Δευτέρα, Μαΐου 05, 2008

To BBC ανακαλύπτει "τρύπες" στο facebook

Tα τεχνικά μέρη της υπόθεσης θα τα αναλύσουν οι αρμόδιοι, το πρόβλημα της προστασίας προσωπικών δεδομένων όμως τίθεται. 

Υπάρχει πάντα η εσφαλμένη άποψη: "ποια προστασία, αφού οι ίδιοι ανεβάζουμε τις πληροφορίες στο ίντερνετ". Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή γιατι δεν απαλλάσσει το facebook από την ευθύνη του να χρησιμοποιεί σωστά συστήματα ασφάλειας. Το επιχείρημα μου θυμίζει λίγο "δεν έχω να κρύψω τίποτα". Ναι, αλλά θέλεις λ.χ. να πουλήσουν τις αναγνωριστικές προτιμήσεις σου, χωρίς να το ξέρεις σε ποιον; 

Νομίζω ότι έχουμε ξεπεράσει σε ένα βαιμό το επίπεδο της παράνοιας με τα προσωπικά δεδομένα και το σύνδρομο καταδίωξης. Σε αυτό συμβάλλει όμως κατά κύριο λόγο  και ένα ζητούμενο ασφάλειας δικαίου που φαίνεται σταδιακά να δημιουργείται γύρω από ένα κεκτημένο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ευρωπαϊκή Ομάδα Εργασίας για τα προσωπικά δεδομένα ασχολήθηκε με το θέμα των μηχανών αναζήτησης, καταρρίπτοντας τα "επιχειρήματα" εδαφικότητας που αναπαράγονται ακόμη και σήμερα για το εφαρμοστέο δίκαιο στο διαδίκτυο. 

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το BCC ισχυρίζεται πως: «While we could not get all details, what we did get, included his name, hometown, school, interests and photograph, would certainly help us to steal someone's identity.»

Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς μπορεί να κλαπεί η ταυτότητα κάποιου επειδή απλώς γνωρίζουμε το ονοματεπώνυμό του, το σχολείο που πήγε, τα χόμπι του, και έχουμε και τη φωτογραφία.

Κλοπή η υφαρπαγή ταυτότητας (elawyer πώς ακριβώς μεταφράζεται ο όρος identify theft;) σημαίνει, για παράδειγμα, να μπορώ να αποκτήσω πιστωτική καρτα στο όνομα κάποιου άλλου με βάση προσωπικά του στοιχεία που έχω αποκτήσει.

Για πιστωτικές υπηρεσίες καμιά τράπεζα δεν ζητάει φωτογραφία, κατάλογο με χομπι, και το σχολείο που τέλειωσες. Οι περισσότερες ζητούν αριθμό ταυτότητας και ΑΦΜ, φορολογικά στοιχεία, κτλ. Αυτά πώς ακριβώς μπορούν να ανακτηθούν από το facebook;

Ο προγραμματιστής μιας εφαρμογής facebook έχει προσβαση στα στοιχεία που διατηρεί το facebook για τους χρήστες του. (Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το εγχεiρίδιο της FQL για παράδειγμα, για να δει ποιά δεδομένα βλέπουν οι προγραμματιστές και οι εφαρμογές τους).

Η διαθεσιμότητα των πληροφοριών αυτών είναι γνωστή και το BBC δεν μας λέει κάτι νέο. Δεν είναι δυνατόν να γραφτούν εφαρμογές στο facebook δίχως πρόσβαση στις πληροφορίες αυτές.

Ανάκτηση των πληροφοριών αυτών δεν συντελεί κατά τη γνώμη μου στην υφαρπαγή ταυτότητας. Διαχέει βεβαίως την ιδιωτικότητα του ατόμου αλλά από τη στιγμή που πατάμε το πόδι μας στο facebook, είμαστε υπεύθυνοι για τον βαθμό αυτής της διάχυσης.

e-Lawyer είπε...

"από τη στιγμή που πατάμε το πόδι μας στο facebook, είμαστε υπεύθυνοι για τον βαθμό αυτής της διάχυσης"

Σαφώς και έχουμε δώσει συγκαταθέσεις κατ΄αρχήν αλλά δεν είμαστε υπεύθυνοι για όλο το βαθμό της διάχυσης, στο μέτρο που δεν την γνωρίζουμε εκ των προτέρων.

Ο όρος identity theft, κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αποδοθεί ως παράνομη ιδιοποίηση στοιχείων ταυτότητας ή κλοπή στοιχείων ταυτότητας. Δεν είναι τυποποιημένο αδίκημα, μπορεί να είναι ένας συνδυασμός απάτης με υπολογιστή και πλαστογραφίας.

Ανώνυμος είπε...

Το facebook προσφέρει, πιστεύω, έναν επαρκή τρόπο για να ελέγχουμε τι πληροφορίες από το profile μας μπορούν να βλέπουν άλλοι χρήστες καθώς και οι διάφορες εφαρμογές.

Τα περισσότερα μέλη του facebook όμως δεν μπαίνουν κάν στον κόπο να κάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις. Δηλαδή υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου του βαθμού διάχυσης αλλά οι περισσότεροι δεν την εκμεταλλευόμαστε.

brexians είπε...

autoxeires eimaste!!
alla pios noiazetai!

brexians είπε...

simfono
alla den dinw simasia exoun tosous allous tropous na mou kanoun aktinografia kai xwris na to xerw
pou to facebook ine nipiagvgio.

Nick Demou είπε...

λειτουργεί η ανάρτηση σχόλιου χωρίς javascript? Χτες ήταν η 2η φορά που δοκίμασα και ενώ όλα φαινομενικά βαίνουν κανονικώς εν τέλη το σχόλιο μου ποτέ δεν εμφανίζεται (και στις 2 περιπτώσεις είναι λογικά απίθανο να υπήρξε θέμα moderation)

Ανώνυμος είπε...

Πριν από κανά μήνα έκανα την @(*#(!@ να δημιουργήσω κι εγώ λογαριασμό στο facebook. Γρήγορα κατάλαβα ότι αφενός εμένα προσωπικά μου ήταν άχρηστο, αφετέρου δεν ήθελα στ' αλήθεια να έχω "εκεί έξω" τόσες πολλές προσωπικές πληροφορίες, με πρώτες πρώτες τις πληροφορίες που αφορούν το ποιοι και πόσοι απαρτίζουν τον κοινωνικό μου κύκλο.
Είπα λοιπόν να διαγράψω τον λογαριασμό μου. Και εκεί είναι που μου πέφτει το σαγόνι, όταν ανακαλύπτω ότι στην πραγματικότητα δεν έχω την επιλογή να διαγράψω τελείως τον λογαριασμό μου και κατ'επέκταση τις πληροφορίες που αυτός περιέχει, αλλά μόνο να τον "απενεργοποιήσω" για ένα αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα. Στους όρους χρήσης του facebook δεν αναφέρεται τίποτα για διαδικασία διαγραφής λογαριασμού εκ μέρους του χρήστη. Γενικά δεν αναφέρεται τίποτα για την περίπτωση όπου ο χρήστης δεν επιθυμεί πλέον να "υπάρχει" στο facebook.

Σε ποια νομιμότητα πατάει η με το έτσι θέλω διατήρηση των δεδομένων μου στους servers του facebook;

To νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο

 Το νομοσχέδιο προβλέποντας στο άρθρο 3 ότι ο γάμος επιτρέπεται για άτομα διαφορετικού ή ίδιου φύλου, αυτοδικαίως επεκτείνει στα ζευγάρια το...