Ο Αρχιεπίσκοπος στο Υπουργικό Συμβούλιο

O Aρχιεπίσκοπος εκλήθη και πήρε μέρος στην τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στην οποία συζητήθηκαν ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής, λες και ο ηγέτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι πρόεδρος μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή για την μετανάστευση! Λες και οι μετανάστες, προερχόμενοι κυρίως από ασιατικές χώρες έχουν οποιαδήποτε σχέση με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, η οποία αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες μισαλλοδοξίας στην κοινωνία μας, όπως καταγράφεται σε εκθέσεις διεθνών οργανισμών.

Η συγκεκριμένη κυβερνητική επιλογή ήταν ένα τεράστιο ατόπημα, γιατί πέρα απ' όλα τα άλλα συντηρεί τη σύγχυση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί θεσμικό συνομιλητή του Κράτους σε μια σειρά ζητημάτων εκτός από την παροχή λατρευτικών και τελετουργικών υπηρεσιών. Ενώ σε όλη την Ευρώπη συζητείται η σχέση των κρατών με τις Εκκλησίες, επ' αφορμή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τους σταυρούς στα σχολεία, η Ελλάδα δίνει το μήνυμα που μας πηγαίνει πίσω ολοταχώς, αναγνωρίζοντας de facto θεσμική θέση σε έναν από τους θρησκευτικούς ηγέτες και περιφρονώντας επιδεικτικά κάθε άλλη ομολογιακή οργάνωση που εκπροσωπεί χιλιάδες πιστούς.

Διαβάζω ότι "καλύτερα να πηγαίνει η Εκκλησία στο Κράτος παρά το αντίθετο", δηλαδή ότι ήταν καλύτερη αυτή η εικόνα, παρά η εικόνα του Καραμανλή που πήγε να υπογράψει για τις ταυτότητες. Δεν συμφωνώ, είναι χειρότερο αυτό που κάνει το ΠΑΣΟΚ. Γιατί η παρουσία του Αρχιεπίσκοπου στο Υπουργικό Συμβούλιο διαμορφώνει συνθήκη και ενδεχομένως συνήθεια, έθιμο, διαδικασία. Η Ελληνική Δημοκρατία θρησκεύεται με συγκεκριμένο τρόπο και προπαγανδίζει υπέρ μιας Εκκλησίας, περιφρονώντας τις υπόλοιπες Εκκλησίες, περιφρονώντας κάθε διαφορετική συνείδηση που θίγεται από τις τυραννικές πλειοψηφίες.

Η πολιτική είναι, κατά κύριο λόγο, διαχείριση συμβόλων. Η Κυβέρνηση έχει αφιερώσει το σύνολο των μέχρι τώρα μεγάλων πρωτοβουλιών και τομών της στην διαχείριση συμβόλων: ο Συνήγορος του Πολίτη στο Υπουργικό Συμβούλιο, οι πολιτικοί αρχηγοί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (δίκην ... "Συμβουλίου της Δημοκρατίας", θεσμός που καταργήθηκε από το Σύνταγμα), ο Αρχιεπίσκοπος στο Υπουργικό Συμβούλιο. Επίσης: δεν επιτρέπονται οι πλάκες στο facebook γιατί αλλιώς δεν είσαι σοβαρός για να διοριστείς Γενικος Γραμματέας, ασυμβίβαστο η συμμετοχή σε off shore για βουλευτές, υπουργούς και δημάρχους, ημι-ανεξάρτητη αρχή η στατιστική υπηρεσία (αλλά διορισμένη από το Υπουργικό Συμβούλιο) και όλες οι αποφάσεις στο Διαδίκτυο (χωρίς κύρωση αν δεν ανέβουν). Όλα είναι εικόνα.

Η συγκεκριμένη διαχείριση συμβόλων έρχεται να υποστηρίξει ακριβώς αυτά που περιμένει η μεγάλη πλειοψηφία: μηδενική ανοχή, μάχη κατά της διαφθοράς, συνεργασία του πολιτικού κόσμου για τα μεγάλα προβλήματα, αλλά και επίσημη συμμετοχή της Εκκλησίας στην παραγωγή πολιτικής. Σε όλα αυτά μπορούν να διατυπωθούν σοβαρές ενστάσεις σε επίπεδο συνταγματικού δικαίου. Οι πρωτοβουλίες αυτές χαϊδεύουν τα αυτιά των πλειοψηφιών και μολονότι φαίνονται ως τολμηρές επιλογές, στην πραγματικότητα περικλείουν την ίδια την ουσία του συντηρητισμού και του ηθικισμού που ταλαιπωρεί την κοινωνία μας από πάντα. Όσο για το πραγματικά προοδευτικό ΠΑΣΟΚ, το οποίο ξιφουλκούσε υπέρ της καθιέρωσης συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια μέχρι πέρσι το καλοκαίρι, αναθέτοντας στην κα Καϊλή την υπεράσπισή του στη Βουλή, το οποίο διαφωνούσε με τον κουκουλονόμο, προασπιζόταν τα προσωπικά δεδομένα και τις αρμοδιότητες της Αρχής, ακόμη αναζητείται. Όπως αναζητούνται και όλοι όσοι υποστήριξαν σθεναρά το ΠΑΣΟΚ ως μια προοδευτική δύναμη που θα έδιωχνε τον υπέρμετρο συντηρητισμό της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία ουδέποτε θα καλούσε στο Υπουργικό Συμβούλιο θρησκευτικούς ηγέτες.

Ο Αρχιεπίσκοπος δεν είχε καμία δουλειά στο Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι κρίμα που σοβαροί άνθρωποι, οπως αυτός, δεν τολμούν να πουν όχι στις "κλείστρες" της Κυβέρνησης που τους μεταχειρίζονται σαν καλεσμένους σε πρωϊνάδικο.