Ε-lawyer στο Μίλα Ελεύθερα του pasok.gr

Μπορείτε σήμερα να ακούσετε την podcast συζήτηση που έγινε την Κυριακή με τον Θανάση Πρίφτη με θέμα "Νομοθεσία και Διαδίκτυο: χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα".

Πρόσκληση του e-lawyer σε παρουασίαση βιβλίου

Ιδού ο λόγος για τον οποίο έχει καθυστερήσει ο Κώδικας Δικαίου Κοινωνίας της Πληροφορίας. Υπόσχομαι μόλις ξεμπερδέψω, να ανταποκριθώ στην σχετική προαναγγελία...

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΟΥΛΑ Α.Ε. έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Σωτηρόπουλου με τίτλο

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΧΡΗΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ν.3448/2006

την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2007 και ώρα 20.00 στη Στοά του Βιβλίου

(Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Αρσάκειο Μέγαρο, Αίθουσα Λόγου)

Για το νέο θεσμικό πλαίσιο των πληροφοριών του δημόσιου τομέα θα μιλήσουν:

ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης

η κ. Λίλιαν Μήτρου, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου

ο κ. Ανδρέας Καμπάς, Ειδικός Επιστήμονας του Συνήγορου του Πολίτη

η κ. Μαργαρίτα Γλαράκη, Δρ. Νομικής, Ειδικός Επιστήμονας της Επιτροπής Ανταγωνισμού

ο κ. Ευάγγελος Παπακωνσταντίνου, Δρ. Νομικής, Δικηγόρος, PKpartners Εταιρία Δικηγόρων

Συντονίζει ο κ. Νικήτας Λιοναράκης, δημοσιογράφος, αντιπρόεδρος της Greenpeace Hellas

Με το βιβλίο αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία το θεσμικό πλαίσιο για την δυνατότητα χρήσης εγγράφων δημόσιων αρχείων, για σκοπούς πέραν του αρχικού προορισμού τους. Η έννοια της «περαιτέρω χρήσης πληροφοριών» αναφέρεται στο δικαίωμα των πολιτών για άντληση εγγράφων από τους δημόσιους φορείς και αξιοποίησή τους για εμπορικούς ή μη σκοπούς.

Ο Ν. 3448/2006, με τον οποίο το εσωτερικό δίκαιο εναρμονίζεται προς την Οδηγία 2003/98/ΕΚ, αποσκοπεί στην απελευθέρωση του «μονοπωλίου» του δημόσιου τομέα, ως προς τη διαχείριση των εγγράφων που κατέχει. Ανοίγει έτσι το πεδίο για τη διαμόρφωση μιας νέας αγοράς πληροφοριών με την παροχή «υπηρεσιών περιεχομένου», βασιζόμενων στην πρώτη ύλη των εγγράφων των δημόσιων αρχείων.

Παράλληλα, το νέο θεσμικό πλαίσιο ενδυναμώνει το ατομικό δικαίωμα της πληροφόρησης, καθώς και άλλα ατομικά δικαιώματα, δεδομένου ότι η χρήση των εγγράφων μπορεί να συνδέεται όχι μόνο με επιχειρηματικούς και αναπτυξιακούς σκοπούς, αλλά και με την έρευνα, την επιστήμη, την τέχνη και την εκπαίδευση.

Η ερμηνεία του Ν.3448/2006 αξιοποιεί όλα των επίσημα κείμενα που αφορούν τη θέσπιση του νέου πλαισίου για την «περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα». Ο συγγραφέας επικαλείται στην ανάλυσή του τα σχετικά προπαρασκευαστικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της ΕΕ, αλλά και τα Πρακτικά της Βουλής, την Αιτιολογική Έκθεση, την Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επί του νομοσχεδίου, καθώς και τις σχετικές εγκυκλίους του Υπουργείου Εσωτερικών.

Παράλληλα, σε κάθε κεφάλαιο της Ερμηνείας δίνεται έμφαση στη διασύνδεση του θέματος με τα ποικίλα ζητήματα πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, προστασίας προσωπικών δεδομένων και απορρήτων, λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού και διαφάνειας, που προκύπτουν από τις νέες δυνατότητες για αξιοποίηση των εγγράφων του δημόσιου τομέα. Η ανάλυση λαμβάνει ιδιαιτέρως υπόψη τις σχετικές αρμοδιότητες της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του Συνηγόρου του Πολίτη και του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Επίσης, στην ανάπτυξη των κεφαλαίων υπάρχουν δικαιοσυγκριτικές αναφορές στο δίκαιο πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία, στην πρόσβαση στα κοινοτικά έγγραφα και στη νομολογία του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Το εκτενές Παράρτημα όλων των σχετικών κοινοτικών και εσωτερικών προπαρασκευαστικών, νομοθετικών και ερμηνευτικών κειμένων, που αφορούν την περαιτέρω χρήση πληροφοριών, καθιστά το έργο ένα ολοκληρωμένο εργαλείο για τον αναγνώστη, νομικό ή μη.

Το έργο προλογίζει ο Καθηγητής και Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

Σκοπός της παρουσίασης που ετοιμάσαμε είναι - με αφορμή την έκδοση του βιβλίου- να ακουστούν για πρώτη φορά τοποθετήσεις αρμόδιων κρατικών λειτουργών και ειδικών επιστημόνων επί των ζητημάτων που τίθενται με το νέο νόμο και να προκληθεί μια ζωντανή συζήτηση ανάμεσα στο κοινό και σε αυτούς.

Σας περιμένω.

To ΕΣΡ "παρακάμπτει" το ΣτΕ

Μετά την απόφαση του ΣτΕ, το ΕΣΡ επανεξέτασε την υπόθεση της περίφημης εκπομπής που περιείχε και ένα φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες και για την οποία επέβαλε το πρόστιμο των 100.000 ευρώ.

Το ΕΣΡ στη νέα του απόφαση αναφέρεται ρητά στην ακύρωση του προστίμου από το ΣτΕ, το οποίο ανέφερε στην απόφασή του ότι δεν θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη η σκηνή του φιλιού. Εκδίδει λοιπόν μία απόφαση, στην οποία δεν λαμβάνει μεν υπόψη τη σκηνή του φιλιού, αλλά όλες τις άλλες σκηνές με χυδαιολογίες και παρ' όλ' αυτά επιβάλλει το ίδιο πρόστιμο των 100.000 ευρώ!

Με την απόφαση αυτή το ΕΣΡ υπονοεί ότι και την πρώτη φορά δεν είχε λάβει δήθεν υπόψη στη σκηνή του φιλιού ανάμεσα στους δύο άντρες και γι' αυτό -και καλά- επιβάλλει και τώρα το ίδιο πρόστιμο. Είναι δύσκολο να πειστεί κανείς ωστόσο ότι:

- δεν είχε ληφθεί υπόψη τότε η σκηνή του φιλιού, αφού αναφερόταν στο σώμα της απόφασης και

- ότι και σήμερα δεν λαμβάνεται υπόψη, παρά την απόφαση του ΣτΕ, αφού επιβλήθηκε το ίδιο πρόστιμο με τότε.

Πρόταση σε JustAnother και Parianos για διαμεσολαβητική επίλυση

Είδα λίγο τον καυγά που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε δύο bloggers, όπου ακούστηκαν και δηλώσεις για επικείμενες μηνύσεις και προσφυγή νομικά μέσα. Δεν έχω διαβάσει αναλυτικά τις αντεγκλήσεις, ούτε ξέρω ποιος το ξεκίνησε, ποιος φταίει, ποιος είναι σε "νόμιμη άμυνα" και λοιπά. Είδα μόνο σκληρές κουβέντες, αποκαλύψεις, ύβρεις και απειλές.

Όλοι ξέρουν ότι αν εμπλακούν με δικαστήρια και λοιπά, θα είναι μια επώδυνη και δαπανηρή διαδικασία. Άσε που θα είναι πολύ χρονοβόρα γιατί θα δικαστεί μετά από 1 χρόνο το νωρίτερο (σήμερα οι υποθέσεις προσδιορίζονται για μετά τον Φεβρουάριο του 2008) και δεν συμφέρει κανέναν. Δεν εξυπηρετεί την ταχύτητα με την οποία πρέπει να λύνονται τέτοιου είδους διαφορές.

Αντί να πηγαίνετε στα δικαστήρια JustAnother και Mantalena, θέλετε να:

1. συγκεντρώσω εγώ όλο το υλικό ως ανεξάρτητος διαιτητής,

2. να σας καλέσω να μου δώσετε και τα επιχειρήματά σας επιπροσθέτως,

3. να αξιολογήσω με βάση το ισχύον δίκαιο και τα δικτυακά συναλλακτικά ήθη ό,τι ειπώθηκε και,

τέλος, να δημοσιεύσω ένα τεκμηριωμένο νομικά και δεοντολογικά Πόρισμα από το οποίο να γνωμοδοτώ ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο και σε τι ποσοστό;

Αν αποδεχτείτε την πρόταση και μου δείξετε την εμπιστοσύνη για την επίλυση της διαφοράς θα μπω στον κόπο και τη διαδικασία - όχι για μένα, αλλά για να δείξω την δύναμη της εξωδικαστικής επίλυσης νομικών προβλημάτων που μπορεί να έχει τα ίδια ηθικά αποτελέσματα με μια κανονική δίκη, χωρίς να είναι χρονοβόρα, χωρίς κόστος και χωρίς βέβαια να είναι δυνατή η επιβολή κυρώσεων.

Η μόνη μορφή "κύρωσης" που μπορεί να επέλθει είναι καθαρά ηθικής - "πολιτικής" φύσης. Η "βαρύτητά" της θα οφείλεται στην πειστικότητα της θεμελίωσής της εκ μέρους μου. Και ο αρνητικός αντίκτυπος για εκείνον που τυχόν αποδειχθεί ότι έχει άδικο θα οφείλεται στο ότι ο e-lawyer -με το όποιο εκτόπισμά του- γνωμοδότησε εφαρμόζοντας συγκεκριμένους κανόνες ότι έχει άδικο, δημοσιοποιώντας την άποψή του.

Είναι ακριβώς το αντίστοιχο με τα "πορίσματα" του Συνηγόρου του Πολίτη: δεν καταδικάζεται κανείς (δεν είναι νομικά εκτελεστά), αλλά οι "πολιτικές" και ηθικού χαρακτήρα συνέπειες για τη Διοίκηση οφείλονται ακριβώς στο ότι "ο Συνήγορος του Πολίτη, ως Ανεξάρτητη Αρχή, είπε ότι η Διοίκηση παρανόμησε" στο ένα ή το άλλο ζήτημα. Χωρίς ποινές και καταδίκες. Μόνο με τη δημοσιοποίηση της άποψής του.

(Μετά αν θέλει ο πολίτης να το πάει και δικαστικά, φέρνει το Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη στο δικαστήριο της Αγωγής του, το οποίο έχει σαφώς μεγάλη βαρύτητα για την καταδίκη της Διοίκησης.)

Γενικά η διαμεσολάβηση θεωρείται ό,τι πιο μοντέρνο υπάρχει στα νομικά και είμαι φανατικός οπαδός της. Θα δώσετε την ευκαιρία σε αυτό το πείραμα;


(προσοχή: δεν ειμαι 24 ώρες το 24ωρο στο ίντερνετ. Θα απαντήσω αύριο σε όποιο μήνυμα υπάρξει).

Απαγόρευση δημοσίευσης στοιχείων των απαλλαγέντων από τη στράτευση

Δημοσιεύθηκε σήμερα η πολυαναμενόμενη απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων επί του ερωτήματος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τη δημοσιοποίηση καταλόγου των δημοσίων προσώπων που απαλλάχθηκαν από τη στράτευση για λόγους υγείας.

Η απόφαση απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των στοιχείων και περιέχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία. Ως προς τον ορισμό του "δημόσιου προσώπου" αναφέρει:

"Ως δημόσια πρόσωπα νοούνται τα πρόσωπα που κατέχουν δημόσια θέση ή/και χρησιμοποιούν δημόσιο χρήμα ή ακόμα και όλοι όσοι διαδραματίζουν ρόλο στη δημόσια ζωή είτε την πολιτική, την οικονομική, την καλλιτεχνική, την κοινωνική, την αθλητική ή οποιουδήποτε άλλου τομέα της δημόσιας ζωής (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ Καρολίνα του Ανόβερου κατά Γερμανίας, 24.6.2004, προσφυγή υπ' αριθμ. 59320/00, αποφάσεις της Αρχής με αριθμ. 24, 25 και 26/2005, με περαιτέρω παραπομπές). Στην περίπτωση των προσώπων που θεωρούνται δημόσια, επειδή είναι πρόσωπα επικαιρότητας, η ύπαρξη της ιδιότητας αυτής κρίνεται in concreto, ενόψει της ιδιαίτερης θέσης που κατέχουν στην κοινωνία και της επιρροής που ασκούν στον τομέα των δραστηριοτήτων τους. Έτσι ένας καλλιτέχνης, ένας αθλητής ή ένας δημοσιογράφος μπορεί να είναι δημόσιο πρόσωπο αν και εφόσον συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Με βάση τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι κάποιο πρόσωπο αποκτά την ιδιότητα του δημοσίου προσώπου διότι ανήκει σε συγκεκριμένη κατηγορία αναγνωρίσιμων απλώς προσώπων ή αντανακλαστικά, λόγω δηλαδή συγγένειας με δημόσιο πρόσωπο. "

Περαιτέρω, καθώς τα δεδομένα ποινικών καταδικών και υγείας είναι ευαίσθητα και η δημοσιοποίηση τους από τους υπεύθυνους επεξεργασίας επιτρέπεται μόνο με βάση άδειας της Αρχής, εφαρμόζεται η ειδική διάταξη του νόμου που είναι άκρως "αυστηρή" όπως επισημαίνει και η ίδια η Αρχή στην απόφασή της. Αυτή η διάταξη επιτρέπει δημοσιοποίηση μόνο δημόσιων προσώπων που διαχειρίζονται συμφέροντα τρίτων ή ασκούν δημόσιο λειτούργημα. Με βάση αυτήν την διάταξη, δεν επιτρέπεται π.χ. η δημοσιοποίηση στοιχείων καλλιτεχνών, αθλητών και δημοσιογράφων.

΄

Εδώ θα μπορούσαν παντως να διατυπωθούν αμφιβολίες συνταγματικότητας ως προς αυτη τη διάταξη.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το πνεύμα της αποφασης είναι πως δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται "προς παραδειγματισμό" του κοινωνικού συνόλου τα προσωπικά δεδομένα ατόμων ακόμη και γνωστών, γιατί έτσι η χρήση αυτών των δεδομένων καθιστά "εργαλείο" εκ μέρους του κράτους την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, η οποία έτσι υποβαθμίζεται σε επίπεδο αντικειμένου.

Μία απόφαση - σταθμός της Αρχής.

Υπέρ του gay φιλιού το ΣτΕ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την απόφαση του ΕΣΡ με την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο σε τηλεοπτική σειρά στην οποία -μεταξύ άλλων- μεταδόθηκε και ένα φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες.

Σύμφωνα με την απόφαση 3490/2006:

"(...) αυτή καθεαυτήν η παρουσίαση σκηνής με την οποία εκφράζεται απλώς και η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι προσδίδει στην επίμαχη τηλεοπτική ταινία την, απαγορευμένη από το Σύνταγμα, χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη, που την καθιστά επίμεμπτη. Με την παράσταση στην επίμαχη ενδιάμεση σκηνή της εκφράσεως ομοφυλόφιλης ερωτικής επιθυμίας, γίνεται παρουσίαση μιας υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία σχετίζεται με μια κοινωνική ομάδα, μεταξύ των πολλών, οι οποίες συνθέτουν μια ανοικτή και σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι ερωτικές επιλογές της οποίας, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται από τη συνταγματική τάξη της χώρας, αλλά τουναντίον επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 (σεβασμός και προστασία της αξίας του ανθρώπου) και 5 παρ. 1 (προστασία της προσωπικής ελευθερίας) ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής των αποτελούντων αυτή, να γίνονται απολύτως σεβαστές και να μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως εξάλλου οι ερωτικές επιλογές και ευαισθησίες και των υπόλοιπων ομάδων του πληθυσμού της χώρας."

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην άποψη της πλειοψηφίας του Δικαστηρίου μειοψήφισε μία Πάρεδρος, κατά την οποία "είναι δυνατόν μια τέτοια σκηνή, εκτιμωμένη εντός του όλου πλαισίου, εντός του οποίου αυτή εντάσσεται, δηλαδή εντασσόμενη σ' ένα σύνολο σκηνών χαμηλού επιπέδου και αισθητικής, να συνιστά και αυτή, ως αναπόσπαστο στοιχείο του συνόλου της εκπομπής, στοιχείο που επισύρει τον χαακτηρισμό της εκπομπής ως χαμηλής ποιοτικής στάθμης και να δικαιολογεί ως εκ τούτου την κρίση περί παραβίασης της τηλεοπτικής δεοντολογίας.".

Με την απόφαση αυτή το ΣτΕ εξουδετέρωσε νομικά την άποψη του ΕΣΡ ότι δήθεν η παρουσίαση ενός φιλιού ανάμεσα σε δύο άντρες είναι μεμπτή δεοντολογικά επειδή αναφέρεται σε φαινόμενο εκτός της ... αναπαραγωγικής γενετήσιας διαδικασίας, όπως περίπου ανέφερε η απόφαση του ΕΣΡ για το πρόστιμο.

Ενώ το ΕΣΡ δηλαδή καταδίκασε το φιλί ως μια αντανάκλαση περιθωριακής έκφρασης (λες και είναι αυτός λόγος για πρόστιμα) που αφορά μια μειοψηφία, το ΣτΕ κατέστησε σαφές ότι αυτό το φιλί αναφέρεται σε ένα τμήμα της κοινωνίας, το οποίο, αδιάφορο αν αποτελεί μειοψηφία ή πλειοψηφία, έχει τα ίδια δικαιώματα στην ερωτική ζωή όπως και όλα τα άλλα τμήματα της κοινωνίας.

Ενώ δηλαδή το ΕΣΡ έκλεισε τα μάτια σε μια υπαρκτή πραγματικότητα -που τυγχάνει και συνταγματικής προστασίας- το ΣτΕ έρχεται να την αναγνωρίσει. Δηλαδή να διακηρύξει τα αυτονόητα.

Εντύπωση προκαλεί ότι η μειοψηφούσα άποψη στην απόφαση του ΣτΕ προέρχεται από μία γυναίκα. Δηλαδή από μέλος μιας κοινωνικής ομάδας, για την οποία το ίδιο το Σύνταγμα επιτρέπει τη λήψη ακόμη και θετικών μέτρων για την άρση των ανισοτήτων τις οποίες υφίσταται στην πράξη.

28 Ιανουαρίου: Μέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

Χρόνια Πολλά! Σήμερα είναι η Μέρα Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που εορτάζεται για πρώτη φορά φέτος και καθιερώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή!

Η ημέρα της 28ης Ιανουαρίου επελέγη, καθώς στις 28.1.1981 θεσπίστηκε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, η περίφημη Σύμβαση 108, στους κόλπους του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Το κείμενο αυτό αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο του ευρωπαϊκού χώρου για την προστασία προσωπικών δεδομένων. Η Ελλάδα επικύρωσε τη Σύμβαση 12 χρόνια μετά, με την ψήφιση του Ν.2068/1992.

Η σημασία αυτής της Μέρας δεν είναι μόνο συμβολική. Καθιερώνεται για να θυμίσει ότι ένα ατομικό δικαίωμα δεν "απονέμεται", αλλά κατακτάται από τους πολίτες. Ουσιώδες στοιχείο για την πραγματική λειτουργία των θεσμών της προστασίας δεδομένων είναι η ενημέρωση και ενεργοποίηση των πολιτών. Αν οι πολίτες μάθουν να ασκούν τα συγκεκριμένα δικαιώματα που τους παρέχει η προστασία δεδομένων και απαιτούν την εφαρμογή τους, η απέναντι πλευρά (που δεν είναι μόνο το Κράτος, αλλά και οι ιδιώτες που επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα) θα συνειδητοποιήσει ότι οφείλει να σέβεται τη νομοθεσία και να αυτοπεριορίζεται.

Η Μέρα αυτή είναι αφιερωμένη, από τις ευρωπαϊκές Αρχές Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στην ενημέρωση των πολιτών. Η ελληνική Αρχή διοργανώνει μάλιστα δύο πολύ ενδιαφέροντα σεμινάρια στα γραφεία της (Κηφισίας 1) κατά τις ημέρες Δευτέρα - Τετάρτη, 29-31.1.2007 και ώρες 10.00-12.00 και 19-21.00.

Λόγω του περιορισμένου χώρου παρακαλούνται όσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν ένα από τα σεμινάρια αυτά να συμπληρώσουν τη φόρμα δήλωσης συμμετοχής και να την αποστείλουν στο e - mail mailto:contact@dpa.grή στο fax 210 6475628 μέχρι και την 26.1.2007. Δηλώσεις συμμετοχής μπορούν να γίνουν και τηλεφωνικά στον αριθμό 210 6475696. Φόρμα δήλωσης συμμετοχής παρέχονται μέσα από την ιστοσελίδα της Αρχής www . dpa . gr .

Τα θέματα που θα παρουσιαστούν στα σεμινάρια είναι:


Δεύτερα 29.1.07
10.00 - 12.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Μέτρα ασφάλειας στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων
-Η προστασία των προσωπικών δεδομένων στις εργασιακές σχέσεις
-Τραπεζικός τομέας και προστασία δεδομένων

19.00-21.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Μέτρα ασφάλειας στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων
-Η προστασία των προσωπικών δεδομένων στις εργασιακές σχέσεις
-Τραπεζικός τομέας και προστασία δεδομένων


Τρίτη 30.1.07
10.00 - 12.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Μέτρα ασφάλειας στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων
-Κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης
-Spam
-Βιομετρικά δεδομένα

19.00-21.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Μέτρα ασφάλειας στην επεξεργασία προσωπικών δεδομένων
-Κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης
-Spam
-Βιομετρικά δεδομένα

Τετάρτη 31.1.07
10.00-12.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία
-Υγεία και προσωπικά δεδομένα
-Παιδιά και προστασία δεδομένων

19.00-21.00

-Θεσμικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων
-Πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία
-Υγεία και προσωπικά δεδομένα
-Παιδιά και προστασία δεδομένων


Αντίστοιχα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επ' ευκαιρία της μέρας εγκαινίασε την ειδική ιστοσελίδα του Data Protection Officer της, με ειδικό πληροφοριακό υλικό για την διαχείριση των προσωπικών δεδομένων εκ μέρους της ίδιας της Επιτροπής και των υπηρεσιών της. Από νομικής απόψεως, αξίζει να σημειωθεί ότι στην ιστοσελίδα αυτή έχει αναρτηθεί το σύνολο του μητρώου αρχείων και επεξεργασιών της Επιτροπής, γεγονός που δίνει νέα διάσταση στην αρχή της διαφάνειας των επεξεργασιών προσωπικών δεδομένων: καθένας πρέπει να μπορεί ξέρει ποιες κατηγορίες δεδομένων και για ποιους σκοπούς επεξεργάζεται ένας δημοσιος φορέας (όχι βεβαια τα ίδια τα προσωπικά δεδομένα).


Αντίστοιχα, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων οργάνωσε μια μίνι εκστρατεία ενημέρωσης στα κεντρικά της Commission και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις Βρυξέλλες, την Πέμπτη και την Παρασκευή. Συμπληρώνοντας μάλιστα σωστά ένα quiz μπορούσες να κερδίσεις το USB του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων!

Οι κάμερες ως τοτέμ

Η προσταστία των προσωπικών δεδομένων τον τελευταίο καιρό βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας λόγω των καταλόγων προσώπων που έχουν αποφύγει τη στράτευση με παράνομα μέσα και λόγω της εμμονής του υπουργείου δημόσιας τάξης να παραμείνουν οι κάμερες C4I παρά τους περιορισμούς που έχει θέσει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Ας δούμε αυτό το δεύτερο θέμα με αντικειμενικότητα. Το Υπουργείο επιμένει να παραμείνει ενεργό ένα μέτρο που αυτή τη στιγμή λειτουργεί για τη διαχείριση της κυκλοφορίας και επιμένει να επεκταθεί και ο νόμιμος σκοπός της επεξεργασίας εικόνων και για σκοπούς αντεγκληματικής πολιτικής.

Πρώτα απ' όλα, αυτό το σύστημα εγκαταστάθηκε το 2004, για τη διενέργεια τότε των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών. Νόμιμος λογος επεξεργασίας ειδικά για τη διάρκεια των αγώνων: ασφάλεια προσώπων και διαχείριση κυκλοφορίας. Μετά το πέρας των αγώνων ζητήθηκε από την Αρχή να παραταθεί η λειτουργία του συστήματος. Η Αρχή αποφάσισε την παράταση για άλλο ένα έτος, αλλά μόνο για τη διαχείριση της κυκλοφορίας, αφού πλέον εξέλιπε ο λόγος αυξημένης ασφάλειας που υφίστατο κατά την διάρκεια των ολυμπιακών. Είπε επίσης να αποσυρθεί ένας αριθμός καμερών που δεν εξυπηρετούσαν τη διαχείριση της κυκλοφορίας (κάμερες που βλέπουν σε πάρκα και κατοικίες) και βεβαίως να μη συλλέγεται ήχος και τα δεδομένα να καταστρέφονται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μετά τη λήψη τους.

Στην πραγματικότητα, η αυτοματοποιημένη διαχείριση κυκλοφορίας μέσω υπολογιστικών συστημάτων που ρυθμίζουν την κυκλόφορία μετά από επεξεργασία εικόνας δεν απαιτεί καθόλου αποθήκευση εικόνας, παρά μόνον ίσως για στατιστικούς λόγους. Η επεξεργασία είναι στιγμιαία και δεν συντρέχει κανένας λόγος για δημιουργία αρχείου διατήρησης των εικόνων εβδομάδες μετά την συλλογή τους.

Μετά την εκπνοή της προθεσμίας το Υπουργείο επανέρχεται και ζητά και πάλι την επέκταση του σκοπού επεξεργασίας και για ζητήματα ασφάλειας. Η Αρχή απορρίπτει το αίτημα και το Υπουργείο προσβάλλει την απόφαση της Αρχής στο ΣτΕ. Το ΣτΕ εκδίδει προσωρινή απόφαση για αναστολή της λειτουργίας των καμερών μέχρι την εκδοση της τελικής απόφασής του.

Ενδιαμέσως, το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφαίνεται ότι οι όροι της σύμβασης για τις κάμερες είναι παράνομοι και ότι το έργο δεν πρέπει να παραληφθεί από το Ελληνικό Δημόσιο. Πηγές αναφέρουν ότι οι κάμερες ποτέ δεν λειτούργησαν. Ωστόσο, στο youtube κυκλοφορούν εικόνες που είχαν συλλεχθεί ήδη από το 2004!

Η θεσμική και επιστημονική αντιμετώπιση του θέματος προϋποθέτει ψύχραιμη προσέγγιση και χρήση στοιχείων.

Σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης (γνωστή απο το δίκαιο της προστασίας του περιβάλλοντος) κάθε μέτρο που μπορεί να έχει επιπτώσεις σε θεμελιώδη δικαιώματα θα πρέπει να εξετάζεται εις βάθος και αφού ληφθούν υπόψη συγκεκριμένες επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν την αναγκαιότητα ενός μέτρου, αλλά και τη μη δημιουργία μη αναστρέψιμων καταστάσεων για το διακυβευόμενο ατομικό δικαίωμα στο μέλλον.


Οι κάμερες χρησιμοποιούνται εδώ και 2,5 χρόνια για την ρύθμιση της κυκλοφορίας. Έχει παρέλθει ήδη ικανό χρονικό διάστημα για μια πρώτη αποτίμηση. Ήταν τόσο αποτελεσματικές σε σχέση με τον σκοπό για τον οποίο εγκαταστάθηκαν; Έχει γίνει μια αντικειμενική συγκοινωνιολογική μελέτη με το follow up για να ελέγξουμε αν όντως απέδωσαν και σε σχέση κόστους-οφέλους;

Και προσοχή: άλλο αποτελεσματικότητα κι άλλο αναγκαιότητα.

Η αναγκαιότητα συνδέεται με το αν είναι το μόνο μέτρο με το οποίο μπορεί να επιτευχθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αν π.χ. υπάρχει ένα ηπιότερο για τα ατομικά δικαιώματα μέτρο (π.χ. περισσότεροι τροχονόμοι, συντήρηση φαναριών, αρτιότερες συγκοινωνιακές υποδομές) τότε εκλίπει το στοιχείο της αναγκαιότητας.

Αυτές οι σταθμίσεις δεν έχουν γίνει. Οι κάμερες προβάλλονται ως το σημερινό τοτέμ γενικής χρήσης: όχι μόνο διαχείριση κυκλοφορίας. Χρήση των δεδομένων και για σκοπούς αντεγκληματικής πολιτικής. Με ποια έρευνα; Εμφανίστηκαν πουθενά συγκριτικά στοιχεία από άλλες χώρες που να παρουσιάζουν μείωση της εγκληματικότητας με τη χρήση καμερών; Το μόνο που γνωρίζω είναι καταδίκες χωρών (κυρίως του Ηνωμένου Βασιλείου) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για κατάχρηση των προσωπικών δεδομένων που συλλέγονται από δημόσιες κάμερες.

Σύμφωνα με έρευνα του βρετανικού υπουργείου η παρουσία καμερών ούτε κάνει τους πολίτες να αισθάνονται πιο ασφαλείς, αλλά ούτε και προσέθεσαν στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Η αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας υποκρύπτεται πίσω από το τοτέμ μιας τεχνολογίας που και ο τελευταίος τρομοκράτης μπορεί να ξεφτυλίσει με απλά μέσα. Η τεχνολογία που λειτουργεί ως το ταμπού των ημιμαθών. Αντίστοιχα και με τα βιομετρικά δεδομένα που κάθε μέρα αποδεικνύεται ότι δεν είναι και τόσο υψηλής αξιοπιστίας όσο προβάλλονται από τις διωκτικές αρχές.

Και μέσα σε όλα αυτά η τραγική νομική ημιμάθεια όσων ζητούν την κατάργηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, η λειτουργία της οποία αποτελεί διεθνή δέσμευση της χώρας ενώπιον του Συμβουλίου της Ευρώπης (Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο του 2001 στη Σύμβαση 108) αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Οδηγία 95/46/ΕΚ). Ακούστηκε ότι θα πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα της συνταγματικής κατωχύρωσης της Αρχής και των αρμοδιοτήτων της. Ποιος θα "υπερασπιστεί το Σύνταγμα" μετά έναντι των κοινοτικών και διεθνών οργάνων;

Καλή Χρονιά!

μετά το πάρτυ...

(Φωτο: iblogteam, τουαλέτα -όχι το ρούχο, το WC- Alina, ώρα: 5.35)

Οι Ευρωπαϊκές Αρχές Προστασίας Δεδομένων αναλύουν το μεγάλο σκάνδαλο SWIFT

Ένα μεγάλο σκάνδαλο που απασχολεί την Ευρώπη τους τελευταίους μήνες είναι η αποκάλυψη της κρυφής και παράνομης διαβίβασης τραπεζικών δεδομένων Ευρωπαίων πολιτών διαφόρων χωρών από την τραπεζική κοινοπραξία SWIFT προς τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ για την πρόληψη της τρομοκρατίας και άλλων αδικημάτων. Φυσικά τα ελληνικά media αγρόν αγοράζουν.

Το ζήτημα θέτει για άλλη μια φορά τα ζητήματα των ατομικών δικαιωμάτων σε καθεστώς «μάχης κατά της τρομοκρατίας» και υπενθυμίζει ότι σε παγκοσμιοποιημένες συνθήκες επιβάλλεται η συντονισμένη δράση όσων είναι επιφορτισμένοι με την προστασία προσωπικών δεδομένων. Το πιο πολυσυλλεκτικό όργανο στην Ευρώπη για αυτό το θέμα είναι η «Ομάδα Εργασίας του άρθρου 29», ένα πάνελ το οποίο αποτελείται από έναν τουλάχιστον εκπρόσωπο από κάθε ευρωπαϊκή Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, έναν εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων. Η Ομάδα συνεδριάζει αρκετές φορές το χρόνο και εκδίδει γνωμοδοτήσεις για την ενιαία εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου προστασίας προσωπικών δεδομένων. Αποτελεί ένα σεβαστό σώμα, το οποίο τυγχάνει ευρύτατης αποδοχής και προσοχής και εκτός των συνόρων της ΕΕ.

Η Ομάδα Εργασίας εξέδωσε πριν από μερικές μέρες τη «Γνωμοδότηση 10/2006 για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων από την Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication (SWIFT). "

Στο έγγραφο αυτό υπάρχει η πιο ενδελεχής ανάλυση της υπόθεσης, από την οπτική της προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Σύμφωνα με την ανάλυση αυτή, η SWIFT αποτελεί μια διεθνή υπηρεσία παροχής οικονομικών δεδομένων, για τη διευκόλυνση των διασυνοριακών μεταφορών χρημάτων. Η SWIFT αποθηκεύει κάθε μήνυμα για περίοδο 124 ημερών σε δύο επιχειρησιακά κέντρα, ένα εντός ΕΕ και ένα στις ΗΠΑ – πρόκειται για ένα τύπο επεξεργασίας δεδομένων που η Ομάδα κατηγοριοποίησε ως «mirroring”. Tα μηνύματα περιέχουν προσωπικά δεδομένα όπως το όνομα του πληρωτή και του δανειστή. Μετά τις επιθέσεις της 11/9/01, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ υποχρέωσε τη SWIFT να δώσει πρόσβαση σε πληροφορίες μηνυμάτων που βρίσκονται στις ΗΠΑ. Η SWIFT συμμορφώθηκε κατόπιν διαπραγματεύσεων με το Υπουργείο. Το θέμα δημοσιοποιήθηκε από τον τύπο στα τέλη Ιουνίου 2006.

Ως Βέλγικη κοινοπραξία, η SWIFT υπάγεται στον βελγικό νόμο περοστασίας προσωπικών δεδομένων. Οι οικονομικοί οργανισμοί που βρίσκονται εντός ΕΕ και χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες της κοινοπραξίας υπάγονται στους εκάστοτε εθνικούς νόμους προστασίας δεδομένων. Όλα αυτά τα νομοθετήματα αποτελούν εναρμονίσεις προς την κοινοτική Οδηγία 95/46.

Η Ομάδα Εργασίας συμπεραίνει ότι:

- Τόσο η SWIFT όσο και οι οικονομικοί οργανισμοί είναι υπεύθυνοι σε διαφορετικό βαθμό, για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων.

- Η περαιτέρω επεξεργασία για τους σκοπούς που επέβαλε το Υπουργείο των ΗΠΑ αποτελεί έναν άλλο σκοπό, ο οποίος δεν είναι συμβατός με τον αρχικό εμπορικό σκοπό για τον οποίο συλλέχθηκαν τα προσωπικά δεδομένα (=παραβίαση του δεσμευτικά καθορισμένου σκοπού επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων – «η αρχή του σκοπού»)

- Ούτε η SWIFT ούτε οι οικονομικοί οργανισμοί στην ΕΕ ενημέρωσαν τα υποκείμενα των δεδομένων για την επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων, ιδιαίτερα για την διαβίβασή τους στις ΗΠΑ

- Τα μέτρα ασφαλείας που ενεργοποιήθηκαν από την SWIFT δεν υποκαθιστούν την ανεξάρτητη εποπτεία, στην οποία θα έπρεπε να είχε δοθεί πρόσβαση, δηλ. στις ευρωπαϊκές ανεξάρτητες Αρχές Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

- Όσον αφορά τη διαβίβαση στα επιχειρησιακά κέντρα των ΗΠΑ, η SWIFT δεν μπορεί να επικαλεστεί την Οδηγία 95/46 για να νομιμοποιήσει την επεξεργασία.

- Καμία από τις εξαιρέσεις της Οδηγίας δεν εφαρμόζονται για την επεξεργασία δεδομένων στις ΗΠΑ.

- Η SWIFT δεν χρησιμοποίησε τις διαδικασίες της Οδηγίας για να λάβει εξουσιοδότηση από τη βέλγικη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για τις επεξεργασίες δεδομένων.

- Η Ομάδα Εργασίας του άρθρου 29 καλεί την SWIFT και τους οικονομικούς οργανισμούς να λάβουν μέτρα προκειμένου να αποκατασταθεί αυτή η παράνομη κατάσταση που επικρατεί σήμερα, χωρίς καθυστέρηση

- Περαιτέρω, η Ομάδα Εργασίας καλεί τη SWIFT να εκθέσει τις απόψεις της.

Η Ομάδα θα παρακολουθήσει τις εξελίξεις και θα εκδώσει follow-up.

Αγωγή κατά ΗΠΑ για τα δεδομένα επιβατών πτήσεων από ΕΕ

Μία σημαντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση στον τομέα της κοινωνίας της πληροφορίας, το Electronic Frontier Foundation (EEF) έκανε αγωγή κατά της Κυβέρνησης των ΗΠΑ επειδή δεν χορηγήθηκαν αντίγραφα εγγράφων που αφορούν τη λειτουργία του συστήματος καταγραφής δεδομένων των επιβατών από/προς ΕΕ.

Με την αγωγή , η ΜΚΟ ζητά να χορηγηθούν πληροφορίες για το πως γίνεται η διαχείριση, αρχειοθέτηση, χρήση, προστασία και περαιτέρω χορήγηση των δεδομένων σε τρίτους.

Πρόκειται για την αμερικάνικη ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών πάνω σε αυτό το θέμα και η δίκη, η οποία συνδέεται τόσο με την πρόσφατη απόφαση ΔΕΚ που ακύρωσε τη σχετική διεθνή συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ, θα συγκεντρώσει και πάλι το ενδιαφέρον της κοινότητας, ιδίως μετά την σύναψη νέας συμφωνίας ανάμεσα στα δύο μέρη.

Α΄ δωρεάν έκδοση του e-lawyer: Kώδικας Δικαίου Κοινωνίας της Πληροφορίας

Σε λίγες μέρες θα υπάρχει δυνατότητα να κατεβάσετε από το e-lawyer την πρώτη δωρεάν συλλογή όλης της ισχύουσας νομοθεσίας στον τομέα του Δικαίου της Κοινωνίας της Πληροφορίας.

Το έργο Κώδικας Δικαίου Κοινωνίας της Πληροφορίας αποτελεί την πρώτη έκδοση μιας σειράς συλλογής νομοθεσίας που ετοιμάζω και θα διαθέσω μέσω του blog. Η πρώτη αυτή κωδικοποίηση αποτελεί ένα φιλόδοξο έργο, το οποίο ξεκίνησα για να καλύπτω προσωπικές και επαγγελματικές μου ανάγκες, με τη συγκέντρωση του συνόλου της ισχύουσας νομοθεσίας που αφορά γενικά τη διαχείριση πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων κυρίως των τομέων:

• δίκαιο του διαδικτύου και τηλεπικοινωνιών, κατοχύρωση domain name, νομοθεσία για τις βάσεις δεδομένων, ηλεκτρονικό εμπόριο, ηλεκτρονικές υπογραφές, ταχυδρομικές υπηρεσίες, ΕΕΤΤ

• δίκαιο των μ.μ.ε., ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία, κώδικες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ΕΣΡ

• δικαιώματα πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα και τις πληροφορίες, δικαίωμα εμπορικής ή μη εκμετάλλευσης πληροφοριών του δημοσίου τομέα, δικαιώματα πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, δικαιώματα ενημέρωσης των επενδυτών

• πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία: εθνική και κοινοτική νομοθεσία, διεθνείς συνθήκες, κατοχύρωση εμπορικών σημάτων, κτήση διπλώματος ευρεσιτεχνίας, επαγγελματικό και επιχειρησιακό απόρρητο και εμπιστευτικότητα

• προστασία απορρήτου και δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών

Οι επόμενες εκδόσεις θα είναι επίσης συλλογές νομοθεσίας με θεματικές ενότητες όπως Κώδικας Νομοθεσίας Προστασίας του Καταναλωτή, Κώδικας Ελληνικών Ανεξάρτητων Αρχών, Κώδικας Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.α.

To ΕΣΡ επιβάλλει τη διακοπή του Fear Factor

Με την απόφαση 490/7.11.2006 το ΕΣΡ επέβαλε στον ANT1 την διοικητική κύρωση της διακοπής μετάδοσης της εκπομπής Fear Factor.


H κύρωση, όπως και κάθε διοικητική πράξη, για να είναι νόμιμη πρέπει να είναι πλήρως, σαφώς και ειδικώς αιτιολογημένη. Στην αιτιολογία της διακοπής του Fear Factor διαβάζουμε:

"Πρόκειται περί σειράς εκπομπών με αποκρουστικά περιστατικά οι οποίες προσβάλλουν την αξία του ανθρώπου, παρότι οι συμμετέχοντες στους αντίστοιχους διαγωνισμούς παρέχουν εκ των προτέρων τη συναίνεσή των για την υποβολή στην ευτελιστική δοκιμασία των. Οι παίκτες άλλοτε μπαίνουν σε κιβώτιο με ποντίκια, άλλοτε αναγκάζονται να τρώνε αποκρουστικά αντικείμενα και γενικώς κατά τους αντίστοιχους διαγωνισμούς υποβάλλονται σε ευτελισμούς. Η όλη σειρά των εκπομών είναι εξόχως υποβαθμισμένη και δεν ανταποκρίνεται ποσώς στην εκ του συντάγματος επιβαλλόμενη ποιότητα. Για την εν λόγω εκτροπή ενδείκνυται όπως επιβωληθεί η κύρωση της οριστικής διακοπής της εν λόγω εκπομπής. Μειοψήφισε ο Αντιπρόερδος Δημήτρης Χαραλάμπης κατά τον οποίο δεν θα έπρεπε να επιβληθεί καμία διοικητική κύρωση και εκ των μελών ο Κωνσταντίνος Τσουράκης κατά τον οποίο η προσήκουσα κύρωση είναι του προστίμου των 50.000 ευρώ".

Σε αυτή την απόφαση το ΕΣΡ προβαίνει σε μια συγκεκριμένη ερμηνεία της αρχής της ανθρώπινης αξίας: την πατερναλιστική. Αυτή που λέει ότι δεν έχεις το δικαίωμα εκούσια και με τη θέλησή σου να ξεφτιλιστείς. Και ότι το κράτος έχει τη δυνατότητα να επέμβει για να σε προστατεύσει από την ίδια σου τη θέληση.

Ανεξάρτητα από τις αισθητικές ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς για την εν λόγω εκπομπή, το σύστημα προστασίας θεατών και θεωμένων μέσω της συγκεκριμένης νομοθεσίας αποδεικνύεται ακόμη μια φορά αντίθετο στις αρχές του φιλελευθερισμού και εν πάσει περιπτώσει προσκολλημένο σε συγκεκριμένες συντηρητικές δοξασίες.

Συντηρητικός δικαστής κατά της αυτορρύθμισης στα blogs

Ένας συνταξιούχος αμερικάνος δικαστής αποκαλεί τη μπλογκόσφαιρα "Άγρια Δύση φραστικών προσβολών", και σημειώνει ότι στο λυκαυγές του διαδικτύου το Κογκρέσο πέρασε νόμο για την προστασία του κοινού απο τους μπλόγκερς δια της αυτορρύθμισης.

http://www.vnunet.com/vnunet/news/2161981/judge-attacks-wild-west

Ο δικαστής υποστηρίζει την hard law λύση. Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι τα ιδιαίτερα ακτιβιστικά χαρακτηριστικά της αμερικάνικης μπλογκόσφαιρας δεν προσιδιάζουν στα αντίστοιχα του ελληνόφωνου χώρου.

Επειγόντως αυτορρύθμιση!

Όταν τα έλεγα πριν από ένα χρόνο με αντιμετωπίσατε από θετικά έως χλευαστικά. Τώρα που το θέμα του κώδικα δεοντολογίας στο χώρο της μπλογκόσφαιρας γίνεται αντικείμενο συζήτησης στο Διεθνές Συνέδριο για το Διαδίκτυο και καλείται ο υπουργός Επικρατείας να λάβει θέση, για το ζήτημα, η άνωθεν σκληρή ρύθμιση φαίνεται να πλησιάζει απειλητικά. Ειδικά υπό το φως των γνωστών τελευταίων εξελίξεων που διαπλέκουν blogs - δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, αλλά και blogs - free press (: στην τελευταία περίπτωση κάποιος έχασε τη δουλειά του ύστερα από την αποκάλυψη της ταυτότητάς του στο editorial της LifO).

Οι κώδικες δεοντολογίας στην Ελλάδα δεν είναι στην πραγματικότητα προϊόντα αυτορρύθμισης (soft law). Αποτελούν κανονιστικές ρυθμίσεις (βλ. Κανονισμό ΕΣΡ, Κώδικα ΕΣΗΕΑ, Κώδικα Δεοντολογίας δικηγόρων), δηλαδή τυπικούς νόμους που επιβάλλονται με την παραδοσιακή μέθοδο, ύστερα από κάποια στοιχειώδη διαβούλευση. Δηλαδή υπό τον τύπο του Κώδικα Δεοντολογίας έρχεται το κράτος και θεσπίζει το κλασικό κρατικό δίκαιο, με τις κλασικές διαδικασίες, διώξεις, κυρώσεις κλπ. Hard law.

Αυτές είναι λύσεις που ανάγονται στην παλαιού τύπου διακυβέρνηση περιοχών της κοινωνικότητας. Σήμερα η εις βάθος δημοκρατία διασφαλίζεται με τη συμμετοχή στη ρύθμιση όσο και στη διασφάλιση της εφαρμογής της. Οι σημερινοί νομοθέτες σε διαστάσεις όπως το Διαδίκτυο δεν μπορούν να είναι οι αντιπρόσωποι των αντιπροσώπων, αλλά οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι. Με συλλογικές διαδικασίες που τυγχάνουν της πιο άμεσης δυνατής έκφρασης και συνδιαρρύθμισης του δέοντος. Με διαμόρφωση "μαλακού δικαίου" που όταν ο εντοπισμός και η προβολή της τυχόν παραβίασής του είναι από μόνος του μια ιδιότυπη μορφή "ηθικής" κύρωσης.

Θα αναφέρω το παράδειγμα της TrustE, μιας αμερικανικής ΜΚΟ που δραστηριοποιείται ειδικά σε θέματα προστασίας της ιδιωτικότητας (και άλλα). Η ΜΚΟ έχει έναν κώδικα δεοντολογίας και όποιο σάιτ θέλει, πηγαίνει και εκούσια υποβάλλεται στον έλεγχο της TrustE. Αν βρεθεί ότι πληροί της προϋποθέσεις, κερδίζει ένα λόγκο πιστοποίησης, το οποίο θεωρείται σημαντικό όταν υπάρχει σε ένα site. Αυτό φυσικά είναι ένα κατόρθωμα της ίδιας της TrustE που έχει πείσει ότι είναι ένας αξιόπιστος αυτορρυθμιστικός φορέας, ώστε τα sites να θεωρούν τιμή τους να φέρουν την πιστοποίηση. Η απώλεια της πιστοποίησης είναι η ιδιότυπη "κύρωση" που λέγαμε και πιο πάνω.

Αντίστοιχα, για θέματα προσβολών - δυσφημήσεων κλπ, θα μπορούσε να επιλαμβάνεται ένας διαιτητής που να λύνει άμεσα και έγκυρα τις όποιες διαφορές. Αν μπορέσει ένας διαμεσολαβητής να κερδίσει με το κύρος τους τους "παίκτες" και να πείθει για την ορθότητα των κρίσεών του η αποτελεσματικότητά του μπορεί να είναι πολύ πιο άμεση από αυτή των κρατικών αρχών. Αν μπορώ να κατεβάσω άμεσα ένα συκοφαντικό δημοσίευμα με την επέμβαση του internet ombudsman γιατί να υποβληθώ στη δαπανηρή, χρονοβόρα και σκληρή λύση του δικηγόρου-εισαγγελέα-αστυνομικού-δικαστή; Νομίζω ότι η λύση αυτή είναι πολύ πιο συμφέρουσα και για τους ίδιους τους bloggers αλλά και για τις ατομικές ελευθερίες.

[Να σημειώσω ότι αυτορρυθμιστικός διαμεσολαβητής (και μάλιστα πολύ επιτυχημένος) έχει λειτουργεί εδώ και χρόνια στον τραπεζικό τομέα. Οι τράπεζες έχουν θεσπίσει τον Τραπεζικό Μεσολαβητή, ένα είδος Banking Ombudsman ο οποίος επιλύει διαφορές με καταναλωτές, ώστε να αποφεύγεται η χρονοβόρα και δαπανηρή προσφυγή στη δικαιοσύνη.]

Επαναφέρω και φέτος την πρόταση για σύνταξη κώδικα δεοντολογίας και θέσπιση αυτορρυθμιστικού οργάνου για την εφαρμογή του.

Να προλάβουμε πριν μας επιβληθεί κανένας "έξυπνος" νόμος όπως αυτός με τα φρουτάκια που απαγόρευσε συνολικά τα παιχνίδια μέσω ίντερνετ (και έπρεπε να περιμένουμε 3 χρόνια για να μας πει το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι είναι αντίθετος στο κοινοτικό δίκαιο - αλλά και στην κοινή λογική).

Γιατί αν προλάβουμε θα έχουμε ήδη θεσπίσει ένα κεκτημένο που αν εφαρμόσουμε με πεποίθηση δικαίου (=έθιμο, το οποίο αποτελεί επίσημα πηγή του δικαίου, κατ' άρθρο 3 Αστικού Κώδικα) ο τυπικός νομοθέτης θα έχει την υποχρέωση να το σεβαστεί πριν ψηφίσει οτιδήποτε.

Πρόσβαση στη δικογραφία της υπόθεσης του blogme.gr

Υπάρχει ένα ισχυρό έννομο συμφέρον των πολιτών του Διαδικτύου για πρόσβαση στο φάκελλο της δικογραφίας της υπόθεσης. Η κίνηση της σπάνιας αυτόφωρης διαδικασίας, όπως και η είδηση ότι ο μηνυτής είναι "δημόσιο πρόσωπο", ισχυροποιούν το δικαίωμα του κοινού για πληροφόρηση σε σχέση με τα στοιχεία της υπόθεσης για λόγους δικής τους προστασίας, αλλά και για λόγους διαφάνειας.

Στο προηγούμενο post τέθηκε η πρόταση αυτή στο τραπέζι. Υπήρξε σημαντική εκδήλωση ενδιαφέροντος τόσο στα σχόλια όσο και στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Διαβάστε το διάλογο που έγινε στο προηγούμενο post και εκφράστε τη γνώμη σας. Απαιτείται η τήρηση μιας κάποιας γραφειοκρατικής διαδικασίας, βεβαια, όπως και η ανάληψη υπευθυνότητας από τους ενδιαφερόμενους, καθώς πριν τη χορήγηση τα στοιχεία τους θα πρέπει να γνωστοποιηθούν και στον μηνυτή, σύμφωνα με τη νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων.

Υπάρχει επίσης και η μυστικότητα της ποινικής προδικασίας, το αντίθετο έννομο συμφέρον το οποίο θα πρέπει να πείσουμε την εισαγγελία ότι υποχωρεί ενόψει των ειδικών χαρακτηριστικών της υπόθεσης. Ο αρμόδιος εισαγγελέας θα μας πει "περιμένετε να βγει η απόφαση για να δείτε τι θα πει το δικαστήριο σχετικά". Εμείς θα πούμε ότι η απόφαση θα βγει το συντομότερο σε ένα χρόνο και μέχρι τότε πρέπει να ξέρουμε πως ερμήνευσαν τον νόμο οι αρμόδιοι λειτουργοί, ώστε να γνωρίζουμε κι εμείς πως πρέπει να προτατευθούμε. Θα ζητήσουμε να απαλειφθούν όσα στοιχεία κρίνονται περιττα για την ενημέρωση του κοινού, για να μην προσβληθούν δικαιώματα που σχετίζονται με την προστασία της ιδιωτικής ζωής των εμπλεκομένων.

Επίσης θα ζητήσουμε να μας χορηγηθούν στοιχεία με άδεια να τα δημοσιοποιήσουμε ευρύτερα, δηλαδή να προβούμε και σε χρήση πέραν της γνώσης. Θα εφαρμόσουμε για πρώτη φορά τον νέο νόμο 3448/2006 με τίτλο "Περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα", ο οποίος συμπληρώνει τις προηγούμενες διατάξεις απλής πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα, χορηγώντας ειδικά στους πολίτες το δικαίωμα όχι απλώς να λαμβάνουν γνώση, αλλά και να χρησιμοποιούν (για εμπορικούς ή άλλους σκοπούς) τα δημόσια έγγραφα. Ο νόμος βασίζεται στην Οδηγία 2003/98 της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, την οποία μεταφέρει στο ελληνικό δίκαιο σχεδόν κατά γράμμα.

Με βάση το νόμο αυτόν η αίτηση πρέπει να απαντηθεί σε 20 μέρες. Αν απορριφθεί, έχουμε δικαίωμα αίτησης θεραπείας για επανεξέταση της αίτησης. Αν απορριφθεί εκ νέου υπάρχει δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.

Δεν θα είναι εύκολο βέβαια να πειστεί η εισαγγελία αλλά θα δώσουμε μάχη. Παρακαλώ τους νομικούς που ενδιαφέρονται να δηλώσουν το παρόν για να συζητηθούν τα τεχνικά ζητήματα.

Πρωτοβουλία για τη διαφάνεια

Επειδή το καλύτερο αντίδοτο για το φόβο είναι πάντοτε η γνώση κι επειδή βλέπουμε ανθρώπους να αρχίζουν να σκέφτονται σοβαρά το κατά πόσο είναι ασφαλής η ενάσκηση της ελευθερίας της έκφρασης στο Δίκτυο (αναμεταδόθηκε και το φαινόμενο απειλών για το γνωστό θέμα, περιμένουμε την αναφορά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όμως), νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι η ενημέρωση.

Παρόλο που η διαδικασία για την υπόθεση βρίσκεται σε επίπεδο προδικασίας, από την άλλη πλευρά μπορεί να υποστηριχθεί ισχυρό δικαίωμα της κοινής γνώμης του ελληνικού κυβερνοχώρου για σχετική ενημέρωση. Μπορεί, λοιπόν, να υποβληθεί μια αίτηση χορήγησης αντιγράφων της μήνυσης και όλων των σχετικών εγγράφων, με απάλειψη όσων στοιχείων δεν κρίνονται αναγκαία, πρόσφορα και αναλογικά για την ενημέρωση του κοινού. Έχει ιδιαίτερη σημασία να γίνουν γνωστοί οι ισχυρισμοί, τα επιχειρήματα, η αιτιολογία και κυρίως η νομική βάση που χρησιμοποιήθηκε στη συγκεκριμένη υπόθεση, καθώς η απόφαση που θα εκδοθεί θα αποτελέσει μία από τις πρώτες σχετικές αποφάσεις για το Διαδίκτυο και θα αποτελέσει ένα είδος "νομολογίας" (χωρίς φυσικά να αναπτύσσει τυπικά δεσμευτικότητα για άλλες υποθέσεις).

Προτείνω να κατατεθεί μια αίτηση για λήψη όλου του σχετικού έγγραφου υλικού, με υπογραφή όσο το δυνατόν περισσότερων ενδιαφερομένων. Νομίζω ότι είναι σκόπιμο. Πείτε τη γνώμη σας στα comments.

Φουρνίζοντας τη συλλογικότητα

Σκεφτόμουν κάτι μη άμεσα νομικό (συμβαίνει μερικές φορές). Έπρεπε να γίνει αυτή η σύλληψη για να γίνουν συνειδητά ορισμένα από τα πράγματα για τα οποία ορισμένοι γράφουν από την πρώτη μέρα και ενδεχομένως αντιμετωπίζονται ως γραφικοί (χτες ο Nonce μου έλεγε ότι στην αρχή νόμιζε πως το e-lawyer είναι ένα μπορχεσιανό ανέκδοτο).

Ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Τόσο μακριά όσο κοντά, όταν μιλάμε για έκφραση και λόγο.

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι η αυτο-διαχείριση της είδησης και η ταυτόχρονη δύναμη του μέσου από "διωκώμενο" να μετατραπεί σε "καταγγελτικό": δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά είδαμε κείμενα στα αγγλικά, απευθυνόμενα στο διεθνές κοινό, για ένα θέμα "δικού μας" διαδικτύου. Είμαι σίγουρος ότι ορισμένα παρατηρητήρια δικαιωμάτων θα έχουν ήδη τσιμπήσει την είδηση. Τα μεγάλα ΜΜΕ δεν νομίζω - το ενδιαφέρον τους περιορίζεται στη θεματολογία του Star.

Θα ήθελα ωστόσο να δω και το περι ου ο λόγος δημοσίευμα που έδωσε αφορμή για όλο αυτό. Και ελπίζω ο διάλογος να μην κρατήσει τρεις μέρες μόνο, όπως "όλα στην Ελλάδα".

Αυτόφωρο και ελευθερία του λόγου

Με ενημέρωσαν συνοπτικά για την υπόθεση που απασχόλησε χτες τη μπλογκόσφαιρα ως προς τη σύλληψη ενός προσώπου με την αυτόφωρη διαδικασία. Δεν έχω προλάβει να διαβάσω αναλυτικά όσα γράφηκαν, αλλά έχω μερικές προκαταρκτικές παρατηρήσεις:


1. Η δημοσίευση έργων του λόγου στο διαδίκτυο αποτελεί μορφή ενάσκησης του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, το οποίο, όπως αναφέρει και το Σύνταγμα μπορεί να ασκείται γραπτά, προφορικά ή "δια του τύπου" (άρθρο 14§1).

2. Για την ποινική και αστική ευθύνη από δημοσιεύματα στο διαδίκτυο εφαρμόζεται αναλογικά η νομοθεσία για την ευθύνη όσων ασκούν την ελευθερία αυτή δια του τύπου.

3. Σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτή, ο θιγόμενος έχει το δικαίωμα να εναγάγει (για αποζημίωση-αποκατάσταση) εκτός με τον συντάκτη του δημοσιεύματος και/ή τον διευθυντή-εκδότη του εντύπου. Αντίστοιχα, ως προς την ποινική ευθύνη του τύπου, ενέχεται και ο διεθυντής-εκδότης, αν υπάρχει συμμετοχή στο αδίκημα (η ποινική συνευθύνη δηλαδή δεν είναι "αντικειμενική", όπως η αστική, αλλά απαιτείται υπαιτιότητα και του εκδότη-διευθυντή, δηλ., δόλος ή αμέλεια).

4. Τα αδικήματα που τελούνται δια του τύπου είναι αυτόφωρα.

5. Η αντιστοιχία με τον εκδότη-διευθυντή μιας εφημερίδας είναι ατυχής αν εφαρμοστεί κατά γράμμα και όχι κατ' αναλογία στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Ο έλεγχος της πληροφορίας δεν ενέχει το στοιχείο της αμεσότητας που μπορεί να αποκτά η προετοιμασία ενός έντυπου δημοσιεύματος ή μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Εδώ υπάρχει αναμφίβολα ένα κενό δικαίου. Τα κενά του δικαίου καλυπτονται με "αναλογική εφαρμογή". Όχι με αυτούσια εφαρμογή. Και το καλύτερο από όλα, βέβαια, είναι τα κενά του δικαίου να καλύπτονται με την ειδική νομοθεσία, για να υπάρχει ασφάλεια δικαίου, σημαντική συνιστώσα της έννοιας του κράτους δικαίου. Ειδικά όταν πρόκειται για ποινικές διαδικασίες στις οποίες ελλοχεύουν σημαντικοί περιορισμοί συνταγματικών ελευθεριών.

6. Ωστόσο, η κατοχή και λειτουργία ενός διαδικτυακού μέσου ενημέρωσης συνιστά μια μορφή διαχείρισης "πηγής διακινδύνευσης". Αυτή η έννοια της διακινδύνευσης είναι που αντικειμενικοποιεί την αστική ευθύνη του εκδότη-διευθυντή, ανεξάρτητα δηλ. από το πταίσμα του. Για τον ίδιο λόγο υπεύθυνος είναι και ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου σε ένα τροχαίο, ακόμη κι αν δεν είναι ο ίδιος οδηγός. Κι εδώ η ιδιότητα και μόνο του ιδιοκτήτη αυτοκινήτου τον καθιστά "αντικειμενικώς" υπεύθυνο, καθώς το ίδιο το αυτοκίνητοι θεωρείται "πηγή διακινδύνευσης" (σύμφωνα με το νόμο του 1911, σημειωτέον).

Το πιο σημαντικό απ' όλα όμως είναι ότι η κίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας σπανιότατα κινείται για τα αδικήματα δια του τύπου. Οι εισαγγελείς διστάζουν στην πράξη να εκδόσουν σχετικά εντάλματα, ακριβώς λόγο της εντονότατης αμφιβολίας που υπάρχει για τη βασιμότητα της τέλεσης τους, ενόψει και του ότι η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα θεμελιώδες δικαίωμα και κάθε δίωξή της με συνοπτικές διαδικασίες εγείρει σοβαρές αμφιβολίες και ενεργοποιεί τα ανακλαστικά των πολιτών ενάντια στην λογοκρισία. Αναφέρθηκε ότι η σύλληψη αποτέλεσε μια υπόθεση ρουτίνας - από τη δική μου εμπειρία δεν μπορώ να συμφωνήσω. Η διαδικασία αυτή κινείται μόνο σε κραυγαλέες περιπτώσεις. Ακόμη κι όταν στρέφεται εναντίον δημοσίων προσώπων η προσβολή, οι λειτουργοί της δικαιοσύνης υποδεικνύουν στους δικηγόρους να αναμένουν την τακτική διαδικασία.

Αρκετοί ζητούν να δημοσιοποιηθεί το όνομα του "δημόσιου προσώπου" που φέρεται ότι ζήτησε την κίνηση της διαδικασίας. Αρχικά πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ποινική προδικασία καλύπτεται από μυστικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο νομικός μας πολιτισμός επιβάλλει την τήρηση του απορρήτου, τουλάχιστον μέχρι να οδηγηθεί η υπόθεση σε μια δημόσια συνεδρίαση, δηλ. στο ακροατήριο. Από την άλλη πλευρά, η σπανιότητα της κίνησης της διαδικασίας του αυτοφώρου για ένα αδίκημα που τελείται "δια του τύπου", δημιουργεί εύλογες υποψίες για κίνηση της διαδικασίας από ένα "δημόσιο πρόσωπο", όπως αναφέρεται. Η πραγματική επιρροή που μπορεί να έχει αυτο το δημόσιο πρόσωπο στην κίνηση μιας διαδικασίας, η οποία σπανίως διενεργείται στην πράξη, εγείρει ένα εύλογο ενδιαφέρον του κοινού να μάθει: α) αν όντως ο εγκαλών είναι δημόσιο πρόσωπο και β) ποιο είναι τελικά αυτο το δημόσιο πρόσωπο. Το εύλογο αυτο ενδιαφέρον συνδέεται με την αρχή της διαφάνειας, η οποία στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερισχύει των δικαιωμάτων του εγκαλούντος για απόκρυψη του ονόματός του και τη θωράκιση πίσω από την αρχή της "μυστικότητας της διαδικασίας". Η αρχή της διαφάνειας αποτελεί κι αυτή ένα συνταγματικά προστατευόμενο αγαθό.

Ωστόσο, θα ήταν παράλογο να απαιτηθεί από τον διωκόμενο να προβεί ο ίδιος στη δημοσιοποίηση του ονόματος. Μην ξεχνάμε ότι είναι κατηγορούμενος και οφείλει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ακολουθώντας τις συμβουλές του συνηγόρου του.Το αίτημα αυτό θα πρέπει να απευθυνθεί στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες και αυτεπαγγέλτως θα όφειλαν στη συγκεκριμένη περίπτωση να δώσουν στην δημοσιότητα κάθε πληροφορία που, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας, θα ικανοποιήσει το εύλογο ενδιαφέρον του κοινου για ενημέρωση.

Τέλος, η συγκεκριμένη περίπτωση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι το διαδίκτυο, όσο κι αν κάποιοι εξακολουθούν να το βλέπουν ως ένα χώρο εκτός δικαίου, αποτελεί μια σφαίρα στην οποία εφαρμόζονται αναλογικά όλα τα γνωστά δικαιώματα και υποχρεώσεις κάθε πολίτη. Αυτή η αναλογικότητα, ωστόσο, η οποία βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια κάθε αρμόδιου οργάνου, είναι αρκετές φορές επικίνδυνη, καθώς θέτει σε αμφιβολία την ασφάλεια δικαίου που θα πρέπει να διέπει κάθε σύστημα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Η αυτορρύθμιση είναι μια λύση, η οποία προτείνεται ολοένα και περισσότερο. Και την είχαμε προτείνει και από αυτό το μπλογκ παλαιότερα, αλλα δεν υποστηρίχθηκε.

Ωστόσο, σκεφτείτε: αν υπήρχε ένα αυτορρυθμιστικό όργανο που να έχαιρε της καθολικής εκτίμησης όχι μόνο των συμμετεχόντων και των ενδιαφερόμενων μερών, αλλά και της κοινωνίας, οι αποφάσεις του, ακόμη και μη δεσμευτικές και "σκληρού δικαίου" όπως των αστυνομικών και των εισαγγελέων, θα μπορούσαν να έχουν ακόμη και πιο σημαντικές επιπτώσεις για την εκτίμηση κάποιου εγκαλούμενου από την υπόλοιπη κοινωνία της πληροφορίας. Μία τέτοια απόφαση μαλακού δικαίου, σε αρκετές περιπτωσεις και πάντα δεδομένου του κύρους του αυτορρυθμιστικού οργάνου θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον εκείνου που θεωρεί ότι θίγεται και να στραφεί εκεί, αντί στην αστυνομία. Δείτε το παράδειγμα του Τραπεζικού Διαμεσολαβητή, ενός οργάνου που αν και δεν παράγει δεσμευτικές αποφάσεις για τις τράπεζες, χαίρει της ευρύτατης εκτίμησης των πολιτών αλλά και των τραπεζών, ώστε οι πρώτοι να προτιμούν να στρέφονται σε αυτό αναζητώντας εξωδικαστική προστασία, η οποία ειναι πολύ πιο σύντομη και αποτελεσματική σε πολλές περιπτώσεις από την κλασική δικαστική προστασία. Το ίδιο ισχύει για κάθε θεσμό "Συνηγόρου" εφόσον στελεχώνεται βέβαια με το κατάλληλο προσωπικό και δεν λειτουργεί απλώς ως προπέτασμα καπνού.

Τέλος, ας αναλογιστούμε πόσο σημαντική είναι σήμερα στον κυβερνοχώρο η υπεύθυνη νομική συμβουλή από εξειδικευμένους επαγγελματίες. Μία παράμετρος την οποία λίγο πολύ δεν έχει γίνει συνειδητή η βαρύτητά της και πόσο στενά μπορεί να συνδεθεί με διακυβεύματα όπως η ελευθερία και η προστασία της προσωπικότητας κάθε πολίτη του διαδικτύου.

Εισηγήσεις ΣΥΝ και ΚΚΕ για την αναθεώρηση του Συντάγματος

Οι δύο πολιτικοί φορείς (ΚΚΕ-ΣΥΝ) κατέθεσαν στις 9 και τις 5.10.06 αντίστοιχα τις θέσεις τους για την επικείμενη αναθεώρηση.

Από τις θέσεις του ΚΚΕ σημειώνουμε:

- Απαγόρευση παραγωγής, απόκτησης και παραμονής πυρηνικών και χημικών όπλων στη χώρα μας.

- Κατάργηση της επιστολικής ψήφου!

- "Για όσο θα παραμένουμε στην ΕΕ, ενημέρωση από την κυβέρνηση και εξασφάλιση σύμφωνης γνώμης από τα αρμόδια όργανα της Βουλής, για κάθε πρόταση ή απόφαση που προωθείται για συζήτηση και απόφαση στα κοινοτικά όργανα. Μη εφαρμογή κοινοτικών αποφάσεων που δεν έχουν την έγκριση της ελληνικής Βουλής.

- Αντίθεση στην συνταγματική κατοχύρωση των ανεξάρτητων αρχών.

-Διακομματικός και κοινωνικός έλεγχος των ΜΜΕ από όργανο που δεν ελέγχεται από την Κυβέρνηση. Απαγόρευση ανάληψης δημόσιων έργων από ιδιοκτήτες και μετόχους ΜΜΕ.

-Εξασφάλιση απορρήτου προσωπικής ζωής και προστασία από την επεξεργασία προσωπικών πληροφοριών καθώς και απόλυτη απαγόρευση συλλογής συνδικαλιστικών και πολιτικών δεδομένων των πολιτών.

- Επαναφορά του άρθρου 25 στην προηγούμενη του 2001 μορφή του (σ.σ. μετά την αναθεώρηση 2001 σε αυτό το άρθρο προστέθηκε ρητά η κατοχύρωση του κοινωνικού κράτους δικαίου, της αρχής της διαπροσωπικής ενέργειας των δικαιωμάτων έναντι ιδιωτών καθώς και της αρχής της αναλογικότητας...).

-Κατάργηση της εισαγωγικής αναφοράς "στο όνομα της Αγίας Τριάδας"

-Κατάργηση του άρθρου 3 που ορίζει επίσημη θρησκεία.

- Κατάργηση της απαγόρευσης προσηλυτισμου και θρησκευτικού όρκου.

-Καθιέρωση αξιοκρατικού συστήματος προσλήψεων και κάθε υπηρεσιακής μεταβολής με κριτήρια αντικειμενικά, μετρήσιμα και κοινωνικά.

- Ενιαία σχέση εργασίας στο δημόσιο που να ειναι δημοσίου δικαίου (κατοχύρωση της μονιμότητας) και απαγόρευση προσλήψεων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου.

Από τις θέσεις του ΣΥΝ σημειώνουμε:

- Ελάχιστος εγγυημένος μισθός και σύνταξη

-Εισαγωγή της έννοιας της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφορίας σε όλες τις ασκούμενες πολιτικές.

-Ενίσχυση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και αναγνώριση νέων που έχουν γεννήσει οι νέες συνθήκες και η διασφάλιση εγγυήσεων για αποτελεσματική εφαρμογή και θωράκισή τους με αγώγιμη αξίωση.

-Διάκριση και επαναπροσδιορισμός Κράτους-Εκκλησίας.

-Καθιέρωση απλής αναλογικής.