To Δελτίο Τύπου της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το θέμα της τηλεδιδασκαλίας στα σχολεία δεν είναι καθόλου ικανοποιητικό ενόψει του θεσμικού της ρόλου.
Η Αρχή επιβεβαιώνει ότι είχε εμπλοκή κατά την διαμόρφωση της νομοθετικής διάταξης, όπως είπε και η Υπουργός κ. Κεραμέως στην Βουλή. Ωστόσο, η αρμοδιότητα αυτή της Αρχής πρέπει να ασκείται με όρους διαφάνειας και να λαμβάνει την μορφή επίσημης γνωμοδότησης που θα πρέπει να αναρτάται στον διαδικτυακό της τόπο και στην "Διαύγεια" (Ν.3861/2010) π ρ ι ν την νομοθετική διαδικασία, ώστε να είναι ορατό το μέτρο της συμβολής της και όχι να έρχεται εκ των υστέρων με δελτία τύπου, στο πλαίσιο εκ των υστέρων συζήτησης με συνδικαλιστικούς φορείς να ενημερώνει ότι συμβούλευσε την κυβέρνηση εν κρυπτώ και παραβύστω.
Ο ρόλος της Αρχής δεν είναι αυτός του μυστικοσύμβουλου κανενός υπουργού.
Πολύ περισσότερο όταν, ενώπιον της Αρχής αυτής εκκρεμούν προσφυγές πολιτών κατά του συγκεκριμένου Υπουργείου που, σκανδαλωδώς πλέον, η Αρχή έχει "θάψει" εδώ και μήνες, παρά την καταδίκη της χώρας για το καταγγελλόμενο θέμα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σε αυτό το θέμα θα επανέλθω, όταν η Αρχή αποφασίσει να ασκήσει τις αρμοδιότητες της, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων των προσφευγόντων για αποζημίωση λόγω της υπέρβασης της εύλογης διάρκειας αναμονής που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα.
Επί της ουσίας, η Αρχή θριαμβολογεί που έπεισε την κυβέρνηση να διαγράφονται τα μεταδεδομένα, ενώ αυτό ουδόλως προκύπτει από το ίδιο το νομοθετικό κείμενο το οποίο ψηφίστηκε. Αφενός το νομοθετικό κείμενο, κατά παράβαση της αρχής της σαφήνειας και της διαφάνειας, αναφέρεται σε "τυχόν μεταδεδομένα" που παράγονται κατά την διάρκεια της τηλεδιδασκαλίας. Τέτοιες διατυπώσεις είναι αυτομάτως αντίθετες στην επίσημη ερμηνεία που αποτυπώνεται στις Κατευθυντήριες Γραμμές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων περί εφαρμογής της αρχής της διαφάνειας κατά τον GDPR. Τί θα πει "τυχόν μεταδεδομένα"; Αφετέρου η διάταξη δεν είναι ούτε προβλέψιμης εφαρμογής, όπως θα έπρεπε κατά την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σχετικά με το άρθρο 8 παρ. 2 (σεβασμός ιδιωτικής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προκαλεί αλγεινή εντύπωση που η Αρχή παρουσιάζεται ικανοποιημένη με αυτή την επισφαλή διατύπωση. Θα έπρεπε να είχε ήδη καταγγείλει το νομοτεχνικό αυτό πλημμέλημα και όχι να επιχαίρει ότι συνέβαλε στην διάπραξη του.
Η Αρχή εμφανίζεται επίσης ικανοποιημένη για την εξουσιοδοτική διάταξη του ίδιου νομοθετήματος που δίνει στον Υπουργό Παιδείας την κανονιστική αρμοδιότητα εξειδίκευσης, παρακάμπτοντας το ανεπίτρεπτο, υπό το φως του άρθρου 43 του Συντάγματος, εύρος της εν λόγω διάταξης. Σε προηγούμενο χρόνο, όταν δηλαδή χρειάστηκε να κρίνει την αντίστοιχη εξουσιοδοτική διάταξη για τα P.O.S. των δικηγόρων, η Αρχή δεν είχε φεισθεί καθόλου να διαπιστώσει την ευρύτητα, κάτι που βέβαια δεν επικροτήθηκε από την συνέχιση της υπόθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Συνοψίζοντας, η Αρχή έπρεπε:
- να είχε συντάξει κανονική γνωμοδότηση όταν της τέθηκε υπόψη η σχετική τροπολογία από το Υπουργείο κι έπρεπε να είχε αναρτήσει την γνωμοδότηση στην ιστοσελίδα της και στην "Διαύγεια" κατά τον Ν.3861/2010
- να έχει εντοπίσει την απαράδεκτα αόριστη διατύπωση για τα μεταδεδομένα, επιβάλλοντας ρητή και αποκλειστική απαρίθμηση περί του ποια είναι τελικά αυτά τα μεταδεδομενα και για ποιους συγκεκριμένους και αποκλειστικά απαριθμούμενους λόγους θα υποβάλλονται σε επεξεργασία και
- να έχει εντοπίσει το ανεπίτρεπτο εύρος και αοριστία της εξουσιοδοτικής διάταξης.
Αυτές οι παραλείψεις στιγματίζουν εκ των προτέρων το κύρος της Υπουργικής Απόφασης και την καθιστούν τρωτή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Αυτές οι παραλείψεις στιγματίζουν εκ των προτέρων το κύρος της Υπουργικής Απόφασης και την καθιστούν τρωτή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου