Σε ένα διαδραστικό περιβάλλον προστασίας της ανωνυμίας είναι αναμενόμενο η χρήση της να γίνεται ασπίδα για παράνομες πράξεις, όπως οι απειλές. Η απειλή, όπως είναι γνωστο αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται από το νόμο, ανεξάρτητα από το μέσο με το οποίο τελείται (προφορικά, γραπτά, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά).
Άρθρο 333. Απειλή
1. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή με άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή.
2. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση.Επίσης η απειλή συνιστά προσβολή της προσωπικότητας, για την οποία ο θιγόμενος δικαιούται να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από τα δικαστήρια.
Η βία εννοείται ότι μπορεί να είναι λεκτική-ψυχολογική και να περιορίζεται στο να προαναγγέλλει το κακό το οποίο θα συμβεί στον απειλούμενο.
Ακόμη κι όταν όμως δεν υπάρχει απειλή με την νομοτυπική έννοια που της προσδίδεται από τον ποινικό κώδικα (εξαγγελία κακού κλπ), η απόπειρα πρόδηλου εκφοβισμού ενός blogger προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεοντολογικά ανεκτή.
Ένα τέτοιο δυσάρεστο παράδειγμα στρεβλής αντίληψης και κατάχρησης της έννοιας της ανωνυμίας υπάρχει στο ιστολόγιο iblog, εναντίον του iblogteam.
Παρατηρούμε ότι κάποιος
- μιλάει με φράσεις που εμπίπτουν στην έννοια της εξύβρισης ("καλή μου αδερφούλα παναγιωτάκη" , "ε, φανταστικέ μαλάκα;" = άρθρο 361 του Ποινικού Κώδικα=φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή που μπορεί να επιβληθεί μαζί με τη ποινή της φυλάκισης)
- επιβάλλει στον blogger να διαγράψει στοιχεία από ένα κείμενό του και να ζητήσει και συγγνώμη (!) που τα έγραψε, επειδή τάχα αναφέρονται σε κάποιο πρόσωπο που αντικειμενικά δεν είναι προσδιορίσιμο και δεν ξέρουμε καν αν είναι υπαρκτό.
- συνοδεύει την προσταγή του με σαφέστατη απειλή (τουλάχιστον) για τη σωματική ακεραιότητα του blogger ("για να μην βρεθεις στο ΙΚΑ με αλλο ρολο και χωρις να κερνας γενικες αιματος. Επισης ειναι αμαρτια να σε εχουν δεχτει για μεταπτυχιακο στην ομορφη Αγγλια και τελικα να μην καταφερεις να ταξιδεψεις"= άρθρο 333 ΠΚ = βλ. παραπάνω για τις ποινές").
Φυσικά όλοι αφήνουμε ίχνη στο Internet και οι IP αποτελούν δεδομένα από τα οποία μπορεί να εντοπιστεί το τερματικό από το οποίο ανέβηκαν τα μηνύματα. Oι bloggers εξοπλίζουν συνήθως τους δικτυακούς τους λογαριασμούς με δυνατότητες καταγραφής των IP των επισκεπτών. Με μία απλή εισαγγελική παραγγελία ρουτίνας, ο πάροχος υποχρεούται να παραχωρήσει στον θιγόμενο τα στοιχεία του συνδρομητή, από τον οποίο μπορούν να παραχωρηθούν τα στοιχεία των πιθανών χρηστών έναντι των οποίων υπάρχει δικαίωμα υποβολής μήνυσης και αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Σε μια τέτοια περίπτωση επομένως, η ανωνυμία, σύμφωνα με τον νόμο μπορεί να αρθεί και οι υπεύθυνοι να αχθούν ενώπιον της δικαιοσύνης με συγκεκριμένες κατηγορίες.
Πέρα από το νομικό μέρος, η υπόθεση έχει ενδιαφέρον και σε επίπεδο δεοντολογίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το άτομο που έγραψε το μήνυμα ενισχύει την ένταση της απειλής του με τη φράση "επειδή εγώ ξέρω ποιος είσαι και τι σχέση έχεις (είχες) με το κανάλι αυτό", επιθυμώντας απελπισμένα να αποσπάσει "μια συγγνώμη", από τον μπλόγκερ, επειδή, σύμφωνα με τον σχολιαστή "κάνει λάθος". Εμάς θα μας εξηγήσει ΠΟΙΟ είναι το "λάθος" που κάνει ο blogger, ο οποίος έγραψε ένα απολαυστικό και σατιρικό άρθρο ξεσκίζοντας όπως πρέπει το τηλεοπτικό κονικλοτροφείο του "συγχρονου ελληνικου τραγουδιού", όπως εκπροσωπείται από το εκεί αναφερόμενο σκουπιδαριό, όπως έχει δικαίωμα να κάνει κάθε φορέας του συνταγματικού δικαιώματος της ελευθερίας της γνώμης;
Ενθαρρύνουμε τον blogger ώστε:
- να μην ενδώσει στις άνανδρες απειλές που προέρχονται από ανώνυμους που καταχρώνται την διαδικτυακή ανωνυμία.
- να αφήσει όπως έχει το κείμενό του, εκτός αν συγκεκριμένα και επώνυμα πρόσωπα δηλώσουν ότι θίγονται από αυτό και του το ζητήσουν με νόμιμο τρόπο -και εφόσον, βεβαια, υπάρχει ένα δικαιολογημένο έννομο συμφέρον τους που υπέρέχει του δικαιώματός του στην ελεύθερη έκφραση.
- να μη διστάσει να ασκήσει τα δικαιώματά του, εφόσον αισθάνεται ότι θίγεται από τη συμπεριφορά που εντοπίστηκε στο blog του.
- να συνεχίσει να δημοσιεύει τα σατιρικά του κείμενα χωρίς να αισθάνεται κανένα φόβο από όπου κι αν προέρχεται, ασκώντας χωρίς δεύτερη σκέψη το συνταγματικό του δικαίωμα στην πληροφόρηση και την ελευθερία της γνώμης.
Η φραστική βία δεν θα περάσει στην ελληνική μπλογκόσφαιρα.
38 σχόλια:
Θα ήθελα την αποψη σου τι γίνεται όταν ο απειλών χρησιμοποιεί φανταστική ορολογια πχ "ο καπεταν Χαρος θα ακονίσει το σπαθί του με το όνομά σου πάνω του"
Ταυτίζομαι με τις θέσεις των συστεμιστών, περί ένταξης του μηνύματος στο context.
Ανταλλάσσω και παλιά έργα του Teubner με καινούργια.
Άλλος.
Μ αρέσει η άνεση με την οποία χειρίζεσαι την "αργκώ" του επαγγέλματος. "Μια απλή εισαγγελική ρουτίνας".
Δεν ξέρω αν είναι τόσο απλό. Θέλω να πιστεύω πως όχι.
Πάντως εγώ νιώθω να απειλούμαι...από αυτά που έγραψες εσύ...
Τι είστε εσείς οι δικηγόροι ρε παιδάκι μου.
Μη θυμώσεις τώρα και μου κάνεις και καμιά μήνυση και μένα
Το μόνο που έγραψα εγώ ήταν αυτό που αναφέρει ο νόμος και ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται στην πράξη.
Η γνώση προκαλεί φόβο;
Άλλος.
Θα ψοφήσεις. Κι όχι μόνο θα ψοφήσεις, αλλά θα σε γαμήσω κιόλας.
Τι άλλα νέα;
Φιλιούνια.
Οκ, οκ, σβήνω τα πάντα.
Αν αρχίσω να καταφερομαι ως ανώνυμος ενάντια σε άλλον ανώνυμο μέσω του δικού σου χώρου ποιος πληρωνει τη νυφη?
Παράδειγμα: κάποιος "ανώνυμος", δημιούργησε προφίλ σε γνωστό ελληνικό site, βάζοντας όνομα και τηλέφωνο μιάς γνωστής του - οι λόγοι αποτυχημένου επίδοξου εραστή εμφανείς-γράφοντας και διάφορα πιπεράτα φυσικά... η κοπέλα απευθύνθηκε στους υπεύθυνους του site, στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τον δράστη (έμπαινε από internet café), το προφίλ φυσικά σβήστηκε και η παθούσα άλλαξε κινητό...
Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπήρξαν ανώνυμες απειλές και λόγια του αέρα, αλλά ανώνυμες κακόβουλες πράξεις, πλέον... ΤΙ γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις;
Συγνώμη αν κούρασα, κι αν είμαι εκτός θέματος
υ.γ. δεν είμαι η παθούσα
Το κείμενό μου ήταν σατιρικό και νομίζω πως το τρικ με το εν λόγω όνομα έπιασε. Τόσο που κάποιοι το πήραν πιο σοβαρά από ό,τι θα έπρεπε. Από κει και πέρα δε θα ανεχτώ καμία λογοκρισία στο δικό μου blog.
eLaw, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.
Έτσι μπράβο! Bloggers ενωμένοι δυνατοί! Αν θες να βρίσεις κάποιον, κανε το με το όνομα σου(αν έχεις κότσια), αν οχι..Πάρε την μηνυσούλα σου! ;)
*Ευχαριστούμε E-Lawyer που μας θυμίζεις οτι "προστατευόμαστε"!
Ακόμη χειρότερα γι' αυτήν αν είναι υπαρκτό τηλεοπτικό πρόσωπο. Όπως ίσως ξέρετε, για τα πρόσωπα της δημοσιότητας το δικαίωμα δριμείας κριτικής είναι εντονότερο σε σχέση με το δικάίωμα κρίσης προς "μη αναγνωρίσιμους".
Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αν γράψω μια ιστορία για το δεσμό μου με την Μενεγάκη θα κυριολεκτώ και ότι θα την έχω εξ ορισμού προσβάλλει.
Επίσης η σάτιρα είναι ένα είδος λόγου στο οποίο η δημιουργική διάπλαση χαρακτήρων εμπνευσμένων από την πραγματικότητα είναι απολύτως θεμιτή ακόμη κι όταν τους αποδίδονται χακρατηριστικά που αν λέγονταν ευθέως και σε άλλο context μπορεί να αποτελούσαν προσβολές της προσωπικότητας. Στην περίπτωση που σχολιάζουμε δεν βλέπω να συντρέχει κάτι τέτοιο.
Ακόμη χειρότερα γι' αυτήν αν είναι υπαρκτό τηλεοπτικό πρόσωπο. Όπως ίσως ξέρετε, για τα πρόσωπα της δημοσιότητας το δικαίωμα δριμείας κριτικής είναι εντονότερο σε σχέση με το δικάίωμα κρίσης προς "μη αναγνωρίσιμους".
Μια περισσότερο "δριμεία" κριτική για δημόσια πρόσωπα δικαιολογείται για θέματα που εύλογα ενδιαφέρουν το κοινό. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι νομιμοποιούνται προσωπικές/υβριστικές επιθέσεις εναντίον τους, για άσχετους λόγους! Το "Χ είσαι πουτάνα" δεν είναι ...κριτική, είναι ευθεία εξύβριση. Ούτε "χιούμορ", ούτε τίποτα. Ήταν μια ατυχής στιγμή του συγκεκριμένου blog, που θα μπορούσε να επανορθωθεί.
Ήδη, κάποια από τους σχολιαστές αναγνώρισε το πρόσωπο. Επίσης, κάποιος "ανώνυμος" αντέδρασε με τρόπο που δείχνει ότι αναγνώρισε την περί ης ο λόγος κοπέλα. Άρα είναι προσδιορίσιμη η ταυτότητά της.
Συμπαθής η εκδήλωση συμπαράστασης από μέρους σου αλλά μονόπλευρη, φοβάμαι. Η κατακλείδα του κειμένου σου (αλλά και το περιεχόμενό του για την εξύβριση) αφορούν και την αρχική δημοσίευση του iblog.
Παρακάμπτετε βέβαια ότι όλα αυτά δεν αναιρούν την κεντρική θέση του ποστ μου, ότι σημειώθηκε ΑΠΕΙΛΗ και ΕΞΥΒΡΙΣΗ εις βάρος ενός blogger από ανώνυμους, κατά κατάχρηση της ανωνυμίας τους.
Αυτό εξέτασα στο post μου. Ακόμη κι αν έχει προηγηθεί εξύβριση, αυτό δεν δικαιολογεί παράνομες επιθέσεις από αγνώστους, αλλά μόνο από τον ίδιο τον φορέα του τυχόν δικαιώματος που προσβλήθηκε, και μάλιστα ΑΜΕΣΩΣ μόλις εκδηλώνεται η τυχόν παράνομη πράξη, από δικαιολογημένη αγανάκτηση, κατ' άρθρο 361 παρ. 3 ΠΚ.
Η βωμολογία είναι ένα παραδοσιακό στρατήγημα του κωμικού, δεν λειτουργεί ως κυριολεξία, δεν έχει σκοπό να προσβάλλει, ούτε να παραβιάσει δικαιώματα, στο μέτρο που ασκείται ως αναπόσπαστο συστατικό της σατιρικής τέχνης (άρθρο 16 Σ.) Μόνον εφόσον μπορούν να εντοπιστούν στοιχεία καταχρηστικής ενάσκησης (άρθρο 367§2β ΠΚ) μιας τέτοιας έκφρασης είναι δυνατόν να καταλήξουμε στο ότι ο εκφραζόμενος διέπραξε εξύβριση, αλλά εφόσον υπάρχουν αμφιβολίες, όπως ίσως γνωρίζετε, μία θεμελιώδης αρχή ποινικού δικαίου συνηγορεί προς την αθωώτητα του φερόμενου ως δράστη.
Κακώς μου καταλογίζετε στοιχεία ad hoc υποκειμενικότητας: η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα στοιχείο που υποστηρίζω από την πρώτη μέρα που άνοιξα το blog. Οι περιορισμοί αυτού του δικαιώματος ειναι αυστηροι, συγκεκριμένοι, γνωστοί και κατά την γνώμη μου δεν συντρέχει κανένας στην παραπάνω υπόθεση. Τουλάχιστον στην έκταση που είναι γνωστή σε μένα και από όσο μπορώ να κρίνω ως τρίτος. Και υπενθυμίζω ότι το θέμα μου πρώτα από όλα ειναι η απειλή, για την οποία δεν βλέπω να κόπτεστε.
Ο λεκτικός τραμπουκισμός και οι απειλές δεν είναι ποτέ αποδεκτή μέθοδος επίλυσης των διαφορών.
Οι προσωπικές ύβρεις δεν είναι χιούμορ, ούτε προστατευτέο στοιχείο της ελευθερίας έκφρασης.
Το να απομονώνεις μια όψη του περιστατικού δεν είναι αντικειμενικότητα. Αν θες να το διατυπώσω νομικά, η προηγούμενη άδικη συμπεριφορά του θύματος είναι σημαντική για την ποινική αποτίμηση της συμπεριφοράς του δράστη.
Η προηγούμενη άδικη συμπεριφορά, σύμφωνα με τα άρθρα στα οποία σας παρέπεμψα, καθιστά ανεκτή μόνο την άμεση αντίδραση από δικαιολογημένο ενδιαφέρον α μ έ σ ω ς μ ε τ ά την τέλεση της πράξης και από το ίδιο το θ ύ μ α. Όχι μετά από ένα μήνα (βλ. υπόθεση Κούγια-Βαλλιανάτου), όχι από τ ρ ί τ ο υ ς.
Επίσης πρέπει να τελεί σε μια σχέση αναλογίας, αντίστοιχα όπως στην αξιολόγηση του μέτρου της άμυνας. Σε μια εξύβριση, η αναλόγική αντίδραση από δικαιολογημένο ενδιαφέρον δεν μπορεί να είναι η απειλή της σωματικής ακεραιότητας από τρίτους και μάλιστα μετά από δύο εβδομάδες από την τέλεση της πράξης.
(Υ.Γ. Διακρίνετε επιχειρηματολογική υποκειμενικότητα στα παραπάνω;)
Υπάρχουν και οι γενικές διατάξεις, πέραν αυτής της "δικαιολογημένης αγανάκτησης" ως προς την εξύβριση.
Κανείς δεν δικαιώσε την απειλή. Μια συνολική εξέταση του περιστατικού, όμως, περιλαμβάνει και την αρχική "άδικη" αφορμή.
Εν πάση περιπτώσει δεν θα κάνουμε τη δίκη εδώ. :) Καλημέρα!
Μόνο που οι ειδικές διατάξεις κατισχύουν των γενικών, αν θυμάμαι καλά.
Για να τελειώνουμε,
Η Εβελίνα είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Kαι είμαι εγώ, και παρακαλώ τον E lawyer ή/και τον administrator του blog να κατεβάσει το post αμέσως αφού έτσι θέλετε μόνο να γίνει και δε σας αρκεί ότι τόσοι άνθρωποι ασχολούνται μ αυτό.
Δεν ήξερα ότι το να γράφει κανείς για υπαρκτό πρόσωπο -που το έχουν αναγνωρίσει κάποιοι άλλοι(ούτε αυτό σας φτάνει?)- με αναφορές για "το πόσο πουτάνα είναι", δεν αρκεί για να κατέβει ένα post...
Και τα λοιπα περι σατυρας και κωμικου, τα θεωρω τουλαχιστον υποκριτικα.
Δε μπορώ να βρω ούτε ένα σημείο που να σατιρίζει, αντίθετα, βρίσκω ένα απολύτως σοβαρό σχόλιο "με το mad έχω προηγούμενα" (θα τα διαβάσετε πιο κάτω) και αυτός είναι και ο λόγος για τα σχόλιά του για μένα. ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩς ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ Η ΣΑΤΙΡΑ E LAWYER? Και πόσο μάλλον όταν η ύβρις επαναλαμβάνεται τόσες φορές σε ένα άσχετο με μένα κείμενο.
Αναρωτιέμαι για την σχέση σου, αγαπητέ e lawyer με τον συντάκτη του post...
Επίσης Ε Lawyer... γράφεις… "σημειώθηκε ΑΠΕΙΛΗ και ΕΞΥΒΡΙΣΗ εις βάρος ενός blogger από ανώνυμους"!!!
Δεν είδα με τη σειρά μου να κόπτεστε για την ανωνυμία του Παναγιώτη(που έπρεπε να ψάξω για να τον βρω) αλλά μόνο για την ανωνυμία όσων με υπερασπίστηκαν...
Υπάρχει έστω ένας που χρησιμοποιεί το αληθινό του όνομα?
Η ανωνυμια λειτουργει ευνοικα μονο για τους τακτικους του Blog σας και για κανεναν αλλον?
Ακόμη διαβάζω... "αλλά μόνο από τον ίδιο τον φορέα του τυχόν δικαιώματος που προσβλήθηκε, και μάλιστα ΑΜΕΣΩΣ μόλις εκδηλώνεται η τυχόν παράνομη πράξη, από δικαιολογημένη αγανάκτηση"
Είναι πολύ αστείο να γράφεις φίλε μου ότι δέχεσαι να αντιδράσω αμέσως και όχι μετά από ένα μήνα! Δεν ήξερα ότι όλη μέρα έπρεπε να ψάχνω σε blogs και sites για το ποιος γράφει και τι, για μένα, ώστε να αντιδρώ άμεσα!!
Αν καποιος επρεπε να αντιδρασει αμεσα, αυτος ησουν εσυ E-Lawyer, ειδικα απο την στιγμη που εχει προηγηθει και mail στον administrator του blog για το προσβλητικο περιεχομενο του post απο τον «Iblog Team». Στο mail αυτο επισυναπτοταν το post, μεταφρασμενο και στα αγγλικα ωστε να καταλαβουν ολοι οι υπευθυνοι οτι επρεπε αυτο το κειμενο να κατεβει.
Που ηταν τα αντανακλαστικα σας τοτε? Ήμαρτον... Μερικοί από μας, έχουμε και τόσες άλλες δουλειές να κάνουμε.
Και τέλος, ότι με αναγνώρισαν άνθρωποι, και απάντησαν με την ιδιότητα των φίλων μου, δε νομίζω ότι έχεις καν δικαίωμα να το κρίνεις,-πόσο μάλλον να το θέτεις και προς συζήτηση!!!- όταν έχει προηγηθεί το ευγενέστατο mail σου στο οποίο αποδεικνύεις τόσο όμορφα πόσο Κύριος είσαι... Μήπως να ζητήσουν και συγνώμη???
Παρεμπιπτόντως, γραφει ο IBlog καπου αλλου: ως… «Δε γράφω περισσότερα για την Εβελίνα, μήπως βρούμε κανένα μπελά»… αυτό e lawyer το καταλαβαίνεις??? Η γι αυτόν τον μπελά επίσης δεν ‘κόπτεσαι’???
Για να τελειώνουμε λοιπόν Παναγιώτη, γιατί είσαι πολύ μικρός και όπως γράφεις κι εσύ σε ένα Blog σου ..Η Ζωή είναι πουτάνα...Συμφωνώ μαζί σου.. Είναι μεγάλη πουτάνα και είναι και πολύ μικρή... ξάδερφε.
Τα παιδιά λοιπόν στο mad μου είπαν ποιος είσαι, αλλά και εσύ καημένε μου, δίνεις μόνος σου άλλα τόσα στοιχεία για τον εαυτό σου, που είσαι τόσο εύκολα 'προσβάσιμος' που δε το φαντάζεσαι...
Επειδή λοιπόν ΒΑΡΙΕΜΑΙ τα δικαστήρια, και αυτό δεν είναι απειλή, κατέβασε το post...Εσύ, ο e lawyer, καποιος άλλος... δε με απασχολεί ποιος.. μόνο κάντο γρήγορα γιατί κάνω τόσες μέρες υπομονή και εξαντλήθηκε.
Και τη συγνώμη σου την περιμένω ακόμη.
PS1... To post φαίνεται από το google όταν κάνω search με το όνομά μου..θα το ξέρετε, απλά σας θυμίζω πόσο γρήγορα μπορεί να ξεκινήσει κι άλλη έννομη διαδικασία για να προστατεψω και τα δικα μου δικαιωματα. (Και ούτε αυτό είναι απειλή... απλό reminder είναι)
PS2 Ο «κυριος» Ιblog Team χρησιμοποιει τον χαρακτηρισμο αυτο εναντιον μου, γιατί καποτε αιτήθηκε δουλεια στο καναλι στο τμήμα για το οποίο ήμουν υπεύθυνη, αλλά δεν προσλήφθηκε τελικά. Αυτα για το ιστορικο και για να μαθουν και οι υπολοιποι που στηριζει τον επωνυμο και στοιχειοθετημενο χαρακτηρισμο του...
Συνεπώς, λες, δεν εφαρμόζεται στην εξύβριση πχ το 79 παρ. 3 α ΠΚ, επειδή υπάρχει το 308 παρ. 3 ΠΚ ;!;
Δεν έχουν σχέση γενικού προς ειδικό οι διατάξεις αυτές, με την τεχνική έννοια που υπονοείς, να αποκλείει δηλαδή η μια την εφαρμογή της άλλης. Απλά οι διατάξεις του γενικού μέρους του ΠΚ εφαρμόζονται σε κάθε έγκλημα, ενώ μερικά εγκλήματα έχουν ειδικές διατάξεις που εξειδικεύουν περισσότερο στοιχεία πχ του καταλογισμού ή προσδιορίζουν ειδικές συνέπειες όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που καθορίζουν.
Απορώ όμως: χρειάζεται να σου το πω με άρθρα για να το δεχτείς; Η κοινή λογική και το προσωπικό σου δικαιικό αισθητήριο δεν σε οδηγούν στην πεποίθηση ότι ΕΧΕΙ σημασία το ότι κάποιος "ήρξατο χειρών αδίκων"; - όχι για να δικαιωθεί ντε και καλά η αντίδραση κάποιου άλλου (προφανώς θιγόμενου) απέναντί του αλλά για να μετριαστεί, έστω, η απαξία της;
Όταν έγραφα το σχόλιό μου δεν είχε δημοσιευτεί ακόμη το παραπάνω σχόλιο της evelina.
E lawyer, όπως είδες ο iblog (team) βασίστηκε στην νομική σου γνώμη. Νομίζω πως μετά από όλα αυτά πρέπει να τον συμβουλέψεις να κατεβάσει το επίμαχο post, ακόμη κι αν τελείς εν αμφιβολία. Εγώ το προτείνω κατηγορηματικά.
Έχουμε κάνει πολλή κουβέντα για δεοντολογία και για ανωνυμία. Καιρός για την πρακτική εφαρμογή.
Αγαπητή Εβελίνα (?) λάβετε υπ' όψη σας πως:
1) Δε σας γνωρίζω.
2) Δε με γνωρίζετε.
3) Δεν αναφέρω πουθενά πως το όνομα "Εβελίνα" συνδέεται με το κανάλι MAD.
4) Δεν συνδέθηκα ΠΟΤΕ επαγγελματικά με το κανάλι MAD.
5) Δεν είστε η μόνη γυναίκα με το όνομα Εβελίνα στην Ελλάδα.
6) Συνεπώς το post ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΕΣΑΣ. Διότι απλώς ΔΕ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΖΩ!
7) Ο απειλητικός τρόπος με τον οποίο ζητήσατε (την πρώτη φορά) την αφαίρεση post ήταν απαράδεκτος και νομικά επιλήψιμος!
8) Οι απειλές σας έχουν καταγραφεί όπως και όλα τα IP με τα οποία μπήκατε στο blog μου.
Βάσει όλων των παραπάνω και της ευθύνης που φέρω για την ορθότητα των κειμένων μου, αρνούμαι να σβήσω το εν λόγω post. Δεν πρόκειται να υποκύψω στη λογοκρισία σας επειδή απλώς έτυχε να έχετε ίδιο μικρό όνομα με την κοπέλα στην οποία αναφέρθηκα υβριστικά μεν, πολύ διακριτικά δε, στο κείμενό μου. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ζητήσω συγνώμη από όλες τις Εβελίνες του πλανήτη. Συγνώμη λοιπόν.
(Ελπίζω το θέμα να λήξει άμεσα και χωρίς θύματα διότι δε θα αντέξω άλλο διασυρμό στη blogόσφαιρα. :p)
Χαιρομαι γιατι βλεπω τα control mechanisms του blog σας τουλαχιστον να ευαισθητοποιουνται... Ελπιζω ολοι οι εμπλεκομενοι (και θιγομενοι) να ανταποκριθουν με την ιδια ταχυτητα αναγνωριζοντας το λαθος τους, με εμενα να κανω την αρχη.
Κατακρινετε με περιπλοκους νομικους ορους και παραπομπες σε νομους και αρθρα τον τροπο που ανταποκριθηκα, αλλα σκεφθειτε λιγο ρεαλιστικα το μεγεθος της αδικιας που διαπραττεται οταν αληθινα ονοματα στιγματιζονται ετσι αφελως σε συναρτηση με την δουλεια τους(και μαλιστα ονοματα που ειναι ιδιαιτερα αναγνωρισιμα, δεν ειναι Γιαννης/Κωστας/Νικος). Καλη η ελευθερια της εκφρασης, καλη και η ελευθερια του μεσου (ΙP tracing κτλ don't bother...ειναι λιγο παραμυθακια για τους αρχαριους, ολοι σας ξερετε την δυναμη του διαδικτυου), το πιο σημαντικο ομως ειναι η ηθικη αυτου που υπογραφει καθε post. Δεν με νοιαζει αν ο "κυριος" αυτος βριζει την Βισση και την Βανδη, δεν με αφορουν αυτα και δεν εχω σκοπο να κανω την cyber-police. Με νοιαζει και με "κοπτει" ομως οταν βρισκω ψαχνοντας απλα στο google, ασχημους χαρακτηρισμους σε ασχετο context για ατομα που ξερω καλα και μαλιστα με τροπο που τα κανει αναγνωρισιμα (σατυρα, τρυκ ονοματος, τεχνη στην προκειμενη περιπτωση=bullshit). Η προσεγγιση του "κυριου" ειχε εμπαθεια και κακία και αυτο ηταν το αποκρουστικο trigger. Η παρεμβαση μου ειχε μονο στοχο την αποσυρση του post, το οποιο και συνεχιζω να ζηταω επιμονα και οχι την οποιαδηποτε εμπλοκη με τον "κυριο". Απλα καμια φορα οι πολιτισμενες προσεγγισμενες οδηγουν σε ατελειωτες συζητησεις με ορολογιες, διαφωνιες, μπλα,μπλα,μπλα και το συγκεκριμενο πρεπει να κατεβει ΑΜΕΣΑ.
Νομιζω οτι το μονο πραγμα που μενει ειναι να αποσυρθει το post και να ζητηθουν εκατερωθεν συγγνωμες. Εαν και εφοσον αυτο γινει, ζηταω συγγνωμη απο τον "κυριο" Iblog που θιχτηκε η ευαισθητη προσωπικοτητα του και απο οσους συμμετεχουν στο blog αυτο και προσβληθηκαν απο την ωμοτητα της προσεγγισης μου. Εαν το επιμαχο κειμενο συνεχιζει να υπαρχει τοτε ολοι οι υπευθυνοι αυτοκαταδικαζεστε στο πυρ το εξωτερο της ανυπαρκτης δεοντολογιας σας και θα τα ξαναπουμε (χωρις απειλη για σωματικη βια μπλα,μπλα,μπλα).
Υ.Γ.1 Δειξτε οτι ολα αυτα τα ωραια που ευαγγελιζεστε, ξερετε να τα εφαρμοζετε και μεταξυ σας και οχι μονο στους "ξενους"
Υ.Γ.2 Respect σε οσους ειχαν τα cojones να το δουν αντικειμενικα και οχι να υποστηριξουν τον "δικο" τους.
Υ.Γ.3 Λυπαμαι Mr Iblog αλλα δεν με πειθεις για την αγνοτητα των προθεσεων σου στο συγκεκριμενο post
Υ.Γ.4 Αλλο η λογοκρισια και αλλο η καταχρηση ελευθεριας
προς evelina:
1. Κι εγώ μπορώ να ισχυριστώ ότι είμαι η Χιονάτη ΚΑΙ οι επτά νάνοι. Ίντερνετ είναι, ό,τι δηλώσεις είσαι.
2. Δεν αναφέρθηκα σε σατύρους, αλλά σε σάτιρα.
3. Ακόμη κι αν ισχύουν όλα όσα λέτε και δεχτούμε και ότι υπάρχει μια εξύβριση (που εγώ διαφωνώ νομικά και το έχω εξηγήσει αναλυτικά νομίζω), επουδενί δεν πρέπει να κατέβει ένα ολόκληρο ποστ, αλλά το πολύ οι συγκεκριμένες φράσεις. Επίσης, αν είστε όντως τηλεοπτικό πρόσωπο, λυπάμαι αλλά ο ισχυρισμός ότι δεν μπορείτε να ψάχνετε κάθε μέρα τις αναφορές εναντίον σας δεν ευσταθεί γιατί είναι μια πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλοι οι συνάδελφοί σας κάθε μέρα και δεν υποχρεώνει όσους ασκούν κριτική να ενημερώνουν προηγουμένως ότι πρόκειται να γράψουν κάτι που ενδεχομένως να ενοχλήσει τις ευαίσθητες ψυχές σας. Μία τέτοια εκδοχή θα περιόριζε δυσανάλογα προς το σκοπό που θα εξυπηρετούσε, το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης που σας υπενθυμίζω, δε περίπτωση που δεν το ενθυμείστε, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Αντιθέτως, δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα για εκτόξευση απειλών για τη σωματική ακεραιότητα κάποιου, ως μέσο εκβιασμού για να περιορίσει την ελευθερία του άλλου να λέει ελεύθερα ό,τι θέλει.
4. Αναλαμβάνετε την ευθύνη και για τις απειλές που εκτοξεύθηκαν κατά του iblog team; Γιατί τότε γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον το θέμα... Γιατί δεν βγαίνετε να αποκηρύξετε αυτές τις δηλώσεις βίας που έγιναν στο όνομά σας και για την προάσπιση της δικής σας τιμής, υποτίθεται; Μήπως συναινείτε σιωπηρά;
5. Επειδή προφανώς μπαίνετε πρώτη φορά στο blog μου, σας προτείνω να το διαβάσετε ΌΛΟ για να δείτε κατά πόσον οι απόψεις μου είναι υποκειμενικές ή υπερασπίζομαι πράγματα που λέω από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του. Και αυτό ισχύει για όλους τους πρωτοεισερχόμενους επισκέπτες.
6. Εξυπακούεται ότι δεν έχω διαβάσει κανένα e-mail που έχει απευθυνθεί στον iblogteam, ακριβώς γιατί δεν έχω πρόσβαση στο mail box του. Στοιχειώδες.
7. Κόπτομαι για κάθε ανωνυμία και ο Παναγιώτης έχει αναφέρει το όνομά του σε μερικά posts του iblog, παραιτούμενος μόνο ως προς το μικρό του όνομα από το δικαίωμα του στην ανωνυμία. Κατά τ' άλλα προστατεύεται και η δική του όπως και όλων των άλλων, μέχρι να διαταχθεί διαφορετικά από δικαστική αρχή, σύμφωνα με το άρθρο 19 του Συντάγματος.
8. Το αν ο κύριος iblogteam αιτήθηκε εργασίας ή όχι (γιατί δεν ξέρουμε και κατά πόσο είναι ακριβές αυτό που αναφέρετε) από οποιονδήποτε είναι προσωπική του υπόθεση και δεν έχετε κανένα -μα κανένα- δικαίωμα να την δημοσιοποιείτε και μάλιστα στο Ίντερνετ. Στο μέτρο μάλιστα που όντως εργάζεστε στον εργοδότη που ισχυρίζεστε ότι αιτήθηκε εργασίας, έχετε παραβιάσει το επαγγελματικό απόρρητο (Οδηγία 115/2001 Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων).
9. Οποιαδήποτε αξίωση, οποιασδήποτε εβελίνας έχει καλυφθεί με την συγγνώμη που ζήτησε ο μπλόγκερ απο όλες τις εβελίνες του πλανήτη. Εύχομαι αύριο να τον ανακαλύψει και η Παπούλια, για να γίνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα η υπόθεση.
Προς neTpen:
1. Αναφέρεσαι σε μια διάταξη που έχει σχέση με θέματα καταλογισμού και επιμέτρησης της ποινής (δεν έχω μπροστά μου ΠΚ αυτή τη στιγμή). Εγώ αντίθετα αναφέρθηκα στις διατάξεις βάσει των οποίων κρίνεται το άδικο ή προβλέπονται ρήτρες για την άρση του. Δεν διαφωνώ με αυτό που λες κατ΄αρχήν, αλλά οι διατάξεις 79 κλπ εφαρμόζονται εφόσον ήδη έχει επιβληθεί μια ποινή, δλδ εφόσον έχει κριθεί το κατά πόσον υπάρχει άδικο ή όχι. Συνεπώς, βρίσκονται σε ένα μεταγενέστερο στάδιο (δικαστικής) κρίσης και όχι στο αρχικό στάδιο για το αν υπάρχει ή όχι άδικη πράξη και αν ο χαρακτήρας του αδίκου αίρεται ή όχι. Είσαι σε άλλο context. Έτσι, οι διατάξεις των άρθρων 361επ. ΠΚ αναφέρονται σε διαφορετικό πεδίο κρίσης που προηγείται όσων αναφέρεις. Η εφαρμογή των άρθρων περί καταλογισμού, ελαφρυντικών και επιμέτρησης είναι γενικότερων των 361ΠΚ αλλά προϋποθέτουν την εφαρμογή των τελευταίων και την κρίση περί του αν υπάρχει άδικο ή όχι.
2. Διαφωνώ με τις κρίσεις βάσει "κοινού περί δικαίου αισθήματος", ιδίως όταν οι συζητήσεις γίνονται ανάμεσα σε νομικούς. Αποστερούν τη συζήτηση από τη σαφήνεια και την αποσυνδέουν απο το ισχύον, με αναγωγές σε ένα νεφελώδες δέον, τη στιγμή που όλα έχουν ήδη διασαφησθεί από την επιστήμη και την εφαρμογή της (κάθε περίπτωση φυσικά είναι διαφορετική). Είναι κρίμα να γυρίζουμε την πλάτη στο δίκαιο,όταν αυτό υπάρχει.
3. Δεν χρειάζεται να κατέβει όλο το ποστ, αν υπάρχουν 1-2 υβριστικές φράσεις (που κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν στην κ υ ρ ι ο λ ε ξ ί α του όρου, γιατί υπάρχει δικαιολογημένο ενδιαφέρον του μπλογκερ να εκφράζει την αγανάκτησή του για οτιδήποτε αφορά τα τηλεοπτικά δρώμενα της χώρας). Μπορούν ωραιότατα να απαλειφθούν αυτές οι φράσεις και ο blogger να συνεχίσει να ασκεί το δικαίωμά του για ελεύθερη έκφραση ως προς όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ιστορίας που περιγράφει και σατιρίζει. Αυτό επιτάσσει η αρχή της αναλογικότητας: στάθμιση ανάμεσα σε δικαιώματα με το κριτήριο μέσου-σκοπού. Όχι "πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι". Είναι προσωπική ιστοσελίδα, έχει κάθε δικαίωμα να κριτικάρει τα τηλεοπτικά τεκταινόμενα, ιδίως όταν εισβάλλουν με σχεδόν επιθετικό τρόπο στη ζωή του.
4. Τέλος, όπως έχω πει από το πρώτο ποστ αυτού του blog δεν παρέχω νομικές συμβουλές. Κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τον Κώδικα περί Δικηγόρων και τον Κώδικα Δεοντολογίας (που συνηθίζω να τηρώ συστηματικά). Απλώς σχολιάζω την επικαιρότητα. Δεν είμαι e-synigoros, είμαι e-lawyer. Δεν είμαι δικηγόρος κανενός blogger, είμαι νομικός που λέω τις απόψεις μου για τα τεκταινόμενα στην μπλογκόσφαιρα και τη νομική επικαιρότητα. Καθένας έχει δικαίωμα να ακολουθήσει την άποψή μου ή να την απορρίψει. Δεν συμβούλευσα τον iblog να συμπεριφερθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, απλώς είπα τη γνώμη μου και εκδήλωσα τη συμπαράστασή μου στο να ασκεί ελεύθερα το δικαίωμά του για έκφραση, παρά τις απειλές για τη σωματική του ακεραιότητα που εκτοξεύθηκαν εναντίον του. Αν θεωρεί πιο πειστική τη δική σου νομική άποψη, έχει κάθε δικαίωμα να την ακολουθήσει.
5. Πρακτική εφαρμογή της δεοντολογίας δεν μπορεί να γίνει ικανοποιητικά σε case-by-case επίπεδο. Πρέπει να έχει προηγηθεί ολιστική αντιμετώπιση του θέματος, στην οποία ήσουν εξαρχής αντίθετος. Ολιστική αντιμετώπιση δεν σημαίνει διακήρυξη θεωρητικών αρχών, αλλά και συμπλήρωση με προβλέψεις για την πρακτική εφαρμογή τους.
Προς κύριο Ξ:
1. Τίποτα το πολύπλοκα νομικό δεν αναφέρθηκε εκτός από την επιστημονική άποψή μου ότι υποπέσατε στο αδίκημα της απειλής. Φυσικά πάντα υπάρχει το ιερό τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο κάμπτεται μόνο με δικαστική κρίση.
2. Μίλησα για σάτιρα και όχι για σατύρους. Αλλά προφανώς η σχέση σας με τον όρο δεν περιλαμβάνει καν την ορθή γραφή του.
3. Ο blogger ζήτησε συγγνώμη από όλες τις Εβελίνες του κόσμου. Επομένως, όλες οι Εβελίνες του κόσμου που θα βρουν το όνομά τους συνδεόμενο με τη λέξη "πουτάνα" έχουν ικανοποιηθεί.
4. Το ποστ δεν πρέπει να κατέβει, κατά τη γνώμη μου. Αυτό θα συνιστούσε δυσανάλογο μέτρο σε σχέση με την ικανοποίηση του δικαιώματος περί ελεύθερης έκφρασης. Το πολύ πολύ να πρέπει να διαγραφεί ο επίμαχος χαρακτηρισμός. Ο οποιος πάντως, λειτουργεί άψογα κατά τη γνώμη μου στο context ενός χιουμοριστικού κειμένου, καθώς και η επανάληψη και η βωμολοχία είναι ένα από τα καταγεγραμμένα στρατηγήματα του κωμικού.
6. Καθένας έχει δικαίωμα ενάσκησης του δικαιώματός στου στην έκφραση και την τέχνη, ανεξάρτητα από το επίπεδο του ίδιου του προϊόντος που παράγει. Τα συνταγματικά δικαιώματα δεν ασκούνται ύστερα από άδεια ποιοτικού ελέγχου.
7. Είστε πολύ αντικειμενικός. Με cojones.
@ iblog
Με αυτά που λες υποτιμάς τη νοημοσύνη μας ως αναγνωστών. Η σύνδεση με το MAD είναι προφανέστατη (μετά κάθε αναφορά του καναλιού παραθέτεις την επίμαχη φράση για το επίμαχο πρόσωπο). Κι εν πάση περιπτώσει, δημιουργήθηκε έστω μια παρεξήγηση και κάποια Εβελίνα θίχτηκε (πού ξέρεις ποια και λες «δεν είσαι εσύ»;), ενώ το όνομά της διασύρεται (έστω και άθελά σου) στο net με μια εύλογη συσχέτιση. Τόσο σου στοιχίζει να αποσύρεις για τον λόγο αυτόν μια υβριστική πρόταση που δεν εξυπηρετεί το λοιπό κείμενο;
@ e-lawyer,
Ποιο άλλο context κ.λπ.; Επεξήγησα τη φράση μου «η προηγούμενη άδικη συμπεριφορά του θύματος είναι σημαντική για την ποινική αποτίμηση της συμπεριφοράς του δράστη» - την οποία ανήγαγες μόνο στη διάταξη για τη «δικαιολογημένη αγανάκτηση». Αυτά που λες είναι παντελώς διαφορετικά από το, άσχετο εν προκειμένω, «ειδική διάταξη υπερισχύει γενικής» που ανέφερες.
Δεν μίλησα ποτέ για το υπό αμφισβήτηση «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Διάβαζε προσεκτικά. Για το δικό σου αισθητήριο μίλησα. Και για να παραφράσω αυτό που είπες, είναι κρίμα να γυρίζουμε την πλάτη στην κοινή λογική και στην κοινή ευαισθησία (με εργαλεία ορισμένες διατάξεις, χρησιμοποιούμενες επιλεκτικά).
Πράγματι δεν χρειάζεται να κατεβεί όλο το post. Κακή έκφραση από μέρους μου.
Νομικές συμβουλές δεν παρέχεις ευθέως, αλλά είδα ότι με χαρά στηρίχθηκε πάνω σου ο iblog κι αισθάνθηκε ασφαλής και δικαιωμένος. Αυτό γεννά μια ευθύνη. Επειδή λοιπόν φαίνεται να σε εμπιστεύεται, απευθύνθηκα σε σένα και δεν του τα είπα εγώ.
Τέλος, με λύπη μου σε έχω καταλάβει «off», κατά την ταπεινή μου άποψη, σε δύο αρκετά σοβαρά θέματα δεοντολογίας (το δεύτερο είναι αυτό), οπότε η πρότασή σου έχει χάσει πολλά από την αξιοπιστία της στα δικά μου μάτια. Η «πρακτική εφαρμογή» που εγώ φαντάζομαι είναι στηλίτευση και απομόνωση αντιδεοντολογικών πρακτικών. Ο καθένας μας με βάση την άποψη, την τεκμηρίωση και το αισθητήριό του.
Προς E Lawyer:
"Ακόμη κι αν ισχύουν όλα όσα λέτε και δεχτούμε και ότι υπάρχει μια εξύβριση (που εγώ διαφωνώ νομικά και το έχω εξηγήσει αναλυτικά νομίζω), επουδενί δεν πρέπει να κατέβει ένα ολόκληρο ποστ, αλλά το πολύ οι συγκεκριμένες φράσεις."
Kατεβάστε λοιπόν τις συγκεκριμένες φράσεις. Ξέρετε πολύ καλά ότι όλοι αυτό εννοούσαν, το παιχνίδι με τις λέξεις είναι τουλάχιστον ανόητο.
"Επίσης, αν είστε όντως τηλεοπτικό πρόσωπο, λυπάμαι.."
Αντί να λυπάστε, μάθετε ότι δεν είμαι τηλεοπτικό πρόσωπο και μάθετε να αποφεύγετε να βγάζετε συμπεράσματα που δεν υφίστανται μόνος σας και να επιχειρηματολογείτε κι όλας σ αυτά.
Αληθεια αντί να καταφεύγετε σε νόμους από τη μία, και σε φράσεις "κι εγώ είμαι η Χιονάτη" από την άλλη, καλύτερα να αναρωτηθείτε, αν ΔΕΝ είμαι η Εβελίνα, ποιος άραγε ο λόγος να σας ζητάω να κατεβάσετε το post??? Μήπως είμαι όντως???
Μια που αναφέρεστε στους συναδέλφους μου χωρίς να ξέρετε το επάγγελμά μου, αναρωτιέμαι κι εγώ (που ξέρω τουλάχιστον αυτό που εσείς δηλώνετε) ποια θα ήταν η αντίδραση των δικών σας συναδέλφων, όταν γράφετε οτι η επανάληψη της λέξης πουτάνα δίπλα σε ένα όνομα ΔΕΝ ΚΑΘΙΣΤΑ εξύβριση. ("Αν δεχτούμε ότι υπάρχει μια εξύβριση (που εγώ διαφωνώ νομικά)"...
Οσο για το συσχετισμό που με τόσο πάθος ισχυρίζεστε και οι δυο σας ότι δεν υπάρχει(του ονόματος Εβελίνα με το MAD) ...μήπως εννοείτε κατι άλλο όταν γράφετε "ΜΕ ΤΟ MAD ΕΧΩ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ-ΕΒΕΛΙΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ)"? η μήπως εννοείτε κάτι αλλο όταν κάθε φορά που γράφετε για το MAD κανετε τον ίδιο σχολιασμό?
Περιμένω λοιπόν και σας ζητώ ευγενικά για μία ακόμη φορά να αφαιρεθούν οι εν λόγω σχολιασμοί.
Και τέλος
για τον συντάκτη του post που με θράσος μου γράφει ότι ο τρόπος μου είναι απαράδεκτος...Μη μου το λέτε με τέτοιο ύφος, δε με φοβίζει ότι έχουν καταγραφεί τα IP μου στα Blogs σας. Λέτε να μην το ξέρω? Η μήπως ξεχνάτε τι δουλειά έκανα στο MAD?
@evelina:
1. Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπαναχωρείτε από την αρχική πιεστική και παράλογη θέση σας να κατέβει το ποστ συνολικά, επικαλούμενοι ατομικιστικά αυτό που εσείς νομίζετε ότι είναι δίκαιο. Η ορθή διευθέτηση και εναρμόνιση τόσο των δικαιωμάτων όλων των Εβελίνων του κόσμου (και του υπόλοιπου MAD) όσο και των δικαιωμάτων του iblogteam είναι το πολύ πολύ να απαλειφθούν οι «ανήθικες» εκφράσεις (γιατί ο Ξ επικαλείται την ηθική για άτομο που γνωρίζει, ενώ χέστηκε π.χ. αν κάποιος στρέφεται κατά της Βίσση ή της Βανδή, όπως αναφέρει παραπάνω – και μετά εγώ είμαι ο υποκειμενικός «χωρίς cojones»), αλλά το υπόλοιπο post να παραμείνει ως έχει. Νομίζω πως σε αυτήν την παραδοχή καταλήξατε ύστερα από την ανάλυση που έγινε εδώ, παρά τις αντίθετες γνώμες (neTpen: «Νομίζω πως μετά από όλα αυτά πρέπει να τον συμβουλέψεις να κατεβάσει το επίμαχο post, ακόμη κι αν τελείς εν αμφιβολία. Εγώ το προτείνω κατηγορηματικά.» Ξ: «Η παρέμβαση μου είχε μόνο στόχο την απόσυρση του post, το οποίο και συνεχίζω να ζητάω επίμονα και όχι την οποιαδήποτε εμπλοκή με τον "κύριο".»). Δεν ήταν «παιχνίδι με τις λέξεις», ήταν μια ξεκάθαρα εσφαλμένη επίλυση του προβλήματος, αντίθετη στην αρχή της αναλογικότητας.
2. Τα συμπεράσματα που βγάζω βασίζονται σε ό,τι βλέπω και διαβάζω, δηλαδή σε κειμενική αποτίμηση των τεκταινομένων εδώ. Λέτε ότι εργάζεστε σε τηλεοπτικό κανάλι, στο επίμαχο κείμενο υπάρχουν κρίσεις για ένα τηλεοπτικό γεγονός, βγαίνουν διάφοροι και λένε ότι είστε γνωστή και σας αναγνωρίζουν, τι άλλο να συμπεράνει κανείς από τα διαμορφωμένα εδώ κείμενα εκτός από το ότι είστε τηλεοπτική περσόνα; Μην ξεχνάμε την κειμενική φύση του μέσου: δεν είναι η «πραγματική» πραγματικότητα, είναι η ιντερνετική πραγματικότητα και μέσα σε αυτό το περιβάλλον μπορώ να αμφιβάλλω ανά πάσα στιγμή για το ποιος είναι ποιος, εκτός αν τον δω μπροστά μου να γράφει στον υπολογιστή ένα κείμενο που αποδίδεται στον ίδιο (με την επιφύλαξη πάντα του θεσμικού πλαισίου για τις ηλεκτρονικές υπογραφές, περίπτωση που δεν συντρέχει πάντως εδώ). Μπορείτε ωραιότατα να ΜΗΝ είστε η «Εβελίνα», αλλά ο κύριος Ξ (ή όποιος άλλος) που θεωρεί ότι προστατεύει την «Εβελίνα», με απειλές και μπαίνει στο Ίντερνετ ΚΑΙ ως «Εβελίνα» για να πείσει ότι έχει δίκιο και ότι η πραγματική Εβελίνα όντως ενοχλήθηκε. Ακόμα και με password να μπαίνει κανείς (όπως εγώ) τίποτα δεν σας εγγυάται ότι κάποιος που ξέρει ή έσπασε το password υποδύεται εμένα. Ποιος μπορεί να αποκλείσει αυτήν την εκδοχή, αν δεν δει και τους δύο μπροστά του να επιβεβαιώνουν τα φαινόμενα; Κανείς. Αφρός.
@ neTpen:
1. Αναφέρθηκες, λοιπόν, στο άρθρο 79§3 περ. α΄ ΠΚ (αυτή τη φορά είμαι μαζί του).Τι μας λέει αυτό το άρθρο; Ότι κατά την εκτίμηση της προσωπικότητας του εγκληματία το δικαστήριο σταθμίζει ιδίως το βαθμό της εγκληματικής διάθεσης που εκδήλωσε ο υπαίτιος κατά την πράξη και για να τον διαγνώσει με ακρίβεια εξετάζει (α) τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επιδίωξε. Αυτό το άρθρο είναι μια ξεκρέμαστη, καθολικά εφαρμοζόμενη διάταξη στο σύστημα του Ποινικού Κώδικα; Όχι βέβαια. Είναι ένα τμήμα μ ό ν ο του άρθρου 79 με τίτλο «Δικαστική επιμέτρηση της ποινής». Για να φτάσουμε όμως στην δικαστική επιμέτρηση της ποινής πρέπει να εξεταστεί πρώτα απ’ όλα αν α) υπάρχει άδικη πράξη, β) δεν υπάρχει διάταξη που αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης, γ) η πράξη είναι καταλογιστή σε αυτόν που την τέλεσε. Η εφαρμογή ή μη της άρσης του αδίκου κατ’ άρθρο 308§3 ή και κατά 367§1 αποτελούν προϋποθέσεις εφαρμογής ή μη του άρθρου 79. Αν ο δράστης κριθεί ότι δρούσε βάσει δικαιολογημένου ενδιαφέροντος ή ότι έδρασε αμέσως μετά μιας προηγούμενης πράξης του θύματος (που δικαιολογεί την αντίδραση πάντως με όρους στάθμισης μέσου-σκοπού) ΔΕΝ εφαρμόζεται η γενική διάταξη του άρθρου 79§3 περ. α΄, γιατί πολύ απλά δ ε ν έχουμε ένοχο για να του επιβληθεί ποινή. Η διάταξη αυτή δεν θεμελιώνει έναν γενικό κανόνα που να λέει ότι δικαιολογείται κάθε αντίδραση αν έχει προηγουμένως δοθεί μια αφορμή! Αυτό είναι το συστημικό lapsus στο οποίο υποπίπτεις κατά τη γνώμη μου. Η γενική αυτή αρχή που υπονοείς πράγματι υπάρχει στο δίκαιο γενικά, αλλά στο Ποινικό Δίκαιο τυποποιείται σε συγκεκριμένες ΕΙΔΙΚΕΣ διατάξεις, οι οποίες εφαρμόζονται σε συγκεκριμένα –ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ από του άρθρου 79- στάδια κρίσεως, όπως αυτή του 308, η άλλη του 367 και οι διατάξεις για την νόμιμη άμυνα κλπ. Όχι όμως σε κάθε άλλη περίπτωση, βάσει του «κοινού περί δικαίου αισθήματος! Τουλάχιστον όχι στο Ποινικό Δίκαιο.
2. Υποθέτω ότι το πρώτο ζήτημα δεοντολογίας στο οποίο «με έχεις καταλάβει off» υπονοείς ότι είναι αυτό με τις φωτογραφίες βρεφών (αν κάνω λάθος, θύμισέ μου και με χαρά θα αποδεχτώ ότι έσφαλα). Να σου επισημάνω ότι αυτά που είπα τότε για τα βρέφη, σήμερα αποτελούν επίσημη εγκύκλιο της Γαλλικής Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Επίσης υπάρχει blogger που έχει αφαιρέσει τις φωτογραφίες του παιδιού του από το blog του και όπως μου αναφέρει σε mail του έχει συμφωνήσει απολύτως με όσα εξέθεσα (δεν εννοώ τον κ. Γούτα). Να είναι τυχαίο ότι αυτό έγινε μετά τα τραγικά γεγονότα με τη δολοφονία ενός απαχθέντος μωρού στην Ιταλία; Δεν ξέρω, αλλά δεν μπορεί να μην περάσει από το μυαλό μου. Αν εννοείς αυτό ως «δεοντολογικό λάθος» -θυμάμαι ότι είχες κάποιες ενστάσεις τότε- επίτρεψέ μου να εξακολουθώ να υποστηρίζω την γνώμη μου και να χαίρομαι να βλέπω να γίνεται αποδεκτή από κάποιους που αρχικά ήταν αντίθετοι. Αν πάλι εννοείς το θέμα με τη δεοντολογία των μ.μ.ε. στην περίπτωση των σκίτσων του Δανού –και τότε είχαμε διαφωνήσει- νομίζω ότι εξ αρχής είχες θέσει επί εσφαλμένης βάσεως τη συζήτηση, μιλώντας για «ευθύνη» και συγχέοντας το δικαίωμα με την πολιτική ορθότητα, γεγονός που σε οδήγησε και στην επαναδιατύπωση των απόψεών σου σε άλλο post, όπου έκανες και την διάκριση ανάμεσα στις νομικές υποχρεώσεις και την ενδεδειγμένη πολιτική πρακτική των μ.με. σε ευαίσθητα θέματα όπως αυτό με τα σκίτσα.
3. Η πρακτική εφαρμογή της στηλίτευσης είναι μια εκ των υστέρων δράση. Όταν έχει ήδη γίνει δηλαδή το κακό. Βάσει του προσωπικού αισθητηρίου καθενός, όπως ο ίδιος αναφέρεις. Η δική μου προσέγγιση είναι η προληπτική δράση, με βάση ρητούς κανόνες, χωρίς «αισθητήρια» χώρίς μόνο ex post facto κρίσεις. Αυτό μπορεί να συνεχίσει, στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης, αλλά θεσμικά δεν είναι δεοντολογία. Και δεν είπα πουθενά ότι θα συντάξω μόνος μου κώδικα (αφού δεν μου έχεις και εμπιστοσύνη όπως εμμέσως λες) αλλά κάλεσα για εκδήλωση ενδιαφέροντος όσους ενδιαφέρονται. Οι οποίοι ήταν αρκετοί, αλλά νομίζω όχι τόσοι όσοι χρειάζονται για ένα τέτοιο εγχείρημα. Κατά τη γνώμη μου «αισθητήριο» και ad hoc επιχειρήματα και στηλίτευση –χωρίς να υποτιμώ επ’ ουδενί την σημασία και το βάρος τους, όλοι έτσι λειτουργούμε ελλείψει ειδικών κειμένων αναφοράς- σε θέματα δεοντικών κρίσεων μου «μυρίζουν» περισσότερο επίκληση της αυθεντίας κάποιου και λιγότερο συστηματική θεμελίωση επί κοινά αποδεκτών και γι’αυτό νομιμοποιούμενων προκειμένων.
@ azrai: Επειδή προστίθενται συνέχεια καινούργια στοιχεία (δεν είναι τηλεοπτικό πρόσωπο λέει ο χρήστης που μπαίνει με το νικ «evelina», χωρίς φυσικά να ξέρουμε, αλλά και χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε ότι είναι όντως αυτή), πως θα σας φαινόταν αν ο blogger ερχόταν π.χ. να ισχυριστεί ότι τελικά η Εβελίνα που αποκαλεί ******* δεν είναι η «Εβελίνα του Mad», αλλά μια άλλη Εβελίνα, φίλη του, την οποία είδε στην εκεί εκδήλωση; Θα του απαγορεύσουμε να χρησιμοποιεί το όνομα Εβελίνα (έστω και με σατιρικούς χαρακτηρισμούς) μαζί με τον τίτλο του τηλεοπτικού σταθμού σε κάθε κείμενο που θα γράψει ποτέ; Αυτό σας φαίνεται (αφού δεν είστε και νομικός) δίκαιο;
Και εν πάσει περιπτωσει, αυτό επιτρέπει στην «Εβελίνα» ή σε έναν φίλο της να αποκαλεί τον blogger «αδερφούλα» και να τον απειλεί ότι θα τον στείλει στο νοσοκομείο αν δεν σβήσει το κείμενό του; Επιτρέπει να αποκαλυφθεί ότι ο blogger έκανε αίτηση εργασίας στο Mad; Από πού κι ως που;
Συνολικά: επειδή το αρχικό θέμα μου είναι η απειλή και όχι όλο το υπόλοιπο context της υποτιθέμενης εξύβρισης στην επίμαχη υπόθεση, θα ασχοληθώ σε αμέσως επόμενο post με τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης και πότε μια «τυπική εξύβριση» στο πλαίσιο ενός σατιρικού κειμένου ενός blogger, χάνει τον άδικο χαρακτήρα της και συνιστά θεμιτή και νόμιμη πράξη τελούμενη στα πλαίσια του συνταγματικού του δικαιώματος. Το λάθος μου είναι ότι δεν άνοιξα αμέσως αυτό το post ώστε να διαχωριστεί η μία συζήτηση από την άλλη.
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς... αφρός! (Click here!)
e-lawyer, έχεις μια θαυμαστή τακτική "περιστροφών" και "διαστροφών" των επιχειρημάτων των άλλων. Πολύ χρήσιμο (όσο κι απεχθές) στη δικηγορία, πολύ κουραστικό σε μια "μη στρατευμένη" συζήτηση.
Ας το ξαναπώ (με copy-paste):
Επεξήγησα τη φράση μου «η προηγούμενη άδικη συμπεριφορά του θύματος είναι σημαντική για την ποινική αποτίμηση της συμπεριφοράς του δράστη». Κι αυτό γιατί σε έβλεπα να παραβλέπεις παντελώς την αρχική ευθύνη του iblog (εξ ου και η μονομέρεια που σου "καταλόγισα").
Τη σύνδεση με τη «δικαιολογημένη αγανάκτηση» και την εξ αυτής άρση του αδίκου την έκανες εσύ και μόνο εσύ - μιλώντας μάλιστα για σχέση ειδικότητας των διατάξεων, πράγμα που είναι παντελώς άστοχο (το μάσησες όμως μετά, κάτω από τόνους άσχετων "θεωριών" της Ποινολογίας, με την προσφιλή σου μέθοδο του "φροντιστηρίου").
Επίσης, δεν είπα ποτέ ότι "δικαιολογείται κάθε αντίδραση που έχει μια αφορμή"(!!!!). Οι "διαστροφές" που λέγαμε.
Τέλος, όχι δεν αναφέρομαι στις φωτογραφίες βρεφών (εκεί βρήκα ενδιαφέρουσες τις θέσεις σου και διαφώνησα οριακά) αλλά στη στάση σου ως προς ένα blog μετάλλαξης της ιδιωτικής ζωής σε non private life (hint!). Για τη δεοντολογία εν γένει τα έχουμε ξαναπεί στα οικεία posts.
Κι αφού "ταυτίζεσαι με τις θέσεις των συστεμιστών, περί ένταξης του μηνύματος στο context", ποιά είναι η γνώμη σου για το ότι ο iblog έσβησε το επίμαχο όνομα και τα σχετικά σχόλια αλλά όχι το σχόλιο με τις απειλές (ή "απειλές") σε βάρος του;
Πάντως ήταν εξαιρετικά κουραστική όλη αυτή η διαδικασία για να καταλήξουμε στο αυτονόητο. Ελπίζω άλλες φορές να έχουμε παραπάνω ευελιξία και λιγότερο πείσμα. Κι επειδή γίνομαι "κατηχητικός", καιρός να αποχωρήσω από την κουβέντα! :)
Ωραία, τώρα που αποχώρησες από την κουβέντα να επαναλάβω ότι:
1. Ο κανόνας ότι η προηγούμενη αφορμή είναι σημαντικός για την αξιολόγηση της πράξης του δράστη στο άρθρο 79ΠΚ (ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ) που ΕΣΥ ανέφερες, δεν εφαρμόζεται όταν προέχει η εφαρμογή της lex specialis εν προκειμένω (ΕΙΔΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ) του άρθρου 308§3. Αυτό είπα, αυτό λέω, δεν έχω κάνει τίποτα γαργάρα. Εσύ σε τρία posts προσπαθείς να το κάνεις γαργάρα. Διαφωνείς; Πές το ξεκάθαρα και εξήγησε μας και γιατί.
2. O non private life έβαλε μία εικόνα ενός "γιώργου" ή "κώστα" ή κάτι τέτοιο, με καλυμμένο πρόσωπο. Δηλαδή: δεν έχω πιο γενικό, μπορεί να ταυτιστεί η μισή Ελλάδα. Είπα και τότε ότι δεν είναι ταυτοποιήσιμος, γιατί ούτε από άλλα στοιχεία εκείνου του blog μπορεί να ταυτοποιηθεί, γιατί όλα αναφέρονται στην ερωτική ζωή δύο ανθρώπων, οπότε τυπικά δεν υπάρχει πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες από άλλους προκειμένου να τον ταυτοποιήσουν. Είναι στα πλαίσια του θεμιτού και συμβατό με τη φύση του μέσου.Επίσης, αυτή η πληροφορία, έτσι όπως είναι ανωνυμοποιημένη δεν εντάσσεται στην έννοια των προσωπικών δεδομένων. Μην γινόμαστε και υστερικοί, ο νόμος έχει δικλείδες απελευθέρωσης.
3. Καλά κάνει ο iblog και αφήνει το απειλητικό σχόλιο, τη στιγμή που δεν του έχει ζητηθεί συγγνώμη, ενώ ο ίδιος έκανε ήδη μια κίνηση καλής θέλησης όπως είδες. Αλλά και για λόγους συνέπειας και διαφάνειας, πρέπει να είναι ξεκάθαροι οι λόγοι για τους οποίους κάποιος αυτολογοκρίνεται. Και η διατήρηση αυτού του κόμμεντ, αφού δεν έχει ζητηθεί συγγνώμη από τον σχολιαστή, εντάσσεται στο context της αυτολογοκρισίας, για την πληρότητα των λόγων της.
Αν είχε επικρατήσει αυτό που εισηγήθηκες, αντίθετα, θα είχε κατέβει ένα ποστ, επειδή κάποιος με το νικ του υποτιθέμενα θιγόμενου, χωρίς καν να ξέρουμε αν είναι ή όχι ο ίδιος το ζήτησε.
Δεν φαντάζομαι να ξανάρθεις τώρα για να απαντήσεις, έτσι; Είπες ότι είναι καιρός να αποχωρήσεις από την κουβέντα. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να το συνεχίσουμε, αλλά φοβάμαι ότι θα πέσεις σε καμιά αντίφαση.
Έγραψα αναλυτική απάντηση στα όσα λες και στο ύφος σου αλλά το μετάνιωσα.
Δύο πράγματα μόνο:
Για το 2
Ο npl έβαλε ημίγυμνη φωτογραφία σώματος (κατ' εσέ, φαίνεται, όλοι είμαστε ίδιοι στο σώμα), έγραψε στοιχεία για τη στρατιωτική θητεία του τύπου, για τη δουλειά του, για ταξίδια του, για γνωστούς του (έστω με αρχικά), σκιαγραφώντας επαρκώς ένα πρόσωπο που για κάποιους μπορεί να εξατομικευτεί. Σε κάθε περίπτωση η τακτική της διαπόμπευσης και του "βγάζω τα άπλυτα μιας σχέσης μου με κάποιον ΑΛΛΟΝ στη φόρα" είναι απαράδεκτη, κατ' εμέ, και "αντιδεοντολογική", κατά την οικεία σου ορολογία.
Για το 3
Ο σχολιαστής των απειλών ή "απειλών" έχει ΗΔΗ ζητήσει συγγνώμη, αρκετά πριν.
Για τα υπόλοιπα, καλή σου μέρα!
Mακράν.
Ως νέος στα ιστολόγια ομολογώ ότι ξεκίνησα κι εγώ κάποια βρισίδια με ανώνυμους σχολιαστές στο blog του non private life πριν λίγο καιρό. Μου φάνηκε πολύ "εύκολο" κι αστείο ταυτόχρονα. Για λίγο όμως γιατί τελικά βρέθηκα να βρίζομαι όλο το βράδυ με κάποιον ανώνυμο και να ανταλλάσουμε όλα αυτά τα εύμορφα που ανταλλάσουν οι Ελληνάρες μεταξύ τους. Μπήκε μάλιστα και στο blog μου και με έβριζε και εκεί, είπα να κόψω τα σχόλια αλλά αυτός συνέχιζε στον non private life.
Εκεί είπα ώπα, αυτό είναι τελικά που θέλω γράφοντας ένα ιστολόγιο;;
Να βρίζομαι νυχθημερόν με αγνώστους;;
Και το έκοψα. Για να μην ασχολούμαι με πράγματα που με φθείρουν. Δεν κερδίζω από κάτι τέτοιο τίποτα.
Τα γράφω έτσι απλά, χωρίς καμία άλΛη λογική ή νομική υποστήριξη γιατί έτσι τα νιώθω.
Αν είναι καλό ή κακό αυτό θα το δείξει ο χρόνος.
Cool blog, interesting information... Keep it UP Multi card keno free Kentucky lowmansville accutane legal Copier plotters Cheap calling card to monaco Anti hair loss massage treatments Lexus ls sun roof spyware quake serial number
What a great site Natural remedies to remove unwanted hair Hot blonde lezbians White kitchens city of compton ca Hair loss treatmants pacific poker Baccarat nancy game bentley continental window neurontin for muscle twitching little tikes bookcase
Δικαστικές διώξεις εργατών συνδικαλιστών
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Αφορά: Δικαστικές διώξεις εργατών συνδικαλιστών
Το Σωματείο Εργαζομένων στην Pepsico – ΗΒΗ, προέβη σε απεργιακές κινητοποιήσεις, στις 31/8/2001, 28/9/2001 και 11/10/2001, με στόχο τη διάσωση των θέσεων εργασίας που κινδύνευαν να χαθούν από επικείμενη συμφωνία εργολάβων με την εταιρία που θα αναλάμβαναν το αντικείμενο των εργασιών της ΠΕΠΣΙ ΚΟΛΑ. Η εξέλιξη αυτή θα ερχόταν ως συνέχεια της διακοπής των εργασιών του τμήματος παραγωγής του εργοστασίου το 1998.
Στο πλαίσιο των απεργιακών τους κινητοποιήσεων οι εργαζόμενοι της ΠΕΠΣΙΚΟ–ΗΒΗ συγκρότησαν επιτροπές για να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους ότι οι εργαζόμενοι θα αγωνισθούν για τη διατήρηση της δουλειάς τους, για να διαφυλάξουν την απεργία τους από απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και για να εκφράσουν δημοσίως τις ανησυχίες τους και τα δίκαια αιτήματά τους.
Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που η ΠΕΠΣΙ ΚΟΛΑ διακινούσε ή σκόπευε να διακινήσει προϊόντα της ήταν και η επιχείρηση ΠΟΤΟΕΜΠΟΡΙΚΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΑΕ, συμφερόντων του Ιωάννη Καπούλα, η οποία την περίοδο εκείνη δεν είχε νόμιμη άδεια λειτουργίας και διακίνησης προϊόντων!
Ο εργολάβος-συνεργάτης της ΠΕΠΣΙ ΚΟΛΑ μήνυσε για τις ενέργειες αυτές μέλη του σωματείου Εργατοϋπαλλήλων στην ΠΕΠΣΙ ΚΟΛΑ Θεσσαλονίκης, αλλά και μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας του κλάδου (Π.Ο.Ε.Ε.Π.) ως ηθικούς αυτουργούς! Η κατηγορία ήταν ότι παρεμπόδισαν την «εύρυθμη» λειτουργία της επιχείρησης του, η οποία λειτουργούσε εκείνη την περίοδο ως παράνομος απεργοσπαστικός μηχανισμός!
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο (Μονομελές Πλημ/δικείο) με απόφαση του στις 16 Φεβρουαρίου 2006 δέχτηκε τη νομιμότητα των απεργιών και των απεργιακών συγκεντρώσεων των εργαζομένων έξω από την επιχείρηση του Ι. Καπούλα (ΠΟΤΟΕΜΠΟΡΙΚΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Α.Ε.)
Το δικαστήριο ΑΘΩΩΣΕ εντελώς τον Πρόεδρο και κάποια μέλη, αθώωσε όλους τους εργαζόμενους για τα υποτιθέμενα περιστατικά στις 31/8/2001 και 11/10/2001 που κατήγγειλε ο σκευωρός έμπορος ποτών, διότι δέχθηκε ότι οι εργαζόμενοι ενήργησαν νομίμως και προς υπεράσπιση νομίμων δικαιωμάτων τους και ότι δεν υπήρξαν έκτροπα, κάτι που κατέθεσαν άλλωστε και οι αυτόπτες μάρτυρες αστυνομικοί που βρισκόταν στην απεργιακή συγκέντρωση.
Το δικαστήριο, ωστόσο, καταδίκασε κάποιους εργαζόμενους με την αιτιολογία ότι στις 28/9/2001, και από τις 7 π.μ. έως και τις 7.30 π.μ., όταν απουσίαζε η αστυνομική δύναμη, υπερέβησαν τα όρια της νόμιμης συμπεριφοράς και δημιούργησαν επεισόδια σε βάρος του μηνυτού και της επιχείρησης του (ρίψη αντικειμένων, σπάσιμο τζαμιών και προσωπικό του υποτιθέμενο τραυματισμό, ο οποίος, δεν καταγγέλθηκε στην αστυνομία που κατέφθασε λίγα λεπτά αργότερα, ούτε προσκομίσθηκε κάποιο ιατρικό έγγραφο που να πιστοποιεί τον ανύπαρκτο τραυματισμό του εργοδότη, δεν προσκομίσθηκε στο δικαστήριο ούτε καν μια φωτογραφία με τα σπασμένα τζάμια, ενώ ο εργοδότης φωτογράφιζε τους απεργούς συνεχώς και τους απειλούσε! )
Εναντίον φυσικά αυτής της απόφασης οι εργαζόμενοι κατέθεσαν έφεση. Και ενώ ήταν σχεδόν βέβαιοι ότι στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (Τριμελές Πλημ/δικείο) στις 13/5/2007 θα λάμψει η αλήθεια και θα αποκαλυφθεί η κατασυκοφάντησή τους από το σκευωρό εργοδότη και τους συνεργάτες του, αντιμετώπισαν μια απρόσμενη κατάσταση και καταδικάστηκαν και πάλι για την ίδια υποτιθέμενη παράνομη πράξη τους (να μην αφήνουν δηλαδή μια επιχείρηση χωρίς άδεια λειτουργίας να δραστηριοποιείται ως παράνομος απεργοσπαστικός μηχανισμός, τη στιγμή που η ίδια η αστυνομία που βρισκότανε στο χώρο της απεργίας απαγόρευε τη λειτουργία της με ρητή δήλωση του επικεφαλής αστυνομικού ότι σε περίπτωση διακίνησης προϊόντων, της χωρίς άδεια «λειτουργούσας» επιχείρησης, θα συλλαμβανόταν αμέσως ο ιδιοκτήτης της !).
Η ακατανόητα εχθρική και μονόπλευρη σε βάρος των εργαζομένων συμπεριφορά στο δικαστήριο μας εμβάλλει σε σοβαρές σκέψεις, ότι πλέον ποινικοποιείται και καταδικάζεται το συνταγματικό δικαίωμα στην απεργία, τη συλλογική και συνδικαλιστική τους δράση.
Δημιουργούν εύλογες απορίες και προβληματισμό τα παρακάτω:
Δεν κλήθηκαν από την Εισαγγελία να καταθέσουν στην δευτεροβάθμια δίκη τα δύο αστυνομικά όργανα που ήταν παρόντα στην απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων έξω από τη επιχείρηση του Ι. Καπούλα στις 28/9/01 και τα οποία είχαν διαβεβαιώσει σε προηγούμενες καταθέσεις τους ότι ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ δε συνέβη τη συγκεκριμένη ημέρα.
Δεν κατανοούμε το σκεπτικό με το οποίο αγνοήθηκε εντελώς το αίτημα των συνηγόρων των εργαζομένων να αναβληθεί η δίκη, ώστε να κληθούν οι αυτόπτες μάρτυρες αστυνομικοί. Ακόμη περισσότερες απορίες δημιουργεί το γεγονός ότι το αίτημα δεν απαντήθηκε καθόλου από το δικαστήριο!
Αγνοήθηκαν επίσης οι εντελώς αντιφατικές καταθέσεις και μηνύσεις του εργοδότη (δύο μηνύσεις για το ίδιο περιστατικό με αντιφατικό περιεχόμενο!). Στη μια, μάλιστα, ο ίδιος ο εργοδότης δηλώνει ότι δεν έγιναν επεισόδια, διότι ο ίδιος απέτρεψε τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του να έλθουν εκείνη την ημέρα για εργασία, κάτι που επιβεβαίωσε στην κατάθεσή του και ο μάρτυρας κατηγορίας Βολόντια Κερασίδης.
Επανειλημμένες ερωτήσεις και κρίσεις από την έδρα του δικαστηρίου (ιδίως από το πρόσωπο της κ. Εισαγγελέως), αναφέρονταν και αμφισβητούσαν αμετάκλητες αθωωτικές κρίσεις του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου σχετικά με τη νομιμότητα των κινητοποιήσεων τους. Επανειλημμένα ερωτήθηκαν οι εργαζόμενοι «τι δουλειά είχατε έξω από την ξένη επιχείρηση», ερώτημα που είχε απαντήσει όμως η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.
Ιδιαίτερα από την εισαγγελέα της έδρας (κ. Σιδηροπούλου) εκδηλώθηκε μια ειρωνική, προσβλητική και υποτιμητική συμπεριφορά σε βάρος των εργαζομένων ως κατηγορουμένων και μαρτύρων υπεράσπισης, αλλά και σε βάρος των συνηγόρων τους. Προκάλεσε σοκ και δέος με ερωτήσεις του τύπου, «κι αν μείνεις άνεργος τι έγινε:», «μήπως αν κλείσει το εργοστάσιο δε θα χάσεις πάλι τη δουλειά σου;», «δεν μπορεί ένας εργολάβος να κάνει συμφωνία με μια επιχείρηση;». Για το γεγονός ότι η επιχείρηση στερούνταν άδειας λειτουργίας και δραστηριοποιούνταν παράνομα η κ. εισαγγελέας αναρωτήθηκε δημοσίως, «και, λοιπόν, εσείς τι κάνατε εκεί υποκαθιστούσατε την αστυνομία;»
Η εργοδοσία έχει εξαπολύσει μια λυσσαλέα επίθεση στα αγωνιστικά και ταξικά συνδικάτα. Συνεπικουρούμενη από το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια με τους αλλεπάλληλους αντεργατικούς νόμους, από την κρίση στην αγορά εργασίας, την ανεργία και την υποαπασχόληση, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και τα ιδιωτικά συμφωνητικά κλπ. προσπαθεί να περιορίσει το ρόλο και να περιθωριοποιήσει τα συνδικάτα που αποτελούν τη μοναδική θεσμική οργάνωση των εργαζομένων που μπαίνει φραγμός στην παγκοσμιοποίηση και την υπερκερδοφορία των πολυεθνικών.
Η εργοδοσία προσπαθεί να ευτελήσει το θεσμό των συνδικάτων, βασικού πυλώνα της δημοκρατίας, και να απαξιώσει τη συλλογική δράση τους που αποτελούν τη μοναδική φερέγγυα ελπίδα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Η απόφαση αυτή βοηθάει την προσπάθεια της εργοδοσίας να ποινικοποιήσει τους εργατικούς συνδικαλιστικούς αγώνες. Στους εργαζόμενους αμφισβητείται ακόμη και το δικαίωμα να ανησυχούν για τις θέσεις εργασίας τους και να αγωνίζονται για τη διατήρησή τους.
Τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε που τα Συνδικάτα βάλλονται πανταχόθεν είναι επιτακτική η ανάγκη για συσπείρωση όλων των κοινωνικών και δημοκρατικών δυνάμεων ενάντια στην επίθεση που εξαπέλυσε η εργοδοσία μέσα από τις διώξεις και τις κατασκευασμένες κατηγορίες σε βάρος αγωνιστών εργατών συνδικαλιστών.
Καλούμε όλους τους πολίτες της χώρας σε κάθε μορφή νόμιμης έκφρασης αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τους διωκόμενους συνδικαλιστές.
Στις 18 Δεκέμβρη κορυφώνεται η σκευωρία με μια δίκη στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, όπου δικάζονται 15 συνδικαλιστικά στελέχη, ανάμεσά τους μέλη του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ, του Ε.Κ.Θ., της Π.Ο.Ε.Ε.Π. και πολλών πρωτοβάθμιων σωματείων.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Π.Ο.Ε.Ε.Π. – ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
----
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ : Εάν υπάρχει η δυνατότητα το e-mail να προωθηθεί με ηλεκτρονικό αλλά και συμβατικό τρόπο
Δημοσίευση σχολίου