Αναρωτιέμαι όμως, αν ορισμένοι bloggers που υποστηρίζουν σθεναρά τον βασανισμό του υπόπτου που προσήχθη για την υπόθεση Σεργιανόπουλου, τον οποίο αποκαλούν ανεπιφύλακτα "δολοφόνο", συλληφθούν με τη διαδικασία του αυτοφώρου για συκοφαντική δυσφήμηση και προτροπή στην τέλεση κακουργήματος θα συμφωνούσαν να γράφουμε κι εμείς στα blogs μας "λιώστε τους στο ξύλο μέχρι να ομολογήσουν ότι σε αυτούς ανήκει το συκοφαντικό blog".
Θα θέλατε, εξυπνοπούλια μου, τόσο αβίαστα, να βγάζαμε κι εμείς μια ανεπιφύλακτη ετυμηγορία για την "ενοχή" σας και να προτρέπαμε τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής να σας βασανίσουν μέχρι να τα ξεράσετε όλα;
Αυτός είναι ο "ελεγκτικός" ρόλος σας; Να προτρέπετε την εξουσία να παρανομήσει κουρελιάζοντας το στοιχειώδες: την ανθρώπινη υπόσταση κάποιου ο οποίος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αθώος μέχρι ένα δικαστήριο σε αμετάκλητο βαθμό να αποφανθεί;
Kατά τ' άλλα: ρατσιμός, ανακρίβειες ("Γεωργιανός", "Ουκρανός", "Τρεις κούρδοι", "ναρκομανής νηγιριανός") και φυσικά ομοφυλοφοβία.
Ας μην έχουμε αυταπάτες, τέτοιου είδους "υπηρεσίες" επικοινωνιακής υποστήριξης αποτελούν το αυτούσιο επιχείρημα κατά της ανωνυμίας των bloggers και υπέρ της θεσμοθέτησης ενός πλαισίου που θα καταπατά τα δικά σας δικαιώματα, υποχρεώνοντάς σας να υπογράφετε τα κείμενά σας ή νομοθετώντας την "διευκόλυνση" των αρχών στο επίπεδο της παρακολούθησης των bloggers και της ευχερέστερης άρσης του απορρήτου.
Οι συμπεριφορές αυτές δείχνουν ότι δεν υπάρχει η στοιχειώδης ευαισθησία και υπευθυνότητα, όχι μόνο για τον συλληφθέντα που μπορεί να την πληρώσει τελικά χωρίς να είναι ο πραγματικός ένοχος, αλλά και απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στην ελευθερία της έκφρασης.
Μιλάω για εσάς που αποκαλείται "δολοφόνο" τον ύποπτο προσαχθέντα και για εκείνους από εσάς που υποστηρίζουν τον βασανισμό του για να ομολογήσει - λόγο που ακυρώνει την ομολογία του ακόμη κι αν ειναι ένοχος, οπότε έχουμε ατιμωρησία:
Eίμαι σχεδόν σίγουρος ότι αυτή δεν είναι η μπλογκόσφαιρα που θέλετε, ούτε εσείς οι ίδιοι.
Για να τελειώνουμε: δεν υπάρχει δικαίωμα κανενός αυτή τη στιγμή να μιλάει για "δολοφόνο". Υπάρχει μόνον ύποπτος που έχει προσαχθεί.
Σκεφτείτε το άλλη μια φορά: αν τελικά ΔΕΝ είναι αυτός ο δολοφόνος, θα κοιμάστε ήσυχοι;
32 σχόλια:
Omologise o an8rwpos, giati oriese? Den 8a ton dhmosieya aliws san dolofono An apodeixtei to andi8eto edw 8a emai na ton apokatasthsw.
e-lawyer ετοιμαζόμουν χθες να στείλω μέιλ διαμαρτυρίας στο τροκτικό, το οποίο μπλογκ προσπάθησε να "γυρίσει" αυτά που έγραψε σε σάτυρα, που βγήκε όμως κακόγουστη. Ούτε για αστείο δεν γράφονται αυτά.
Πίσω από παρόμοια μπλόγκ φυσικά κρύβονται δημοσιογράφοι, οι οποίοι μοιράζουν ναι μεν ενημέρωση στους αναγνώστες αποκτώντας έτσι δύναμη, αλλά ο απώτερος σκοπός τους είναι να περάσουν τη κατάλληλη στιγμή τις καλομαγειρεμένες ειδήσεις τους, σε θέματα που έχουν άμεση σχέση με τους ιδίους.
Είναι οι ίδιοι δημοσιογράφοι που από Οκτώβρη θα μας επιβάλουν και πάλι αναβαπτίζοντας τους άρχοντες της διαπλοκής Θεμο-Μάκηδες σαν να μη τρέχει τίποτα.
Για την περίπτωση του PrezaTv δεν θα πω τίποτα, είναι κοινό μυστικό πια το πόσο γραφικοί έχουν καταντήσει.
Epishs den dexomai tis kathgories sou reri ratsismou Eimai omofylofilos gia ayto asxoloume me to 8ema ths dolofonias Den thelw na elenxsw kanenan kai tipota
@homo-gr
Δεν αίρεται το τεκμήριο της αθωότητας με μια ομολογία, για την οποία δεν γνωρίζουμε υπό ποιες συνθήκες έγινε. Πριν λίγο η ΕΤ είπε ότι "έσπασε στην ΓΑΔΑ" και γι΄αυτό ομολόγησε. Τι σημαίνει "έσπασε"; Αν δεν υπάρχει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση οι νομικές έννοιες που αναφέρονται σε ενοχή δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται από κανέναν. Επομένως δεν είναι θέμα "αποκατάστασης", αλλά να τηρούμε ορισμένες θεμελιώδεις αρχές της κοινωνίας μας εκ των προτέρων. ΕΙδικα όταν αξιώνουμε από το κράτος να σέβεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών.
Πρέπει να περιθωριοποιηθούν αυτές οι συμπεριφορές. Όταν μεταδίδουμε ειδήσεις και όχι απλές "γνώμες" και "εκτιμήσεις" οφείλουμε να τηρούμε τους κανόνες της δεοντολογίας.
Άκου ... "ομολόγησε"! Να καταργήσουμε τα δικαστήρια και τους θεσμούς και να τον κρεμάσουμε στο Σύνταγμα με συνοπτικές διαδικασίες;
Σκέψου το άλλη μια φορά!!!
Apo typikhs apopsh exeis dikio kai alaxsa to post alla otan eisai a8ows den les eykola oti esy to ekanes kai malista na perigrafeis leptomeries
Gia to troktiko ta grafw kai egw oti xsefige poly sto 8ema sergianopoulou Asxoli8ike me ayto me kataptisto tropo
Και ποιος σου είπε ότι είπε "εύκολα" λεπτομέρειες. Ήσουν μπροστά; Διάβασες την ομολογία του; Θα αρκεστούμε στις ανακοινώσεις της αστυνομίας, η οποία θέλει να παρουσιάσει μια επιτυχία; Όχι βέβαια!
Πρέπει να σεβαστούμε τα ατομικά δικαιώματα, ακριβώς για να μπορούμε να τα διεκδικούμε.
Επειδή άλλαξες το post σε αφαιρώ από την black list. Μακάρι να το κάνουν και οι υπόλοιποι.
Και μένα μου έκανε εντύπωση το ότι έβγαλαν καταδικαστική Απόφαση και τον αποκαλούν τα ΜΜΕ δολοφόνο. Μια ομολογία δεν είναι αρκετή. Ο υφιστάμενος βασανιστήρια, μπορεί να ομολογήσει εκείνο ακριβως που θεωρεί ότι οι βασανιστές του επιθυμούν. Είναι γνωστό αυτό και απορώ πώς έπεσαν στη παγίδα.
Κάτι τι ακόμη: Ισως επειδή είναι ξένος, οι προσδιορισμοί "φερόμενος ως..." ή "ύποπτος για..." που χρησιμοποιούν συνήθως μέχρις εκνευρισμού για άλλους υπόπτους, θεωρήθηκαν περιττοί. "Σάμπως γνωρίζει ελληνικά για να θιγεί το ρεμάλι;" μπορεί να σκέφτηκαν -αν σκέφτηκαν πριν εκφραστούν για να εντυπωσιάσουν. Κρίμα και για τα κρατικά κανάλια, που ακολούθησαν την ίδια οδό...
Υπάρχει απόφαση του ΣτΕ που λέει ότι ούτε "ασκήθηκε ποινική δίωξη" δεν πρέπει να λέγεται, επειδή το κοινό μπορεί να μην γνωρίζει νομικά και να θεωρεί ότι ο κατηγορούμενος είναι ήδη ένοχος! Ευτυχώς που δεν έχουν δώσει και όνομα...
Δες τι λέει και το άρθρο 15 της Σύμβασης του ΟΗΕ του 1987: "Κάθε συμβαλλόμενο μέρος μεριμνά ώστε οποιαδήποτε δήλωση που διαπιστώνεται ότι αποσπάσθηκε με βασανιστήρια να μη χρησιμοποιείται ως αποδεικτικό στοιχείο σε καμία διαδικασία, παρά μόνο κατά του προσώπου που κατηγορείται για βασανιστήρια, ως απόδειξη του ότι έγινε η δήλωση".
Οπότε αν "έσπασε" στην ΓΑΔΑ κατόπιν τέτοιας μεταχείρισης το διεθνές δίκαιο δεν επιτρέπει να ληφθεί υποψη η ομολογία απο το Δικαστήριο.
Τυπικά έχεις δίκιο «E-Lawyer». Αν βέβαια δεχθούμε τη μία πλευρά, αυτή του δράστη (ή δεν αποδέχεσαι και τον όρο δράστης;). Ο κατηγορούμενος μιλά για έγκλημα εν βρασμώ ψυχής, κάτι που δεν δικαιολογεί τον δόλο στον φόνο. Ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη για έγκλημα εκ προμελέτης.
Με ποια από τις δύο πλευρές είσαι, αφού η υπόθεση είναι σε εξέλιξη; Νομικά -όπως θέλεις ν΄ αναφέρεις- μιλάμε για ύποπτο μέχρι να βγει η απόφαση έστω και αν έχει ομολογήσει, δηλαδή χρησιμοποίηση του όρου «δολοφόνος» μετά από μία διετία.
Και κάτι άλλο...
Αφού υπάρχει τόση τυπικότητα και νομολατρεία στο σχόλιο που κατηγορεί και το MY WAY NEWS (το οποίο εντάσσει στη χορεία των τρωκτικών, με τα οποία δεν έχει καμία σχέση), τι εννοείς με τη φράση «Αναρωτιέμαι όμως, αν ορισμένοι bloggers που υποστηρίζουν σθεναρά τον βασανισμό του υπόπτου που προσήχθη για την υπόθεση Σεργιανόπουλου...»; Μήπως για χάριν του λόγου αποδέχεσαι εκ των προτέρων ότι ο ύποπτος βασανίστηκε, για να ομολογήσει ή διαθέτεις κάποια στοιχεία; Καλό θα ήταν να τα δώσεις στη δημοσιότητα. Η δεοντολογία πού πήγε στη δική σου τοποθέτηση;
Επίσης, διακρίνουμε μία απέχθεια για τα ανώνυμα μπλογκ, για τα οποία εύχεσαι να έχουν την τύχη του «προσαχθέντα», όπως θέλεις να τον αποκαλείς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ισοπεδώνεις και βάζεις στο ίδιο τσουβάλι όλους ανεξαιρέτως. Τυπολατρεία μονόπλευρα;
Δεν είμαι με κάποια "πλευρά", είμαι με την πλευρά της Δικαιοσύνης και του σεβασμού του Συντάγματος και των θεμελιωδών αρχών που ισχύουν στην Δημοκρατία.
Αυτό δεν είναι "τυπολατρεία" και "νομολατρεία", όπως ανακριβώς ονομάζεις, είναι η ΟΥΣΙΑ. Είναι ουσία να μην αποκαλείται κανείς ένοχος, αν ο αποκλειστικά αρμόδιος θεσμός δεν τον κρίνει ως τέτοιο. Αν δεν δεχθούμε αυτή την αρχή, πολύ απλά περνάμε σε καθεστώς αυτοδικίας, δημόσιου λιντσαρίσματος και ανθρωποφαγίας. Αν δεν δεχθούμε αυτή την αρχή, κανείς δεν θα εμποδίσει τον άλλο να τον αποκαλεί "δολοφόνο": το ότι το είπαν οι εφημερίδες δεν σημαίνει και ότι είναι ακριβές ή νόμιμο. Ιδίως όταν είναι ένας μετανάστης και ξέρεις ως μέσο ενημέρωσης ότι κανείς δεν πρόκειται να σε ελέγξει για αυτά σου τα ατοπήματα.
Περαιτέρω, ο προσαχθείς δεν είναι "δράστης", αν δεν τον κηρύξει ένοχο το αρμόδιο δικαστήριο.
Όλα αυτά δεν μπορούν να μείνουν χωρίς αντίλογο!!!
Φυσικά και δεν αναφέρω ότι ο ύποπτος βασανίστηκε. Υπογραμμίζω όμως την ανθρωποφαγική λογική "τρώει κλωτσιές και καλά του κάνουνε" που αναφέρθηκε σε blogs (αυτοί που το ξέρουνε, αλήθεια; από εκει να ζητήσεις πληροφορίες) και κανείς φυσικά δεν είπε "μα αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ". Έχουμε υποχρέωση να αφήσουμε τους θεσμούς να λειτουργήσουν με νηφαλιότητα.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε οτι ο προσαχθείς είναι ο δράστης, είναι ανήθικο να λες "καλά του κάνουνε" , ενθαρρύνοντας τον βασανισμό. Γιατί μετά θα έρθει και θα ανακαλέσει την ομολογία του, επικαλούμενος τον βασανισμό - σε αυτή την περίπτωση το Δικαστήριο έχει υποχρέωση να μην την λάβει υπόψη. Και ακόμη κι αν είναι όντως ο δράστης, δεν θα καταδικαστεί ποτέ με μόνο "αποδεικτικό" την ομολογία.
Αν διαβάσεις σωστά το post, διευκρινίζω ότι μερικά μόνον από τα blogs ενθάρρυναν αυτήν την απάνθρωπη πρακτική - οπότε ανακριβώς αναφέρεις ότι σας βάζω στο ίδιο τσουβάλι.
Τέλος, είμαι απολύτως υπέρμαχος της ανωνυμίας των bloggers, έχοντας μάλιστα υποστηρίξει ότι το δικαίωμα αυτό έχει και συνταγματική βάση, αλλά υπογραμμίζοντας και ότι οποιοσδήποτε διαχωρισμός ανάμεσα σε επώνυμα και ανώνυμα blogs θα προσέβαλε την αρχή της ισότητας. Πληροφορίες για αυτές τις θέσεις μπορείς να βρεις ιδίως στο position paper που έχω αποστείλει στους ευρωβουλευτές.
http://elawyer.blogspot.com/2008/06/blog-post_27.html
Η κατάχρηση εξουσίας ενθαρρύνεται όταν ξεκινά από τους πολίτες. Έχουμε συνταγματική υποχρέωση να διαφυλάξουμε το τεκμήριο της αθωότητας για οποιονδήποτε. Σε αυτούς που σκέφτονται μονοεπίπεδα, το ωφελιμιστικό επιχείρημα ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιος να βρεθεί στη θέση του κατηγορουμένου, χωρίς να είναι ο δράστης, νομίζω ότι αρκεί.
Ξανασκέψου το λίγο και θα καταλάβεις ότι δεν έχουμε δικαίωμα, ούτε απέναντι στον ύποπτο, αλλά ούτε απέναντι στους α ν α γ ν ώ σ τ ε ς μας να μεταχειριζόμαστε έτσι άκριτα τις πληροφορίες που μεταδίδουν τα μέσα ενημέρωσης.
E-Lawyer, δεν θα μπορούσε να με βρει περισσότερο σύμφωνο το post.
Με εντατικό ξυλοφόρτωμα ομολογείς ότι έκαψες και την Ρώμη του Νέρωνα.
Δεν είναι μόνο όμως κάποιοι κρετίνοι bloggers που έβγαλαν κραυγές ηδονής με το νέο της σύλληψης του "δολοφόνου". Στη σχετική σελίδα στο facebook να δεις τι γίνεται...
Στο δικό μου post με λιγα λόγια τι λαθος βρίσκεις νομικά;
Ως εξυπνοπούλι σου δημοσιευω την δευτερη πηγή μου
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080726&nid=9313599&sn=&spid=876
για εκεί δεν εχεις να πεις κατι;
@nmpardakis
Δεν έχεις δικαίωμα να χρησιμοποιείς τον όρο "δολοφόνος" για ύποπτο προσαχθέντα, ακόμη κι αν του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη. Είναι κατηγορούμενος, όχι "δολοφόνος". Το "δολοφόνος" άσε να το πει το Δικαστήριο.
Ας μην κάνουμε κι εμείς τα λάθη που κάνουν οι εφημερίδες. Άλλωστε αυτές έχουν ήδη νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει την ευθύνη τους. Θέλετε να αποκτήσουμε κι εμείς νομοθετικό πλαίσιο που θα σου επιβάλλει πρόστιμα το ΕΣΡ και θα σε υποχρεώνει να αναρτάς ονοματεπώνυμο υπευθύνου; Ξανασκέψου το άλλη μια φορά.
Καταλαβαίνω την αντίδρασή σου στις διαδικτυακές "κραυγές" για το συλληφθέντα. Γιατί όμως αναφέρεσαι στο "τεκμήριο αθωότητας";
Ως δικονομική αρχή, το τεκμήριο αυτό δεσμεύει *ΜΟΝΟ* τον τρόπο διενέργειας μιας δίκης και τον τρόπο ενέργειας των αρχών που εμπλέκονται σε αυτή — δικαστών, δικηγόρων κλπ. Δεν έχει νόημα πχ για τους μάρτυρες — αλλιώς δε θα υπήρχαν μάρτυρες κατηγορίας. Και φυσικά δεν μπορεί να δεσμεύει το τι σκέφτομαι και τι λέω εγώ — μπορώ να θεωρώ (και να το λέω) (ακόμα και μετά το τέλος της δίκης) ότι ο αθωωθείς είναι ένοχος*. Οι περισσότεροι Έλληνες π.χ. πιστεύουν ότι κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός είναι ένοχος για πολλά εγκλήματα (όχι όλοι ο ίδιος…). Ακόμα και ο ίδιος ο δικαστής δικαιούται να πει “πιστεύω πως είσαι ένοχος αλλά σε αθωώνω διότι δεν αποδείχθηκε η ενοχή”. Κάποιος μπορεί να είναι ένοχος στα μάτια των συνανθρώπων του, αλλά αθώος στα μάτια της δικαιοσύνης — και αυτό είναι η μεγάλη κατάκτηση, καθώς αλλιώς έχουμε “λαϊκά δικαστήρια”, λυντσαρίσματα κλπ. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει, πηγαίνοντας στο άλλο άκρο, ότι το τεκμήριο αθωότητας μου απαγορεύει να διαμορφώσω (και να πω) άλλη άποψη....
*Υπάρχουν φυσικά οι νόμοι περί συκοφαντικής δυσφήμησης κλπ. Ουδεμία σχέση έχουν με το "τεκμήριο της αθωότητας" κατηγορουμένου όμως.
Παρόμοιο κείμενο έχω δημοσιεύσει και στο greekuniversityreform.wordpress.com
"Είναι ουσία να μην αποκαλείται κανείς ένοχος, αν ο αποκλειστικά αρμόδιος θεσμός δεν τον κρίνει ως τέτοιο. Αν δεν δεχθούμε αυτή την αρχή, πολύ απλά περνάμε σε καθεστώς αυτοδικίας, δημόσιου λιντσαρίσματος και ανθρωποφαγίας. "
"Δεν έχεις δικαίωμα να χρησιμοποιείς τον όρο δολοφόνος"
Την ελευθερία του λόγου την έχεις κι εσύ γραμμένη, ε; Δεν έχει πιάσει πολλές ρίζες ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα τελικά. Φυσικά και ΔΕΝ έχει σχέση η έκφραση άποψης με το λιντσάρισμα! Φυσικά και έχω δικαίωμα να αποκαλέσω κάποιον κλέφτη, ή και δολοφόνο, χωρίς να έχει συμφωνήσει το δικαστήριο!! Αν νομίζει ότι θίγεται, θα μου κάνει μήνυση ή αγωγή -- η διαφορά μας είναι προσωπική μετά. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ μου απαγορεύει το Σύνταγμα (!) να εκφράσω άποψη. Το τεκμήριο αθωότητας δεσμεύει ΜΟΝΟ την Πολιτεία -- ακριβώς ώστε, ακόμα κι αν όλοι λέμε κάποιον δολοφόνο, να πρέπει να αποδειχτεί η ενοχή του στο δικαστήριο για να υποστεί τις (βαρύτατες) συνέπειες, όπως τη φυλάκιση. Η (ισως επίσης βαριά) συνέπεια του να τον θεωρούν δολοφόνο οι γείτονές του ΔΕΝ ρυθμίζεται από το Σύνταγμα. Αυτό έλειπε!!
Για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων: αυτορρύθμιση, και καλύτερη εφαρμογή της δικαιοσύνης, ωστε να είναι προσβάσιμη και στους μικρούς (πόσες φορές έχουν γίνει μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση από τους ισχυρούς προς άλλους ισχυρούς ή και προς ανίσχυρους, και πόσες φορές από ένα φουκαρά κατηγορούμενο προς τους ισχυρούς του Τύπου;)
Θεμελιώδες λάθος ορισμένων που ασχολούνται με την ελευθερία του λόγου αποτελεί το γεγονός ότι δεν έχουν διαβάσει τις διατάξεις με τις οποίες κατοχυρώνεται αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα, από το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το άρθρο 14 του Συντάγματος.
Σε αυτές τις διατάξεις περιλαμβάνονται οι εγγενείς περιορισμοί του δικαιώματος, όπου αναφέρονται οι ευθύνες και υποχρεώσεις που επάγεται η ενάσκηση της ελευθερίας της έκφρασης.
Ένα άλλο θεμελιώδες λάθος αποτελεί επίσης η εσφαλμένη άποψη ότι δήθεν το τεκμήριο της αθωότητας δεσμεύει μόνο το δικαστήριο και την Πολιτεία. Εκτός του ότι τα ατομικά δικαιώματα, ανάμεσα στα οποία και το τεκμήριο της αθωότητας, αναπτύσσουν ενέργεια και μεταξύ ιδιωτών, η βασική αρχή του να μη θεωρείται κανείς ένοχος μέχρι την αμετάκλητη απόφαση του φυσικού του δικαστή είναι κατοχυρωμένη όχι μόνο στους κώδικες ποινικής δικονομίας, αλλά και σε όλους τους κώδικες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αλλά και στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ραδιοτηλεόρασης. Οι δημοσιογράφοι και οι ραδιοτηλεοπτική σταθμοί έχουν ρητή υποχρέωση να σέβονται το τεκμήριο της αθωότητας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι πολίτες.
Το παράδειγμα των μαρτύρων είναι εσφαλμένο, καθόσον όσον αφορά τους μάρτυρες υπάρχει το καθήκον αλήθειας - ωστόσο και αυτοί έχουν υποχρέωση να καταθέσουν πραγματικά περιστατικά και όχι να βγάλουν ετυμηγορία για την ενοχή ή την αθωότητα κάποιου. Εσφαλμένο επίσης και το παράδειγμα των συνηγόρων, οι οποίοι ως συμπράττοντες λειτουργοί της δικαιοσύνης έχουν θεσμική υποχρέωση να διευκολύνουν το Δικαστήριο στην κρίση του και την εξεύρεση της αλήθειας, μέσα στα σαφή όρια της δικονομίας. Είναι θεσμική η λειτουργία των μαρτύρων και των συνηγόρων και δεν εμπίπτει στο πεδίο της ελευθερίας της έκφρασης. Εξάλλου και εναντίον των μαρτύρων μπορεί να ασκηθεί μήνυση, αν ο θιγόμενος επικαλείται ψευδομαρτυρία.
Όπως αναφέρεις, οι πολίτες δεσμεύονται από τις διατάξεις της συκοφαντικής δυσφήμησης. Το να σε πω "κλέφτη" ή "δολοφόνο" δεν αποτελεί άνευ ετέρου "αξιολογική κρίση - σχόλιο", αλλ' αποτελεί έναν ισχυρισμό ο οποίος ελέγχεται ως προς την αλήθεια του. Άλλο οι αξιολογικές κρίσεις ("άποψη") και άλλο οι ανεπιφύλακτοι ισχυρισμοί σχετικά με την τέλεση εγκλήματος. Για τις μεν αξιολογικές κρίσεις υπάρχει σαφώς μεγαλύτερο πεδίο ελεύθερης έκφρασης, ενώ στην περίπτωση διάδοσης ισχυρισμών αυτοί θα πρέπει να βασίζονται σε στοιχεία. Στο πλαίσιο εξέτασης μίας μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμηση, σαφώς εξετάζεται και το κατά πόσον ο μηνυόμενος σεβάστηκε ή όχι το τεκμήριο της αθωότητας του μηνυτή! Εξάλλου το πρώτο πράγμα που εξετάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αν ο μηνυτής έχει πράγματι καταδικαστεί αμετάκλητα σε όσα του καταμαρτυρούνται από τον μηνυόμενο.
Στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που έχω μεταφράσει και υπάρχει εδώ και μόνο η αναφορά "ο Haider παραβίασε το Σύνταγμα" τη στιγμή που δεν είχε αποφανθεί σχετικά το αρμόδιο Συνταγματικό Δικαστήριο, κρίθηκε ότι αποτελούσε υπέρβαση της ελευθερίας του λόγου.
http://elawyer.blogspot.com/2007/05/blog-post_31.html
Συμφωνώ απολύτως με τη δημιουργία μηχανισμών αυτορρύθμισης στον χώρο των εφημερίδων. Είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου, όπως και των υπόλοιπων θεμελιωδών ελευθεριών, οι οποίες συνισχύουν μεταξύ τους και δεν κατισχύει η μια έναντι της άλλης. Το στοίχημα είναι να εξευρεθεί η πρακτική εναρμόνιση των δικαιωμάτων, ώστε να επιτυγχάνεται όσο το δυνατόν πιο ανώδυνος περιορισμός του ενός εις βάρος του άλλου. Δεν μίλησα λοιπόν για απόλυτες απαγορεύσεις, αλλά για σταθμίσεις.
"Σε αυτές τις διατάξεις περιλαμβάνονται οι εγγενείς περιορισμοί του δικαιώματος, όπου αναφέρονται οι ευθύνες και υποχρεώσεις που επάγεται η ενάσκηση της ελευθερίας της έκφρασης."
Oι δε περιορισμοί αυτοί είναι εν γένει λίγοι και συγκεκριμένοι σε όλες τις δυτικές χώρες, πλην της Ελλάδας.
Ενδιαφέρον παράδειγμα για τη χρήση των νόμων περί συκοφαντικής δυσφήμισης
"Ένα άλλο θεμελιώδες λάθος αποτελεί επίσης η εσφαλμένη άποψη ότι δήθεν το τεκμήριο της αθωότητας δεσμεύει μόνο το δικαστήριο και την Πολιτεία."
Από που συνάγεται περιορισμός του συνταγματικού δικαιώματος ελεύθερης εκφρασης λόγω του "τεκμηρίου αθωότητας"; Το ότι σε δίκη για συκοφαντική δυσφήμηση η δυσφήμηση μπορεί να τεκμηριωθεί λόγω της μη καταδίκης του εναγόντος έχει να κάνει απλά με την αποδεικτική διαδικασία, όχι με κάποιο ανύπαρκτο δικαίωμα το οποίο παραβιάζει ο εναγόμενος. Στο κάτω-κάτω, αν παραβιάζεται ανθρώπινο δικαίωμα όταν αποκαλώ κάποιον κλέφτη, δε θα έπρεπε να είναι αυτεπάγγελτη η δίωξή μου;
"η βασική αρχή του να μη θεωρείται κανείς ένοχος μέχρι την αμετάκλητη απόφαση του φυσικού του δικαστή είναι κατοχυρωμένη όχι μόνο στους κώδικες ποινικής δικονομίας, αλλά και σε όλους τους κώδικες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αλλά και στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ραδιοτηλεόρασης."
Πολυ σωστά! Και η αναφορά αυτή είναι (φαντάζομαι, δεν έχω διαβάσει τους κώδικες αυτούς) ρητή. Με βάση τους κώδικες αυτούς λοιπόν, που είναι οι κυρώσεις στις εφημερίδες που τους παραβιάζουν;
"Οι δημοσιογράφοι και οι ραδιοτηλεοπτική σταθμοί έχουν ρητή υποχρέωση να σέβονται το τεκμήριο της αθωότητας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι πολίτες. "
Κάνεις λαθροχειρία!! Οι δημοσιογράφοι έχουν ρητή τέτοια υποχρέωση, διότι αυτό λέει (αν το λέει) ο κώδικας δεοντολογίας τους. Ο κάθε πολίτης ΔΕΝ έχει κώδικα δεοντολογίας -- εκτός από τον ηθικό κώδικα που πήρε από το σπίτι του. Ο λόγος του δεν υπόκειται σε τέτοιους a priori περιορισμούς, οι οποίοι συνήθως είναι αρκετά πιο περιοριστικοί από τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που υλοποιούνται μέσω νόμων (να φωνάζεις "φωτιά" στον κινηματογράφο, "βόμβα!" στο αεροπλάνο κλπ)
Για τους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης: δεν θα σχολιάσω αν είναι λίγοι ή πολλοί στην Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη. Θα πω όμως ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σαφώς και θεωρεί περιορισμό κατά το άρθρο 10 παρ. 2 της ΕΣΔΑ τον σεβασμό του τεκμηρίου της αθωότητας από όλους τους πολίτες, αφού δεν διακρίνει ανάμεσα σε δημοσιογράφους και άλλους. Συνάγεται από την νομολογία του ΕΔΔΑ.
Όταν ένας πολίτης λοιπόν αποκαλέσει "κλέφτη" έναν άλλο, αναφέρεται σε παράβαση του ποινικού κώδικα. Δεν είναι αξιολογική κρίση, είναι ισχυρισμός πραγματικού περιστατικού, εκτός αν από το σύνολο της υπόθεσης συνάγονται άλλα στοιχεία, όπως η μεταφορική χρήση της λέξης ("σχόλιο"). Αν ο ισχυρισμός δεν είναι ακριβής, τότε προσβάλλεται η προσωπικότητα του θιγόμενου προσώπου. Αυτό είναι το ατομικό δικαίωμα που προσβάλλεται: η προσωπικότητα του και η αξίωση για σεβασμό της από όλους. (Γιατί να του ασκηθεί "αυτεπάγγελτη δίωξη"; η δίωξη για την συκοφαντική δυσφήμηση ασκείται κατόπιν εγκλήσεως, όχι αυτεπάγγελτα...).
Αν η υπόθεση αχθεί ενώπιον του δικαστηρίου, έχει υποχρέωση να τεκμηριώσει την ακρίβεια του ισχυρισμού του, αποδεικνύοντας το πραγματικό περιστατικό στο οποίο αναφέρεται.
Η διαφορά ανάμεσα σε πολίτη και δημοσιογράφο δεν είναι το κατά πόσον οφείλουν να σέβονται το τεκμήριο της αθωότητας: αυτό ισχύει για όλους, αφού όπως εξήγησα η συκοφαντική δυσφήμηση συνδέεται με το πόσο ακριβής είναι ένας ισχυρισμός: αν δεν υπάρχει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση, ο ισχυρισμός ΔΕΝ είναι ακριβής.
Η διαφορά είναι ότι ο δημοσιογράφος υποχρεούται από τη δεοντολογία και τα συναλλακτικά ήθη του τύπου να παραθέτει τα στοιχεία που έχει στο ίδιο το σώμα της είδησης και όχι εκ των υστέρων. Ο πολίτης έχει την ευχέρεια να τα φέρει και στο δικαστήριο, δηλ. και εκ των υστέρων.
Κανείς έχει υποχρέωση να μη διαδίδει ψέματα. Αν διαδίδει ψέματα, μπορεί να καταδικαστεί για συκοφαντία. Στο πλαίσιο της διερεύνησης αυτής, το αν μπορούν να στηριχτούν οι διαδόσεις είναι ουσιώδες. Αν αυτό εννοείς με το "τεκμήριο της αθωότητας" τότε του δίνεις διαφορετική ερμηνεία από την σαφή και αυστηρή που έχει στη δικονομία. Αν δεν μου κάνει κάποιος μήνυση δηλαδή, μπορώ να του καταπατώ το δικαίωμα στο "τεκμήριο της αθωότητας" ατιμωρητί;
Για τους νόμους περί δυσφήμησης ΔΕ χρειάζεται να εφεύρεις δικαίωμα "τεκμηρίου αθωότητας". Αρκεί η προστασία της προσωπικότητας, π.χ. Το τεκμήριο της αθωότητας, στη δικονομία, είναι πολύ πιο "χειροπιαστό" και μιλά για το ποιός έχει το βάρος της απόδειξης σε μια δίκη, όχι με το τι επιτρέπεται να πει ο καθένας. Σωστά;
Πάμε συγκεκριμένα στο προκείμενο:
Λες:
"αν η υπόθεση αχθεί ενώπιον του δικαστηρίου, έχει υποχρέωση να τεκμηριώσει την ακρίβεια του ισχυρισμού του, αποδεικνύοντας το πραγματικό περιστατικό στο οποίο αναφέρεται. "
Βεβαίως. Αλλά τα κριτήρια ΔΕΝ είναι το ίδιο αυστηρά με το να αποδείξεις ενοχή κάποιου σε δικαστήριο. Επιπρόσθετα, ο ισχυρισμός μπορεί να αναφέρεται σε ΜΗ ποινικά κολάσιμη ενέργεια. π.χ. η λογοκλοπή αν δεν απατώμαι δεν είναι ποινικά κολάσιμη, αλλά είναι έγκλημα καθοσιώσεως στον ακαδημαϊκό χώρο. Αν αποκαλέσω κάποιον λογοκλόπο και μου κάνει μήνυση, πρέπει να δώσω επαρκείς αποδείξεις λογοκλοπής, αλλά δικαστήριο επί του θέματος δε θα "¨καταδικάσει" το λογοκλόπο διότι ίσως και να μην υφίσταται αδίκημα.
Με άλλα λόγια, άλλα τα κριτήρια ενοχής στο δικαστήριο, άλλα τα κριτήρια με τα οποία αθωώνεται κάποιος για συκοφαντική δυσφήμιση -- δεν είναι (δεν πρέπει να είναι ) στο ίδιο ύψος η μπάρα.
Όσο για τη νομολογία του ΕΣΔΑ: Υπάρχουν αρκετές αποφάσεις (5 τουλάχιστον) ακυρωτικές αποφάσεων ελληνικών δικαστηρίων ακριβώς για την περισταλτική για την ελευθερία του λόγου ερμηνεία που δίνουν στην "συκοφαντική δυσφήμιση". Βασιλάκης, Λιοναράκης, και άλλες. Δείτε για μια ακόμα καλύτερη εδώ:
http://www.medium.gr/articles/119331000981890.shtml
Στην υπόθεση Λιοναράκη το δικαστήριο έκρινε ότι ο όρος "εθνικοπαράφρων" αποτελεί αξιολογική κρίση. Ο όρος δεν αντιστοιχεί σε τέλεση ποινικού αδικήματος όπως ο όρος "δολοφόνος" που σχολιάζουμε εδώ.
Ενώ στην απόφαση Standard Verlagsgeselschaft 2007 που παρέπεμψα πάνω, ο όρος "παραβίαση του Συντάγματος" κρίθηκε ότι δεν αποτελεί αξιολογική κρίση αλλά έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί μονο ύστερα από καταδίκη του συνταγματικού δικαστηρίου.
Όσο για το αν ειναι το ίδιο αυστηρά τα κριτήρια τήρησης του τεκμηρίου της αθωότητας στο πλαίσιο δίκης για συκοφαντική δυσφήμηση, επίτρεψέ μου από εμπειρία να καταθέσω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις αρκεί η έλλειψη καταδικαστικής απόφασης. Αν δεν έχει καταδικαστεί κάποιος ως "δολοφόνος" και τον πεις "δολοφόνο", τελείωσε. Εκτός αν αποδείξεις ότι χρησιμοποιούσες τον όρο μεταφορικά κλπ κλπ.
"Αν δε νου κάνει μήνυση δηλαδή κάποιος μπορώ να καταπατώ το τεκμήριο αθωότητάς του ατιμωρητί;"
Στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου το τεκμήριο της αθωότητας δεν προστατεύεται αυτοτελώς, αλλά στο πλαίσιο της αγωγής για προσβολής προσωπικότητας ή μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμηση. Η δίωξη δεν είναι αυτεπάγγελτη στη δεύτερη περίπτωση, ούτε βεβαίως και η ενάσκηση αγωγής. Πρέπει να ενεργοποιηθεί ο θιγείς. Ωστόσο, στο πλαίσιο της ραδιοτηλεόρασης, το ΕΣΡ έχει αυτεπάγγελτη αρμοδιότητα να επιβάλλει κυρώσεις εάν καταπατείται το τεκμήριο της αθωότητας. Αν πας στο www.esr.gr στις Αποφάσεις υπάρχει ειδικό λήμμα "τεκμήριο αθωότητας".
Εχω δύο δημοσιεύματα.
Το πρώτο επιγράφεται "Συνελήφθη ύποπτος για τη δολοφονία Σεργιανόπουλου" με σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας.
Το δεύτερο
"Πώς σκότωσα τον Σ." και στηρίζεται στην απολογία του φερόμενου ως δράστη αληθινή ή ψεύτικη. Νομίζω ότι είμαι απολύτως σωστός δεοντολογικά.
@βοιωτός:
Στο δεύτερο δημοσίευμα, στο οποίο παραπέμπει και το παραπάνω ποστ, αναφέρονται οι όροι"30χρονος δολοφόνος" και "δράστης".
Δεν μας τα λένε καλά οι "αρχές" νομίζω... Κάτι δεν κάθεται καλά στην υπόθεση, μόνο εγώ νιώθω έτσι? Στο In.gr σήμερα (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=922768&lngDtrID=253)
διαβάζω τα εξής:
...Ο φερόμενος ως δράστης οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ο οποίος του άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ληστεία, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία και παράνομη είσοδο στη χώρα.
Σύμφωνα με τον φερόμενο ως δράστη, το θύμα του ζήτησε υπό την απειλή μαχαιριού να προχωρήσουν σε άλλου είδους πράξεις, κάτι που τον εξόργισε. Τότε ο 30χρονος,όπως είπε, άρπαξε το μαχαίρι που κρατούσε το θύμα και τον δολοφόνησε με 21 μαχαιριές....
Ο 30χρονος υποστήριξε ότι μετά τη δολοφονία αναστάτωσε το σπίτι, προκειμένου να παραπλανήσει τις αρχές και να φανεί ότι ο ηθοποιός έπεσε θύμα ληστείας....
Σε πιανού τα βιβλία 21 μαχαιριές είναι δείγμα "ήρεμης ψυχικής κατάστασης" ? Γενικά αυτά τα περι στην αρχή δεν το ομολόγησα αλλά μετά (τι τον έκανε να αλλάξει γνώμη...?) το παραδέχθηκα πως εγώ τον σκότωσα, μαζί με τα παραπάνω μου χτυπάνε διάφορα καμπανάκια για το τυφλόν της ελληνικής δικαιοσύνης...
Τhoughts?
Θα ήθελα να εκφράσω μια απορία, που νομίζω είναι συναφής με το θέμα, αφού πρώτα διευκρινήσω οτι δεν είμαι νομικός.
Είδα σε μια ιστοσελίδα να αναφέρονται τα ακόλουθα 2 άρθρα του ποινικού κώδικα:
Αρθρο 362. Δυσφήμηση
Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή. Η χρηματική ποινή μπορεί να επιβληθεί και μαζί με την ποινή της φυλάκισης.
Αρθρο 363. Συκοφαντική δυσφήμηση
Αν στην περίπτωση του άρθρου 362, το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών' μαζί με τη φυλάκιση μπορεί να επιβληθεί και χρηματική ποινή. Μπορεί επίσης να επιβληθεί και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων κατά το άρθρο 63.
Δηλαδή με βάση το άρθρο 362 μπορεί να φυλακιστώ μέχρι δύο έτη ακόμη κι αν το γεγονός που διαδίδω είναι ΑΛΗΘΕΣ??? Ακόμη κι αν δημοσιοποιώ ένα γεγονός χωρίς κανένα προσωπικό σχόλιο, μόνο γεγονότα επιδεχόμενα επιβεβαίωσης?
Ευχαριστώ πολύ
Δεν αρκεί να είναι αληθές, αλλά να μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου. Μη διαβάζετε αποσπασματικά το νόμο, δεν πρόκειται να βγάλετε έγκυρα συμπεράσματα. Χρειάζεται δόλος για να καταδικαστείς αν λες αλήθεια και ενδεχομένως σκοπός εξύβρισης κατά το άρθρο 367 παρ. 2.
είναι ιστολόγια της ψυχολογικής καθέλκυσης τα τρωκτικά και ο άλλος ο υπέροχος εκείνος MY WAY NEWS που αν καταλαβαίνω ορθολογικώς αποφάσισε για μια στιγμή παρέα με την ανερώτητη πλάση να γίνει ένα με τις ειδήσεις.
νομίζω ότι καλωσορίζει στον ύπνο τον εαυτό του απαγγέλοντας του τα νέα περί καιρού διακοπής διακοπών. ρωτιέται λοιπόν το φάσμα της αυτοσυνείδησης: βοριαδάκι σήμερα; και αποκρίνεται ο φασματικός εαυτός: έχασε ο παναθηναϊκός, καλή σας καληνύχτα κυρίες και κύριοι.
ώς ο Δημοσιογράφος Τριανταφυλλόπουλος του οποίου φυσικά το ιστολόγιο-κόμβος ανακήρυξε από τα πρώτα τον Άνθρωπο σαν έναν δολοφονικό.
είναι η συναισθηματική αυτοενημέρωση μίμηση πράξης σπουδαίας και τέλειας και συναίσθημα και καρπός και δρέψιμο μιας προσφοράς στην ανθρωπότητα περίπου ανομολόγητης.
στην πραγματικότητα όμως όλοι αυτοί είναι μόνοι μπροστά στην τηλεόραση. πάνω τους μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, μέχρι και να τους βάλεις να ζουν το ενδεχόμενο του χαμένου κόπου: να γίνουν σπουδαίοι επειδή ενημερώνονται κ' ενημερώνουν. ο Δημ. Μάκης κάνει την καριέρα χρησιμοποιώντας την ενημέρωση ώς και στο διαδίχτυο. το αυτοθεσμισμένο μικροαστικό ανδράποδο μπορεί μόνο να συγκρίνεται με τον ενημερωτικό τρόπο. αυτός είναι φασισμός του.
πού είναι γραμμένο ότι δεν πρέπει να φασίζουν...
ωφδγφσδφγ
γδφγφδσφ
Γιατί νομίζω ότι καμιά φορά "κολλάμε" περισσότερο σε... τύπους παρά στην ουσία του πράγματος? Δημοσίευσα στο blog το γεγονός, καθ' ότι - παρά το γεγονός πως ΔΕΝ καταδικάστηκε - ομολόγησε και γιατί θεωρούσα πως η είδηση είχε ενδιαφέρον... Αυτό είναι όλο...
Τώρα αν "ΑΥΤΗ" είναι η blog-όσφαιρα που "θέλουμε", αγνοώ. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η ενημέρωση της υποκρισίας με τη φράση "ο φερόμενος ως δράστης" να παρελαύνει κατά χιλιάδες, είναι η ενημέρωση που ΔΕΝ θέλουμε - και σε αυτό, αν μη τι άλλο, τα blogs είναι που διαφέρουν.
Τους φιλικούς χαιρετισμούς μου!
Δημοσίευση σχολίου