"το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Αθηνών προσήλθε εκπρόσωπος της εταιρίας προστασίας οπτικοακουστικών έργων «Ε.Π.Ο.E.» και υπέβαλλε μήνυση, κατά των διαχειριστών ιστοσελίδας οι οποίοι από κοινού εκτός των άλλων ανέβαζαν (upload) και στην συνέχεια διαμοίραζαν χωρίς την προηγούμενη έγκριση των αρμόδιων εταιρειών, παράνομο ψηφιακό υλικό (τραγούδια, ταινίες και παιχνίδια) στην ιστοσελίδα www.gamato.info την οποία και είχαν την δυνατότητα να τροποποιούν και να υποστηρίζουν τεχνικά.
Κατόπιν των ανωτέρω και μετά από ψηφιακή ανάλυση των καταγγελλομένων κλιμάκια Αστυνομικών του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Αθηνών και Θεσ/νίκης την 9-3-2010 πραγματοποίησαν ταυτόχρονα με Εισαγγελικούς λειτουργούς κατ’ οίκον έρευνες όπου διαπιστώθηκε ότι οι συλληφθέντες συνδέονταν στην ιστοσελίδα www.gamato.info είτε ως διαχειριστές (MODERATOR) και προέβαιναν στον διαμοιρασμό ψηφιακών αρχείων (τραγούδια, ταινίες, παιχνίδια) είτε ως επίσημα μέλη (VIP member) και προέβαιναν εξίσου στο διαμοιρασμό ψηφιακών αρχείων (τραγούδια, ταινίες, παιχνίδια)."
Όπως είναι ευρύτερα γνωστό, μέχρι την τυχόν αμετάκλητη καταδίκη του από ποινικό δικαστήριο, κάθε άτομο τεκμαίρεται ότι είναι αθώο (τεκμήριο της αθωότητας) πράγμα που σημαίνει ότι οι δημόσιες αρχές (αλλά και όλοι οι υπόλοιποι) πρέπει να του συμπεριφέρονται χωρίς να προεξοφλούν την ενοχή του. Σε αυτό το δελτίο τύπου διαβάζουμε όμως ανεπιφύλακτες διατυπώσεις ("διαμοιραζαν", "διαπιστώθηκε" κλπ) , σαν να επρόκειτο για δικαστική απόφαση που αποφαίνεται περί της ενοχής των κατηγορουμένων, δηλαδή παρουσιάζονται σαν να έχουν τελέσει όντως άδικες πράξεις. Μπορεί να μην δόθηκαν στην δημοσιότητα τα ονόματά τους, αλλά η μεταχείριση που επιφυλάσσει η Αστυνομία σε αυτά τα πρόσωπα δεν προσιδιάζει στην μεταχείρισή τους ως αθώων.
Το φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό, διότι τα Δελτία Τύπου που αναρτώνται στην ιστοσελίδα της Αστυνομίας ακολουθούν τις ίδιες ανεπιφύλακτες διατυπώσεις σε όλες τις περιπτώσεις, χωρίς την τήρηση αποστάσεων που επιβάλλει η ιδιότητα του κατηγορουμένου. Προκειμένου να παρουσιαστεί μια "επιτυχία" θα πρέπει άραγε να παραβλέπονται θεμελιώδεις αρχές και δεοντολογικές υποχρεώσεις για τις οποίες ελέγχεται ακόμη κι ο τελευταίος δημοσιογράφος; Επίσης, η ποινική προδικασία καλύπτεται από την αρχή της μυστικότητας. Μπορεί να μην δόθηκαν στη δημοσιότητα οι φάκελοι που σχηματίστηκαν, αλλά και μόνο η δημοσιοποίηση αυτών των στοιχείων (και ιδίως της ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας), μάλλον θίγει σε κάποιο βαθμό την επιβαλλόμενη μυστικότητα.
Χθες δόθηκε στη δημοσιότητα και Δελτίο Τύπου για την διαδικτυακή παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας. Σε αυτό δεν βλέπουμε καμία απολύτως αναφορά στις δεοντολογικές αρχές βάσει των οποίων θα δημοσιοποιούνται πληροφορίες για την ενημέρωση του κοινού. Πως είναι δυνατόν μια δημόσια υπηρεσία να δημοσιοποιεί κατά βούληση υλικό χωρίς προδιατυπωμένους κανόνες, οι οποίοι να χαρακτηρίζονται από προβλεψιμότητα και προσβασιμότητα (forseeability and accessibility), όπως επιβάλλει η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Επί της ουσίας του θέματος, διαβάζουμε για παραβιάσεις του νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Η εν λόγω ιστοσελίδα έγινε γνωστό ότι αφορά torrents, οπότε εγείρεται ένα ζήτημα το οποίο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι εμπίπτει στις παραβιάσεις της πνευματικής ιδιοκτησίας. Υπάρχει βεβαίως ένα σύνολο αλλοδαπής νομολογίας πάνω σε αυτό το θέμα, το οποίο εισάγει τον κανόνα της "παρακίνησης" (δηλαδή μπορεί εσύ να μην έχεις προβεί σε ανάρτηση και διάδοση του περιεχομένου, αλλά από όλη την δομή ενέχεσαι ως παρακινητής), αλλά αυτό αφενός δεν έχει κριθεί από τα Ελληνικά Δικαστήρια ακόμα κι αφετέρου δεν φαίνεται υπάρχει κάποια ειδική απαγορευτική διάταξη στο νόμο για την πνευματική ιδιοκτησία ( άρθρο 66 N.2121/1993), η οποία να ποινικοποιεί ρητώς τέτοιες ενέργειες όπως η παρακίνηση, χωρίς άλλη μορφή συμμετοχής.
Η παράνομη διακίνηση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας αποτελεί ένα μεγάλο ζήτημα και σε καμία περίπτωση δεν είμαι υπέρ αυτών των πρακτικών, οι οποίες καταστρατηγούν τα δικαιώματα των δημιουργών και των παραγωγών. Όμως εφόσον μιλάμε για νομικές διώξεις, ισχύει ο κανόνας "καμία ποινή δεν επιβάλλεται άνευ σαφούς νόμου" και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο σαφής νόμος που ποινικοποιεί την παρακίνηση δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου.
Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της υπόθεσης.
13 σχόλια:
έγινε παραπομπή για το άρθρο σας και εδώ σας ευχαριστούμε
σας ευχαριστούμε
συμπαραστεκόμαστε στα παιδιά του gamato.info.νάσαι καλά δικηγόρε μας!
Τα παιδιά "gamato" και κάθε σελίδα αυτού του είδους, δεν διαμοιράζουν αρχεία πνευματικής ιδιοκτησίας αλλά απλά αρχεία torrents, δηλαδή links!
Όσο για την θεωρία της "παρακίνησης", δεν στέκει γιατί με αυτή τη λογική θα έπρεπε να συλληφθούν και οι ιδιοκτήτες της Google, γιατί και η σελίδα τους επίσης περιέχει-προσφέρει links προς παράνομο υλικό....
Δεν μπορώ να καταλάβω με πια λογική και δικαιολογία άρθηκε το απόρρητο??!!
Για μένα παράνομοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που πήραν αυτή την απόφαση...
As filakisoume loipon kai tous idioktites super market efoson poloun maxairia ta opoia isos xrisimopoiithoun se kapoia egklimatiki praksi.... Elladara forever!
Πριν μερικούς μήνες είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για παράβαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας κατ’ επάγγελμα από κοινού σε βαθμό κακουργήματος στους διαχειριστές του Greekfun.com.
Τότε υπέθεσα ότι λόγω των οικονομικών δοσοληψιών χαρακτηρίστηκε το πλημμέλημα ως κακούργημα, οπότε και για κακουργηματική πράξη υπέθεσα ότι έγινε άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών.
Τώρα που δεν προκύπτουν οικονομικές δοσοληψίες πως μετατράπηκε ένα πλημμέλημα σε κακούργημα; Πώς έγινε άρση του απορρήτου; Πώς εντοπίστηκαν οι διαχειριστές; Ειδικά όταν o site hoster δήλωνε στο torrentfreak την επόμενη ημέρα ότι από εκείνους ενημερωνόταν για το θέμα. (1)
Ένα δεύτερο ερώτημα που θα ήθελα να θέσω είναι κατά πόσο τα πνευματικά δικαιώματα ενός έργου προστατεύονται σε διεθνές επίπεδο. Αν ένας πχ Έλληνας διαθέσει έργο ενός πχ Μεξικανού του οποίου όμως τα πδ δεν έχουν παραχωρηθεί σε κάποιο Έλληνα, μπορεί ο Μεξικανός να κινηθεί νομικά εναντίον του Έλληνα και αν ναι, με την Ελληνική ή την Μεξικάνικη νομοθεσία; (2)
(Έχει κάποια σχέση με την συμφωνία ACTA που πάει να περάσει στα μουλωχτά;)
Σε τι βαθμό ο νόμος που αφορά την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων ενός έργου, επί της ουσίας προστατεύει τα δικαιώματα του δημιουργού ή απαγορεύει την διάθεση ενός έργου σε χώρες όπου δεν υπάρχει κάποιος να το εκμεταλλευτεί εμπορικά; (3)
Μπορούν πχ τα Αμερικάνικα στούντιο να παραχωρήσουν το δικαίωμα της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των έργων τους σε Ελληνική εταιρία, γενικά και αόριστα ακόμα και για τα μελλοντικά τους έργα, από την στιγμή που η εν λόγω εταιρία δεν διαθέτει τα έργα τους στους Έλληνες;
Γιατί τα στελέχη της παραπάνω Ελληνικής εταιρίας υπογράφουν εκ των υστέρων μεμονωμένα (για το κάθε έργο) συμφωνητικά παραχώρησης πνευματικών δικαιωμάτων ώστε να εκμεταλλευτούν εμπορικά τα έργα, από την στιγμή που η ίδια η εταιρία (ΕΠΟΕ) έχει ήδη το δικαίωμα να τα προστατεύει κάνοντας μηνύσεις; (4)
Φίλτατε Βασίλη, σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σου αλλά προπάντων για τον χρόνο που αφιερώνεις αφιλοκερδώς για να αποσαφηνίσεις τις όποιες απορίες έχουμε.
Με φιλικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης. :)
Στο πρώτο ερώτημα δεν μπορούμε να απαντήσουμε, επειδή φυσικά δεν έχουμε δικαίωμα πρόσβασης στην δικογραφία.
Το δεύτερο ερώτημα, για την διεθνή προστασία των έργων πνευματικής ιδιοκτησίας: υπάρχει Διεθνής Σύμβαση για την προστασία αυτή, την οποία έχουν υπογράψει και εφαρμόζουν πάρα πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Έτσι, η εθνική νομοθεσία έχει προσαρμοστεί σε διεθνή πρότυπα, ώστε να διασφαλίζεται ένα λίγο-πολύ ενιαίο πεδίο προστασίας. Το εφαρμοστέο δίκαιο είναι κατ' αρχήν εκείνο του τόπου στον οποίο έγινε η παράβαση.
Στο τρίτο ερώτημα, το θέμα δεν είναι νομικό (προφανώς και οι εταιρίες μπορούν να εκπροσωπούνται από εθνικές εταιρίες), αλλά οικονομικό-εμπορικό. Το ότι δεν υπάρχει οικονομική εκμετάλλευση δεν σημαίνει ότι εξαλείφονται τα πνευματικά δικαιώματα. Άλλο λοιπόν οι ειδικές συμβάσεις για την συγκεκριμένη εκμετάλλευση (4) κι άλλο η εκπροσώπηση για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων.
Αυτή είναι και η δική μου εντύπωση. Χρησιμοποιούν την νομική τους κάλυψη για να εξασφαλίσουν τις οικονομικό-εμπορικές τους συναλλαγές. Δεν το κατακρίνω, το αντίθετο το βρίσκω απολύτως λογικό. Αλλά αν μεταξύ των απωλειών της τάξης εκατομμυρίων ευρώ, έλεγαν και τί ζημιά κάνουν στα έργα τους οι κακές επεξεργασίες (συμπιέσεις/μεταφράσεις κλπ) από τους ερασιτέχνες και πόσο υποβαθμίζουν την ποιότητα του έργου και αλλοιώνουν τα βαθύτερα νοήματα που ήθελε να περάσει ο δημιουργός, ίσως να σκεφτόμουν ότι προσεγγίζουν το πρόβλημα από πλευράς δικαίου και όχι καθαρά και μόνο εμπορικά.
Η ΕΠΟΕ λοιπόν έχει εξουσιοδοτηθεί να προασπίζεται τα πνευματικά δικαιώματα τρίτων που η ίδια όμως δεν κατέχει. Άρα τις μηνύσεις τις καταθέτει για λογαριασμό τρίτων, οπότε οι εισαγγελείς που ήταν επικεφαλής είχαν γνώση του νόμιμου της εκπροσώπησης οπότε και κινήθηκαν κατά αυτό τον τρόπο.
Από τον τρόπο με το οποίο κινούνται και από το που δίνουν βάρος καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η οικονομική ζημία είναι το πρόβλημα, όχι τόσο των εταιριών του εξωτερικού, αλλά κυρίως αυτών του εσωτερικού που αναλαμβάνουν την νόμιμη-επίσημη διανομή, αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος να γνωρίζει αν ένα έργο προστατεύεται από copyright, όχι με την λογική του να έχει την έγκριση του δημιουργού του, αλλά αυτό για το οποίο συζητάμε, για το αν κάποιος στην Ελλάδα ενδιαφέρεται εμπορικά να διαθέσει το έργο στην αγορά.
Στην Αμερική όπου υπήρχαν και υπάρχουν πολλά fansub που ασχολούνταν κυρίως με anime, μόλις κάποιος αγόραζε τα πνευματικά δικαιώματα από την Ιαπωνία, από μόνα τους τα fansub αφαιρούσαν το υλικό από το δίκτυο και παρέπεμπαν τους χρήστες στους επίσημους πλέον διανομείς, πόσο μάλλον αν οι τελευταίοι ενημέρωναν τα παιδιά ότι αγόρασαν τα πνευματικά δικαιώματα οπότε και υπάρχει επίσημη πλέον διανομή.
Αν δεν μπούμε λοιπόν στην λογική να θεωρούμε το κάθε τι που υπάρχει γύρω μας ως πειρατικό (αφού δεν ζητάμε αποδεικτικό κατοχής πνευματικών δικαιωμάτων), δεν θα έπρεπε να περάσουμε στην λογική της ελεύθερης αρχικής διανομής μέχρι της απόκτησης των πνευματικών δικαιωμάτων από κάποιον που θα εκμεταλλευτεί εμπορικά το έργο; Φυσικά εννοείται ότι αν έχει επέλθει συμφωνία και έχουν εξαρχής παραχωρηθεί τα πνευματικά δικαιώματα, δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερη διανομή.
Πόσα έργα πλέον και μόνο λόγω ηλικίας δεν περιορίζονται από πνευματικά δικαιώματα; Γιατί αυτά να μην διανέμονται ελεύθερα και σε περίπτωση διανομής υλικού που έχει copyright τότε οι υπεύθυνοι να ενημερώνονται και να το αφαιρούν; Αυτή την στιγμή οι αρχές λειτουργούν ισοπεδωτικά. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Είναι παράλογο να ζητούν αφαίρεση υλικού του οποίου τα πνευματικά δικαιώματα δεν έχει κανένας στην χώρα, υλικό του οποίου οι κάτοχοι φαίνεται ότι εκπροσωπούνται, μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο μην τυχόν και κάποιο κανάλι στο απώτερο μέλλον ενδιαφερθεί να αγοράσει τα πνευματικά δικαιώματα ή για να περιορίσουν τις επιλογές του κόσμου και να τον αναγκάσουν να στραφεί στα δικά τους προϊόντα.
Αντιλαμβάνομαι ότι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο με τα σημερινά δεδομένα είναι ότι απευθύνεται στον ευρύτερο πληθυσμό, πέρα όμως από αυτά τα δημοφιλή έργα υπάρχουν και πολλά άλλα τα οποία δεν είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα, έργα τα οποία είναι δύσκολο να βρεθούν με τις γνωστές συμβατικές μεθόδους και που μόνο μέσω p2p μπορούν να διανεμηθούν λόγω κόστους και καλής διάθεσης των χρηστών.
Δεν νομίζω ότι θα φτάσουμε στην λογική του περιορισμού της γνώσης και της ψυχαγωγίας μόνο από μέσα και έργα που αποφέρουν κέρδος σε κάποιους, ή θα αποδεχτούμε τον χαρακτηρισμό του "πειρατή" αν στραφούμε σε υλικό το οποίο δεν αποφέρει κέρδος στους επίσημους διανομείς.
Κλείνοντας λοιπόν να πω ότι δεν θεωρώ καθόλου παράλογη την επιθυμία των Χαίνηδων να βρει και να μάθει ο κόσμος τα τραγούδια τους με όποιο τρόπο μπορεί γιατί με αυτή τους την κίνηση κέρδισαν την εκτίμηση και τον σεβασμό του κόσμου, γιατί οι ίδιοι οι δημιουργοί ακύρωσαν το κατεστημένο το οποίο παρεμβαλλόταν ως μεσάζοντας, που εκμεταλλευόταν τόσο εκείνους όσο και τον κόσμο.
Δείτε τι έγινε με τα Ελληνικά fansub και ποια ήταν η κατάληξη, μήπως μπόρεσαν με τα νομιμοφανή τρομοκρατικά εξώδικα να κερδίσουν τον σεβασμό και την εκτίμηση του κόσμου; Που έχει πάει όλος αυτός ο κόσμος σήμερα, που τότε έβλεπε σειρές;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τόσο η υπάρχουσα νομοθεσία όσο και οι αντιλήψεις τους έχουν μείνει 30 χρόνια πίσω και αντί να χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες προς όφελος τόσο δικού τους όσο και του κόσμου, απλά την αφορίζουν, αλλά ξεχνάνε ότι μαζί με αυτή διώχνουν και τον κόσμο.
Οι έσχατες λύσεις δίνονται από τους νομικούς όταν όλα έχουν έλθει σε ένα τέλμα και όταν οι νόμοι και οι κανόνες δεν επαρκούν τότε δημιουργούν νέους στα μέτρα που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Κανείς δεν αφουγκράζεται την αγανάκτηση του κόσμου και άντε και να δούμε που θα οδηγήσουν αυτές οι καθόλα νόμιμες αλλά και ταυτόχρονα παράλογες για τους πολλούς τακτικές.
Μπράβο πολύ καλό blog εκανες E-Lawer
επιτέλους ένα ιστολογιο που να ενημερωνει τον κόσμο
@principia
μέσα στην εκμετάλλευση, που μαίνεται στον πλανήτη, δεν υπάρχει διακριτή, ας πούμε, λογική. είναι ένα πράγμα που έχει έναν συγκεκριμένο σκοπό και μεταμορφώνεται και μετονομάζεται, ελίσσεται και αναπτύσσεται, το φως το παγώνει σε θερμοκρασία σκότους, το ζόφο τονέ φωσφορίζει.
Και μία σχετικά πρόσφατη είδηση από την Ισπανία.
http://torrentfreak.com/file-sharing-and-link-sites-declared-legal-in-spain-100315/
Αν οι απώλειες είναι πράγματι 1 δισεκατομμύριο ευρώ
http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3033&Itemid=520&lang=
και αυτό το ποσό όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου δημιουργήθηκε σε 7 χρόνια τότε για 2 εκ συνδέσεις έχουμε 1e9/(2e6/7)=72 ευρώ το χρόνο για κάθε σύνδεση.
Φυσικά οι χρήστες του συγκεκριμένου site αυξάνονταν με την πάροδο του χρόνου αλλά δεν νομίζω ότι όσοι κατέβαζαν υλικό από εκεί αν δεν υπήρχε το site θα πήγαιναν να το αγοράσουν οπότε με εξαιρετικά χοντρικούς υπολογισμούς και παραδοχές ώστε να δούμε για τι τάξη μεγέθους ποσό μιλάμε, προκύπτει ένα ποσό της τάξης των 6 ευρώ/μήνα και σύνδεση.
Με το που έκλεισαν το site, το φορτίο στο δίκτυο έπεσε στο μισό,
http://www.gr-ix.gr/services/statistics/grix-aix-total/
οπότε ακόμα και αν υποθέσουμε ότι όλο το bandwidth έχει να κάνει με "παράνομο" υλικό στην χειρότερη περίπτωση να φτάσουμε σε ένα τέλος 12 ευρώ/μήνα και σύνδεση.
Αφού λοιπόν οι isp γνωρίζουν τον όγκο των δεδομένων που μεταφέρονται σε κάθε σύνδεση, μπορούν να προσαρμόσουν αυτό το τέλος ανάλογα με το πόσο υλικό έχει κατεβάσει κάποιος.
Για το πως θα μοιράζονταν το 1 δις μεταξύ τους οι εταιρίες, ας φτιάξει ένα tracker η ΕΠΟΕ και ας δίνει εκείνη χωρίς χρέωση τα αρχεία αφού είναι ήδη πληρωμένα και από τα στοιχεία του tracker θα μπορούσαν να εκτιμήσουν και τι αναλογεί στον καθένα.
Αν λοιπόν το πρόβλημα είναι η οικονομική ζημία των παραγωγών, λύσεις υπάρχουν πολλές. Αν όμως το πρόβλημα είναι των μεσαζόντων, τότε πρέπει να τρέξουν και να προλάβουν κομμάτι της πίτας πριν την φάνε όλη οι υπόλοιποι της παρέας.
Ας μην γελιόμαστε, όλες οι αντιδράσεις έχουν να κάνουν με το χρήμα. Ας μας πουν λοιπόν τι τους χρωστάμε για να μην μας αποκαλούν παράνομους να τελειώνει η ιστορία.
Αναδημοσίευσα μέρος του άρθρου σας με παραπομπή και εγώ.
Ευχαριστούμε.
Δημοσίευση σχολίου