Η Οδηγία 2006/24/ΕΚ που καθιστά υποχρεωτική τη διατήρηση τηλεπικοινωνιακών δεδομένων για κάθε επικοινωνία μέσω σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας και κάθε επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου, δημοσιεύθηκε στις 13.4.2006 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεκαέξι χώρες της ΕΕ, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, έκαναν χρήση του δικαιώματός τους να αναβάλουν την εφαρμογή της Οδηγίας ως προς τη διατήρηση των δεδομένων που αφορά την πρόσβαση στο Ίντερνετ, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την τηλεφωνία μέσω Ίντερνετ για 18 μήνες μετά τη θέση της σε εφαρμογή (3.5.2006).
Παρατηρούμε δηλαδή ότι αυτό το απαράδεκτο μέτρο που παραβιάζει τα δικαιώματα της ιδιωτικότητας, της ελευθερίας της έκφρασης, της προστασίας δεδομένων, της ιδιοκτησίας και του απορρήτου των επικοινωνιών, αποτυγχάνει ακόμη και σε επίπεδο εναρμόνισης των νομοθεσιών των κρατών μελών (άρθρο 95 ΣυνθΕΚ), ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο αρχικός στόχος του. Διαμορφώνεται μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, ως προς τους παρόχους Ίντερνετ: αφενός αυτοί που δραστηριοποιούνται σε μία απο τις 16 χώρες που ανέβαλαν την εφαρμογή της Οδηγίας (οπότε για 18 μήνες δεν έχουν υποχρεώσεις διατήρησης δεδομένων) και στις υπόλοιπες χώρες στις οποίες απο τις 3.5.2006 πρέπει να κάνουν τεράστιες επενδύσεις ώστε να αποθηκεύουν όλα τα δεδομένα κίνησης των επικοινωνιών μέσω διαδικτύου.
Κι όλα αυτά, για να έχουν ανά πάσα στιγμή οι διωκτικές αρχές δυνατότητα πρόσβασης σε κάποιο τηλεφώνημα που έκανε κάποιος (όχι στο περιεχόμενο ομως, λες και μπορείς να βγαλεις άκρη μονο από τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας) που μπορεί να εμπλακεί στο μέλλον σε κάποια οργάνωση κλπ. Καταστρέφουμε την ούτως ή άλλως χαμηλής ανταγωνιστικότητας σε επίπεδο υπηρεσιών διαδικτύου ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, προκειμένου να παρακολουθούμε όλους τους πολίτες...
Πρώτα συμφωνούν οι 25 στο Συμβούλιο ΕΕ και μετά οι 16 βγάζουν απέξω την ουρά τους. Η απόλυτη υποβάθμιση της ΕΕ, ως το προπέτασμα καπνού όσον δεν τολμούν τα κράτη μέλη να επιβάλουν ευθέως...
Δεκαέξι χώρες της ΕΕ, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, έκαναν χρήση του δικαιώματός τους να αναβάλουν την εφαρμογή της Οδηγίας ως προς τη διατήρηση των δεδομένων που αφορά την πρόσβαση στο Ίντερνετ, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την τηλεφωνία μέσω Ίντερνετ για 18 μήνες μετά τη θέση της σε εφαρμογή (3.5.2006).
Παρατηρούμε δηλαδή ότι αυτό το απαράδεκτο μέτρο που παραβιάζει τα δικαιώματα της ιδιωτικότητας, της ελευθερίας της έκφρασης, της προστασίας δεδομένων, της ιδιοκτησίας και του απορρήτου των επικοινωνιών, αποτυγχάνει ακόμη και σε επίπεδο εναρμόνισης των νομοθεσιών των κρατών μελών (άρθρο 95 ΣυνθΕΚ), ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο αρχικός στόχος του. Διαμορφώνεται μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, ως προς τους παρόχους Ίντερνετ: αφενός αυτοί που δραστηριοποιούνται σε μία απο τις 16 χώρες που ανέβαλαν την εφαρμογή της Οδηγίας (οπότε για 18 μήνες δεν έχουν υποχρεώσεις διατήρησης δεδομένων) και στις υπόλοιπες χώρες στις οποίες απο τις 3.5.2006 πρέπει να κάνουν τεράστιες επενδύσεις ώστε να αποθηκεύουν όλα τα δεδομένα κίνησης των επικοινωνιών μέσω διαδικτύου.
Κι όλα αυτά, για να έχουν ανά πάσα στιγμή οι διωκτικές αρχές δυνατότητα πρόσβασης σε κάποιο τηλεφώνημα που έκανε κάποιος (όχι στο περιεχόμενο ομως, λες και μπορείς να βγαλεις άκρη μονο από τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας) που μπορεί να εμπλακεί στο μέλλον σε κάποια οργάνωση κλπ. Καταστρέφουμε την ούτως ή άλλως χαμηλής ανταγωνιστικότητας σε επίπεδο υπηρεσιών διαδικτύου ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, προκειμένου να παρακολουθούμε όλους τους πολίτες...
Πρώτα συμφωνούν οι 25 στο Συμβούλιο ΕΕ και μετά οι 16 βγάζουν απέξω την ουρά τους. Η απόλυτη υποβάθμιση της ΕΕ, ως το προπέτασμα καπνού όσον δεν τολμούν τα κράτη μέλη να επιβάλουν ευθέως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου