Αν είναι ακριβές, ωστόσο, το ρεπορτάζ, φαίνεται ότι τελικά δεν έγιναν δεκτές οι εισηγήσεις των ΜΚΟ και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που με παρεμβάσεις τους είχαν επισημάνει ότι δεν είναι δυνατόν η παράσταση πολιτικής αγωγής να περιορίζονται μόνο στα νομικά πρόσωπα που έχουν καταχωρηθεί στο μητρώο της ECOSOC του Ο.Η.Ε.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της μη εφαρμογής του Ν.927/1979 (ισχύοντος αντιρατσιστικού νόμου) είναι ότι σε όλες τις υποθέσεις αποβάλλεαι στον δεύτερο βαθμό η πολιτική αγωγή. Αποτέλεσμα είναι ότι οι μηνυτές δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν από συνήγορο πολιτικής αγωγής κι έτσι οι κατηγορούμενοι δικάζονται "μόνοι" τους, με αποτέλεσμα να αθωώνονται. Σε όλες τις δίκες που έγιναν με βάσει τον Ν.927/1979 κι έφτασαν στο εφετείο, οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι οι δικαστές δεν επέτρεψαν στους μηνυτές να παραστούν με συνηγόρους πολιτικής αγωγής, χάνοντας έτσι ένα από τα σοβαρότερα δικαιώματα της "ισότητας των όπλων", δηλαδή της εξέτασης των μαρτύρων υπεράσπισης, καθώς και της αγόρευσης του συνηγόρου πολιτικής αγωγής, που θα μπορούσε να είχε ανατρέψει ακόμη κι απορριπτικές εισαγγελικές προτάσεις.
Αντί λοιπόν, με το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, να διευκρινιστεί το σοβαρό πρόβλημα παράστασης πολιτικής αγωγής που είχε διαπιστωθεί με βάση τον Ν.927/1979, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργικό Συμβούλιο εγκρίνουν έναν ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό: αφενός δεν διευκρινίζεται εάν το θύμα έχει δικαίωμα πολιτικής αγωγής κι αφετέρου για την παράσταση πολιτικής αγωγής εκ μέρους ΜΚΟ το δικαίωμα περιορίζεται μόνο σε όσες έχουν εγγραφεί στο σχετικό μητρώο ΜΚΟ με συμβουλευτικό καθεστώς του Ο.Η.Ε, δηλαδή πρακτικά σε μία (1) ελληνική ΜΚΟ που επί του παρόντος έχει εγγραφεί στο εν λόγω μητρώο.
Αυτό πρέπει να αλλάξει με τροπολογία πριν κατατεθεί στη Βουλή. Χρειάζονται λοιπόν -εκτός από τις άλλες αλλαγές που έχουν προτείνει οι ΜΚΟ- δύο διατάξεις. Μία διάταξη που να προβλέπει ρητώς ότι τα θύματα των εγκλημάτων που προβλέπονται στο νόμο έχουν δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής. Κι αφετέρου, να απαλειφθεί η προϋπόθεση περί ECOSOC και να προβλεφθεί ότι παράσταση πολιτικής αγωγής έχουν δικαίωμα να ασκούν και οι οργανώσεις στο καταστατικό των οποίων προβλέπεται ρητά ως σκοπός η υπεράσπιση θυμάτων ρατσιστικών επιθέσεων.
1 σχόλιο:
1. Οι "εκλεκτές" ΜΚΟ είναι δύο και όχι μία
2. Η μοναδική τελεσίδικη και αμετάκλητη καταδίκη με το Ν. 929/79 έχει βγει από εφετείο μετά την αποβολή της πολιτικής αγωγής
3. Το σχέδιο νόμου αποκλείει την παράσταση πολιτικής αγωγής θύματος αφού το δημόσιο συμφέρον ορίζεται ρητά ως μοναδικό προστατευόμενο αγαθό.
4. Όλες οι μέχρι τώρα δίκες με το Ν. 927/79 δεν θα είχαν γίνει (και η μοναδική καταδίκη δεν θα είχε επιτευχθεί) με το νέο νόμο αφού αποκλείει από το αδίκημα την προσβολή και αφήνει μόνο την προτροπή σε βία τονίζοντας μάλιστα ρητά την ανάγκη προστασάις της ελευθερίας της έκφρασης και του τύπου
Δημοσίευση σχολίου