεωρείται παράβαση καθήκοντος και στους δράστες θα επιβάλλονται εργοδοτικές/επαγγελματικές και αστικές κυρώσεις.
30. Παρακολούθηση και μεταρρυθμίσεις - οι έγκυρες καταγγελίες πρέπει να προωθούνται στις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές για παρακολούθηση, για επανορθωτικές ενέργειες ή / και μεταρρυθμίσεις πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου