Σύμφωνα με την αμερικάνικη σεπτεμβριανή (11.9.2001) νομοθεσία, πολίτες από χώρες που κανονικά δεν απαιτείται ειδική θεώρηση (Visa), πρέπει να περάσουν από αυτή τη διαδικασία, αν δεν είναι εξοπλισμένοι με διαβατήριο που περιλαμβάνει βιομετρικά δεδομένα.
Διάφορες χώρες, όπως η Αυστραλία, η Βρετανία και η Ιταλία, εκδίδουν πλέον τέτοια διαβατήρια, στα οποία η φωτογραφία του κατόχου περιλαμβάνεται σε ένα microchip αναγνώσιμο από τα αντίστοιχα scanners. Στη Γαλλια όμως, η έκδοση αυτών των διαβατηρίων εκκρεμεί, καθώς περσι ορισμένες ενώσεις προσέφυγαν δικαστικώς, προκειμένου η κυβέρνηση να σταματήσει να αναθέτει σε ιδιωτικές επιχειρήσεις την έκδοση αυτών των διαβατηρίων. Στη Γαλλία οι εκτυπώσεις αυτές πρέπει να γίνονται από το Εθνικό Τυπογραφείο. Έτσι οι Γάλλοι πολίτες δεν είναι σε θέση να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ, πριν διευθετηθεί το ζήτημα.
2 σχόλια:
Ήδη οι αστυνομικές μας ταυτότητες έχουν φωτογραφίες του προσώπου μας, που είναι ένα βιομετρικό δεδομένο αλλά επιπλέον μας συνδέει και με την βάση των δακτυλικών αποτυπωμάτων της αστυνομίας. Έτσι αν νομιμοποιείται το κράτος να κρατά αυτά τα βιομετρικά δεδομένα αλλά και να μας υποχρεώνει να κρατάμε πάνω μας μια βιομετρική ταυτότητα τότε δεν βλέπω τι αντίρρηση μπορούμε να έχουμε στο να εκσυγχρονιστούν οι βάσεις ή/και τα έγγραφα. Όμως το ερώτημα παραμένει, νομιμοποιείται το κράτος να μας υποχρεώνει να διαθέτουμε βιομετρικές πληροφορίες;
Οι απαντήσεις πρέπει να δίνονται με κριτήριο την αρχή της αναλογικότητας: είναι αυτο το μέτρο το μόνο πρόσφορο, κατάλληλο και αναγκαίο για τους σκοπούς που θα γίνεται η επεξεργασία, ή μήπως υπάρχουν και πιο ήπια μέσα για την ταυτοποίηση των προσώπων. Να λάβουμε υπόψη ότι δεν είναι δυνατόν τα μέτρα που θα λαμβάνονταν κατά υπότροπων εγκληματιών να αφορούν το σύνολο του πληθυσμού, π.χ., γιατί έτσι καταστρατηγείται η αρχή της αναλογικότητας. (Τα λέω λίγο απλοποιημένα για να ετοιμαστείτε για το διαγώνισμα που θα σας βάλω την άλλη βδομάδα).
Δημοσίευση σχολίου