Κυριακή, Μαΐου 04, 2008

Παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης στην υπόθεση του βιβλίο της Ε.Σωτηροπούλου

Σύμφωνα με πληροφορία που μεταδίδει το in.gr, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης, ο οποίος φέρεται να απευθύνθηκε με επιστολή στον προϊστάμενο της επιθεώρησης δικαστών Αρεοπαγίτη, επισημαίνοντας ότι εις βάρος του δικαστή που εξέδωσε την γνωστή απαράδεκτη απόφαση εκκρεμεί  το ερώτημα της οριστικής παύσης για καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων και αμέλεια. 

Προφανώς το ερώτημα εκκρεμεί κι αυτό με καθυστέρηση, ενώ και η -ορθή- παρέμβαση του υπουργού έρχεται στη δημοσιότητα 3 βδομάδες μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης.
Αν για μια υπόθεση που έχει γνωρίσει τέτοια δημοσιότητα είναι τόσο δυσκίνητοι οι κρατικοί μηχανισμοί, αντιλαμβάνεται κανείς τι φαινόμενα κακοδικίας δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας και δεν απασχολούν τον υπουργό. 

16 σχόλια:

περιούσιος είπε...

Καμμία αντίρρηση! Δεν αντιλέγω να παυθεί ο κ. Γαβαλάς για την πάσχουσα νομικά απόφασή του περί προσωρινής αποσύρσεως του βιβλίου της κας. Σωτηροπούλου. Πλην, όμως, θα ήθελα να δω και τον εκδοτικό οίκο "ΚΕΔΡΟΣ", που εξέδωσε το συγκεκριμένο βιβλίο ή την ίδια την κυρία Σωτηροπούλου να υποβάλει αίτηση μεταρρύθμισης της αποφάσεως αυτής. Δε νομίζω ότι δεν θα γινόταν δεκτή. Αν τα περιμένουμε όλα από το κράτος, τότε αλλοίμονό μας!

e-Lawyer είπε...

Ο ΚΕΔΡΟΣ έχει ανακοινώσει ότι θα το κάνει.

Ανώνυμος είπε...

Το σημερινό φύλλο της αγγλικής Καθημερινής αναφέρει ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης προχώρησε ήδη με την επιστολή για την οποία έγραψαν τα ΝΕΑ του Σαββάτου.

Διαφωνώ καθέτως με την άποψη ότι πρέπει να αναλάβουν πρωτίστως πρωτοβουλίες ο εκδότης ή η συγγραφέας. Η ζημία του εκδότη για τα 500 αντίτυπα είναι ελάχιστη, το ίδιο και της συγγραφέως. Δεν υπάρχει ουδείς επιχειρηματικός λόγος να επιναβυνθούν με το κόστος μίας προσφυγής στην δικαιοσύνη. Το θέμα αφορά την πολιτεία, την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους απλούς πολίτες των οποίων και θίγονται βασικές ελευθερίες. Αφορά επίσης και την Εταιρεία Συγγραφέων και τον Σύλλογο Εκδοτών τα προεδρεία των οποίων δεν πρόσεξα να κινούνται στο ελάχιστο. Εύκολο να μαντέψει κάποιος γιατί. Βρίσκω τέλος εξ ίσου λυπηρό το ότι από τις μερικές εκατοντάδες υπογραφές διαμαρτυρίας που συνέλεξε το περιοδικό Δέκατα μόνον ένα μικρό ποσοστό είναι υπογραφές Ελλήνων. Ας μας προβληματίσει.

Φιλικότατα,

Γιώργος Κ. - Αθήνα

περιούσιος είπε...

Σε κάποιους ιστότοπους, φίλε Ανώνυμε, έχει ξεκινήσει συλλογή υπογραφών διαμαρτυρίας για την εσφαλμένη νομικά απόφαση. Αναφορικά με τη ζημία του εκδότη, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η οικονομική ζημία του είναι μεν ελάχιστη από την προσωρινή απόσυρση του βιβλίου αλλά η ηθική συνέπεια αυτής της απόσυρσης είναι ότι δημιουργείται η εντύπωση στον κόσμο ότι ο "ΚΕΔΡΟΣ" εκδίδει βιβλία πορνογραφικού περιεχομένου και, όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό είναι η χειρότερη ζημία του. Όχι γιατί είμαστε λαός, που δε διαβάζει πορνογραφήματα ή δε βλέπουμε πορνοταινίες, αλλά διότι δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις. Σε κάθε περίπτωση, μια απόφαση δεν μπορεί να αποσυρθεί με απόφαση ενός Υπουργού πολλώ δε μάλλον δε νομίζω ότι πρέπει ο "ΚΕΔΡΟΣ" και η κα. Σωτηροπούλου να περιμένουν την εκδίκαση της υποθέσεως κατά την τακτική διαδικασία, διότι αυτή θα λάβει χώρα έπειτα από 1, τουλάχιστο, χρόνο. Οπότε, καλό θα είναι να σπεύσουν, διότι η αίτησή τους περί μεταρρυθμίσεως της αρχικής αποφάσεως θα γίνει δεκτή, καλώς εχόντων των πραγμάτων.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Ο λαϊκισμός στο μεγαλείο του.

Πώς μπορεί να κρίνει ο κάθε χρήστης διαδικτύου, αν μια δικαστική απόφαση είναι νομικά εσφαλμένη ώστε να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν η συλλογή υπογραφών; Οι άνθρωποι του ""πνεύματος"" δεν εκτιμούν ότι για κάτι τέτοιο είναι απαραίτητη η σχετική επιστημονική κατάρτιση; Για να γίνει κάποιος ""συγγραφέας"" - ιδιαίτερα σήμερα - ίσως είναι αρκετό ένα χαρτί και ένα μολύβι ή ένα πληκτρολόγιο. Για να κρίνει δικαστικές αποφάσεις χρειάζεται κάτι περισσότερο από μια υπογραφή με κλικ σε διάφορους ιστότοπους.

Το "μπάτε σκύλοι υπογράψτε" δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια λαϊκίστικη κίνηση που δεν έχει καμμία άλλη χρησιμότητα πέραν της διατήρησης του "θορύβου" γύρω από το βιβλίο, γιατί, αναμφισβήτητα, αυξάνει τις πωλήσεις του.

Σε λίγο θα συγκεντρώνουν υπογραφές για να κρίνονται από τους μπλόγκερς oι αποφάσεις των επιστημονικών συνεδρίων, οι διπλωματικές κινήσεις ή ό,τι άλλο σκεφτεί ο κάθε πικραμένος.

Unknown είπε...

τι λες τώρα! εδώ προχθές εκείτετο ο νεκρός παρά τέταρτο στο δρόμο μιση ώρα μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ και ω του θαύματος ανέστη πριν την άφιξη... για βιβλία θα λέμε τώρα! καλύτερα να λυθεί το ζήτημα μόνο του...Φυσικά και ο Υπουργός θα πρέπει να το σκεφθεί κάπως συνολικότερα το θέμα και όχι αποσπασματικά.

περιούσιος είπε...

Για το εσφαλμένο της απόφασης περί προσωρινής αποσύρσεως του βιβλίου της κας. Σωτηροπούλου έχουν γραφτεί πάρα πολλά και, το κυριότερο, η απόφαση έχει αναρτηθεί σε ένα-δύο ιστολόγια, ώστε κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί να τη δει και να διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Απορία προκαλεί η ανυπαρξία εννόμου συμφέροντος του αιτούντος κ. Πλεύρη, νομικό θέμα, το οποίο έχει ήδη αναλυθεί σε αρκετά ιστολόγια αλλά και σε εφημερίδες. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για απλό "μπάτε σκύλοι αλέστε και βάλτε και την υπογραφή σας".

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Το ότι έχουν γραφτεί πολλά σχετικώς, δεν σημαίνει ότι έχουν γραφτεί και έγκυρα. Ούτε το ζήτημα είναι περί του αληθούς του λόγου. Το ζήτημα είναι αν ο καθένας μπορεί να κρίνει αν μια δικαστική απόφαση είναι νομικά εσφαλμένη. Κι επειδή δεν σε βλέπω πρόθυμο να απαντήσεις, απαντώ εγώ: Και βέβαια ΔΕΝ μπορεί.

Ύστερα, επειδή πολλά παραπλανητικά έχουν γραφτεί για το θέμα, να ξεκαθαρίσουμε ότι ΔΕΝ υφίσταται ζήτημα λογοκρισίας. Κανείς δεν λογόκρινε το βιβλίο της κυρίας Σωτηροπούλου. Απλώς, κρίθηκε από το δικαστήριο ως ακατάλληλο για σχολικές βιβλιοθήκες.

Και τέλος, κάποτε πρέπει να χωνέψουμε ότι η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι αποκλειστικό δικαίωμα δυο-τριών συντεχνιών που έχουν πάρει ψηλά τον αμανέ.

Όσο ελεύθερα δικαιούνται να εκφράζονται οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "συγγραφείς", "καλλιτέχνες", το ίδιο δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση έχουν και οι ετεροπροσδιοριζόμενοι ως "χουλιγκάνοι" των γηπέδων, και όλοι μας. Πολύ περισσότερο που τα γηπεδικά συνθήματα ή οι γηπεδικές ύβρεις ωχριούν πολλές φορές μπροστά στην πένα ή τον χρωστήρα και τον φακό διαφόρων συγγραφέων ή καλλιτεχνών.

Όσο για την συμπαράσταση που καλούμεθα να προσφέρουμε σε συγκεκριμένους επαγγελματίες κάθε φορά που "θίγεται" η "ελεύθερη έκφρασή" τους, αναρωτιέμαι πότε αυτοί οι επαγγελματίες συμπαραστάθηκαν στα εξίσου σεβαστά δικαιώματα άλλων τάξεων εργαζομένων.

Προσωπικώς, δεν κρίνω ότι οι διάφοροι καλλιτέχνες ή συγγραφείς αξίζουν περισσότερο τον σεβασμό μου από ό,τι τον αξίζει ένας οικοδόμος ή ένας φούρναρης.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Το ότι έχουν γραφτεί πολλά σχετικώς, δεν σημαίνει ότι έχουν γραφτεί και έγκυρα. Ούτε το ζήτημα είναι περί του αληθούς του λόγου. Το ζήτημα είναι αν ο καθένας μπορεί να κρίνει αν μια δικαστική απόφαση είναι νομικά εσφαλμένη. Κι επειδή δεν σε βλέπω πρόθυμο να απαντήσεις, απαντώ εγώ: Και βέβαια ΔΕΝ μπορεί.

Ύστερα, επειδή πολλά παραπλανητικά έχουν γραφτεί για το θέμα, να ξεκαθαρίσουμε ότι ΔΕΝ υφίσταται ζήτημα λογοκρισίας. Κανείς δεν λογόκρινε το βιβλίο της κυρίας Σωτηροπούλου. Απλώς, κρίθηκε από το δικαστήριο ως ακατάλληλο για σχολικές βιβλιοθήκες.

Και τέλος, κάποτε πρέπει να χωνέψουμε ότι η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι αποκλειστικό δικαίωμα δυο-τριών συντεχνιών που την έχουν δει ελίτ και έχουν πάρει ψηλά τον αμανέ.

Όσο ελεύθερα δικαιούνται να εκφράζονται οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "συγγραφείς", "καλλιτέχνες", το ίδιο δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση έχουν και οι ετεροπροσδιοριζόμενοι ως "χουλιγκάνοι" των γηπέδων, και όλοι μας. Πολύ περισσότερο που τα γηπεδικά συνθήματα ή οι γηπεδικές ύβρεις, κάποιες φορές ωχριούν σε χυδαιότητα μπροστά στην πένα ή τον χρωστήρα και τον φακό διαφόρων συγγραφέων ή καλλιτεχνών και κάποιες άλλες είναι απείρως καλλιτεχνικότερες.

Όσο για την συμπαράσταση που καλούμεθα να προσφέρουμε σε συγκεκριμένους επαγγελματίες κάθε φορά που "θίγεται" η "ελεύθερη έκφρασή" τους, αναρωτιέμαι πότε αυτοί οι επαγγελματίες συμπαραστάθηκαν στα, εξίσου σεβαστά δικαιώματα άλλων τάξεων εργαζομένων.

Προσωπικώς, δεν κρίνω ότι οι διάφοροι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς αξίζουν περισσότερο τον σεβασμό μου από ό,τι τον αξίζει ένας οικοδόμος ή ένας φούρναρης.

περιούσιος είπε...

Το θέμα του απαραδέκτου της αποφάσεως το έκριναν πρώτα κάποιοι νομομαθείς και έπειτα όλοι οι υπόλοιποι. Η γνώμη της "κουτσής Μαρίας" δεν με ενδιαφέρει και δεν τη θεωρώ έγκυρη.Και οι νομομαθείς εστίασαν στο γεγονός ότι ο αιτών κ. Πλεύρης δεν είχε άμεσο έννομο συμφέρον, ώστε να εγείρει την κριθείσα αίτηση. Έπειτα, η αιτιολογία της αποφάσεως "έμπαζε"από παντού. Μας ενοχλούν, οι ερωτικές αναφορές του εν λόγω βιβλίου αλλά την ίδια στιγμή σε σχολικές βιβλιοθήκες υπάρχουν βιβλία του Μ. Καραγάτση, όπου υπάρχουν εξίσου γαργαλιστικές περιγραφές και κανείς δεν έχει αντιδράσει. Όσον αφορά τη, δήθεν, λογοκρισία, τυπικά δεν έχουμε λογοκρισία αλλά στην ουσία έχουμε λογοκρισία και καραμπινάτη. Αυτό το βιβλίο κρίθηκε από κάποια επιτροπή σαφώς αρμοδιότερη από μας να κρίνει, αν είναι κατάλληλο να μπει σε κάποιες σχολικές βιβλιοθήκες. Η σύγκριση, που επιχειρείς, των λογοτεχνών με τους χουλιγκάνους είναι εσφαλμένη. Από τη μια έχουμε κάποιους, που εκφράζονται ελεύθερα αλλά δεν πλήττουν τους τρίτους (αν τρίτος κρίνει ότι πλήττεται, μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια, κάτι, που έκρινε ο κ. Πλεύρης, χωρίς, επαναλαμβάνω, να έχει άμεσο έννομο συμφέρον), από την άλλη έχουμε μια ομάδα οπαδών, οι οποίοι υβρίζουν ασύστολα τον καθένα, υπερβαίνοντας τα όρια της ελευθερίας του λόγου. Μου συγκρίνεις, λοιπόν, τις περιγραφές της κας. Σωτηροπούλου με συνθήματα, τύπου "Γ.... τον π.... τον Ολυμπιακό (τυχαίο το παράδειγμα,ε);
Αναφορικά με τη συμπαράσταση των καλλιτεχνών σε τρίτα πρόσωπα, να σου θυμίσω πόσοι διανοούμενοι υπέγραψαν στην Ελλάδα τη διαμαρτυρία για τη σύλληψη των Γάλλων δημοσιογράφων για την πρόσφατη ενέργειά τους στην Αρχαία Ολυμπία, να σου θυμίσω πόσοι Έλληνες διανοούμενοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς (όταν κάποιοι συνάδελφοί τους στην αλλοδαπή τους υποστήριξαν)και πόσοι Έλληνες άνθρωποι του πνεύματος έχουν σχολιάσει αρνητικά τη στάση της χώρας μας στο ζήτημα των προσφύγων, που ζητούν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα; Σαφώς και δεν υποστηρίζω το σύνολο των ενεργειών τους αλλά φρονώ ότι η υποστήριξή τους σε τρίτα πρόσωπα είναι υπαρκτή. Σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζω το δικαίωμα κάθε ομάδος να εκφράζεται ελεύθερα αλλά πάντα μέσα σε κάποια όρια.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Αν κάποιoι νομομαθείς, ανάμεσα στις χιλιάδες νομομαθών της χώρας έκριναν ως απαράδεκτη αυτή την απόφαση, δεν σημαίνει ότι η απόφαση είναι απαράδεκτη. Δεν καταλήγουμε σε συμπεράσματα με τέτοια δεδομένα. Μπορείς να λες ότι συμφωνείς μαζί τους ή ότι σου "αρέσει" αυτή η κρίση τους (και, ίσως, αυτή να είναι και η δική μου θέση) αλλά δεν μπορείς να την σερβίρεις ως ορθή και να καλείς να υπογράψουμε την διαμαρτυρία. - Ένα το κρατούμενο.

(την αντίφασή σου από τη μια να καλείς αδιακρίτως να υπογράψουν την δήλωση και από την άλλη να λες ότι δεν δίνεις σημασία στην άποψη όλων και δεν την θεωρείς έγκυρη, ας μην την σχολιάσω).

δύο -
Αν κάποιες επιτροπές θεωρούνται ή είναι αρμοδιότερες, ας φροντίσουν να κατοχυρώσουν τις αποφάσεις τους ως αμετάκλητες. Όσο αυτές δεν κρίνονται ως αμετάκλητες, και μπορούν να αποφασίζουν τα δικαστήρια, δεν μπορούμε να κάνουμε λάστιχο τις αποφάσεις των δικαστηρίων και να το ανοιγοκλείνουμε κατά τις προτιμήσεις ή τις διαθέσεις μας, αν είμαστε ή αν θέλουμε να φαινόμαστε αντικειμενικοί. Έχεις αντίρρηση σ’ αυτό;

τρία -
δεν έκανα σύγκριση λογοτεχνών με χουλιγκάνους, αν και θα μπορούσα να σου δώσω συγκρεκριμένα λινκς σε λογοτεχνικό μπλογκ, για να δεις συζήτηση χουλιγκάνων-ποιητών, αν ήταν αυτό το θέμα μας. Έκανα σύγκριση μεταξύ της ελεύθερης έκφρασης των "λογοτεχνών" ή των "καλλιτεχνών" και της ελεύθερης έκφρασης των "χουλιγκάνων". Υποστηρίζω ότι το ίδιο δικαίωμα έχουν όλοι – η ελεύθερη έκφραση δεν είναι δικαίωμα μόνον κάποιων που είναι ή που νομίζουν πως είναι καλλιτέχνες ή συγγραφείς. Δεν αναγνωρίζω διαφορετικά δικαιώματα στους ανθρώπους, συμβαίνει να είμαι υπέρ των ίσων δικαιωμάτων. Εσύ είσαι;
(οι ερωτήσεις είναι για να βάλουμε σε τάξη τον διάλογο)

Θεωρώ γελοίο το κομμάτι της ανακοίνωσης της κοινωνίας των δεκάτων (που ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται περί μιας εμπορικής επιχείρησης που υπερασπίζεται τα δικαιώματα του κλάδου της) που αναφέρει ότι "η ελευθερία της έκφρασης στην τέχνη είναι αναφαίρετο δικαίωμα .. κτλ", εφόσον εκχωρεί αυτό το δικαίωμα μόνον στον δικό της εργασιακό κλάδο. Άκρως ελιτίστικο, για να μην πω ρατσιστικό. Όσο τα κριτήρια περί τέχνης είναι ρευστά και τα όρια ασαφή και αδιευκρίνιστα και όσο ο καθένας μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ως συγγραφέας ή καλλιτέχνης, τόσο και ο καθένας μπορεί να θεωρεί τέχνη (έστω και λαϊκή) τα γηπεδικά συνθήματα, τα συνθήματα διαμαρτυρίας σε πορείες άλλων εργαζομένων, τα σκουπίδια στα μούτρα της εξουσίας, κ.λ.π.. Όποιος νιώθει ότι προσβάλλεται από αυτά ας καταφύγει στη δικαιοσύνη.

Τέλος, αυτό που σημείωσα στο προηγούμενο σχόλιο, δεν ήταν η συμπαράσταση των "συγγραφέων" ή των "καλλιτεχνών" σε τρίτα πρόσωπα γενικώς, αλλά σε αιτήματα άλλων τάξεων εργαζομένων μιας και αυτή η διαμαρτυρία δεν είναι παρά η συμπαράστασή μας σε συγκεκριμένους επαγγελματίες που μας καλούν κάθε φορά που "θίγεται" η δική τους "ελεύθερη έκφρασή".

υ.γ. Αν συμπτωματικώς με λένε Μαρία και έχω και την σχετική αναπηρία που με καθιστά κουτσή, θα μπορούσα να προσβληθώ από αυτό που έγραψες, - έστω και σε παρένθεση - έτσι δεν είναι; Eκτός αν είσαι συγγραφέας, οπότε έχεις το δικαίωμα να αδιαφορείς για την άποψη μιας κουτσής Μαρίας. Σε αρκετά βιβλία ελλήνων συγγραφέων έχω διαβάσει για "κουτσή Μαρία" που δεν δικαιούται να έχει άποψη.

Και αν μου πεις ότι γίνομαι politically correct και το "κουτσή Μαρία" είναι καθιερωμένη λαϊκή έκφραση που περνάει στην λογοτεχνία, ε, γι αυτή τη λαϊκή έκφραση των "χουλιγκάνων" σου έγραψα κι εγώ.

περιούσιος είπε...

Η άποψη ορισμένων καταξιωμένων νομομαθών περί του απαραδέκτου μιας αποφάσεως αποτελεί, νομίζω, κριτήριο σημαντικό, ώστε να κριθεί μια απόφαση, καθόσον περισσότεροι νομικοί μαζί (και πάντα καταξιωμένοι και καταρτισμένοι)εμφανίζονται ως ικανότεροι να την κρίνουν. Και μαζί με αυτούς και η ελληνική νομολογία στο σύνολό της. Αυτό είναι, φρονώ, ένα ικανό κριτήριο.
Δεν καλώ κανένα να υπογράψει κανένα κείμενο διαμαρτυρίας. Απορώ που το είδες αυτό! Ούτε υπαινίσσομαι κάτι τέτοιο με όσα γράφω. Δέχομαι το δικαίωμα του καθενός να εκφράζει την άποψή του αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα την ασπαστώ. Ούτε σε καλώ να ασπαστείς τη δική μου άποψη. Και τα κείμενα διαμαρτυρίας μπορεί να τα υπογράφει όποιος κρίνει ότι είναι σωστά. Τώρα το γιατί οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες εν γένει έχουν πετύχει, ώστε να υπερασπίζονται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους καλύτερα από άλλες επαγγελματικές τάξεις, αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να το αναζητήσεις στην παθογένεια των άλλων επαγγελματικών τάξεων ή έστω στους εκπροσώπους τους. Άλλωστε, κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να πεί ότι "ο Χ είναι Π..... ή μεγάλος μ...." και να επικαλεστεί την ελευθερία της έκφρασης μέσω της τέχνης του, ώστε να τη γλυτώσει μετά. Οι καλλιτέχνες, που έχουν συρθεί στα δικαστήρια τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δικάστηκαν για έργα, που κρίθηκαν από πρόσωπα, που ανήκουν στο χώρο της τέχνης,ως μέτρια, τα οποία διαφημίστηκαν μέσω των αγωγών, μηνύσεων και άλλων ενεργειών όσων έκριναν ότι εθίγησαν από αυτά. Ποιον προσέβαλε, άραγε, το έργο του Τιερρύ ντε Κορντιέ στην έκθεση "OUTLOOK" πριν από λίγα χρόνια; Αλλιώς ποιο έννομο αγαθό του έθιξε; Της θρησκευτικής ελευθερίας;Μα δεν τον εμπόδισε να πιστεύει ό,τι καθένας μας θέλει. Τότε τι άλλο;
Δεν έχω καμμία αντίρρηση ότι τα δικαστήρια είναι αρμόδια, ώστε να αποφασίζουν επί τέτοιων θεμάτων. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι οι αποφάσεις τους είναι πάντα ορθές. Αυτό, που πιστεύω είναι, ότι ο εκδοτικός οίκος, ή η κα. Σωτηροπούλου θα μπορούσαν να ζητήσουν τη μεταρρύθμιση της αποφάσεως αυτής, κάτι, που, εξ όσων γνωρίζω, δεν έχουν, ακόμα, κάνει.
Σαφώς και πιστεύω ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται το ίδιο ελεύθερα. Σαφώς και έχω μπει σε κάποια ιστολόγια, το περιεχόμενο των οποίων όχι απλά δεν με εκφράζει αλλά μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Αν, όμως, σε κάποιο από αυτά υπάρχει κάτι, το οποίο δεν με εκφράζει, τότε απλά δεν θα το επισκεφτώ ξανά. Το ίδιο ισχύει και για βιβλία ή περιοδικά. Αν, όμως, κάτι με θίγει προσωπικά, δικαιούμαι να προσφύγω στα αρμόδια δικαστήρια. Και εδώ θα κάνω μια παρατήρηση : Όταν ο χουλιγκάνος καίει, υβρίζει και ξυλοκοπάει παίκτες της ομάδας, που είναι αντίπαλος της δικής του, προσβάλλει συγκεκριμένα έννομα αγαθά του τρίτου. Και ο τρίτος δικαιούται να στραφεί εναντίον του. Όταν ένας καλλιτέχνης θίγει κάποιον, ο κάποιος σαφώς και μπορεί να στραφεί εναντίον του. Αν, όμως, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει στο χαρτί τη φαντασία του(όποια και αν είναι αυτή), όπως έκανε η κα. Σωτηροπούλου, και αυτό το βιβλίο μπαίνει σε σχολικές βιβλιοθήκες, τότε θαρρώ πως μόνο υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις, οι οποίες επαναλαμβάνω ότι δε συνέτρεχαν στο πρόσωπο του κ. Πλεύρη, μπορεί κάποιος να κινηθεί δικαστικά. Αλλά και πάλι τότε έχουμε το φαινόμενο της λογοκρισίας. Το βιβλίο της κας. Σωτηροπούλου δεν έθιξε κανένα προσωπικά ούτε προσέβαλε κάποιο έννομο αγαθό. Μπορεί να προσέβαλε την αισθητική τρίτων αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο απόσυρσής του. Τα σκουπίδια, που μένουν στο δρόμο χωρίς να τα μαζέψει ο Δήμος, δεν προσβάλλουν απλώς την αισθητική μου αλλά απειλούν και την υγεία μου.
Δεν πιστεύω ότι η κοινωνία των δεκάτων επιφυλάσσει μόνο για τον εαυτό της το δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα. Η αδυναμία άλλων κοινωνικών ή επαγγελματικών ομάδων να εκφραστούν το ίδιο ελεύθερα οφείλεται στη δική τους απροθυμία ή αδυναμία.
Έχω αρκετή επίγνωση των δυνατοτήτων μου, ώστε να αποφύγω να ταλαιπωρήσω το συγγραφικό χώρο με τα πονήματά μου. Η φράση "κουτσή Μαρία" θα προσέβαλε τρίτο πρόσωπο, αν είχα την επίγνωση ότι το τρίτο πρόσωπο, στο οποίο απευθύνομαι, λεγόταν Μαρία και είχε τη σχετική σωματική αναπηρία. Ήτοι, θα έπρεπε να είχα δόλο. Δε σε ξέρω, όμως, άρα δεν μπορούσα να γνωρίζω κάποια στοιχεία σου. Και η λαϊκή σοφία των χουλιγκάνων, όπως διατυπώνεται στις ενέργειες και τη φρασεολογία τους, στρέφεται ακριβώς και σκοπίμως σε βάρος ορισμένων προσώπων. Άρα υπάρχει δόλος και πραγματώνεται κάποιο έγκλημα.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Eδώ το είδα:

Έγραψες ότι "σε κάποιους ιστότοπους, φίλε Ανώνυμε, έχει ξεκινήσει συλλογή υπογραφών διαμαρτυρίας για την εσφαλμένη νομικά απόφαση".

Αν αυτό δεν αποτελεί μια πλάγια "πρόσκληση" και μια απόλυτη βεβαιότητά σου για το νομικώς εσφαλμένο της απόφασης, τότε δεν ισχύουν όσα σου έγραψα.

Και να συμπληρώσω ότι μάλλον κερδισμένος βγήκε ο Κέδρος από τη διαφήμιση που κάναμε στη Σωτηροπούλου. Το κακό είναι πως γι αυτή τη διαφήμιση, εμείς δεν θα πάρουμε φράγκο.

Όσο για το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, δεν κατάλαβες τι ακριβώς έγραψα. Υποστηρίζω ότι η ελεύθερη έκφραση είναι δικαίωμα του καθένα και όχι μόνον μιας ειδικής τάξης εργαζομένων – των συγγραφέων – όπως γράφουν στην "διαμαρτυρία" τους : "η ελευθερία της έκφρασης στην τέχνη είναι αναφαίρετο δικαίωμα"

Η ελευθερία της έκφρασης είναι δικαίωμα όλων και όχι μόνον των αυτοπροσδιοριζόμενων ως συγγραφέων ή καλλιτεχνών ή δημοσιογράφων και άλλων καλ(κ)ομαθημένων "ελίτ".

Νομίζω ότι εξαντλήθηκε το θέμα.

Καλή αντάμωση σε "άλλη "διαμαρτυρία". Και ελπίζω να μην γίνει συγκέντρωση υπογραφών για το νέο δράμα του τηλεοπτικού αστέρα που απασχολεί την ελληνική μπλογκοκοινωνία.

περιούσιος είπε...

Κατάλαβα πολύ καλά τι έγραψες για το δικαίωμα του καθενός να εκφράζει ελεύθερα την άποψή του και εξέφρασα την άποψή μου γι' αυτό. Η παραπομπή σε έναν ιστότοπο, όπου συγκεντρώνουν υπογραφές για ένα ζήτημα δε σημαίνει απαραίτητα ότι προτρέπω κάποιον να τον επισκεφτεί και να υπογράψει. Αν, δηλαδή, αναφέρω σε κάποιον ότι στο τάδε μέρος υπάρχει ένας σύλλογος νεοναζιστών (τυχαίο το παράδειγμα), προτρέπω κάποιον να επισκεφτεί αυτό το μέρος πολλώ δε μάλλον να γινει και μέλος; Δε νομίζω.

Τη διαφήμιση στον "ΚΕΔΡΟ" την έκανε και, μάλιστα, τζάμπα (για τον "ΚΕΔΡΟ") ο κ. Πλεύρης. Όπως πριν από λίγο καιρό διαφήμισαν το βιβλίο του οι πολιτικώς ενάγοντες στη δίκη, όπου ο κ. Πλεύρης ήταν κατηγορούμενος.

Πράγματι, εξαντλήσαμε το θέμα και σε κόσμια πλαίσια.

Καλή μας αντάμωση και σε άλλη διαμαρτυρία ή οπουδήποτε αλλού στο Διαδίκτυο! Όσον αφορά τον κ. Κούλογλου (αν κατάλαβα καλά, αυτόν υπαινίσσεσαι), δε χρειάζεται να πω τίποτα περί συλλογής υπογραφών. Μια ματιά σε αρκετούς διαδικτυακούς χώρους αποδεικνύει ότι η συλλογή υπογραφών υπέρ αυτού έχει ξεκινήσει. Και, φυσικά, δεν σε προτρέπω να υπογράψεις υπέρ αυτού.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Κόσμια, όπως πάντα άλλωστε. Δεν εννοώ διαφορετικό τρόπο συζήτησης.

Τη νέα διαμαρτυρία, για τον Κούλογλου αυτή τη φορά, την είδα. Το είπα γι αστείο, αλλά φαίνεται πως οι εμπνευστές της κίνησης έχουν περισσότερο χιούμορ.

Πλάκα δεν έχει να υπογράφουν διαμαρτυρία που ένας κρατικοδίαιτος δημοσιογράφος απομακρύνθηκε από την ΕΡΤ με τον ίδιο τρόπο που την "πλησίασε";

Γιατί, αν δεν κάνω λάθος, η ανάθεση τού είχε γίνει επειδή τότε άρεσε σε κάποιον άλλο πρόεδρο. Μήπως είχε γίνει κάποιος σχετικός διαγωνισμός ώστε να κριθεί αξιολογικά;

Ε, τι να κάνουμε; Σ' αυτόν τον πρόεδρο δεν αρέσει!

έτσι πάνε αυτά τα πράγματα...

περιούσιος είπε...

Μακάρι, πάντως,να υπήρχαν και άλλοι κρατικοδίαιτοι, τύπου Κούλογλου, που να δημιουργούσαν μια τόσο καλή εκπομπή, όσο αυτές του κ. Κούλογλου! Και, εντέλει, δέχομαι ότι ο εκάστοτε πρόεδρος της ΕΡτ ενεργεί κατά τα (κομματικά;) γούστα του αλλά με τα δικά μας λεφτά;

To νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο

 Το νομοσχέδιο προβλέποντας στο άρθρο 3 ότι ο γάμος επιτρέπεται για άτομα διαφορετικού ή ίδιου φύλου, αυτοδικαίως επεκτείνει στα ζευγάρια το...