"Σφήνα" στην Σύμβαση για το Κυβερνοέγκλημα οι διατάξεις για τα blogs

Το έργο επαναλαμβάνεται αυτούσιο: ενώ πάμε να ενσωματώσουμε στην ελληνική νομοθεσία μια Διεθνή Σύμβαση, προσθέτουμε και ένα κεφάλαιο "σφήνα" με θέματα που δεν προβλέπονται από τη Σύμβαση, επειδή "αυτά τα θέλει ο κόσμος".

Θυμίζω ότι στα τέλη Δεκεμβρίου, κατά την ενσωμάτωση του πρωτοκόλλου της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ως όγδοο κεφάλαιο μπήκε ένα σετ διατάξεων που καταργεί περίπου τον μισό νόμο για την προστασία προσωπικών δεδομένων (ανακοίνωση ποινικών δεδομένων από εισαγγελέα, εκτοπισμός της αρμοδιότητας της Αρχής από τη δικαιοσύνη και την αστυνομία, λειτουργία καμερών με εισαγγελική διάταξη). Τα είχαμε σχολιάσει τότε αυτά, εδώ. Στην αιτιολογική έκθεση είχαμε διαβάσει μάλιστα το καταπληκτικό: ότι πρέπει να γίνει πιο εύκολη η δουλειά της ανάκρισης σε περιπτώσεις αδικημάτων "που συγκινούν την κοινή γνώμη" (χωρίς περιττά εμπόδια, όπως τα ατομικά δικαιώματα των διωκόμενων). Έτσι, απλά. Γιατι η κοινή γνώμη, θέλει να ξέρει.

Σήμερα έχουμε την ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία αναφέρεται στην ενσωμάτωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο. Η ανακοίνωση, αφού αναφέρει μερικά βασικά σημεία της ενσωμάτωσης, συνεχίζει:

Με τις ρυθμίσεις του σχεδίου αυτού σε συνδυασμό με εκείνου για το απόρρητο των επικοινωνιών, που ταυτόχρονα προωθεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα διασφαλισθεί κατά τον καλλίτερο δυνατό τρόπο κάθε πολίτης από αδικήματα και επιθέσεις στην προσωπικότητά του, που γίνονται μέσω των σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων.

Τα ζητήματα προστασίας της προσωπικότητας (προφανώς από εξύβριση, δυσφήμηση, συκοφαντική δυσφήμηση) δεν περιλαμβάνονται στην Σύμβαση για το Κυβερνοέγκλημα.

Όπως μπορείτε να διαβάσετε και στο κείμενό της, η Σύμβαση που υπογράψαμε το 2001, αλλά ως πρωτοπόροι του κυβερνοχώρου ενσωματώνουμε το 2008, δηλαδή μετά την Αλβανία, την Αρμενία, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο, τη Δανία, την Εσθονία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία, την Ισλανδία, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ολλανδία, την Νορβηγία, την Ρουμανία, την Σλοβακία, την ΠΓΔΜ, την Ουκρανία και τις ΗΠΑ δεν λέει ακριβώς τέτοια πράγματα.

Η Σύμβαση τυποποιεί ως αδικήματα την παράνομη πρόσβαση σε συστήματα η/υ, την υποκλοπή, την απάτη με υπολογιστή, την παιδική πορνογραφία, την παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας και άλλα. Δεν αναφέρει τίποτα για "αδικήματα λόγου", όπως η συκοφαντική δυσφήμηση κλπ.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Η Σύμβαση δεν είναι μόνη της. Υπάρχει κι ένα Πρόσθετο Πρωτοκόλλο του 2003, το οποίο επίσης έχει υπογράψει η Ελλάδα και το οποίο προωθεί την ποινικοποίηση του ρατσιστικού και ξενοφοβικού λόγου. Αυτό, άραγε, θα ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο με την προετοιμαζόμενη νομοθεσία ή θα πάει στις καλένδες;

Να σημειώσουμε πάντως ότι η Σύμβαση για το Κυβερνοέγκλημα έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνη από την παγκόσμια μη κυβερνητική οργάνωση Privacy International, κυρίως για τις διατάξεις της περί άρσης του απορρήτου. Μάλιστα αν μια χώρα έχει επικυρώσει τη Σύμβαση, χάνει πόντους από την αξιολόγησή της για το επίπεδο ιδιωτικότητας που κατοχυρώνει, σύμφωνα με την Privacy International. Πριν λίγο καιρό, η Ελλάδα είχε έρθει πρώτη σε αυτή τη λίστα με τις καλές επιδόσεις - αν και ήδη δεν έχει καν Αρχή Προστασίας Δεδομένων.