Οι τρεις υποψήφιοι Πρόεδροι ΝΔ απαντούν σε θεσμικά ζητήματα

Αξίζει να διαβάσετε (εδώ) τις απαντήσεις που έδωσαν οι 3 υποψήφιοι πρόεδροι της ΝΔ σε σοβαρά θεσμικά ζητήματα που τους έθεσε η ΟΝΝΕΔ Παλαιού Φαλήρου, πηγαίνοντας το δημόσιο ενδιαφέρον κατευθείαν στην ουσία: την ιδεολογία των υποψηφίων και την αντίληψή τους για το Κράτος Δικαίου. 

Η κ. Μπακογιάννη στο ερώτημα για το αν ένα ποσοστό (λ.χ. το 1/3) των υποψήφιων βουλευτών πρέπει να αναδεικνύεται με απευθείας εκλογή από τη βάση (ή τα μέλη) του κομματος απαντά θετικά, λέγοντας ότι έχει δεσμευτεί για την εκλογή υποψήφιων βουλευτών και των εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης από την οργανωμένη βάση της ΝΔ.  Είναι, όμως,  κατά του ασυμβίβαστου υπουργικής - βουλευτικής ιδιότητας, χωρίς να μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί εμμένει σε μια επιλογή που τραυματίζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών. Δέχεται ότι εκλογικό γερμανικό μοντέλο είναι επιθυμητό, αλλά επισημαίνει ότι απαιτεί συνταγματική αναθεώρηση. Είναι κατά της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Αποφεύγει να ταχθεί υπέρ της εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης απο τη Βουλή, αλλά συμφωνεί με την δημιουργία Γραφείων Διαφάνειας και Προστασίας Δεδομένων σε κάθε δημόσια υπηρεσία. Ως προς το θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η ΝΜ είναι υπέρ της εισαγωγής θετικών μέτρων για όλες τις ομάδες που υφίστανται διακρίσεις, υπέρ της ίδρυσης Συνταγματικού Δικαστηρίου, υπέρ της επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης σε άτομα του ίδιου φύλου και της απονομής ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες β' γενιάς. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι επίσης κατά του Νόμου Σαρκοζί αναφέροντας ότι "τα όρια που θέτει ο συγκεκριμένος νόμος είναι πράγματι πολύ αυστηρά και μπορεί ενδεχομένως να λειτουργούν αντιπαραγωγικά". Είναι επίσης θετική στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Οι θέσεις της Ν.Μ. στα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι οι πιο σύγχρονες και θετικές σε σχέση με τους άλλους δύο συνυποψηφίους, οι οποίοι είναι ανοικτά ομοφοβικοί. 

Ο κ. Σαμαράς αποφεύγει να απαντήσει με ένα ναι ή με ένα όχι στο θέμα της ανάδειξης υποψηφίων βουλευτών από τη βάση του κόμματος, είναι όμως υπέρ του ασυμβίβαστου υπουργικής - βουλευτικής ιδιότητας. Επιφυλάσσεται να μελετήσει το γερμανικό μοντέλο και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι υπέρ του αυτοδιοίκητου της Δικαιοσύνης, υπό προϋποθέσεις και θετικός στην δημιουργία Γραφείων Διαφάνειας και Προστασίας Δεδομένων στις δημόσιες υπηρεσίες. Αποφεύγει, με απαράδεκτο τρόπο, να απαντήσει για την θέσπιση θετικών μέτρων για την εξάλειψη των διακρίσεων, αναφέροντας ότι "είναι ασαφής η έννοια της "μειονότητας" (την οποία ουδείς ανέφερε εν προκειμένω). Είναι υπέρ της ίδρυσης Συνταγματικού Δικαστηρίου, αλλά κατά της επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης σε άτομα του ίδιου φύλου. (Προκειμένου να έρθει το Συνταγματικό Δικαστήριο να του πει ότι είναι παραβίαση δικαιώματος η μη επέκταση του Συμφώνου). Έτσι ο κ. Σαμαράς επιβεβαιώνει την Έκθεση 2007 του Οργανισμου Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ότι αιτίες ομοφοβίας στην Ελλάδα είναι οι πολιτικοί με τις ανοικτά ομοφοβικές και "macho" απόψεις τους. Ο κ. Σαμαράς είναι υπέρ της αναγνώρισης (υπό προϋποθέσεις) της αναγνώρισης ιθαγένειας στους μετανάστες β' γενιάς. Είναι όμως υπέρ και του Νόμου Σαρκοζί, περί διακοπής συνδέσεως Ίντερνετ για τους χρήστες που κατεβάζουν 3 φορές παρανόμως έργα! Εδώ ο κ. Σαμαράς συντάσσεται με τις πιο ακραίες περιθωριακές δεξιές απόψεις και  σαφέστατατα υπέρ της βιομηχανίας του θεάματος και κατά των χρηστών του Διαδικτύου. Επίσης είναι υπό προϋποθέσεις θετικός στην απελευθέρωση επαγγελμάτων, λέγοντας όμως "όχι για ορισμένες κατηγορίες", τις οποίες δεν διευκρινίζει. Οι απαντήσεις του κ. Σαμαρά δείχνουν σοβαρότατη περιφρόνηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα,  και επικίνδυνα οπισθοδρομικές απόψεις για το Διαδίκτυο. Είναι ένας πολιτικός που ανήκει σαφώς στον περασμένο αιώνα. 

Ο κ. Ψωμιάδης είναι θετικός στην ανάδειξη υποψηφίων βουλευτών από το κόμμα, ακόμη και σε μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που ενδεικτικά περιέχεται στην ερώτηση. Είναι κι αυτός υπέρ του ασυμβίβαστου υπουργικής - βουλευτικής ιδιότητας, ενώ αντιτίθεται στο γερμανικό μοντέλο. Θετικός για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά με μελλοντική ισχύ για να μην δημιουργήσει κοινωνικές αναταραχές. Θετικός στην εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τη Βουλή και στη δημιουργία Γραφείων Διαφάνειας και Προστασίας Δεδομένων στην δημόσια διοίκηση. Ο κ. Ψωμιάδης είναι υπέρ της  εισαγωγή θετικών μέτρων για όλες τις ομάδες που υφίστανται διακρίσεις, παίρνοντας αποστάσεις από το προφίλ του ακροδεξιού. Είναι θετικός στην ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, αλλά η ανοχή του στις ομάδες που υφίστανται διακρίσεις δεν του επιτρέπουν να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις του και συντάσσεται με την ομοφοβική άποψη κατά της επέκτασης του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι πάντος θετικός υπό προϋποθέσεις στην αναγνώριση ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες β΄γενιάς. Όσον αφορά τον νόμο Σαρκοζί είναι μεν θετικός αλλα υποστηρίζει μια σημαντική δικλείδα την σαφή επισήμανση των παράνομων αρχείων "ώστε να μην πλήττεται το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο", πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο κ. Ψωμιάδης έχει πιο ενημερωμένους συμβούλους από τον κ. Σαμαρά. Είναι όμως αρνητικός στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, τουλάχιστον "αυτή τη στιγμή, διότι εάν δεν υπάρχουν κανόνες και σωστή διοχεύετευση των νέων παιδιών στα Πανεπιστήμια και στην αγορά εργασίας, θα οδηγηθούμε σε πληθωρισμό ακόμη και σε αυτά τα επαγγέλματα". Σε ένα βαθμό αναμενόμενες απαντήσεις για έναν εκφραστή της λαϊκής δεξιάς που πιστεύει ακόμη στον κρατισμό και διαθέτει ορισμένες κοινωνικές ευαισθησίες, οι οποίες βέβαια απέχουν πολύ από έναν λόγο υπέρ της ελευθερίας. 

Αξίζει να δώσουμε συγχαρητήρια στην ΟΝΝΕΔ Παλαιού Φαλήρου που συνέταξε αυτό το απολύτως σύγχρονο ερωτηματολόγιο, με τα θέματα που θα έπρεπε να απασχολούν την κεντρική ατζέντα του πολιτικού διαλόγου και να αποτελούν τα θεμελιώδη κριτήρια για την επιλογή των ψηφοφόρων. Στο ερωτηματολόγιο υπάρχουν κι άλλες ερωτήσεις (για την εξωτερική πολιτική και την οικονομία) και είναι θετικό ότι οι ερωτώντες επέμειναν σε απαντήσεις με ένα "ναι" ή ένα "όχι", γιατί αυτά είναι ερωτήματα στα οποία όντως οι θέσεις των υποψηφίων πρέπει να είναι ξεκάθαρες και κρυστάλλινες. Δηλαδή, για να το πω σχηματικά: ή είσαι κατά των διακρίσεων ή δεν είσαι. Οι υπεκφυγές του στυλ "ποιες είναι οι μειονότητες;" δεν είναι μόνον απαράδεκτες, αλλά δείχνουν και επικίνδυνη άγνοια για το θέμα.

Ιδίως τα θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων, σε μια οργανωμένη Κοινωνία των Πολιτών που θα έσπευδε να αξιολογήσει αυτές τις απαντήσεις, θα έπρεπε τελικά να είναι τα καθοριστικά για την τύχη των υποψηφίων.