Είναι τελικά αποτελεσματική η δημοσιοποίηση ονομάτων οφειλετών;

Είμαι αντίθετος στη δημοσιοποίηση καταλόγων ονομάτων πολιτών από το κράτος, είτε αυτοί είναι οφειλέτες του Δημοσίου, είτε "έβγαλαν" χρήματα στο εξωτερικό, είτε έχουν συμμετοχή σε "off-shore", είτε γενικώς υπάρχει ένα ερωτηματικό για την νομιμότητα της δράσης τους. Εάν υπάρχει "ερωτηματικό", να κινηθούν οι σχετικές διαδικασίες που έχει το Κράτος για την είσπραξη των ποσών που οφείλονται ή για την νόμιμη φορολόγηση. Εάν δεν υπάρχουν διαδικασίες, ας θεσπιστούν αυτές οι διαδικασίες. Η ίδια η δημοσιοποίηση δεν νομίζω ότι είναι λύση, πέρα από την παραγωγή αποδιοπομπαίων τράγων. Εξαιρούνται βεβαίως τα δημόσια πρόσωπα που ασκούν εξουσία: εκεί υπερέχει η αρχή της διαφάνειας.

Έχει περάσει πια σημαντικό διάστημα από το οποίο είδαν το φως της δημοσιότητας τέτοιες λίστες. Κάποιες μάλιστα και με την σύμφωνη γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Προϋπόθεση όμως της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα, είναι να εξυπηρετείται ένας θεμιτός στόχος, να είναι δηλαδή αποτελεσματική η δημοσιοποίηση των στοιχείων. Ήρθε λοιπόν η ώρα, να εξετάσουμε πια αυτό το στοιχείο, αφού έχει περάσει τόσος χρόνος από τις πρώτες δημοσιοποιήσεις. Οι ερωτήσεις είναι: πόσες εισπράξεις δημοσίων εσόδων είχαμε μετά την δημοσιοποίηση; Ποιος είναι ο αριθμός των οφειλετών κλπ που συμμορφώθηκε προς τις υποχρεώσεις του; Ποιο είναι το τελικό ποσό το οποίο εισήλθε στα ταμεία του Δημοσίου, λόγω του μέτρου της δημοσιοποίησης;

Θα ήθελα δηλαδή να δω μια έκθεση, η οποία να παρουσιάζει την αποτελεσματικότητα. Δεχθήκαμε μια υποχώρηση της νομικής προστασίας των προσωπικών δεδομένων, να δούμε τώρα εάν αυτή η υποχώρηση έπιασε τόπο ενόψει του σκοπού τον οποίο επιδίωκε. Γιατί αλλιώς, δεν θα πρόκειται παρά για μια ακόμη επικοινωνιακή δράση χωρίς περιεχόμενο, αλλά και με κόστος για την ιδιωτικότητα και κυρίως την κουλτούρα μιας κοινωνίας στην οποία θριαμβεύει ο καννιβαλισμός κι όχι η αναζήτηση εφικτών λύσεων.