Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Το Σύνταγμα, οι διεθνείς συμβάσεις, η κοινή νομοθεσία, οι αποφάσεις των δικαστηρίων, οι βέλτιστες πρακτικές, οι κανόνες καλής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο, οι συμβατικές ρήτρες των παρόχων υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, τα κατά καιρούς ψηφίσματα, η εμπειρία των μκο, οι ίδιες οι τεχνολογικές εφαρμογές αλλά και οι απαξιωμένες πρακτικές απολυταρχικών καθεστώτων (εκ του αντιστρόφου αυτό) συγκροτούν ένα διαδικτυακό κεκτημένο, το οποίο μπορούμε να αντιτάξουμε σε ενδεχόμενη επίθεση στην ελευθερία του λόγου.
Ήρθε η ώρα να διαβάσουμε, να συζητήσουμε ποια είναι τα υπάρχοντα όρια και αν υπάρχει πράγματι κάποιο κενό, πρώτοι εμείς να προτείνουμε πως και σε ποια έκταση θα μπορούσε να καλυφθεί.
Η γνωστή ρήση του Νίκου Δήμου "πως να δαμάσεις τη θάλασσα;" είναι επίκαιρη όσο ποτέ.
Νομίζω όμως ότι αυτή τη φορά πρέπει να φερθούμε με πραγματισμό, προκειμένου να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα. Όχι κατ' ανάγκη ως "συλλογικότητα" -που δεν υπάρχει- αλλά ως άθροισμα πολλών ατομικών υπευθυνοτήτων.
Προκειμένου οι απόψεις μας να γίνουν δεσμευτικές για τον επίδοξο νομοθέτη.
Η γνωστή ρήση του Νίκου Δήμου "πως να δαμάσεις τη θάλασσα;" είναι επίκαιρη όσο ποτέ.
Νομίζω όμως ότι αυτή τη φορά πρέπει να φερθούμε με πραγματισμό, προκειμένου να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα. Όχι κατ' ανάγκη ως "συλλογικότητα" -που δεν υπάρχει- αλλά ως άθροισμα πολλών ατομικών υπευθυνοτήτων.
Προκειμένου οι απόψεις μας να γίνουν δεσμευτικές για τον επίδοξο νομοθέτη.
14 σχόλια:
Συμφωνώ! Με ποιον τρόπο όμως;
Με διάλογο μέσα από τα ίδια τα blogs. Να καταγραφούν τα όρια, αλλά και οι τοποθετήσεις.
Να κωδικοποιήσουμε τις απόψεις μας και να ξεκινήσουμε το διάλογο, αναζητώντας όμως και τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει καθένας μας.
Όχι απαραίτητα σε κοινές θέσεις, αλλά τουλάχιστον να γκρουπάρουμε τις τάσεις.
Θέλουμε ελεύθερη την συκοφαντική δυσφήμηση στο διαδίκτυο; Θέλουμε επώνυμα "ενημερωτικά blogs"; Θέλουμε αυτορρύθμιση;
Αυτά και πολλά άλλα είναι τα ερωτήματα, στα οποία πρέπει να δώσει καθένας τις απαντήσεις του, αλλά και τις προτάσεις για τα όρια στα οποία πρέπει να κινηθεί ο νομοθέτης.
Έχεις δίκιο. Θα πρέπει επίσης να δούμε την προϋπάρχουσα νομοθεσία και νομολογία. Υπάρχει κάποια κωδικοποίηση; Υπάρχουν νομικοί/δικηγόροι που μπορούν να βοηθήσουν; Τι ρόλο μπορούν να παίξουν θεσμικά όργανα (αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, συνήγορος του πολίτη...); Πού ξεκινάμε να διαβάζουμε όσοι δεν είμαστε νομικοί; Για δώσε μερικές κατευθύνσεις...
Είχα υποσχεθεί περσι μια κωδικοποίηση σε pdf. Θα προσπαθήσω να την ολοκληρώσω μέσα στις μέρες και θα την ανεβάσω.
Μπορείτε όμως να βρείτε την σύμβαση για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης
http://www.coe.int/T/E/Com/Files/Themes/Cybercrime/default.asp
χμ, θα περίμενα το "πώς να δαμάσεις τη θάλασσα" να χρεώνεται στον Ξέρξη. τεσπα...
Πότε ψηφίζουμε για τη διοίκηση της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Ενημερωτικών Blogs?
Εντάξει, ο Δήμου το είπε για το διαδίκτυο.
Θα προτιμούσα να υπογράψουμε για την ίδρυση της ένωσης για τη δίωξη κριτικών κινηματογράφου που βάζουν πέντε αστέρια σε ταινίες υποψήφιες για όσκαρ.
Πες πως γίνεται ο διάλογος. Πες ακόμα ότι θα βγουν κοινές θέσεις. - (που δεν)
Ποιο θα είναι το πρακτικό αποτέλεσμα; Πώς θα δεσμεύεται ο κάθε μπλόγκερ; Έτσι κι αλλιώς αυτοί που έχουν επίγνωση της χρησιμότητας, της σκοπιμότητας και των ορίων του μέσου δεν λειτουργούν σαν το πρες τζι αρ και σαν τον πρέζα. Τα όρια μεταξύ ενός μπλογκ και μιας χαβούζας είναι σαφή και όποιος θέλει τα διακρίνει.
Προσωπικώς δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να καταθέσω τα στοιχεία μου σε μία αρμόδια αρχή, υπό τον όρο να παραμένουν απόρρητα.
Kαι ας προβληματίσει το γεγονός πως δημοσιογράφοι ήταν αυτοί που έβαλαν σε περιπέτεια την μπλογκόσφαιρα. Δεν τους έφταναν τα έντυπα και οι συχνότητες;
K.σ.Μ. να κοιτάξουμε μπροστά και να δείξουμε εμείς τον δρόμο. Η κριτική χρειάζεται και την κάνουμε, να φέρουμε όμως και την θετική συμβολή μας σε όλη τη διαδικασία.
Εξηγώντας τι λέει το Σύνταγμα και το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, δείχνουμε στο νομοθέτη ότι δεν είναι ανεξέλεγκτος.
Ενας σχολιασμός σχετικά με αυτές τις αλλαγές;
patas mia tritenergeia sto 2 kai sou ginetai mia arsi aporritou
Το πρόβλημα έχει κυρίως να κάνει με την ποινικοποίηση της δυσφήμισης. Υπάρχει άλλη Ευρωπαϊκή χώρα η οποία προβλέπει ποινή φυλάκίσης για δυσφήμιση;
Στις ΗΠΑ που ζω γνωρίζω σαφώς ότι κάτι τέτοιο σίγουρα δεν ισχύει.
@ανώνυμε, η τριτενέργεια στο 2 δεν καταργεί την αρχή της ίσης ισχύος όλων των συνταγματικών διατάξεων ανεξαιρέτως. "Ιδιαιτέρως σοβαρά εγκλήματα" λέει το 19.
@σαφώς και είναι ποινικοποιημένη η δυσφήμηση. Πολλά χρόνια πριν ποινικοποιηθεί και στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τη σελίδα νο. 2 της έκθεσης από το 1999 του Greek Helsinki παρακάτω η δυσφήμιση *δεν* αποτελεί ποινικό αδίκημα στις περισσότερες χώρες: http://www.greekhelsinki.gr/pdf/Freedom-of-Expression-greece1999.PDF
Η Βικιπαίδεια συμφωνεί υποστηρίζοντας ότι στις ΗΠΑ, τον Καναδά, και το Ην. Βασίλειο η δυσφήμιση εκδικάζεται από τα αστικά -όχι τα ποινικά- δικαστήρια: http://en.wikipedia.org/wiki/Libel
Έχεις κάποια πηγή για το ότι η δυσφήμιση είναι ποινικό αδίκημα σε άλλες χώρες; Εγώ δεν βρήκα κάτι τέτοιο προσωπικά και με ενδιαφέρει.
Πολύ σημαντικό το στοιχείο που καταθέτεις.Δεν το ήξερα.
Μιλάμε πάντα για την απλή δυσφήμηση, δηλαδή όταν κάποιος διαδίδει έναν ισχυρισμό που είναι αληθής αλλά μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη τρίτου. Το αναφέρω γιατι στην συκοφαντική δυσφήμηση υπάρχει και το στοιχείο του ψεύδους.
Η δική μου ενημέρωση προέρχεται από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο έχουν φτάσει υποθέσεις δυσφήμησης από τις 47 περίπου χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης, για προσβολή του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ (ελευθερία της έκφρασης). Πρέπει να γίνει μια σχετική έρευνα στις νομοθεσίες γιατί ενδεχόμενη αποποινικοποίηση της απλής δυσφήμησης μου φαίνεται ότι πράγματι θα ήταν πιο συμβατή με την ελευθερία της έκφρασης.
Δημοσίευση σχολίου