Το Ανώτατο Δικαστήριο του Delaware προστάτευσε την ταυτότητα ενός blogger διαγιγνώσκοντας ότι οι ενάγοντες απέτυχαν να στηρίξουν τις αυστηρές προϋποθέσεις της Πρωτης Τροπολογίας του Αμερικάνικου Συντάγματος για την αποκάλυψη της ταυτότητας μια ανώνυμης κριτικής. Πρόκειται για το πρώτο ανώτατο δικαστήριο που νομολόγησε δικαίωμα των blogger.
"Oι bloggers έχουν ένα ισχυρό συνταγματικό δικαίωμα να μιλούν ανώνυμα" είπε ο συνήγορος υπεράσπισης (ερωτηθείς από το NGO Electronic Frontier Foundation). "Eίναι σημαντικό ότι οι ισχυρισμοί των εναγόντων υποβάλλονται σε σοβαρό έλεγχο νομιμότητας προτού τυχόν ένα δικαστήριο αποκαλύψει τις on line κριτικές, προκειμένου να μην περιοριστεί ο ζωντανός δημόσιος διάλογος στο Internet από τις προσεκτικές απόψεις επιλεγμένων και περιορισμένων φωνών".
Ένας blogger ονόματι Proud Citizen αποκάλεσε έναν δημοτικό σύμβουλο "παρανοϊκό", "κλινική περίπτωση" κλπ. Ο σύμβουλος κατέθεσε αγώγή για δυσφήμηση και αναζήτησαν την ταυτότητα του Proud Citizen, γεγονός που επέτρεψε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Το Ανώτατο δικαστήριο όμως διαφώνησε, σημειώνοντας ότι μπορεί να επέλθει ουσιώδης βλάβη αν επιτραπεί στον ενάγοντα να αξιώσει την ανακοίνωση της ταυτότητας ενός ανώνυμου εναγόμενου, λόγω ενός αδύναμου ή ασήμαντου ισχυρισμού.
Αντιθέτως, το Δικαστήριο απαίτησε πιο αυστηρές προϋποθέσεις: ο ενάγων πρέπει (1) να καταβάλει σοβαρή προσπάθεια για να αναγνωρίσει τον εναγόμενο (2) να θεμελιώσει με γεγονότα την σοβαρότητα της υπόθεσης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι σε αυτήν την περίπτωση ο ενάγων δεν απέδειξε ότι οι δηλώσεις του Proud Citizen κάλυπταν αυτό το test, κυρίως επειδή παρουσιάστηκαν στο Internet ως γνώμη (και όχι ως αντικειμενικά γεγονότα).
Γενικά για τα δικαιώματα των bloggers:
http://www.eff.org/bloggers/Πάντως πρέπει να επισημάνω ότι αυτή η απόφαση εντάσσεται στις κλασικές αμερικάνικες συνταγματικές αντιλήψεις για την ελευθερία της έκφρασης. Στην Αμερική η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα ύψιστο αγαθό, περιβεβλημένο με σημαντικές εγγυήσεις, σε βαθμό που να είναι επιτρεπτή ακόμα και η προσβολή αγαθών που εμείς στην Ευρώπη θεωρούμε εξίσου σημαντικά. Οι προσεγγίσεις είναι διαφορετικές.
Στην Ελλάδα, μία τέτοια υπόθεση ενδεχομένως να είχε μια εντελώς διαφορετική έκβαση. Ο εντοπισμός της ταυτότητας ενός blogger προϋποθέτει την άδεια άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών του (αν υποθέσουμε ότι ποστάρει από την διεύθυνση κατοικίας του, φυσικά). Η ανωνυμία του δεν απορρέει από την ελευθερία στην έκφραση, αλλά από το συνταγματικό δικαίωμα για το απόρρητο των επικοινωνιών και την προστασία προσωπικών δεδομένων. Δικαιώματα που υποχωρούν όμως, όταν κάποιος τελεί μια σοβαρή και ποινικά διωκόμενη πράξη, όπως π.χ. η συκοφαντική δυσφήμηση. Άλλωστε και σε αυτήν την περίπτωση το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν επρόκειτο για συκοφαντική δυσφήμηση, αλλά για έκφραση απόψεων, ανεκτή εφόσον στρέφεται εις βάρος ενός δημοτικού λειτουργού.
Πάντως εντυπωσιάζει το πρώτο κριτήριο που θέτει το Ανώτατο δικαστήριο: προκειμένου να διαταχθεί δικαστικώς η αποκάλυψη των στοιχείων του προσβολέα, θα πρέπει προηγουμένως ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος να έχει καταβάλει προσπάθειες για την αναγνώριση του! Ως που φτάνουν άραγε αυτές οι προσπάθειες; Τελικά το αμερικάνικο δικαστήριο νομίζω ότι νίπτει τας χείρας του και μεταθέτει στους ίδιους τους πολιτες το βάρος του εντοπισμού της ταυτότητας των bloggers οταν θεωρούνται ότι προσβάλλονται από αυτούς, προσλαμβάνοντας π.χ. ντέτεκτιβς κλπ.
4 σχόλια:
Αυτό που θαυμάζω στο Electronic Frontier Foundation είναι πως χρησιμοποιεί νομικά, πολιτικά και τεχνικά μέσα ταυτόχρονα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του πολίτη του Διαδικτύου. Αν σας ενδιαφέρει να διερευνήσετε τη χρήση ενός τεχνικού μέσου που προάγει την ανωνυμία, τότε σίγουρα πρέπει να λάβετε υπόψη το Tor.
Νομίζω πως θα πρέπει να υπάρχει ολική ελευθερία στα Blog. Πρέπει να μπορείς να πεις ότι θέλεις χωρίς νομικού περιορισμούς, άλλωστε το κάνουν οι (δήθεν) δημοσιογράφοι στα κανάλια της τηλεόρασης. Είναι απίστευτο το να μου κάνει κάποιος μήνυση επειδή μίλησα άσχημα σε μια μη αμερόληπτη, χωρίς καμιά κοινωνική ευθύνη, προσωπική κιόλας ιστοσελίδα. Από την άλλη θα έπρεπε να έχουν κοινωνικοί ευθύνη όλοι αυτοί οι διάσημοι που διαφημίζουν προϊόντα στην τηλεόραση τα οποία έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην πορεία, καθώς και τα ΜΜΕ όταν διαστρεβλώνουν την αλήθεια εσκεμένα.
Όταν ξεκινάει το tor όμως σαν δαίμονας βγαίνει ένα μήνυμα που λέει ότι δεν παρέχει ισχυρή ανωνυμία. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο. Πάντως σε περιπτώσεις που η αστυνομία έχει εμπλακεί σε ανθρωποκυνηγητό μέσω ανώνυμου δικτύου όπως αυτό του "Mr 47" κατέληξε σε σύλληψη. Πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι κατά πόσο είναι ανώνυμα αυτά τα δίκτυα. Γενικά δεν νομίζω ότι μπορείς.. έτσι απλά να κρυφτής πέρα από ένα επίπεδο.
Θέλω να ρωτησω τη γνώμη σου σε μάλλον άσχετο θέμα.
Αυτές τις μέρες το πανεπιστήμιο Κολούμπια προσκάλεσε τον πρόεδρο του Ιραν τον Ahmadinejad να δώσει μια ομιλία.
Η κοινη γνώη έχει διχαστει. Η Χιλαρυ Κλίντον είπε οτι αν ήταν πρόεδρος του πανεπιστημίου ουδέποτε θα τον είχε καλέσει, ενώ ο πρώην υπουργός Εθνικης Ασφάλειας Brzezinski είπε οτι είναι καλή ιδέα.
Θυμίζω οτι ο πρόεδρος του Ιραν έχει ζητήσει τη διαγραφή του Ισραήλ από το χάρτη και είναι αρνητής του ολοκαυτώματος.
Το αρθρο βρίσκεται <εδώ
Η γνώμη σου;
H Κλίντον και ο υπουργός μιλούν με την ιδιότητά τους ως πολιτικά πρόσωπα και αξιολογούνται ως τέτοια. Τοποθετούνται επί της σκοπιμότητας.Στις ΗΠΑ η ελευθερία του λόγου γνωρίζει εντονότερης συνταγματικής προστασίας απ' ό,τι στην Ευρώπη. Ο μισαλλόδοξος λόγος περιλαμβάνεται στην συνταγματική προστασία, με ελάχιστους περιορισμούς, σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία λόγω και της εγγύτητάς τους με τις επίμαχες γεωγραφικές περιοχές, έχουν υιοθετήσει ένα πιο στενό πλαίσιο, χωρίς πάντως και πάλι να εγείρονται ζητήματα αντισυνταγματικότητας, παρ' όλο που υπάρχει σχετική νομοθεσία.
Στο blog αυτό τοποθετούμαι κυρίως νομικά και όχι πολιτικά. Από αυτήν την άποψη, το πανεπιστήμιο μπορεί σαφέστατα να προτείνει ότι ασκούνται συνταγματικά δικαιώματα με την εν λόγω πρόσκληση.
Δημοσίευση σχολίου