Το θέμα που αναδείχθηκε σχετικά με την διαρροή προσωπικών δεδομένων από καταλόγους Ελλήνων του εξωτερικού που δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν, επαναφέρει το γενικότερο ζήτημα της εφαρμογής του δικαίου προστασίας προσωπικών δεδομένων στην πολιτική επικοινωνία.
Εκτός από το Ψήφισμα του Montreaux (2005, Ευρωπαϊκές Αρχές Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων), τέσσερις Αρχές Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έχουν ασχοληθεί ειδικώς με το θέμα.
Στη Μ.Βρετανία, ο Information Commissioner έχει εκδώσει δύο σχετικά έγγραφα - οδηγίες.
Promotion of a political party (5.4.2005)
Στην Ιταλία, ο Garante per la protezione dei dati personali έχει εκδώσει έναν "δεκάλογο" που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για την προστασία προσωπικών δεδομένων στον τομέα του πολιτικού marketing.
Privacy and electoral propaganda - a decaloge (12.2.2004)
(στα ιταλικά: Propaganda eletoralle: il "decalogo" del Garande)
Στην Γαλλία, η CΝΙL έχει εκδώσει ενόψει των ευρωεκλογών τον δικό της δεκάλογο προς τους πολιτικούς.
La communication politique: mode d' emploi (2.6.2009)
Eπίσης το 2002 είχε εκδώσει οδηγίες για την σωστή διαχείριση προσωπικών δεδομένων που συλλέγονται από πολιτικές ιστοσελίδες.
Στην Ελλάδα, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έχει εκδώσει την απόφαση 11/2001 .Η απόφαση έκρινε ότι δεν χρειάζεται μεν συγκατάθεση, αλλά οπωσδήποτε θα πρέπει να έχει προηγηθεί ενημέρωση των υποκειμένων των δεδομένων καθώς και γνωστοποίηση των σχηματιζόμενων αρχείων στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
To θέμα που ανέκυψε με τα προσωπικά δεδομένα Ελλήνων του εξωτερικού δεν πρέπει να "μπει στο αρχείο" από τους θιγόμενους. Είναι χρέος κάθε ενεργού πολίτη, ο οποίος πιστεύει όντως στην διαφάνεια και τη δημόσια λογοδοσία, να ασκήσει τα δικαιώματά του, υποβάλλοντας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για να διαταχθούν να διακόψουν την χρήση των στοιχείων όσοι τα κατέχουν χωρίς να τηρούν το θεσμικό πλαίσιο. Επίσης μπορούν να αξιώσουν και την χρηματική ικανοποίηση 6.000 ευρώ που προβλέπει ο Ν.2472/1997 με αγωγή.
Οι ποινικές κυρώσεις που προβλέπει ο Ν.2472 αφορούν την παράλειψη γνωστοποίησης αρχείου στην ΑΠΔΠΧ από τον υπεύθυνο επεξεργασίας (άρθρο 22 παρ. 1) καθώς και την χωρίς δικαίωμα επέμβαση σε αρχείο προσωπικών δεδομένων (άρθρο 22 παρ. 4), γεγονός που αφορά ένα μάλλον δυσαπόδεικτο θέμα: τις συνθήκες συλλογής των δεδομένων, πράγμα που αποτελεί αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας και θα είναι δύσκολο να βρεθεί άκρη. Δηλαδή η ίδια η αποστολή spam ταχυδρομείου δεν προβλέπεται ως ποινικό αδίκημα, αλλά μπορεί να αναζητηθεί η προστασία σε επίπεδο αποζημίωσης και ασφαλιστικών μέτρων.
Η τήρηση της προστασίας προσωπικών δεδομένων επαφίεται από τον ίδιο τον νομοθέτη, σε ένα βαθμό, στην αυτενέργεια του πολίτη. Με την Αρχή Προσωπικών Δεδομένων απολύτως απούσα από υποθέσεις που αφορούν την δημόσια ζωή (ύστερα από την τραυματική περιπέτεια με τις κάμερες στο τέλος του 2007) η προστασία προσωπικών δεδομένων "επανέρχεται" στην Δικαιοσύνη, η οποία έχει δείξει ευαισθησία σε τέτοια ζητήματα και σαφώς μεγαλύτερη ταχύτητα από την Αρχή.
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου