Την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011, ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και το Εργαστήριο Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας συνδιοργάνωσαν επιστημονική ημερίδα με θέμα: «Το ηλεκτρονικό έγκλημα μέσα από τις νέες μορφές κοινωνικής δικτύωσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» στην Αίθουσα Συνεδρίων Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Εγνατία 156, 1ος όροφος).
Πρώτη συνεδρία: Ηλεκτρονικό έγκλημα στον ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο (πρόεδρος κ. Ν.Βαλεργάκης)
18.00-18.30: Καθηγήτρια κ. Μαρία Καϊάφα Γκμπάντι, "Καταχρήσεις πληροφορικής και ποινικό δίκαιο".
18.30-19.00: Κωνσταντίνος Κουρούπης, δικηγόρος, D.E.A.,υπ. δρ., "Mορφές ηλεκτρονικού εγκλήματος και αντιμετώπιση στο ευρωπαϊκό δίκαιο".
19.00-19.15: Διάλειμμα
Δεύτερη συνεδρία: Ευαίσθητες πτυχές του ηλεκτρονικού εγκλήματος, ανήλικοι και προσωπικά δεδομένα στις νέες μορφές κοινωνικής δικτύωσης (πρόεδρος κ. Δ.Αναγνωστοπούλου, Επίκουρος Καθηγήτρια).
19.15-20.15: Αναπληρώτρια Καθηγήτρια κ. Ευγενία Αλεξανδροπούλου - Αιγυπτιάδου, "Το ηλεκτρονικό έγκλημα με στόχο τους ανήλικους χρήστες του Διαδικτύου".
20.15 - 20.45: Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος, "Τα δικαιώματα των χρηστών και το ηλεκτρονικό έγκλημα".
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την εισήγησή μου:
κι εδώ τις απαντήσεις που έδωσα σε κάποιες ερωτήσεις του κοινού:
1 σχόλιο:
Δεν πιστεύω ότι ενδιαφέρομαι να γίνω ή να νιώσω πρόθυμος στα μέσα μαζικής επικοινωνίας (δηλαδή στο εξής ένα: στο δίκτυο των υπολογιστών) να υπάρξω σαν δική μου οντότητα, σαν κομμάτι του εαυτού μου. Αυτό ούτε με το κλασικό φασιστικό μμε το μπόρεσα, ούτε με το βιβλίο το μπορώ. Αλλιώτικα: δεν ενδιαφέρομαι να υποκριθώ ότι είμαι χρήστης και μετέχω σε κάποιαν ωραιότητα του πολιτισμού και της επικοινωνίας, ότι θα τηρήσω εκμεταλλευτικά προσχήματα, ότι θα πιστεύω ότι είναι σημαντικό τι θα αναρτάται και τι δεν θα αναρτάται, τι είναι γραμμένο και τι δεν είναι. Η συμπαντική αδιαφορία μου για τα αισχρά μέρη της επικοινωνιακής δραστηριότητας στην εκμεταλλευτική κοινωνία δεν σημαίνει ότι είμαι ένα σκουπίδι -ας πούμε, είμαι έτοιμος να αναιρέσω τα επιχειρήματα που θα ήθελαν ο Ιλόιερ αφελέστατα να πιστεύει, ότι όποιος δεν καταλαβαίνει την ανάγκη διοργανώσεως είναι Πήττα ή βλάκας. Γιατί ναι μεν ο Ιλόιερ επιθυμεί να μιλήσει ελεύθερα (τον έχουν όμως υποχρεώσει να λέει βαρβαρικές και αγράμματες πίπιζες για "προστασία δικαιωμάτων" -ελληνικά πλιζ- ενώ στην πραγματικότητα άλλο πράγμα θέλει να προστατεύσει, μα είναι ο φασισμός διάχυτος, γι' αυτό) και να σκεφτεί ελεύθερα μαζί με άλλα ελληνάκια (και με τον Βρυώνη ίσως: δεν είσαι ψύχραιμος καημένε. βοάει ο ποζίσιον-Παναγιώτης-πέιπερ: θα σε χάψω, θα σε χάψω -καλά!) , με διαλέξεις, με επιθέσεις σε αγάλματα, με άρθρα στις διαστημικές εφημερίδες, με τα σεντόνια μιας πυργοδέσποινας. Γελάω γιατί ο Ιλόιερ μιλάει τόσο σωστά, κατασταίνεται εικόνισμα σχεδόν, όμως καμιά φορά που θα δει την κατοχυρωμένη επιστημοσύνη της εκμετάλλευσης να αναιρεί όλες του τις προσπάθειες θα φρίξει. Δεν πειράζει. Το περιμένουμε κι αυτό να το δούμε, ως στοιχείο της εκμεταλλευτικής κοινωνικής πραγματικότητας. Εδώ δεν έχει γλιτώσει ο Μπράιαν. Τους ξέρω εγώ αυτούς, δεν πειράζει. Ούτε είμαι Πήττα για άλλους ρέστους λόγους. Αυτά τα λόγια τα Πήττικα φανερώνουν όχι εμένα, μα το μέλλον που ετοιμάζουν για τον Ιλόιερ, ε, οι πιο ειδικοί της κενωνίας. Το πιστεύεις ότι σε πολλά πράγματα ο Βρυώνης είναι από τον Ιλόιερ πιο εξειδικευμένος, θεωρείται πιο πρωτοποριακός και εφαρμόσιμος; Αυτός από μόνος του μαζί και κάτι άλλοι τα πιστεύουν. Και κάθεται και μιλάει ο καθηγητής Κασιμάτης για το μνημόνιο, ενώ, βέβαια, στην πραγματικότητα ο Ιλόιερ είναι εκείνος που θα βρει τις άκρες αυτές για τα σημαντικά πράγματα, όταν εκείνος κρίνει, δεν μπορούμε να πιέσουμε να γίνουν κάπως πρώιμα τα αναπόδραστα εκείνα. Δεν καταλαβαίνω τι παριστάνουν στο συμπαντικό στερέωμα όταν περιμένουν από τον Ιλόιερ να ενδιαφερθεί και να τους υπενθυμίσει από την ξεφτίλα τους μέχρι τα εργαλεία της επιστήμης των. Αναπόφευκτο. Μα σε τι ανθρώπινο κόσμο ζουν; Για την ουσία της αόρατης υπόθεσης αυτά - μαλακίες δεν μπορώ να σκέφτομαι και να πιστεύω και να λέω. Σιγά που θα πιστεύω σαχλαμαρούλες οργανώσεως για να μπορεί μετά στο περιθώριο ο Βρυώνης να λέει στον Ιλόιερ ότι δεν είναι ψύχραιμος. Να προσπαθεί να τον βοηθήσει και να ακούει και από πάνω τι είναι και τι δεν είναι. Εγώ δεν δικαιολογώ, δεν εξυμνώ κροκόδειλους στην Ταγκανίκα πέρσι. Πρόεδρος... "πρόεδρε ο κόσμος πεθαίνει, με σταυρούς, με σφυροδρέπανα, με μπλακ εντ ντεκερ στο προσκεφάλι..."
Δημοσίευση σχολίου