Η αναδημοσίευση φωτογραφιών και άλλων στοιχείων των οροθετικών εκδιδόμενων προσώπων που έχουν συλληφθεί αυτές τις ημέρες, δεν καλύπτεται από την εισαγγελική διάταξη για την δημοσιοποίηση των στοιχείων τους. Ο εισαγγελέας με τη διάταξή του επιτρέπει στην διωκτική αρχή την δημοσιοποίηση μέσα στο στενό πλαίσιο του άρθρου 2 του Ν.2472/1997. Η δημοσιοποίηση αυτή συντελείται μέσω της ιστοσελίδας της ελληνικής αστυνομίας.
Η περαιτέρω χρήση των πληροφοριών αυτών όμως και η αναπαραγωγή τους από τα μέσα ενημέρωσης συνιστά εκ νέου χρήση των προσωπικών δεδομένων των ατόμων αυτών. Συνεπώς, τα ΜΜΕ ως υπεύθυνοι επεξεργασίας είναι υποχρεωμένοι να έχουν την συγκατάθεση των προσώπων που αφορούν τα δεδομένα, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 του Ν.2472/1997. Το γεγονός ότι μια προσωπική πληροφορία περιέχεται σε ένα δημόσιο έγγραφο (ιστοσελίδα της αστυνομίας) δεν της αφαιρεί την ιδιότητα του "δεδομένου προσωπικού χαρακτήρα", γιατί διαφορετικά θα αρκούσε η αναδημοσίευση για να εκφεύγει κανείς από τις διατάξεις της προστασίας προσωπικών δεδομένων, όπως έκρινε και το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση "Satamedia" της 16.12.2008 (βλ. εδώ).
Εξάλλου η αναπαραγωγή αυτών των προσωπικών δεδομένων στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έγινε βέβαια για την "προστασία του κοινωνικού συνόλου", αλλά για καθαρά σκανδαλοθηρικούς λόγους, με μοναδικό σκοπό την αύξηση της αναγνωσιμότητας/τηλεθέασης, γεγονός που, όπως έχει επισημάνει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αλλά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ουδόλως αποτελεί αποστολή του Τύπου, αλλά συνιστά ξεκάθαρα παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Έτσι λοιπόν και σε αυτή την περίπτωση, οι ανεξάρτητοι θεσμοί που επεμβαίνουν αυτεπαγγέλτως για τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής στην ραδιοτηλεόραση (το Ε.Σ.Ρ.) και την έντυπη δημοσιογραφία (η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων), πρέπει να επιληφθούν όλων των σχετικών δημοσιευμάτων και εκπομπών και να αποκαταστήσουν τις θεμελιώδεις αρχές του πολιτισμού μας που έχουν τρωθεί αυτές τις μέρες σε πρωτοφανή βαθμό.
Αυτό επιβάλλεται από το γεγονός ότι κάθε μέρα από τις 29.4.2012 συνεχίζεται ακριβώς η ίδια πρακτική, τόσο από την αστυνομία/εισαγγελία, όσο και από τα "σύμφωνα" ΜΜΕ, και πρέπει να τεθεί ένα οριστικό τέλος σε αυτήν την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση που δεν φαίνεται να έχει τέλος.
2 σχόλια:
Επιτρέψτε κάποιες σκέψεις στο επίμαχο ζήτημα από κάποιον μη ειδικό περί τα προσωπικά δεδομένα: 1) Το άρθρο 2 του Ν. 2472/1997 αναφέρεται απ' ό,τι είδα γενικά σε "δημοσιοποίηση" χωρίς να εξειδικεύει το φορέα αυτής και δη μόνο τις διωκτικές αρχές.
2) Το ΔΕΚ στην υπόθεση Satamedia απ' ό,τι είδα καταλήγει ότι δραστηριότητες οι οποίες αφορούν δεδομένα που προέρχονται από δημόσια σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία έγγραφα, μπορούν να χαρακτηρίζονται ως «δημοσιογραφικές» αν με αυτές σκοπείται να ανακοινώνονται στο κοινό πληροφορίες, απόψεις ή ιδέες, με οποιονδήποτε τρόπο. Και στην περίπτωσή μας νομίζω ότι δεν έχουμε απλά δημόσια έγγραφα αλλά "δημοσιογραφικά", καθώς εκ του νόμου αλλά και εν τοις πράγμασι η δημοσιοποίηση σκοπεί στην ενημέρωση του κοινού και στην προστασία της υγείας του συνόλου.
3)Η γνωμοδότηση της ΑΠΔΠΧ 3/2009 που επικαλείστε σε προγενέστερο άρθρο σας αναφέρεται στην εισαγγελική παραγγελία του άρθρου 25 παρ. 4 εδ. β' του Ν.
1756/1988. Εν προκειμένω όμως η εισαγγελική διάταξη μόνο κατ' όνομα ομοιάζει με την ανωτέρω, καθώς προβλέπεται στο άρθρο 2 του Ν. 2472/2007, ήτοι υφίσταται άλλη νομική και πραγματική βάση αυτής.
5) Σύμφωνα με το άρθρο 2β του Ν. 2472/1997 η εισαγγελική διάταξη περί δημοσιοποίησης αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού
συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς
ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των
παραπάνω
αδικημάτων. Νομίζω ότι το ζήτημα υπάγεται προφανώς στις περιπτώσεις του νόμου, δηλ. στην προστασία της υγείας του συνόλου, ήδη αναφέρθηκε ότι κάποιοι υπήχθησαν εντός 48ώρου σε θεραπεία και δεν έγιναν οροθετικοί. Ενδεχομένως θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι είναι δυσανάλογος ο όγκος των δημοσιευθέντων στοιχείων, π.χ. δεν υπάρχει λόγος να δημοσιεύονται τα ονοματεπώνυμα, πατρώνυμα, Η/Μ γέννησης κλπ, αφού ούτως ή άλλως κανένας εκ των πολιτών που συνευρέθηκαν με τις γυναίκες αυτές δεν τις ταυτοποιεί βάσει αυτών.
1) Από την οικονομία των διατάξεων και το σύστημα του ν.2472 επιβάλλεται να ενταχθεί η αρμοδιότητα του εισαγγελέα σε κάποιαν από τις κατηγορίες εξαιρέσεων από τον κανόνα της συγκατάθεσης. Αποτελεί μια ειδικά ρυθμισμένη περίπτωση της κατηγορίας του άρθρο 5 παρ. 2 (δ), ως επεξεργασία που εμπίπτει στο πλαίσιο ενάσκησης δημόσιας εξουσίας. Μια τέτοια περίπτωση όμως ουδόλως επιτρέπει σε ιδιώτες την υποκατάσταση των δημόσιων αρχών. Εξάλλου και το ειδικότερο 7 παρ. 2 περ. (ε) υποπερ. γγ΄που αφορά αποκλειστικά δεδομένα για την προστασία της δημόσιας υγείας, προβλέπει ως φορέα μόνον Δημόσια αρχή. Γι' αυτό και τα μμε δεν έχουν δικαίωμα αναπαραγωγής.
2) Από την υπόθεση Satamedia κρατώ ότι η αναπαραγωγή ήδη δημόσιων προσωπικών δεδομένων δεν επιτρέπεται ανεξέλεγκτα, αλλά με τους όρους της νομοθεσίας περί προστασίας δεδομε΄νων.
3) Η γνωμοδότηση οριοθετεί την αρμοδιότητα του εισαγγελέα στο παρεμφερές θέμα επιτρεπόμενης διάδοσης πληροφοριών, σε σχέση με την αρμοδιότητα της Αρχής ως προς τα ευαίσθητα δεδομένα που μπορεί να περιέχονται στα επίμαχα δημόσια έγγραφα. Η αναλογία νομίζω είναι σαφής.
4, ή "5") Αρκούσε η αρχική ανακοίνωση της αστυνομίας, η οποία μετέδιδε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες και ήταν ανωνυμοποιημένη: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang='..'&perform=view&id=14535&Itemid=879&lang=
Είναι άγνωστο για ποιο λόγο 2 μέρες μετά η αστυνομία άλλαξε επικοινωνιακή στρατηγική και αποφάσισε να παραδώσει το σύνολο των στοιχείων της συλληφθείσας.
Επίσης, όσον αφορά την δημοσιοποίηση ευαισθητων δεδομένων για λόγους δημόσιας υγείας, υπάρχει και η ειδικότερη διάταξη που αφορά ακριβώς αυτό το θέμα και προβλέπει αρμοδιότητα της ΑΠΔΠΧ : άρθρο 7 παρ. 2 περ. ε, υποπερ γγ΄του ν.2472.
Δημοσίευση σχολίου