Σύμφωνα με σχετικό δελτίο τύπου της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, απεστάλη στους υπεύθυνους του "ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ" κλήση, για τη δημοσίευση "σειράς φωτογραφιών που αφορούν αποκλειστικά στιγμές της ιδιωτικής ζωής των απεικονιζομένων υποκειμένων". Παράλληλα, η Αρχή απέστειλε το σχετικό δημοσίευμα στην Εισαγγελία για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης.
Υπενθυμίζουμε ότι τα μισά μέλη της Αρχής παραιτήθηκαν στις 19.11.2007. Ωστόσο, με σχετική ανακοίνωσή τους, θα συνεχίσουν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους -υπηρεσιακά- για ένα τρίμηνο ακόμη, όπως επιβάλλει η "αρχή της συνεχούς λειτουργίας των διοικητικών οργάνων" μέχρι τις 19.2.2008, όπως διευκρίνισαν με προηγούμενο δελτίο τύπου.
Πάντως από το ίδιο το δελτίο τύπου περί κλήσεως, διαφαίνεται μια πρώτη εκτίμηση της Αρχής: οι φωτογραφίες κρίνεται ότι αφορούν "αποκλειστικά στιγμές της ιδιωτικής ζωής των απεικονιζομένων υποκειμένων". Ήδη η διατύπωση αυτή έχει την ειδική της βαρύτητα, καθώς προέρχεται από το αρμόδιο συνταγματικό όργανο για τη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων. Ανεξάρτητα από το αν επιτρέπεται να λαμβάνει θέση μια διοικητική αρχή ήδη με το κείμενο του δελτίου τύπου, δηλ. πριν ακουστεί η άλλη πλευρά, φαίνεται ότι το επιχείρημα που έχει κινηθεί εκ μέρους της εφημερίδας στα δελτία ειδήσεων, ότι δηλ. η δημοσίευση τεκμηριώνει την "ποιότητα της σχέσης" των δύο ατόμων, δεν θα πείσει την Αρχή.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Αρχή, ενώ με την υπόθεση Κορκολή είχε επιβάλλει πρόστιμο για την τηλεοπτική μετάδοση βίντεο με ερωτική πράξη, στην περίπτωση των σκανδάλων στην Εκκλησία-Δικαιοσύνη, το πρόστιμο αφορούσε κυρίως τις πολλές επαναλήψεις των ερωτικών διαλόγων και όχι το ίδιο το περιεχόμενό τους. Κι αυτό επειδή στην περίπτωση Κορκολή διέγνωσε ότι δεν υπήρχε παραβατική συμπεριφορά, ενώ στην περίπτωση των σκανδάλων στην Εκκλησία (EXTRA 3) δέχθηκε ότι ο ιερέας που επιδιδόταν σε ερωτικούς διαλόγους με νεαρό ήταν πειθαρχικά ελεγκτέος κατά το εκκλησιαστικό δίκαιο, καθώς φερόταν ότι παραβίασε τους όρκους περί αγαμίας. Αυτό, δηλάδή, που εξετάζει η Αρχή είναι κατά πόσον υπάρχει κάποιας μορφής παραβατικότητα που δικαιολογεί την δημοσίευση της είδησης.
Ο καθηγητής κ. Αλιβιζάτος μάλιστα, ο οποίος έχει εκδηλώσει και με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τον αποτροπιασμό του για την δημοσίευση των φωτογραφιών από το Πρώτο Θέμα, είχε υποστηρίξει πριν μερικά χρόνια σε άρθρο του στο "Δίκαιο Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνιών" τον κανόνα της επιτρεπόμενης δημοσίευσης προσωπικών δεδομένων δημοσίων προσώπων, εφόσον υπάρχει κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα στο δημόσιο λόγο αφενός και την ιδιωτική τους ζωή αφετέρου.
Θα πρέπει όμως να υπάρχει κι ένα απροσπέλαστο όριο: δεν είναι δυνατόν επειδή ένα δημόσιο πρόσωπο συμπεριφέρεται υποκριτικά, να μπορεί ο δημοσιογράφος να φτάνει μέχρι και την κρεβατοκάμαρά του. Κανονικά, σε πληροφορίες κρεβατοκάμαρας θα πρέπει να φτάνουν μόνον οι εισαγγελικές έρευνες και μόνον για απολύτως συγκεκριμένες περιπτώσεις αδικημάτων (παιδοφιλία, εμπορία ανθρώπων κλπ) και κανείς άλλος.
4 σχόλια:
Τα γεγονότα που καθημερινά μας κατακλύζουν ένα μήνα τώρα είναι πραγματικά συγκλονιστικά και άκρως απογοητευτικά για το ήθος της πολιτικής μας ζωής, του δημοσιογραφικού κόσμου αλλά και του "συναφιού" μας (δικαιοσύνη στο σύνολό της). Ο "πόλεμος κατά της διαπλοκής" ουδέποτε άρχισε παρά τις συνεχείς εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Και αναρωτιέμαι έχει όρια η εξουσία που ο ίδιος ο λαός σου δίνει και η οποία "υπάρχει υπέρ αυτού"? Το πολίτευμά μας είναι ανεξέλεγκτη δημοκρατία? Η ΑΠΔΠΧ, συνταγματικά κατοχυρωμένη, είναι όντως ανεξάρτητη? Ή τέλος πάντων ο Τύπος είναι η ανώτατη αρχή αυτού του τόπου, που μπορεί να έχει πρόσβαση παντού, να ελέγχει και να διαχειρίζεται τα πάντα,να φτάνει να εξεφτελίζει ανθρώπους και υπολήψεις (ανεξάρτητα από το αν κάποιοι έχουν από καιρό πριν εξεφτελίσει οι ίδιοι την ηθική τους).
Ελισάβετ.
Δεν νομίζω αγαπητή Ελισάβετ ότι αμφισβήτησε κανείς ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι όντως ανεξάρτητη. Οι αποφάσεις της αποδεικνύουν ότι δεν δίστασε να τα βάλει ούτε με το ΠΑΣΟΚ (απόφαση για τις εσωκομματικές εκλογές) ούτε, βέβαια, με τη σημερινή κυβέρνηση.
Το ζήτημα είναι κατά πόσο αποτελεί θεσμό αποτελεσματικό και κατά πόσο η εξουσία τον υπολογίζει, αφενός χρηματοδοτώντας τον κατάλληλα και εξοπλίζοντάς τον με επαρκές προσωπικό και αφετέρου σεβόμενη τις αποφάσεις της.
Αλλά έχει και η κοινωνία ένα ρόλο, όπως επισήμανε ο καθηγητής Αλιβιζάτος. Αν η κοινωνία αναγνωρίσει τη βαρύτητα του έργου της Αρχής (πράγμα στο οποίο οφείλει και η Αρχή να πείσει), αν δηλαδή η κυβέρνηση διαπιστώσει ότι μπορεί να χάσει ψήφους αν αψηφίσει την Αρχή, τότε το έργο της θα είναι σαφώς πιο αποτελεσματικό.
ακριβώς στο σημείο που επεσήμανες θεωρώ ότι έγγειται η ανεξαρτησία της ΑΠΔΠΧ (αλλά και γενικότερα των ΑΔΑ) δηλαδή στην κατάλληλη χρηματοδότηση και στελέχωση, και γνωρίζω ότι ο νόμος προσπαθεί να ΄προφυλάξει την ανεξαρτησία των ΑΔΑ προβλέποντας τη σύνταξη δικού τους προυπολογισμού κτλ..Για το αν οι προσωπικότητες που στελεχώνουν τις ΑΔΑ είναι ανεξάρτητες και υπερασπίζονται την ανεξαρτησία τους δεν έχω καμία αμφιβολία και ελπίζω να μη με διαψευσει η πραγματικότητα.
Τι γίνεται όμως όταν οι αποφάσεις των Αρχών αντιμετωπίζονται από την εν στενή εννοία Διοίκηση ως γράμμα κενό? Θίγεται η ανεξαρτησία τους και η καταστατική τους θέση?
Κ όπως πολύ σωστά έθεσες που καταλήγουμε όταν η ίδια η κοινωνία δεν έχει αναγνωρίσει το ρόλο των αρχών ως δικλέιδα ασφαλείας ανάμεσα σ΄αυτήν και την εξουσία? ¨οταν η ίδια η κοινωνία επιμένει στη λογική της "κλειδαρότρυπας"?
Ελισάβετ
...δεν είναι δυνατόν επειδή ένα δημόσιο πρόσωπο συμπεριφέρεται υποκριτικά, να μπορεί ο δημοσιογράφος να φτάνει μέχρι και την κρεβατοκάμαρά του. Κανονικά, σε πληροφορίες κρεβατοκάμαρας θα πρέπει να φτάνουν μόνον οι εισαγγελικές έρευνες και μόνον για απολύτως συγκεκριμένες περιπτώσεις αδικημάτων (παιδοφιλία, εμπορία ανθρώπων κλπ) και κανείς άλλος.
Ακριβώς έτσι το βλέπω κι εγώ. Νομίζω έχει παραγίνει το κακό με τους δημοσιογράφους-επιθεωρητές.
Δημοσίευση σχολίου