Η απόφαση ΕΣΡ για τον BEST

Η νομική βάση της απόφασης είναι:
- το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά το οποίο το ΕΣΡ έχει ως αποστολή την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και η προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας.
-το άρθρο 3 παρ. 3 Ν.1730/1987 κατά το οποίο οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές διέπονται από την αρχή της διαφύλαξης της ποιότητας της ελληνικής γλώσσας.
- το άρθρο 2 παρ. 1 και 5 εδ. α του Κανονισμού 2/1991 ΕΣΡ κατά τα οποία στις εκπομπές πρέπει να τηρούνται οι γενικά παραδεκτοί κανόνες της ευπρέπειας και καλαισθησίας της γλώσσας.
Το ΕΣΡ, αφού θεμελιώσει την παράβαση των ανωτέρω κανόνων με επιχειρηματοογία που σχετίζεται κυρίως με την προστασία της παιδικής ηλικίας, αναφέρει ότι η εν λόγω εκπομπή "δεν έχει τον χαρακτήρα σατυρικής τοιαύτης ώστε να συγχωρείται η υπερβολή στην έκφραση".
Οι μεμπτές εκφράσεις της εν λόγω εκπομπής ήταν, κατά το ΕΣΡ (απομονωμένες):
-Όξω μωρή βλάχα
-μαλακισμένες
-γάμα τα
-κωλόβλαχοι
-κωλομαλάκες
-μαλάκα
-γαμημένη
-καθίκια του κερατά
-γελοία υποκείμενα
-μαλάκες
-πούστη
-γελοίος
-κωλοσυμφέροντα
Στον σταθμό επιβλήθηκε η διοικητική κύρωση της οριστικής παύσης της λειτουργίας του.

http://www.esr.gr/media/435-2005.pdf

Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι το λεξιλόγιο αυτό σίγουρα δεν προάγει την συνταγματική αποστολη της ραδιοφωνίας για ποιοτική στάθμη των εκπομπών που συμβάλλει στην πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας. Είναι υποκριτικό να υποστηριχθεί ότι αυτές οι εκφράσεις είναι ό,τι πιο ευπρόσδεκτο σε αυτό το πλαίσιο, ιδίως στις ώρες 8-10 το πρωί και 13-14:00 το μεσημέρι. Η φυσική σπανιότητα των ραδιοσυχνοτήτων τις καθιστά δημόσιο αγαθό, η προστασία του οποίου υπάγεται στον ανεξάρτητο άμεσο έλεγχο του κράτους. Και είναι υποκριτικό να υποστηρίξουμε ότι όλο το κείμενο που εκφωνήθηκε από ραδιοφώνου θα προσέφερε κάτι στους ακροατές του, πέραν από τα συναισθήματα κανιβαλισμού που αισθάνονται, αντίστοιχα με αυτά που αισθάνονται όταν βλέπουν τις εκπομπές "αποκαλύψεων" που παραβιάζουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.
Δεν τίθεται θέμα καν "πατερναλιστικής" συμπεριφοράς: το ΕΣΡ ήταν υποχρεωμένο να ασκήσει τις συνταγματικές του αρμοδιότητες και να επιβάλλει μια διοικητική κύρωση στο μέσο που κακοποιεί τόσο βάναυσα τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες. Διαφορετικά θα υπέπιπτε σε αρνητική υπέρβαση εξουσίας.
Από την άλλη πλευρά, βέβαια και το ίδιο το ΕΣΡ κακοποιεί την ελληνική γλώσσα, αναφερόμενο σε "σατυρική" και όχι "σατιρική" εκπομπή. Κανονικά και μόνο αυτή η ανορθογραφία απο τους προστάτες της ορθής χρήσης της ελληνικής γλώσσας, θα μπορούσε να αποτελεί αυτοτελή λόγω ακύρωσης της απόφασης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το σημαντικό νομικό πρόβλημα στην απόφαση του ΕΣΡ είναι η παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, το διοικητικό μέσο που επιβάλλεται κάθε φορά πρέπει να είναι αναγκαίο, κατάλληλο και όχι βαρύτερο από αυτό που απαιτείται για την συμμόρφωση του διοικούμενου με την διοικητική του υποχρέωση. Όταν μια εκπομπή ξεφεύγει από τα όρια του συντάγματος, απλώς επιβάλλεις ένα πρόστιμο ή απαγορεύεις τη συγκεκριμένη εκπομπή. Δεν κλείνεις το σταθμό.
Επιπρόσθετα, το γεγονός ότι ο παρουσιαστής της εκπομπής καταφέρεται εναντίον συγκεκριμένων , κατονομαζόμενων προσώπων (ο υπουργός τάδε κλπ), σημαίνει ότι, για τις συγκεκριμένες φράσεις, εμπίπτει στην "φυσική" αρμοδιότητα συγκεκριμένης δικαιοδοσίας (δλδ της ποινικής). Δεν αποτελεί αρμοδιότητα του ΕΣΡ να εκδικάζει υποθέσεις εξύβρισης ή συκοφαντικής δυσφήμησης, ούτε εκ πλαγίου. Ως προς αυτές τις εκφράσεις, το ΕΣΡ μάλλον έχει υπερβεί την διοικητική του αρμοδιότητα και έχει υπεισέλθει στα "χωράφια" του ποινικού δικαστή, ο οποίος, λόγω ειδικότητας, διατηρεί την δικαιοδοσία του.
Η εταιρία προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης και πέτυχε την έκδοση προσωρινής αναστολής εκτέλεσης της απόφασης με αποτέλεσμα ο σταθμός να λειτουργεί νόμιμα μέχρι την έκδοση οριστικής δικαστικής αποφάσεως. Η εταιρία είχε το δικαίωμα να καταθέσει επίσης αίτηση θεραπείας ενώπιον του ΕΣΡ για μια "δεύτερη ευκαιρία" εκτίμησης, αλλά τελικά προτίμησε -ορθώς- την προσφυγή στην δικαιοσύνη.