Στην υπόθεση του Ilgar Mammadov κατά Αζερμπαϊτζάν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ασχολήθηκε με τη σύλληψη ενός πολιτικού ακτιβιστή που κρίθηκε ότι οφείλεται σε όσα έγραψε στο ιστολόγιό του εναντίον της Κυβέρνησης.
Ο ακτιβιστής τον Ιανουάριο του 2013 κάλυπτε την ταραχή που ξεσήκωσε η είδηση ότι ο γιος ενός υπουργού είχε εμπλακεί σε ένα τροχαίο και στη συνέχεια βιαιοπράγησε εναντίον των επιβατών του άλλου αυτοκινήτου. Αντιδρώντας σε αυτό, εκατοντάδες κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και κατέστρεψαν ιδιοκτησίες που θεωρείτο ότι ανήκαν στην οικογένεια του υπουργού,μεταξύ αυτών κι ένα ξενοδοχείο για το οποίο μέλος της οικογένειας αρνήθηκε ότι του ανήκε. Ο ακτιβιστής κατέγραφε τις ειδήσεις από τα γεγονότα στο ιστολόγιό του. Έγραψε μάλιστα ότι το ξενοδοχείο ανήκε όντως στην οικογένεια αυτή, όπως προέκυπτε από την έρευνά του στο site του υπουργείου, αλλά και στο facebook του γιου του υπουργού. Μέσα σε μία ώρα, οι πληροφορίες στις οποίες παρέπεμπε εξαφανίστηκαν από το site και από το facebook, αλλά η ανάρτηση του ακτιβιστή διαδόθηκε εκτενώς στα μέσα ενημέρωσης.
Στη συνέχεια ακολούθησε κοινό ανακοινωθέν του Υπουργείου Εσωτερικών και του Γενικού Εισαγγελέα (!!!) ότι η υποκίνηση είχε γίνει από τον εν λόγω ακτιβιστή κι έναν άλλο πολιτικό της περιοχής. Μετά από αυτό, ο ακτιβιστής - ιστολόγος πέρασε από ανάκριση, με κατ' αντιπαράσταση εξέταση από πρόσωπα που φέροντο ότι ηταν μάρτυρες και στη συνέχεια προφυλακίστηκε, ενώ οι κατηγορίες μετατράπηκαν σε βαρύτερες. Τον Μάρτιο του 2014 καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7 ετών και έχει υποβάλει έφεση που εκκρεμεί.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναγνώρισε παραβιάσεις διαφόρων εκδοχών του δικαιώματός του στην ελευθερία, στο τεκμήριο της αθωότητας κλπ. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι αναγνώρισε την παραβίαση του άρθρου 18 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ("Όρια στην χρήση των περιορισμών σε δικαιώματα"). Το άρθρο αυτό αναφέρει:
"Οι επιτρεπόμενοι κατά τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης των ανωτέρω δικαιωμάτων και ελευθεριών δεν επιτρέπεται να εφαρμόζονται για σκοπούς άλλους από εκείνους για τους οποίους έχουν επιβληθεί".
Πρόκειται για την άλλη όψη της απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος: ούτε το δικαίωμα επιτρέπεται να ασκείται για σκοπούς άλλους από εκείνους για τους οποίους υπάρχει, αλλά ούτε και οι περιορισμοί που επιβάλλει το κράτος στα δικαιώματα επιτρέπεται να κατατείνουν σε σκοπούς άλλους από αυτούς για τους οποίους έχουν θεσπιστεί.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι ο ακτιβιστής συνελήφθη για έναν και μόνο λόγο: επειδή είχε αναρτήσει στο ιστολόγιό του την πληροφορία ότι όντως το ξενοδοχείο ανήκει στην εν λόγω πολιτική οικογένεια. Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι εκλήθη από τον εισαγγελέα αμέσως μόλις δημοσίευσε τις πληροφορίες στο ιστολόγιό του και ότι ο σκοπός της σύλληψής του ήταν να τον κάνουν να σωπάσει και να μην αποκαλύψει όλα όσα η κυβέρνηση ήθελε να κρύψει. Επομένως ο σκοπός της προφυλάκισης του ακτιβιστή δεν ήταν βέβαια η προστασία της δημόσιας τάξης, όπως προβλέπει ο νόμος ως θεμιτό λόγο περιορισμού της ελευθερίας, αλλά η αποτροπή περαιτέρω αποκαλύψεων. Αυτό λοιπόν συνιστά παραβίαση των ορίων στη χρήση περιορισμών των δικαιωμάτων, παραβίαση του άρθρου 18 της ΕΣΔΑ.
Το Αζερμπαϊτζάν καταδικάστηκε να καταβάλει στην ακτιβιστή 20.000 ευρώ και 2.000 ευρώ για έξοδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου