Τελικά δεν ήμουν πρωτότυπος. Στην ιστοσελίδα digitialrights.gr βρήκα ένα λινκ που με οδήγησε στην Committee to protect bloggers. Μη κερδοσκοπικός οργανισμός από αληθινούς ακτιβιστές που λειτουργούν ως watchdog σε παγκόσμιο επίπεδο, ενημερώνοντας και επεμβαίνοντας για την ελευθερία του λόγου στα ανά τον κόσμο ιστολόγια.
Φυσικά δεν ταυτίζεται με το μοντέλο αυτορρύθμισης που πρότεινα, καθώς είναι πιο κοντά στην έννοια του ψηφιακού Μη Κυβερνητικού Οργανισμού.
Ώστόσο τα νεοπαγή αυτά μορφώματα (αυτορρύθμιση, ανεξάρτητες αρχές, μη κυβερνητικές οργανώσεις) που ξεφεύγουν από τις παραδοσιακές δομές, νομίζω ότι εντάσσονται σε ένα νέο κεφάλαιο, εναλλακτικής διευθέτησης της κοινωνικής συμβίωσης που οριζοντιοποιεί τη σχέση ρυθμιστή και (ενεργού) πολίτη. Το πάγιο ερώτημα είναι πως συμβιβάζονται με την δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας. Όμως δημοκρατία δεν είναι μόνο σύγκρουση μειοψηφίας-πλειοψηφίας. Είναι και η συναίνεση, η ομοφωνία, το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό, το δικαίωμα στην συνένωση, τη διαδήλωση, την έκφραση και την άσκηση ελέγχου στην κάθε μορφής εξουσία. Με λίγα λόγια, η μετάβαση στο πολίτευμα που η Σύμβαση για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης καθιερώνει ως "συμμετοχική δημοκρατία".
6 σχόλια:
Για δες εδώ:
http://elsasle.blogspot.com/2006/01/14.html
Να φοβόμαστε τα χειρότερα;
Το κράτος έχει υποχρέωση προστασίας της παιδικής ηλικίας σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος. Νομίζω ότι η επιτήρηση ωστόσο των ανηλίκων ως προς τις δραστηριότητές τους μέσω του Διαδικτύου (εφόσον δεν υπάγονται στην έννοια της πορνογραφίας φυσικά) δεν εντάσσονται στην αρμοδιότητα του ΣΔΗΕ. Ωστόσο εντάσσονται σίγουρα στην γενική αποστολή του Εισαγγελέα Ανηλίκων και του Βοηθού Συνήγορου του Παιδιού. Η ανακοίνωση από το ΣΔΗΕ για την αποτροπή πάντως είναι μία ενέργεια σύμφωνη με την αρχή της διαφάνειας της κρατικής δράσης και δεν θα πρέπει να τους ψέξουμε για αυτό. Άλλωστε πως αλλοιώς θα ξέραμε για τις δραστηριότητές τους αυτές, αν δεν τις κοινοποιούσαν. Εφόσον τηρήθηκαν οι διαδικασίες για την άρση του τηλεπικοινωνιακού απορρήτου, δεν βρίσκω άλλα προβλήματα σε σχέση με την κρατική παρέμβαση σε αυτήν την υπόθεση. Το αν ήταν όντως ανήλικος ή αν η υπόθεση εντασσόταν σε ένα role play game , πράγμα που έχουμε όλοι δικαίωμα να κάνουμε, είναι άλλη υπόθεση. Πάντως υπενθυμίζει ότι η απόλυτα ελαφρή αντιμετώπιση του διαδικτύου ως χώρου παιχνινδιού ανοίκει ολοκληρωτικά στο παρελθόν και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι οταν δημοσιοποιούμε κάτι στα ιστολόγια, επιτρέπουμε την πρόσβαση σε έναν αόριστο αριθμό αναγνωστών, ανάμεσα στους οποίους και οι αρχές επιβολής της δημόσιας τάξης.
Δεν πιστεύω οτι υπέπεσε τυχαία στην αντίληψή τους και εκεί εστιάζω το σχόλιο. Μήπως τρέχουν συστήματα monitoring ελληνικών χαρακτήρων, αναζητώντας λέξεις-κλειδιά και υποψήφιους ενόχους; Μήπως η λέξη "αντικαθεστωτικός" ανάβει ένα λαμπάκι σε κάποιο matrix "καλώς έχειν";
Οι ενέργειές τους από εκεί και πέρα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι αναμενόμενες (και μάλλον δικαιολογημένες), κανένα πρόβλημα.
Σε άλλες όμως περιπτώσεις;
Αυτό ήταν το ερωτηματικό...
Δεν έχει ανακοινωθεί βεβαίως κάτι τέτοιο επίσημα, αλλά όλοι μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα υπάρχει κάποιο τέτοιο πρόγραμμα monitoring. Εφόσον αφορά μόνο δημόσια προσβάσιμη πληροφορία, δηλαδή κείμενα που έχουμε δημοσιεύσει δεν υπάρχει κάποιο νομικό πρόβλημα σε αυτό, εκτός ίσως από την υποχρέωση προηγούμενης ενημέρωσης του υποκειμένου ότι τα δεδομένα του θα τύχουν επεξεργασίας (άρθρο 11 Ν.2472/1997), κανόνας ο οποίος επιδέχεται εξαιρέσεις για την διακρίβωση "ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων" και για περιπτώσεις "αποτροπής κινδύνων για την ασφάλεια της χώρας". Οι εξαιρέσεις αυτές ενεργοποιούνται ύστερα από προηγούμενη άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Επιπλέον, αν η αυτοματοποιημένη επεξεργασία οδηγεί αυτομάτως σε δυσμενείς για τα υποκείμενα των δεδομένων συνέπειες ή αποφάσεις (π.χ. αυτόματη έναρξη προκαταρκτικής εξέτασης- το παράδειγμα είναι υπόθεση εργασίας φυσικά) το υποκείμενο έχει δικαίωμα αντίταξης σε κάθε τέτοια πράξη, ακριβώς επειδή έχει διενεργηθεί με αποσκλειστικά αυτοματοποιημένη επεξεργασία (Οδηγία 95/46/ΕΚ, άρθρο 15) και δεν έχει υπεισέλθει ο παράγων της ανθρώπινης κρίσης.
το υποκείμενο έχει δικαίωμα αντίταξης σε κάθε τέτοια πράξη, ακριβώς επειδή έχει διενεργηθεί με αποσκλειστικά αυτοματοποιημένη επεξεργασία
Εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό. Δεν το είχα ακούσει ποτέ μέχρι σήμερα. Στην Αμερική, από όσο ξέρω, δεν υπάρχει τίποτα ανάλογο.
Βεβαίως, είναι το περίφημο άρθρο 15 της Οδηγίας 95/46, για τα προσωπικά δεδομένα. Βασίζεται στη φιλοσοφία ότι τα μηχανήματα πρέπει να υπηρετούν τους ανθρώπους και όχι το αντίθετο. Με αυτήν την διάταξη για το δικαίωμα "αντίταξης σε αρνητικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί με αποκλειστικά αυτοματοποιημένη επεξεργασία" μπορεί κάποιος να αντικρούσει αρνητικό credit scoring που τον αποκλείει από τραπεζικό δανεισμό ή και ranking που τον αποκλείει απο εγγραφή σε πανεπιστήμιο λογω αποκλειστικά αυτοματοποιημένου υπολογισμού των μορίων του.
Δημοσίευση σχολίου