Ο γενικός εισαγγελέας Έρικ Χόλντερ χθες υπεραμύνθηκε της νομιμότητας της εκτέλεσης του Οσάμα Μπιν Λάντεν (βλ. εδώ), με το σκεπτικό ότι επρόκειτο για μια πράξη εθνικής ασφάλειας και φυσικά υπήρχαν διαταγές σύλληψης ή εκτέλεσης από τρεις αμερικανούς προέδρους (Κλίντον, Μπους, Ομπάμα).
Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε αν οι πυροβολισμοί ήταν δικαιολογημένοι, δεδομένου ότι δεν έχουμε επαρκή στοιχεία και φυσικά αυτό θα αποτελούσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης. Φαίνεται πάντως ότι οι πληροφορίες συμφωνούν ότι ο καταζητούμενος δεν ήταν οπλισμένος εκείνη τη στιγμή και ότι αρνήθηκε να παραδοθεί. Αυτό βέβαια από μόνο του δεν δικαιολογεί κανέναν πυροβολισμό, αλλά επέβαλε τη χρήση ηπιότερων μέσων για τη σύλληψή του, αν υποθέσουμε ότι οι εν λόγω είχαν και τέτοια αρμοδιότητα.
Ας δούμε όμως μερικές πιθανές παραβιάσεις από τη συγκεκριμένη επιχείρηση και όσα επακολούθησαν.
Δικαίωμα σε δικαστική ακρόαση
Αποτελεί ήττα το γεγονός ότι ο Μπιν Λάντεν δεν οδηγήθηκε σε ένα δικαστήριο. Άσχετα από την ανεξαρτησία και από την απόφαση ενός δικαστηρίου, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας ακροαματικής διαδικασίας θα έρχονταν στο φως ισχυρισμοί και αποδείξεις ιδιαίτερα διαφωτιστικές ενδεχομένως για την κοινή γνώμη. Και σε κάθε περίπτωση, η δημοκρατία θα είχε σεβαστεί μια από τις βασικές αρχές της, αυτήν του δικαιώματος δικαστικής ακρόασης. Η εκτέλεση χωρίς διαδικασία είναι προβληματική από κάθε περίπτωση και χρειάζεται δικαιολόγηση επαρκέστερη από όσα είπε ο γενικός εισαγγελέας
Ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης - σεβασμός μνήμης
Ανακοινώθηκε ότι η κηδεία του Μπιν Λάντεν ακολούθησε το τυπικό του θρησκεύματός του και στη συνέχεια ετάφη στη θάλασσα. Υπάρχουν αντιρρήσεις όμως για το κατά πόσον όντως τηρήθηκε το συγκεκριμένο τυπικό και κατά πόσον τελικά η ταφή στη θάλασσα είναι σύμφωνη με τις παραδόσεις του θρησκεύματος του νεκρού.
Είναι σωστή όμως η απόφαση να μην κοινοποιηθούν φωτογραφίες του νεκρού και να μην χρησιμοποιηθούν αυτές οι εικόνες ως "τρόπαιο", γιατί διαφορετικά θα υπήρχε μια σοβαρή προσβολή της μνήμης του (βλ. εδώ). Υπάρχουν όμως και αυτοί που υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα πληροφόρησης του κοινού υπερέχει της υποχρέωσης προστασίας της μνήμης. Σε αυτούς ο Λευκός Οίκος απαντά ότι η διάδοση των φωτογραφιών θα δημιουργήσει περισσότερους κινδύνους για την εθνική ασφάλεια, επειδή μπορεί να προκαλέσει αντίποινα. Το μεγάλο δίλημμα βέβαια για την αμερικάνικη κυβέρνηση θα είναι: επίσημη κοινοποίηση ή αναπόφευκτη διαρροή τύπου wikileaks;
Παράλληλα, όμως, η μνήμη του νεκρού θίγεται ξεκάθαρα από τις ξέφρενες διαδηλώσεις πανυγηρισμών για την εκτέλεση του εχθρού. Πρόκειται για μια μοντέρνα εκδοχή ανθρωποφαγικών εθίμων και θυμίζουν ακριβώς τις αντίστοιχες εκδηλώσεις στην Καμπούλ το πρωί που έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι.
Χρήση ονόματος ηγέτη των Ινδιάνων
Όπως έγινε γνωστό, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, το κωδικό όνομα για τον Μπιν Λάντεν ήταν το όνομα "Τζερόνυμο", από τον ήρωα ηγέτη των ινδιάνων Απάτσι. Πρόκειται προφανώς για προσβλητική χρήση του ονόματος ενός συμβόλου των Ινδιάνων για την οποία ο Λευκός Οίκος έχει κληθεί να ζητήσει συγγνώμη (βλ. εδώ).
Γι' αυτό δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να θριαμβολογούν οι δημοκράτες από μια διαδικασία που μάλλον τραυμάτισε την δικαιοσύνη. Μέσα στα επόμενα χρόνια θα δούμε κατά πόσον ήταν πράγματι αποτελεσματική τελικά αυτή η εξολόθρευση του εχθρού και αν όντως εξυπηρέτησε την εθνική ασφάλεια της χώρας κι όχι τα εθνικιστικά ανακλαστικά των "νικητών".
7 σχόλια:
"Δικαίωμα σε δικαστική ακρόαση"
πιθανον να ειχε ηδη γινει χωρις ο κατηγορουμενος να παρεβρισκεται και ειχε ηδη βγει τελεσιδικη αποφαση
η αποφαση εκρινε πως δεν χρειαζονταν τοσο τα στοιχεια οσο η εκτελεση της ποινης. Ο κατηγορουμενος δεν ειχε χρησιμοποιησει το δικαιωμα του
"Ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης -"
η επιλογη τα βγαζουμε ή μας τα βγαζουν οι καθε λογης εθνοπροδοτες και πρακτορες δεν ευσταθει
Τα κρατη δεν απειλουνται και δεν τρομοκρατουνται
Οσο για τις ξεφρενες διαδηλωσεις μπορει να ειναι ανηθικες κατα τη γνωμη σου αλλα δεν παρεμβαινουν το νομο συνεπως δεν υπαρχει θεμα
Η χρηση συμβολισμων και τετοιων γεγονοτων ειναι απαραιτητη για τη διατηριση της συνοχης της εθνικης κοινωνιας
Αυτο ειναι το ζητουμενο απο την πλειοψηφια και εκ των πραγματων εφαρμοζεται
Πρέπει να εξεταστεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναλύεται η επιχείρηση. Και επειδή η επιχείρηση έλαβε χώρα σε ξένο κράτος αλλά και γιατί το όλο ζήτημα είναι εκτός κρατικής εξουσίας, εφαρμοστέο είναι το διεθνές δίκαιο.
Εδώ έχουμε ένα κράτος να αποφασίζει και να διαπράττει τη δολοφονία ενός εχθρού του με συνοπτικές διαδικασίες, όπως φαίνεται. Πρέπει λοιπόν να επικεντρωθούμε στη νομιμότητα της όλης επιχείρησης.
Το ζήτημα που τίθεται βέβαια είναι η ρευστότητα του διεθνούς δικαίου και η παντοδυναμία των ΗΠΑ που επιβάλλουν το de facto δίκαιο του ισχυροτέρου.
Και μην ξεχνάμε ότι από τις εξελίξεις καθορίζεται και αλλάζει το διεθνές δίκαιο.
Πάντως η απουσία διαμαρτυριών από κράτη και διεθνείς οργανισμούς για τις συνοπτικές διαδικασίες της επιχείρησης, καθιερώνει τη μέθοδο και για τα επόμενα κεφάλια της Λερναίας Υδρας.
αγαπητη μαρυ στην περιπτωση των ηπα δεν τιθεται θεμα διεθνους δικαιου γιατι δεν μιλαμε για ισα μεγεθη
Δεν μπορεις να συγκρινεις τις ΗΠΑ με το π.χ. πακισταν και ως εκ τουτου δεν τιθεται θεμα ποιος εχει την ευθυνη
Οσον αφορα το διεθνες δικαιο αυτο κηριως αφορα τον ΟΗΕ του οποιου τη χαρτα των ανθρωπινων δικαιωματων οι ΗΠΑ δεν εχουν υπογραψει συνεπως ουδεμια υποχρεωση σε αναγνωριση δικαιου της εχουν
Κάνεις λάθος, το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο είναι δεσμευτικό για όλους. Αυτό που δεν έχουν υπογράψει είναι η δικαιοδοσία του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.
αγαπητε elawyer στις διεθνεις σχεσεις εδω και χιλιαδες χρονια ισχυει το θουκιδιδιο : ο δυνατος κανει αυτο που του επιτρεπει η δυναμη του και ο αδυνατος αυτο που επιβαλλει η αδυναμια του
Στις διεθνείς σχέσεις ενδεχομένως, στο διεθνές δίκαιο όχι.
Πες κάτι και για την "επιχείρηση εξολόθρευσης" του Ντομινίκ Στρως-Καν, το βάρος απόδειξης επί καταγγελιών παρενόχλησης, το τεκμήριο αθωότητας επωνύμων και ανωνύμων, τη διαφορά του αμερικάνικου ποινικού δικαίου από τα ευρωπαϊκά κλπ.
Δημοσίευση σχολίου