Η απαγόρευση ρατσιστικού και ξενοφοβικού λόγου στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με το Πρόσθετο Πρωτόκολλο στη Σύμβαση για το Κυβερνοέγκλημα, τα κράτη πρέπει να απαγορεύουν τον ρατσιστικό και ξενοφοβικό λόγο που διαδίδεται μέσω Διαδικτύου. Η Ελλάδα έχει υπογράψει από το 2003 το Πρωτόκολλο, το οποίο όπως και η Σύμβαση προωθείται μέσω του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά δεν το έχει ακόμη κυρώσει με νόμο (ούτε εξάλλου και τη Σύμβαση).  

Υπογραφή, αλλά μη κύρωση με νόμο, σημαίνει ότι η Χώρα που παραβιάζει το Πρωτόκολλο υπέχει πάντως διεθνή ευθύνη ενώπιον των οργανισμών στους οποίους είναι υπόλογη.

Οι βασικές διατάξεις του Πρωτοκόλλου:

Κεφάλαιο I – Κοινές διατάξεις

Άρθρο  1 – Σκοπός

Σκοπός αυτού του Πρωτοκόλλου είναι να συμπληρώσει, όσον αφορά τους Υπογράφοντες, τις διατάξεις της Σύμβασης για το Κυβερνοέγκλημα, η οποία άνοιξε για υπογραφή στην Βουδαπέστη στις 23 Νοέμβρη 2001 (εφεξής: η "Σύμβαση") όσον αφορά την ποινικοποίηση των πράξεων ρατσιστικής και ξενοφοβικής φύσης που τελείται μέσω υπολογιστικών συστημάτων.

Άρθρο  2 – Ορισμοί

1    Για τους σκοπούς αυτού του Πρωτοκόλλου:

"ρατιστικό και ξενοφοβικό υλικό" αποτελεί κάθε γραπτό υλικό, κάθε εικόνα ή άλλη παρουσίαση ιδεών και θεωριών, οι οποίες υποστηρίζουν προωθούν ή υποβάλουν το μίσος, την διάκριση ή την βία εναντίον κάθε ατόμου ή ομάδας ατόμων, λόγω φυλής, χρώματος, καταγωγής ή εθνικής ή εθνοτικής προέλευσης όπως επίσς και θρησκε΄ματος, εφόσον χρησιμοποιείται στο πλαίσιο αυτών των κριτηρίων.

2   Οι όροι κι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται σε αυτό το Πρωτόκολλο μπορούν να ερμηνευθούν κατά τπν ίδιο τρόπο που ερμηνεύονται βάσει της Σύμβασης.

Κεφάλαιο  II – Μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο

Άρθρο  3 – Διάδοση ρατιστικού και ξενοφοβικού υλικού μέσω υπολογιστικών συστημάτων

1  Κάθε Μέρος θα θεσπίσει νομοθεσία και θα λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο για να καταστήσει ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο την με πρόθεση και χωρίς δικαίωμα ακόλουθη πράξη: 

διάδοση ή με άλλο τρόπο παροχή ρατσιστικού και ξενοφοβικού υλικού στο κοινό μέσω ενός υπολογιστικού συστήματος. 

2   Ένα Μέρος μπορεί να επιφυλαχθεί του δικαιώματος να μην αναγνωρίσει ποινική ευθύνη για την πράξη της παραγράφου 1 αυτού του άρθρου, εφόσον το υλικό, κατά την έννοια του Άρθρου 2 παρ. 1, υποστηρίζει, προωθεί ή υποβάλει διάκριση που δεν σχετίζεται με μίσος ή βία, εφόσον είναι διαθέσιμα άλλα αποτελεσματικά ένδικα βοηθήματα.

3    Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, ένα Μέρος μπορεί να επιφυλαχθεί του δικαιώματος να μην εφαρμόσει την παράγραφο 1 στις περιπτώσεις διακρίσεων για τις οποίες, λόγω πάγιων αρχών της εθνικής έννομης τάξης που αφορούν την ελευθερία της έκφρασης, δεν μπορεί να παράσχει αποτελεσματικά ένδικα βοηθήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο  4 – Απειλή υποκινούμενη από ρατσιστικό και ξενοφοβικό μίσος

1    Κάθε Μέρος θα θεσπίσει κατάλληλη νομοθεσία και άλλα αναγκαίαα μέρα για να καταστούν ποινικά αδικήματα σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο, όταν διαπράττονται με πρόθεση και άνευ δικαιώματος, οι παρακάτω πράξεις:

απειλή με υπολογιστικό σύστημα για την τέλεση σοβαρών ποινικών παραβάσεων καθοριζόμενων από το εσωτερικό δίκαιο εναντιον (α) προσώπων λόγω του ότι ανήκουν σε μια ομάδα που διακρίνεται λόγω της φυλής, του χρώματος της προέλευσης ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όπως και της θρησκείας εφόσον χρησιμοποιείται στο πλαίσιο αυτών των κριτηρίων ή (α) ομάδωνπροσώπων που διακρίνονται λόγω αυτών των χαρακτηριστικών. 

Άρθρο  5 – Προσβολή υποκινουμενη από ρατσιστικό και ξενοφοβικό μίσος

1    Κάθε Μέρος θα θεσπίσει νομοθεσία και κάθε άλλο αναγκαίο μέτρο για να καταστεί ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο, η διάπραξη από πρόθεση και χωρίς δικαίωμα της παρακάτω πράξης:

δημόσια προσβολή, μέσω υπολογιστικών συστημάτων, εναντίον, (α) προσώπων λόγω του ότι ανήκουν σε μια ομάδα η οποία διακρίνεται λόγω φυλής, χρώματος, καταγωγής ή εθνικής ή εθνοτικής προέλευσης, καθώς και θρησκείας, εάν χρησιμοποιείται στο πλαίσιο αυτών των κριτηρίων ή (β) μιας ομάδα ατόμων τα οποία διακρίνονται λόγω όλων αυτών τωνχαρακτηριστικών.

2    Ένα Μέρος μπορεί εναλλακτικά:

α. να προβέψει ότι το αδίκημα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αυτού του άρθρου σημαίνει ότι το πρόσωπο ή η ομάδα προσώπων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 κινδυνεύει από μίσος, καταδίκη η εξευτελισμό ή 

β. να επιφυλαχθεί του δικαιώματος ν μην εφαρμόσει όλη ή μέρος της παραγράφου 1 σε αυτό το άρθρο. 

Άρθρο  6 – Άρνηση, προσβλητική περιφρόνηση, αποδοχή ή δικαιολόγηση γενοκτονίας ή εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας 

1    Κάθε Μέρος θα θεσπίσει κατάλληλα νομοθετικά μέτρα για να καταστεί ποινικό αδίκημα η παρακάτω συμπεριφορά σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο, όταν τελείται με πρόθεση και χωρίς δικαίωμα: 

διανομή και παροχή, μέσω υπολογιστικών συστημάτων, προς το κοινό, υλικό άρνησης, προσβλητικής περιφρόνησης, αποδοχής ή δικαιολόγησης πράξεων που συνιστούν γενοκτονία ή πάξεων εναντίον της αθωότητας, όπως προσδιορίζονται από το διεθνές δίκαιο και αναγνωρίζονται ως τέτοιες με τελικές και δεσμευτικές αποφάσεις του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου που ιδρύθηκε με τη Συμωνία του Λονδίνου στις 8 Αυγούστου 1945 ή από κάθε άλο διεθνές δικαστήριο που ιδρύθηκε με σχετική διεθνή σύμβαση και της οποίας η δικαιοδοσία αναγνωρίζεται από αυτο το Μέρος. 

2   Ένα Μέρος μπορεί, εναλλακτικά

α. να προβλέψει ότι η άρνηση ή προσβλητική περιφρόνηση που προβλέπονται από την παράγραφο 1 του άρθρου τελούνται με σκοπό για να προκαλέσουν μίσος, διακρίσεις και βία εναντίον κάθε ατόμου ή ομάδας ατόμων που βασίζεται στην φυλή, το χρώμα, την καταγωγή ή την εθνική ή εθνοτική προέλευση, όπως επίσης και στο θρήσκευμα στο πλαίσιο αυτών των κριτηρίων, ή 

β. να επιφυλαχθεί να μην εφαρμοσει, εν όλω ή εν μέρει την παράγραφο 1 αυτού του άρθρου.