Οι επίσημες προτάσεις ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση.

Στην πρόταση που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ αυθημερόν με τη ΝΔ υπάρχουν οι εξής πρωτοτυπίες:

- Στο Προοίμιο του Συντάγματος προστίθεται (μετά το «εις το όνομα της ομοουσίου κλπ») φράση που υπενθυμίζει το ρόλο της Ελλάδας στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Αντί να καταργηθεί και η προμετωπίδα που παρορά ότι το Σύνταγμα είναι πολιτειακό και όχι θρησκευτικό κείμενο

- Στο άρθρο 3 προστίθεται φράση για τη διευκρίνιση του όρου «επικρατούσα θρησκεία»

Το Σύνταγμα ως λεξικό. Αντί να καταργηθεί όλο το αναχρονιστικό άρθρο 3 και να προστεθεί κάτι πιο ουσιώδες.

- Στο άρθρο 5 προστίθεται φράση για τα ίσα δικαιώματα των «νομίμως κατοικούντων αλλοδαπών» και για τις ΜΚΟ.

Εδώ και χρόνια ισχύει η απαγόρευση διακρίσεων. Με την πρόταση αυτή ο κανόνας περιορίζεται μόνο στους «νομίμως κατοικούντες» στην επικράτεια (πρωτοπορία αντίστοιχη με τη θεσμοθέτηση της καύσης των νεκρών μόνο για όσους το επιτρέπει η θρησκεία τους – ενώ πριν δεν απαγορευόταν ρητά). Για τις ΜΚΟ η ίδια η πρόταση τις συνδέει με το άρθρο 12 και υπάρχουν και σκέψεις που θα την συνέδεαν με τα άρθρα 22 και 29. Λόγω του sui generis της πρότασης, θα έπρεπε να προστεθεί ένα νέο άρθρο, αμέσως μετά το 24 (τελευταίο άρθρο για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και πριν το γενικό 25) και όχι να ξεχειλώσει το ήδη ευρύτατο και πολυθεματικό 5.

- Στο άρθρο 13 προτείνεται η κατάργηση της απαγόρευσης του προσηλυτισμού και του όρκου (και η ρύθμιση του τελευταίου θέματος από την κοινή νομοθεσία).

Ύστερα από καταδίκες στο ΕΔΔΑ για τη μεταξική νομοθεσία κατά του προσηλυτισμού τώρα θυμήθηκε το ΠΑΣΟΚ να προτείνει τον εκτοπισμό της διάταξης.

- Το ΠΑΣΟΚ επιμένει στη διατήρηση των διατάξεων του άρθρου 14§9 , με την προσθήκη αναφοράς στην ανεξαρτησία των ΜΜΕ από την πολιτική και οικονομική εξουσία.

Όλη η ιστορία για τον βασικό μέτοχο και τα προβλήματα με το κοινοτικό δίκαιο δεν δίδαξαν τίποτε το κόμμα που εισηγήθηκε και πρωτοστάτησε στην εισαγωγή της διάταξης.Αντίθετα, υπερθεματίζουν με την εισαγωγή της θεωρητικοποίησης μιας ευθείας καταστρατήγησης βασικών ελευθεριών και ελεύθερου ανταγωνισμού.

- Για το άρθρο 16 προτείνεται η επιτρεπόμενη ίδρυση ΑΕΙ από ιδιώτες και ν.π.δ.δ. (όπως η Εκκλησία της Ελλάδος;;;) μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Σύμπνοια με την κυβέρνηση για μια απαρχαιωμένη διάταξη που έπρεπε να ήταν εδώ και πολλά χρόνια παρελθόν.

- Προσθήκη διάταξης για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Οι συγκεκριμένες κατακτήσεις περνούν μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις σχετικές διεκδικήσεις που γνωρίζουν ήδη συνταγματική καταχώρηση. Το ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται το σύνταγμα ως ευχολόγιο.

- Αποσύνδεση εκλογής ΠτΔ από την διάλυση της Βουλής (άρθρο 32)

Επιμονή σε μια πρόταση που απορρίφθηκε από την προηγούμενη προαναθεωρητική Βουλή

- Κανονιστική αρμοδιότητα για τους ΟΤΑ, στο άρθρο 43.

- Θεσμοί άμεσης δημοκρατίας (44) όπως η απλοποίηση της δημοψηφισματικής δημοκρατίας και η εισαγωγή του θεσμού της νομοθετικής πρωτοβουλίας πολιτών.

Θετικές εισηγήσεις, οι οποίες υπήρχαν και στο Ευρωσύνταγμα.

- Μείωση του ελάχιστου εκλογιμότητας από τα 25 στα 21 έτη.

Εντυπωσιοθηρική εισήγηση με μειωμένο πρακτικό αντίκτυπο και υποψίες για ενίσχυση της οικογενειοκρατίας στην πολιτική ζωή.

- Λογοδοσία των ανεξάρτητων αρχών και των Επιτελών των σωμάτων ασφαλείας στη Βουλή.

Σημαντική θεσμική παρέμβαση (ως προς το πρώτο μέρος προβλέπεται ήδη από τον Κανονισμό της Βουλής) που ενισχύει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.

- Διαδικασία ψήφισης του Προϋπολογισμού: δυνατότητα της Βουλής για τροποποίηση.

Θετική πρόταση που ενισχύει τον έλεγχο της κυβέρνησης, αλλά και ενισχύει την ευθύνη της Βουλής.

- Συμμετοχή της Βουλής στην εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

Σημαντική πρωτοβουλία για την αποσύνδεση δικαιοσύνης-κυβέρνησης. Απέχει ωστόσο από το πρότυπο της αυτοδιοίκησης της Δικαιοσύνης που θα εγγυηθεί και την πλήρη ανεξαρτησία της.

-Εγγύηση για τις ορεινές περιοχές – κατ’ αντιστοιχία προς τις νησιωτικές περιοχές.

Τα γνωστά συνταγματικά ευχολόγια. Στην επόμενη αναθεώρηση θα προστεθούν και οι παραποτάμιες περιοχές.

- Προσθήκη ως νέου θεσμού τοπικής αυτοδιοίκησης της «περιφερειακής αυτοδιοίκησης» στην οποία περιλαμβάνονται όμως και οι νομαρχίες.

Εδώ υπάρχει σύγχυση ανάμεσα σε αυτοδιοίκηση και αποκέντρωση. Οι περιφέρειες είναι αποκέντρωση (κράτους) ενώ οι νομαρχίες είναι αυτοδιοίκηση (αιρετοί τοπικοί άρχοντες). Η κατάργηση των περιφερειών συνιστά περιορισμό του αποκεντρωτικού συστήματος της οργάνωσης της χώρας, μιας πολιτικής που περιλαμβάνεται δηλαδή στο άρθρο 101§1Σ.