Σύσταση CM/Rec(2010)5 της Επιτροπής των Υπουργών των Κρατών μελών περί μέτρων για την καταπολέμηση των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου (Θεσπίστηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 31 Μαρτίου 2010 στην 1081η συνάντηση των Αναπληρωτών Υπουργών) Η Επιτροπή των Υπουργών, σύμφωνα με τους όρους του Άρθρου 15 β του Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης, Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σκοπός του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι να επιτευχθεί μεγαλύτερη ενότητα στα μέλη του και ότι αυτός ο σκοπος μπορεί να επιτευχθεί, ιδιαίτερα με κοινή δράση στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, Υπενθυμίζοντας ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά και εφαρμόζονται για όλα τα άτομα και υπογραμμίζοντας τη δέσμευσή του να εγγυάται την ίση αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων κατά την απόλαυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των ατόμων χωρίς διακρίσεις για λόγους όπως το φύλο, η φυλή, το χρώμα, η γλώσσα, οι πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, η εθνική ή κοινωνική καταγωγή, η σχέση με εθνική μειονότητα, η ιδιοκτησία, η γέννηση ή άλλη κατάσταση, σύμφωνα με την Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Σύμβαση αρ. 5) (εφεξής: "η Σύμβαση") και τα πρωτόκολλά της. Αναγνωρίζοντας ότι η μεταχειριση χωρίς διακρίσεις από κρατικούς παράγοντες, όπως επίσης και η λήψη θετικών κρατικών μέτρων για την προστασία από κάθε διακριτική μεταχείριση, σμπεριλαμβανομένων των μη κρατικών παραγόντων, είναι θεμελιώδη συστατικά του διεθνούς συστήματος προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθερθών, Αναγνωρίζοντας ότι οι λεσβίες, οι γκέι, οι μπαισέξουαλ και τα διαφυλικά άτομα εδώ και αιώνες μέχρι και τώρα είναι θύματα ομοφοβίας, τρανσφοβίας και άλλων ειδών έλλειψης ανοχής και διακρίσεων ακόμη και μέσα στις οικογένειές τους - με την ποινικοποίηση, την περιθωριοποίηση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη βία - λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου και ότι πρέπει να ληφθεί ειδική δράση προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης απόλαυση των ανθρώπινων δικαιωμάτων αυτών των προσώπων, Λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής: "το Δικαστήριο") και άλλων διεθνών δικαιοδοσιών, στα οποία ο σεξουαλικός προσανατολισμός θεωρείται λόγος απαγορευμένης διάκρισης και έχουν συμβάλλει στην επαύξηση της προστασίας των δικαιωμάτων των διαφυλικών προσώπων, Υπενθυμίζοντας ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, κάθε διαφορετική μεταχείριση θα πρέπει να ειναι αντικειμενική και να έχει εύλογη δικαιολόγηση, για να μην είναι διακριτική, δηλαδή να επιδιώκει ένα νόμιμο στόχο και να μετέρχεται μέσων που είναι ευλόγως αναλογικά ως προς τον επιδιωκόμενο στόχο, Έχοντας κατά νου την αρχή κατά την οποία πολιτισμιές, παραδοσιακές ή θρησκευτικές αξίες ή κανόνες της "επικρατούσας κουλτούρας" δεν επαρκούν για να δικαιολογήσουν τον μισαλλόδοξο λόγο ή άλλους τύπους διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων αυών για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, Έχοντας υπόψη το μήνυμα της Επιτροπής Υπουργών προς τις μόνιμες επιτροπές και τις άλλες επιτροπές που εργάστηκαν στη διακυβερνητική συνεργασία του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ίσα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων που θεσπίστηκε στις 2 Ιουλιου 2008 και τις σχετικές συστάσεις, Έχοντας κατα νου τις συστάσεις που θεσπίστηκαν από το 1981 από την Κοινοβουλευτική Διάσκεψη του Συμβουλίου της Ευρώπης όσον αφορά τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας, όπως και την Σύσταση 211 (2007) του Κογκρέσσου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης περί "Ελευθερίας του συνέρχεσθαι και της έκφρασης των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και τρανσέξουαλ ατόμων". Εκτιμώντας το ρόλο του Επιτρόπου των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων ως προς την εποπτεία της κατάστασης των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών ατόμων στα κράτη μέλη όσον αφορά τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, Λαμβάνοντας υπόψη την κοινή δήλωση, που έγινε στις 18 Δεκεμβρίου 2008 από 66 κράτη στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία καταδικάστηκαν οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, όπως οι φόνοι, τα βασανιστήρια, οι παράνομες επιθέσεις και ο "αποκλεισμός των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην υγεία", Υπογραμμίζοντας ότι οι διακρίσεις και ο κοινωνικός αποκλεισμός για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου μπορούν να καταπολεμηθούν με στοχευμένα μέτρα υπέρ εκείνων που υφίστανται αυτές τις δικρίσεις ή τον αποκλεισμό αλλά και απευθυνόμενα στο γενικό πληθυσμό. Συνιστά στα κράτη μέλη: 1. Να εξετάσουν την ισχύουσα νομοθεσία και τα άλλα μέτρα, να τα αναθεωρούν και να συλλέγουν και να αναλύουν σχετικά δεδομένα προκειμένουν να παρακολουθούν και να περιορίζουν κάθε άμεση ή έμμεση διάκριση για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, 2. Να διασφαλίζουν ότι τα νομοθετικά και άλλα μέτρα θεσπίζονται και εφαρμόζονται αποτελεσματικά για την καταπολέμηση των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, να διασφαλίζουν το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων για τις λεσβίες, τους γκέι, τους μπαισέξουαλ και τα διαφυλικά πρόσωα και να προωθούν την ανεκτικότητα έναντί τους. 3. Να διασφαλίζουν ότι τα θύματα των διακρίσεων έχουν γνώση και έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματικά νομικά μέτρα ενώπιον μιας εθνικής αρχής και ότι τα μέτρα για την καταπολέμηση των διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων, όταν επιβάλλεται, των κυρώσεων για παραβιάσεις και των διατάξεων για επαρκή αποζημίωση των θυμάτων των διακρίσεων. 4. Να χρησιμοποιούν ως κατευθυντήριες γραμμές στη νομοθεσία, τις πολιτικές και τις πρακτικές τους τις αρχές και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα αυτής της σύστασης. 5. Να διασφαλίσουν ότι θα ληφθούν απαραίτητα μέτρα και δράσεις ώστε αυτή η σύσταση, συμπεριλαμβανομένου του Παραρτήματός της, θα μεταφραστεί και θα διαδοθεί όσο το δυνατόν ευρύτερα. Παράρτημα στη Σύσταση CM/Rec(2010)5 I. Δικαίωμα στη ζωή, την ασφάλεια και την προστασία από τη βία A. “Εγκλήματα μίσους” και άλλα αδικήματα με κίνητρο το μίσος 1. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν αποτελεσματικές, άμεσες και ανεξάρτητες έρευνες για τις φερόμενες υποθέσεις εγκλημάων και άλλων αδικημάτων στις οποίες ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή η ταυτότητα φύλου του θύματος υπάρχει εύλογη υποψία ότι αποτέλεσε κίνητρο για τον δράστη. Θα πρέπει περαιτέρω να διασφαλίζουν ότι δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην διερεύνηση αυτών των εγκλημάτων και αδικημάτων όταν φέρονται ότι τελέστηκαν από όργανα καταστολής ή από άλλα πρόσωπα που δρουν με επίσημη ιδιότητα και ότι οι υπεύθυνοι αυτών των πράξεων οδηγούνται όντως στη δικαιοσύνη και, όταν πρέπει, τιμωρούνται προκειμένου να αποφευχθεί η ατιμωρησία. 2. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι κατά την επιμέτρηση της ποινής, η προκατάληψη έναντι του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου, ως κίνητρο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντική περίσταση. 3. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίζουν ότι τα θύματα και οι μάρτυρες των "εγκλημάτων μίσους" και άλλων αδικημάτων με κίνητρο το μίσος λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου θα πρέπει να ενθαρρύνονται να καταγγέλλουν αυτά τα εγκλήματα και αδικήματα. Γι' αυτό το λόγο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίζεται ότι οι κατασταλτικές δομές, όπως και η δικαιοσύνη, έχουν την απαραίτητη γνώση και ικανότητες να αναγνωρίζουν τέτοια εγκλήματα και αδικήματα και να παρέχουν επαρκή βοήθεια και υποστήριξη στα θύματα και τους μάρτυρες. 4. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια όλων των προσώπων που βρίσκονται σε φυλακές ή έχει περιοριστεί η ελευθερία τους με άλλους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων και ιδιατέρως να λαμβάνουν προστατευτικά μέτρα εναντίον των σωματικών επιθέσεων, του βιασμού και άλλων τύπων σεξουαλικών καταχρήσεων, είτε τελούνται από συγκρατούμενους είτε από το προσωικό. Τα μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται έτσι ώστε να προστατεύουν και να σέβονται επαρκώς τη ταυτότητα φύλου των διαφυλικών προσώπων. 5. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα σχετικά δεδομένα συλλέγονται και αναλύονται ως προς την πρόληψη και την φύση της διάκρισης και της έλλειψης ανεκτικότητας για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου και ιδιαιτέρως όσον αφορά τα "εγκλήματα μίσους" και τα αδικήματα με κίνητρο το μίσος που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. B. “Μισαλλόδοξος λόγος” 6. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν απαραίτητα μέτρα για να καταπολεμήσουν όλους τους τύπους έκφρασης, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης και στο Διαδίκτυο, τα οποία πορεί ευλόγως να οδηγήσουν σε αποτελέσματα όπως παρακίνηση, διάδοση ή προώθηση μίσους ή άλλων τύπων διάκρισης εναντίον των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων. Τέτοιος "μισαλλόδοξος λόγος" θα πρεπει να απαγορεύεται και να καταγγέλλεται δημόσια οπουδήποτε κι αν εμφανίζεται. Όλα τα μέτρα θα πρέπει να σέβονται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης σύμφωνα με το Άρθρο 10 της Σύμβασης και της νομολογία του Δικαστηρίου. 7. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να εγείρουν την επίγνωση των δημόσιων αρχών και δημόσιων θεσμών σε όλα τα επίπεδα των αρμοδιοτήτων τους να απέχουν από δηλώσεις, ιδιαιτέρως σε μέσα ενημέρωσης, οι οποίες μπορεί εύλογα να κατανοηθούν ως νομιμοποίηση αυτού του μίσους ή των διακρίσεων. 8. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι άλλοι εκπρόσωποι του κράτους θα πρέπει να ενθαρρύνονται στην προώθηση της ανεκτικότητας και το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων όταν εισέρχονται σε διάλογο με σημαντικούς εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των οργανισμών μέσων ενημέρωσης και αθλητισμού, των πολιτικών οργανώσεων και των θρησκευτικών κοινοτήτων. II. Ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι 9. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν, σύμφωνα με το Άρθρο 11 της Σύμβασης, ότι το δικαίωμα για ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι μπορεί να ασκηθεί αποτελεσματικά χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Ιδιαίτερα, οι διοικητικές διαδικασίες που εισάγουν διακρίσεις, όπως η υπερβολική τυπολατρία για την καταχώρηση και την πρακτική λειτουργία σωματείων θα πρέπει να αποτρέπονται και να καταργούνται. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή της κατάχρησης των νομικών και διοικητικων διατάξεων, όπως αυτές που σχετίζονται με απαγορεύσεις που βασίζονται στη δημόσια υγεία, τη δημόσια ηθική και την δημόσια τάξη. 10. Η πρόσβαση στη δημόσια χρηματοδότηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων πρέπει να διασφαλίζεται χωρίς διάκριση για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. 11. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν απαραίτητα μέτρα για την αποτελεσματική προστασία των υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων εναντίον του μίσους και της εχθρότητας την οποία μπορεί να υφίστανται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φέρονται ότι τελούνται από δημόσιους λειτουργούς, προκειμένου να τους επιτρέπεται να διεξάγουν ελεύθερα τις δραστηριότητές τους συμφωνα με την Διακήρυξη της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης περι βελτίωσης της προστασίας των υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων και προώθησης των δράσεών τους. 12. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να εγγυώνται ότι ζητάται η γνώμη των μη κυβερνητικών οργανώσεων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων κατά τη θέσπιση και εφαρμογή μέτρων που μπορεί να έχουν επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των προσώπω. III. Ελευθερία έκφρασης και ειρηνικής συνάθροισης 13. Τα Κράτη μέλη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίζουν ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10 της Σύμβασης, το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης ασκείται αποτελεσματικά χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, συμπεριλαμβανομένου του σεβασμού της ελευθερίας της λήψης και μετάδοσης πληροφοριών για θέματα που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. 14. Τα Κράτη μέλη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για να διασφαλίζουν ότι το δικαίωμα στην ελευθερία ειρηνικής συνάθροισης που προβλέπεται από το Άρθρο 11 της Σύμβασης θα ασκείται αποτελεσματικά, χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. 15.Τα Κράτη μέλη θα διασφαλίζουν ότι οι κατασταλτικές αρχές λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσουν τους συμμετέχοντες σε ειρηνικές διαδηλώσεις υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτν των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων από κάθε επίθεση που παρακωλύει παράνομα ή εμποδίζει την αποτελεσματική απόλαυση του δικαιώματος στη ελευθερία της έκφρασης και την ειρηνική συνάθροιση. 16. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψουν περιορισμούς στην αποτελεσματική ενάσκηση των δικαιωμάτων της ελευεθρίας της εκφρασης και της ειρηνικής συνάθροισης που απορρέουν από την κατάχρηση νομικών ή διοικητικών διατάξεων, για παράδειγμα για λόγους δημόσιας υγείας, δημόσιας ηθικής και δημόσιας τάξης. 17. Οι δημόσιες αρχές σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να ενθαρρύνονται να καταδικάζουν δημόσια και κυρίως στα μέσα ενημέρωσης, κάθε παράνομη παρέμβαση στο δικαίωμα των ατόμων και ομάδων ατόμων κατά την έκφραση της ελευθερίας της έκφρασης και της ειρηνικής συνάθροισης, ιδίως όταν αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, μπαισέξουαλ και διαφυλικών προσώπων. IV. Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής 18. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι θα καταργηθεί κάθε νοοθεσία που εισάγει διακρίσεις ποινικοποιώντας τις σεξουαλικές πράξεις μεταξύ συναινούντων ομοφύλων ενηλίκων, όπως και κάθε διαφορά όσον αφορά την ηλικία συγκατάθεσης για ομόφυλοφιλικές σεξουαλικές και ετεροφυλοφιλικές σεξουαλικές δραστηριότητες. Θα πρέπει επίσης να λάβουν τα απαιραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η ποινική νομοθεσία που, λόγω της διατύπωσής της, μπορεί να οδηγεί σε διακριτική εφαρμογή, είτε θα καταργηθεί είτε θα αναθεωρηθεί είτε θα εφαρμόζεται κατά τρόπον ώστε να είναι συμβατή με την αρχή της μη-διάκρισης. 19. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα προσωπικά δεδομένα που αναφέρονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό εν΄ς προσώπου δεν θα συλλέγονται, αποθηκεύονται ή άλλως χρησιμοποιούνται από δημόσιους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των κατασταλτικών δομών, εκτός από όταν είναι αναγκαίο για την επιδίωξη συγκεκριμένου νόμιμου και δίκαιου σκοπού. Τα υπάρχοντα αρχεία που δεν συμβαδίζουν με αυτές τις αρχές θα πρέπει να καταστραφούν. 20. Προϋποθέσεις, όπως οι αλλαγές στην σωματική φύση, για την νομική αναγνώριση του επαναπροσδιορισμού φύλου, θα πρέπει να εξετάζονται σε τακτά διαστήματα, προκειμένου να καταργηθούν οι καταχρηστικές προϋποθέσεις. 21. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εγγυηθούν την πλήρη νομική αναγνώριση του επαναπροσδιορισμού του φύλου ενός προσώπου σε όλες τις πτυχές της ζωής του, ιδιαιτέρως καθιστώντας εφικτή την αλλαγή του ονόματος και του φύλου στα δημόσια έγγραφα με έναν σύντομο, διαφανή και προσβάσιμο τρόπο. Τα Κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν, όταν είναι απαραίτητο, την αντίστοιχη αναγνώριση των αλλαγών από μη κρατικούς παράγοντες, όσον αφορά τα σημαντικά έγγραφα, όπως τα εκπαιδευτικά ή εργασιακά πιστοποιητικά. 22.Τα Κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν ότι, όταν έχει ολοκληρωθεί ο επαναπροσδιορισμός φύλου κι έχει αναγνωριστεί νομικά σύμφωνα με τις παραγράφους 20 και 21, διασφαλίζεται το δικαίωμα των διαφυλικών προσώπων να παντρεύονται με άτομο του αντίθετου φύλου. 23. Όπου η εθνική νομοθεσία αναγνωρίζει δικαιώματα και υποχρεώσεις σε ανύπαντρα ζευγάρια, τα Κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν΄ ότι αυτά εφαρμόζονται χωρίς διακρίσεις τόσο σε ομόφυλα όσο και σε ετερόφυλα ζευγάρια, συμπεριλαμβανομένων των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των επιζησάντων και εγκατάστασης επιζησάντων ενοικιαστών. 24. Όπου η εθνική νομοθεσία αναγνωρίζει το σύμφωνο συμβίωσης, τα Κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώκουν ότι η νομική θέση και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις είναι αντίστοιχα με αυτά των ετερόφυλων ζευγαριών σε μια συγκρίσιμη κατάσταση. 25.Όπου η εθνική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει δικαιώματα ή υποχρεώσεις για κατοχυρωμένες συγκατοικήσεις ομόφυλων ζυεγαριών και μη παντρεμένων ζευγαριών, τα κράτη μέλη καλούνται να εξετάσουν τη δυνατότητα να παράσχουν, χωρίς διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων και των ετερόφυλων ζευγαριών, νομικά και άλλα μέσα για να διευθετήσουν τα πρακτικά προβλήματα που σχετίζονται με την κοινωνική πραγματικότητα στην οποία ζουν. 26. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών αποτελούν το πρωταρχικό κριτήριο για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν την γονική υπευθυνότητα ή την επιμέλεια ενός παιδιού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι αυτές οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται με διακρίσεις ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ατυτότητα φύλου. 27. Λαμβάνπντας υπόψη ότι τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών αποτελούν το πρωταρχικό κριτηριο για την λήψη αποφάσεων ως προς την τεκνοθεσία ενός παιδιού, τα κράτη μέλη των οποίων η εθνική νομοθεσία επιτρέπει την ατομική τεκνοθεσία θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο νόμος εφαρμόζεται χωρίς διακρίσεις που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου. 28.Όπου η εθνική νομοθεσία επιτρέπει την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ανύπαντρων γυναικών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώκουν την διασφάλιση πρόσβσης σε αυτή τη μεταχείρισης χωρίς διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. V. Εργασία 29. Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν την κατοχύρωση και εφαρμογή κατάλληλων μέτρων που επιτρέπουν την αποτελεσματική προστασία εναντίον των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου στο χώρο της εργασίας και απασχόλησης στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να καλύπτουν και τους όρους πρόσβασης στην εργασία και τις προαγωγές, απολύσεις, αμοιβές και άλλες εργασιακές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της αποτροπής, καταπολέμησης και τιμώρησης της παρενόχλησης και άλλων τρόπων θυματοποίησης. 30. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην παροχή αποτελεσματικής προστασίας στο δικαίωμα ης ιδιωτικότητας των διαφυλικών ατόμων στο πλαίσιο της εργασίας, ιδιαίτερα σχετικά με τις αιτήσεις εργασίας, ώστε να αποτρέπεται η άσχετη διάδοση του ιστορικού του φύλου τους ή το πρώην όνομά τους στον εργοδότη και τους άλλους εργαζομένους. VI. Εκπαίδευση 31. Λαμβάνοντας ιδιαιτέρως υπόψη τα υπερέχοντα συμφέροντα των παιδιών, τα κράτη πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα νομοθετικά και άλλα μέτρα προς το εκπαιδευτικό προσωπικό και τους μαθητές, ώστε να διασφαλίζεται ότι το δικαίωμα στην εκπαίδευση θα ασκείται αποτελεσματικά και χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Αυτό περιλαμβάνει ιδιαίτερα την εγγύηση ότι το δικαίωμα των παιδιών και νέων στην εκπαίδευση σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς βία, παρενοχλήσεις, κοινωνικό αποκλεισμό ή άλλες μορφές διακριτικής και εξευτελιστικής μεταχείρισης που συνδέονται με το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. 32. Λαμβάνοντας ιδιαιτέρως υπόψη τα υπερέχοντα δικαιώματα των παιδιών, πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα σε όλα τα επίπεδα για να προωθηθεί η αποτελεσματική ανεκτικότητα και ο σεβασμός στα σχολεία, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την αμοιβαία ανοχή και το σεβασμό στα σχολεία όσον αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει την παροχή αντικειμενικών πληροφοριών όσον αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτόττηα φύλου, για παράδειγμα στα σχοικά προγράμματα και το εκπαιδευτιό υλικό καινα παρέχει σε μαθητές και φοιτητές τις αναγκαίες πληροφορίες, την προστασία και την υποστήριξη για να τους βοηθήσει να ζήσουν σύμφωνα με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους. Περαιτέρω, τα κράτη μέλη πρέπει να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές ισότητας κι ασφάλειας στο σχολείο καθώς και σχέδια δράσης και πρέπει να διασφαλίζουν την πρόσβαση σε επαρκή εκπαίδευση κατά των διακρίσεων ή προγράμματα βοήθειας για υποστήριξη και διδασκαλία. Τέτοια μέτρα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα των γονέων για την εκπαίδευση των παιδιών τους. VII. Υγεία 33. Τα Κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να διασφαλίζουν ότι τα υψηλότερα πρότυπα υγείας ισχύουν για όλους χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Ιδιαίτερα θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους τις ειδικές ανάγκες των λεσβιών, των γκέι, των μπαισέξουαλ και των διαφυλικών προσώπων στην ανάπτυξη εθνικών σχεδίων υγείας συμπεριλαμβανομένων των μέτρων καταπολέμησης της αυτοκτονίας, καταλύματα υγείας, ιατρικά προγράμματα, τμήματα εκπαίδευσης και παρακολούθηση και αξιολόγηση των υπηρεσιών παροχής υγείας. 34. Κατάλληλα μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται προκειμένου να αποφεύγεται η κατηγοριοποίηση της ομοφυλοφιλίας ως αρρώστιας, σύμφωνα με τα πρότυπα του Παγκόσμιου Οργανισμου Υγείας. 35. Τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα διαφυλικά άτομα έχουν επαρκή πρόσβαση στις κατάλληλες υπηρεσίες επαναπροσδιορισμού φύλου, συμπεριλαμβανομένων των ψυχολογικών, ενδοκρινολογικών και χειρουργικών ειδικών στον τομέα της υγείας των διαφυλικών, χωρίς να πρέπει να υποβάλλονται σε παράλογες προϋποθέσεις. Κανένα πρόσωπο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε διαδικασίες επαναπροσδιορισμού φύλου χωρίς την συγκατάθεσή του/της. 36. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι όλες οι αποφάσεις που περιορίζουν τα κόστη που καλύπτονται από την ασφάληση υγείας για διαδικασίες επαναπροσδιορισμού φύλου θα πρέπει να είναι νόμιμες, αντικειμενικές και αναλογικές. VIII. Στέγαση 37. Πρέπει να λαμβάνονται μέτρα που να διασφαλίζουν ότι η πρόσβαση σε επαρκή στέγαση θα είναι αποτελεσματικά και θα αφορούν εξίσου όλα τα πρόωπα, χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτοτητας φύλου. Τέτοια μέτρα πρέπει να αποσκοπούν ιδιαίτερα στη προστασία έναντι εξώσεων για λόγους διάκρισιης και να εγγυώνται ίσα δικαιώματα για να την απόκτηση και διατήρηση κυριότητας ακινήτων και άλλης ιδιοκτησίας. 38. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους κινδύνους να μείνουν άστεγοι που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες, οι γκέι, οι μπαισέξουαλ και οι διαφυλικοί, συμπεριλαμβανομένων των νέων ατόμων και των παιδιών που μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευπαθή στον κοινωνικό αποκλεισμό, ακόμη κι από τις ίδιες τις οικογένειές τους. Σε σχέση με ατό, οι αντίστοιχες κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να παρέχονται στη βάση μιας αντικειμενικής αξιολόγησης των αναγκών κάθε ατόμου, χωρίς διακρίσεις. IX. Αθλητισμός 39. Η ομοφοβία, η τρανσφοβία και οι διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου στα αθλήματα, είναι απαράδεκτες και πρέπει να καταπολεμούνται, όπως ο ρατσισμός και οι άλλες μορφές διακρίσεων. 40. Οι αθλητικές δραστηριότητες και εγκαταστάσεις πρέπει να είναι ανοικτές σε όλους χωρίς διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Ιδιαίτερα πρέπει να λαμβάνονται επαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση και την τιμώρηση των προσβολών λόγω διάκρισης για το σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου και σε σύνδεση με αθλητικές εκδηλώσεις. 41. Τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρύνουν το διάλογο και να υποστηρίζουν τις αθλητικές ενώσεις και τα σωματεία οπαδών στην ανάπτυξη δραστηριοτήτων για τη συνειδητοποίηση όσον αφορά τις διακρίσεις κατά των λεσβιών, των γκέι των μπαισέξουαλ και των διαφυλικών προσώπων στα αθλήματα και να καταδικάζουν τις εκδηλώσεις έλλειψης ανεκτικότητας εναντίον τους. X. Δικαίωμα αίτησης ασύλου 42. Σε υποθέσεις που τα κράτη μέλη έχουν διεθνείς υποχρεώσεις σχετικά με αυτό, θα πρέπει να αναγνωρίζουν ότι ένας εύλογα θεμελιωμένος φόβος δίωξης λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου μπορεί να αποτελεί έγκυρο λόγο για την αναγνώριση ιδιότητας πρόσφυγα και προστατευόμενου από άσυλο κατά το εθνικό δίκαιο. 43. Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ιδίως ότι οι αιτούντες άσυλο δεν στέλνονται σε χώρα όπου απειλείται η ζωή ή η ελευθερία τους ή αντιμετωπίζουν κίνδυνο βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. 44. Οι αιτούντες άσυλο πρέπει να προστατεύονται από κάθε πολιτική ή πρακτική διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Ιδίως θα πρέπει να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για να αποτραπεί ο κίνδυνος σωματικής βίας, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών επιθέσεων, της λεκτικής βίας ή άλλων τύπων παρενόχλησης εις βάρος των αιτούντων άσυλο που έχουν στερηθεί την ελευθερία τους και να διασφαλίζεται η πρόσβασή τους σε πληροφορίες σχετικές με την ιδιαίτερη κατάστασή τους. XI. Εθνικές δομές ανθρώπινων δικαιωμάτων 45. Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι εθνικές δομές για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων έχουν αναλάβει ξεκάθαρα να χειρίζονται υποθέσεις διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Ιδίως πρέπει να είναι σε θέση να κάνουν συστάσεις για νομοθεσία και πολιτικές, να συμβάλλουν στην επίγνωση του γενικότερου κοινού καθώς επίσης - στο μέτρο που προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο- να εξετάζουν ατομικά παράπονα σχετικά με τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και να πηγαίνουν υποθέσεις στο Δικαστήριο ή να παρεμβαίνουν σε δίκες. XII. Διακρίσεις για πολλαπλούς λόγους 46. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να λάβουν μέτρα για να διασφαλιστεί ότι οι νομικές διατάξεις του εθνικού δικαίου που απαγορεύουν ή αποτρέπουν τις διακρίσεις προστατεύουν επίσης εναντίον των διακρίσεων για πολλαπλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένων των λόγων σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου. Οι εθνικές δομές για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να έχουν ευρεία αποστολή για να μπορούν να χειρίζονται τέτοιες υποθέσεις. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου