Διαβάζω την είδηση για μια εφετειακή απόφαση περί blogs, η οποία υπέπεσε στο ατόπημα να εφαρμόζει αναλογικά το νόμο περί Τύπου (βλ. εδώ), ενώ υπάρχουν ήδη τέσσερις αποφάσεις που με πλουσιότερη αιτιολογία αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει κενό δικαίου.
Βλέπω μάλιστα ότι ο αθωωθείς προέβη και σε δηλώσεις στον τοπικό Τύπο: "το διαδίκτυο αποτελεί ένα μέσο στο οποίο προωθείται η διαφάνεια, η σαφήνεια, η ευθύτητα, η απόδειξη και η αντικειμενικότητα, ακόμη κι όταν απουσιάζει η «υπογραφή»". "Οι ύβρεις, η λάσπη, τα θολά κίνητρα, η υποκειμενικότητα, η συκοφαντική δυσφήμιση και η προσβολή της προσωπικότητας είναι φαινόμενα κατακριτέα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ελευθερία του λόγου», κατέληξε." (Παρατηρητής on line, εδώ, τελευταία πρόταση)
Όλη αυτή η πρόταση που φέρεται ως δήλωση του αθωωθέντος, είναι μια κατά γράμμα αντιγραφή από δικό μου κείμενο που ανάρτησα στο e-lawyer το 2008 (βλ. εδώ, προτελευταία παράγραφος: "To Διαδίκτυο αποτελεί ένα μέσο στο οποίο προωθείται η αρχή της διαφάνειας. Διαφάνεια σημαίνει σαφήνεια, ευθύτητα, απόδειξη και αντικειμενικότητα, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει "υπογραφή". Οι ύβρεις, η λάσπη, τα θολά κίνητρα, η υποκειμενικότητα, η συκοφαντική δυσφήμηση και η προσβολή της προσωπικότητας είναι φαινόμενα κατακριτέα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ελευθερία του λόγου"). Είναι θετικό να γνωρίζουν αποδοχή οι απόψεις μου, αλλά θεωρώ στοιχειώδες να παρατίθεται και η παραπομπή στην πηγή. Επίσης, η "δυσφήμηση" δεν γράφεται στον Ποινικό Κώδικα με "ι", όπως εσφαλμένα τυπώθηκε στον "Παρατηρητή", αλλά με "η".
Ο κύριος που χρησιμοποίησε αυτό το απόσπασμα χωρίς να παραπέμψει στην πηγή του e-lawyer, προφανώς περιφρόνησε το ενδεχόμενο να τεθεί η δήλωσή του σε μηχανή αναζήτησης και να εντοπιστεί η πηγή της. Οπότε, αντίστοιχα, μειώνεται η αξία των λεγομένων του περί Διαδικτύου, αφού φέρεται να υποτίμησε μια βασική διαδικτυακή σταθερά (την εντοπισιμότητα της αντιγραφής μέσω των μηχανών αναζήτησης) και να παραβίασε μια βασική δεοντολογική αρχή (την παραπομπή στην πηγή της πληροφορίας).
4 σχόλια:
λοιπόν...δεν είναι δυνατόν να αξιώνεις από κάποιον να παραθέτει ένα σχόλιο σου ως ΠΗΓΗ, τη στιγμή που αυτό το σχόλιο δεν είναι παρθενογένεση, αλλά απλώς μία πραγματική-ούτε κάν νομική - άποψη, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ....ΟΠΩΣ ΕΑΝ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Επειδή το έγραψα εγώ πρέπει να με παραθέσεις; Και δεν ήταν αθωωθείς. Αστική υπόθεση ήταν..Καλύτερα να παραθέσεις νομικές απόψεις γιατί στα ιστολόγια δεν εφαρμόζεται ή δεν πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις περί τύπου..
Η πρότασή μου δεν ήταν της γενικότητας "δικαιοσύνη δεν υπάρχει", αλλά είχε συγκεκριμένες αναφορές σε νομικές έννοιες, με σειρά και ακολουθία που αντιγράφηκε κατά λέξη.
Δεν επικαλούμαι δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, γιατί το απόσπασμα είναι πολύ μικρό και όντως απηχεί μια γενική άποψη. Αλλά επικαλούμαι την δεοντολογία. Το "αθωωθείς" το είπα για να καταλάβει ο κόσμος τι εννοούμε και για λόγους συντομίας.
Για το κατά πόσον εφαρμοζεται ή όχι ο νόμος περί τύπου στα ιστολόγια έχω αρθρογραφήσει αρκετές φορές και έχω συμβάλλει στην έκδοση των τριών από τις 4 αποφάσεις που δεν δέχθηκαν τον νόμο περί τύπου σε ιστολόγια. Με ένα google θα τα βρείτε. Είναι καλό εργαλείο, μην το αποφεύγετε.
Λες και είναι, αδελφέ, η πρώτη φορά. Κάθε φορά είναι κατάπτυστο και αποδεικνύει ότι τελικά μόνο σεβασμό στο διαδίκτυο δε δείχνουν...
To ωραίο είναι ότι το αντικείμενο της αντιγραφής εδώ είναι ακριβώς οι, κατ' εμέ, δεοντολογικές αρχές του Διαδικτύου.
Δημοσίευση σχολίου