Παρασκευή, Μαΐου 13, 2011

Ο ρατσισμός είναι η πολιτική ορθότητα

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας ξαφνιάζει η τέλεση ρατσιστικών εγκλημάτων από οργανωμένες συμμορίες στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό είναι το κανονικό, το mainstream, σε μια χώρα που η αντιρατσιστική νομοθεσία ουδέποτε εφαρμόστηκε ουσιαστικά, παρόλο που είναι σε ισχύ από το 1979 και παρόλο που το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παράγραφος 2 αναφέρει ότι καθένας που βρίσκεται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνει της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας του, "χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων". Αυτά λέει το Σύνταγμα, ας προσγειωθούμε τώρα στην πραγματικότητα:








Αρχηγοί πολιτικών κομμάτων προβαίνουν σε αντισημιτικές και ξενοφοβικές δηλώσεις ελεύθερα (κι ας επισημαίνει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι δεν έχουν ποτέ διωχθεί γι' αυτά), προϊστάμενοι θρησκευτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως ψυχική νόσο (κερδίζοντας και δίκες εναντίον ακτιβιστών που αντιδρούν οργισμένα), κρατικοί οργανισμοί απαγορεύουν τη μετάδοση ή την παρουσίαση από σκηνής φιλιών ανάμεσα σε άνδρες, στελέχη στρατιωτικών υπηρεσιών εκφωνούν ξενοφοβικά συνθήματα σε παρελάσεις, επίσημοι εκπρόσωποι της Ελλάδας διαβεβαιώνουν διεθνείς οργανισμούς ότι "δεν υπάρχουν εξτρεμιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις στη Χώρα", συγγραφείς έργων που υπερασπίζονται το ναζιστικό καθεστώς αθωώνονται από ανώτερα δικαστήρια, εκδότες τέτοιων έργων εκλέγονται βουλευτές, τηλεοπτικοί σταθμοί αρνούνται να μεταδόσουν προεκλογικά μηνύματα πολιτικών κομμάτων επειδή περιέχουν ξενόγλωσσο περιεχόμενο, ελεγκτικοί θεσμοί απευθύνουν συστάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς επειδή το πρόγραμμά τους δεν είναι 30% στα Ελληνικά.








Αυτά έγραφα πέρσι σαν απάντηση στον Θανάση Τριαρίδη που έλεγε ότι θα πάει μάρτυρας υπέρ του Μητροπολίτη εναντίον του οποίου η Ένωση Ουμανιστών κατέθεσε μήνυση για μισαλλόδοξο λόγο εναντίον των αθέων (βλ. εδώ). Φυσικά δεν χρειάστηκε καν να πάει μάρτυρας: η εισαγγελέας έστειλε τη μήνυση στα σκουπίδια κι όχι στο ακροατήριο, ακολουθώντας πιστά την γνωστή απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που έκρινε ότι το βιβλίο "Εβραίοι, όλη η αλήθεια" του Κ.Πλεύρη είναι επιστημονικό έργο. Η δίωξη του ρατσισμού στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση και ο ρατσισμός είναι ο "κανόνας". Οι εισαγγελείς οφείλουν να υπερασπίζονται τον "κανόνα".




Και συνεχίζουμε φυσικά: χάνει η Dana International στον ημιτελικό της Eurovision, ξεκινάνε οχετοί τρανσφοβικού χιούμορ που την κράζουν, με έναν λόγο που δεν κρύβει καν το μίσος του για την ταυτότητα φύλου της. Αυτό περνάει επίσης ως mainstream και ως πολιτική ορθότητα: κοροϊδεύουμε την τρανς και αλοίμονο αν κάποιος εκφράσει την αντίθεσή του στην ποιότητα ή την αισθητική αυτού του είδους το χιούμορ.




Xθες ήμουν σε μια ημερίδα στη Νομική για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και άκουσα καθηγητή πανεπιστημίου να λέει στην κ. Βλάμη (που ο γάμος της με τη σύντροφό της ακυρώθηκε κατόπιν εισαγγελικής παρέμβασης που επικυρώθηκε από το Εφετείο) ότι πρέπει κι αυτή να ανεχθεί το hate speech κι ότι αφού δεν έχουμε αναγνωρίσει νομοθετικά τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών τι θέλουμε και θεσμοθετούμε τον αντι-ομοερωτικό λόγο. Ότι δηλαδή η κοινωνία θα αποδεχθεί τον γάμο (από μόνη της) χωρίς να έχει απαγορευθεί ο αντι-ομοερωτικός λόγος. Θα φτάσουμε στο μείζον, πολύ πριν το έλασσον και με επιτρεπόμενη όλη την ομοφοβική υστερία που μαίνεται ως η απόλυτα θεμιτή δημόσια στάση που ηρωοποιεί τελικά τον Δήμαρχο επειδή επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί το λογότυπο του Δήμου σε δύο φυλλάδια και τρεις αφίσσες ή επειδή ένας Δήμαρχος λέει ότι θα δεχθεί να τελέσει γάμους "εφόσον ο νόμος το επιτρέπει", λες κι έχει άλλη δυνατότητα αν ο νόμος αναγνωρίσει την αρμοδιότητα.




Θεσμικός ρατσισμός είναι όταν ο νομοθέτης έρχεται με το νέο νομοσχέδιο - παραβιάζοντας την υποχρέωση της χώρας βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάληψη των Διακρίσεων - να αποποινικοποιήσει την ρατσιστική προσβολή: ελάχιστοι διαπίστωσαν ότι στο νομοσχέδιο της εχθροπάθειας τιμωρείται μόνο η παρακίνηση σε βία και η εκμηδένιση γενοκτονιών, μόνον όταν διεγείρουν την δημόσια τάξη, οπότε αποποινικοποιείται πλήρως ο ρατσιστικός λόγος που στρέφεται κατά ατόμων ή ομάδων.




Η ρητορική περί δήθεν απόλυτης ελευθερίας έκφρασης είναι μια αρχαϊκή προσέγγιση στο θέμα. Ακόμα και οι πιο ακραιφνείς υποστηρικτές της αναγνωρίζουν ότι, ναι, σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον θεσμικό μισαλλόδοξο λόγο. Όταν κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης μισθωτοί του Δημοσίου κραυγάζουν ξενοφοβικά συνθήματα, ακόμα και οι υποστηρικτικές της απόλυτης ελευθερίας του λόγου συναινούν στο ότι πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα εναντίον τους. Ο κ. Χατζής που εξαπολύει μύδρους κατά της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, χθες μας είπε ότι θα ήταν υπέρ της απόταξής τους, για παράδειγμα. Ενώ είναι υπέρμαχος της απόλυτης ελευθερίας του λόγου, για την συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει αντίρρηση να εφαρμοστεί η εσχάτη των πειθαρχικών κυρώσεων. O κ. Μανδραβέλης δεν είχε αντίρρηση να επέμβει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στην περίπτωση του σεξιστικού τηλεοπτικού σποτ που δείχνει έναν άνδρα να "επιστρέφει" τη σύζυγό του στην μάνα της: οι συχνότητες είναι ιδιοκτησία του κράτους κι άρα αυτό μπορεί να επιβάλλει τι θα παίζεται εκεί και τι όχι (εγώ πάλι διαφωνώ, βλ. εδώ). Ο κ. Χορμοβίτης επέπληξε τον κ. Μανδραβέλη γι' αυτή του την άποψη (βλ. εδώ), αλλά δεν είχε αντίρρηση για την απαγόρευση φιλιών σε μπαρ, επειδή είναι ιδιωτικός χώρος και θεωρεί ότι είναι "κρατική επέμβαση" να επικαλείσαι την ίση μεταχείριση (βλ. εδώ), δηλαδή τον νόμο, μέσα στο ακινητάκι κάποιου που είναι η ζεστή φωλίτσα του και μπορεί να κάνει ό,τι εγκληματάκι θέλει.




Επομένως, μην ακούω για "απόλυτη ελευθερία της έκφρασης": ακόμα και ο πιο ακραίος αναρχοφιλελεύθερος κάποτε θα λυγίσει και θα αποδεχθεί ότι, για τον ένα ή άλλο λόγο, ας δεχθούμε και τις εξαιρέσεις. Αφού δεχόμαστε τις εξαιρέσεις για το κάθε στρατιωτικό σώμα, για το κάθε κανάλι του κράτους και για το κάθε μπαρ, ας τις δεχθούμε και για την προστασία της ποικιλομορφίας της ανθρώπινης ιδιότητας, για μη μεταβαλλόμενες ιδιότητες, για την αξιοπρέπεια, γιατί διαφορετικά υποπίπτουμε σε αντιφάσεις. Είναι πολύ πιο θεμελιώδες έννομο αγαθό από την ευπρέπεια στην υπηρεσία, από το δημόσιο χαρακτήρα των τηλεοπτικών συχνοτήτων και από τις απόψεις του ιδιοκτήτη για την ηθική του μαγαζιού του.













30 σχόλια:

abravanel είπε...

Ορθός

Ανώνυμος είπε...

Καλά, ποιός πάει να ακούσει τί λέει ο Μανδραβέλης

Ανώνυμος είπε...

Στην Αμερική πάντως, δεν έχουν απαγόρευση του hate speech και αρκετές πολιτείες έχουν γάμο ομοφυλοφίλων. Κατ'εσάς αυτό είναι ανέφικτο.

NF είπε...

Μια σκέψη: επειδή δεν είναι παράνομο να είναι κανείς ομοφυλόφιλος, αμφιφιλόφιλος, ή τρανσεξουαλικός σε αυτή τη χώρα, νομικά ΔΕΝ θα έπρεπε να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι που να μην αναγνωρίζουν – ή, που να αμφισβητούν - την ίση μεταχείριση πολιτών με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό (συμπεριλαμβανομένης, ασφαλώς, και της πολιτικής άδειας ένωσης/γάμου με το ίδιο φύλο). Στη βάση του είναι τόσο απλό.

Μπορεί η Πολιτεία να εφαρμόσει στα πρόσωπα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού την ισότητα που το Σύνταγμα υπαγορεύει;

Η Πολιτεία πρέπει να ΟΔΗΓΕΙ τις εξελίξεις (αντί να κρύβεται πίσω από το άλλοθι ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη για το τάδε η το άλλο θέμα).

e-Lawyer είπε...

Στην Αμερική όμως δεν βάζουν πρόστιμα σε σταθμούς όταν τολμάει να εμφανιστεί μία τρανς, ούτε κόβουν γκέι φιλιά από παραστάσεις όπερας, ούτε είναι θεσμιμή η ομοφοβία, όταν ο Πρόεδρος καλεί λ.χ. στο Λευκό Οίκο μέλη οργανώσεων,

Στην Ελλάδα υπάρχει λογοκρισία για οτιδήποτε lgbt, στην Αμερική όχι.

NF είπε...

Με το "αυτή τη χώρα" εννοώ την Ελλάδα. Σαφώς στην Αμερική η κατάσταση είναι απολύτως πιο ώριμη, σεβόμενη τα ανθρώπινα δικαώματα, αν και ο Μπους έκανε πολύ μεγάλο κακό: αναβίωσε όλες τις παραχριστιανικές οργανώσεις και κάθε λόγου εκκλησίες - οργανισμοί που σήμερα προσπαθούν να ακυρώσουν τα lgbt δικαιώματα.

e-Lawyer είπε...

Και πάντως υπάρχουν νόμοι για hate crime σε πολιτείες που έχουν γάμους, όπως στο Κοννέτικατ.

http://www.cga.ct.gov/2008/rpt/2008-R-0276.htm

Νοσφεράτος είπε...

συμφωνω : Ο ραστσισμος ειναι ο κυριαρχος λόγος εδω και χρόνια

Ανώνυμος είπε...

"η εισαγγελέας έστειλε τη μήνυση στα σκουπίδια κι όχι στο ακροατήριο, "

Είχα την εντύπωση ότι η καθημερινή εισαγγελική πρακτική (καλώς ή κακώς) -εφόσον μια μήνυση είναι στοιχειωδώς τεκμηριωμένη- ήταν να ασκείται δίωξη και να αφήνεται η κρίση της υπόθεσης στο δικαστήριο.
Πολλώ δε μάλλον όταν υπάρχει αντίδικος πολίτης που υποβάλλει τη μήνυση.
Να όμως που υπάρχουν και οι ...εξαιρέσεις (και σε τι υπόθεση μάλιστα).

(Φαντάζομαι ότι η αρχειοθετήση της υπόθεσης θα επικυρώθηκε στη συνέχεια και από την ανώτερη εισαγγελία φυσικά)

Με τέτοια μηνύματα από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς λοιπόν, ας μην απορούμε γιατί έχουν αφηνιάσει πλέον οι κάθε είδους εκφραστές μισαλλόδοξου και ρατσιστικού λόγου στο διαδίκτυο, στα έντυπα, στα ΜΜΕ, και πλέον και στους δρόμους...

NF είπε...

Όπως τα λες είναι Βασίλη.

Ορίστε και άλλα δύο σημαντικά websites από τις ΗΠΑ...

http://www.afer.org/

http://www.freedomtomarry.org/

Ευχαριστώ, καλή συνέχεια και γερός να είσαι.

Ν

Napo είπε...

καταρχας ο ρατσισμος δεν ειναι καταναγκη κατι κακο

μια μικρη αναλυση εδω
http://napouser.blogspot.com/2011/04/blog-post_18.html

κατα δευτερον στις δημοκρατιες οι κοινωνιες ρυθμιζουν τους κανονες με τους οποιους ζουν οι πολιτες τους

Εαν σε μια δημοκρατια τυπου ιραν οι πολιτες εχουν αποφασισει να εκτελουν τους γκει και τις γυναικες ποιος εχει δικαιωμα να αποφασιζει τι ειναι δικαιο και τι αδικο περαν της πλειοψηφιας??


Κανεις δεν ειπε πως η δημοκρατια ειναι καλο πολιτευμα αλλα ποιο πολιτευμα ειναι καλυτερο?

βασικη διορθωση

Δημοκρατια = επιβολη της πλειοψηφιας στη μειοψηφια
Δημοκρατια =/= κανουν οτι θελουν οι μειοψηφιες

e-Lawyer είπε...

Αυτό είναι το κλασικό λάθος. Η δημοκρατία βασίζεται τόσο στην αρχή της πλειοψηφίας όσο και από την αρχή του κράτους δικαίου. Το δεύτερο κανονιστικό σύνολο περιλαμβάνει την εξισορρόπηση των θεσμικών αντιβάρων και των ατομικών δικαιωμάτων.

Napo είπε...

Φυσικα

Αλλα ποιος θετει το δικαιο και τα ατομικα δικαιωματα?

το συνταγμα

Ποιος καθοριζει το συνταγμα?

Η βουλη

Ποιος ψηφιζει τη βουλη?

Η πλειοψηφια



Αρα σε μια χωρα π.χ. ιραν,αμερικη η πλειοψηφια θα ψηφισει υπερ της θανατικης ποινης αρα θα καταργησει το δικαιωμα της ζωης και τη θεσμοθετηση του δικαιωματος του κρατους να δολοφονει
Η πλειοψηφια θα ψηφισει υπερ της καταργησης των δικαιωματων των ομοφυλοφιλων να αντιμετωπιζονται οπως οι κανονικοι ανθρωποι
Και αντιστοιχα θα διαμορφωθει το συνταγμα και τα ατομικα δικαιωματα

Ειναι σαν να μου λες πως το ξερω γω Ιραν ή οι ΗΠΑ δεν εχουν δημοκρατια επειδη εκτελουν ανθρωπους


To οτι στην ελλαδα υπαρχει μεγαλη ανοχη δεν ειναι ζητημα δημοκρατιας αλλα θεμα καθαρα ιστορικης και πολιτιστικης ιδεοληψιας και συμπλεγματων

Πέτρος είπε...

@ Napo

Φίλε τα ανθρώπινα δικαιώματα ΔΕΝ είναι θέμα πλειοψηφίας. Αν δεν κατανοείς αυτή την απλή αρχή, ίσως το Ιράν σου αρμόζει καλύτερα από ό,τι η Ευρώπη.

Napo είπε...

@Πέτρος

αγαπητε φιλε πετρο που γνωριζεις ασφαλως πολυ καλα νομικα θα μπορουσες ισως να μας εξηγησεις τινος θεμα ειναι τοτε και ποιος τα καθοριζει?

μηπως εισαι υπερ της θεωρειας πως θα πεσουν οι πλακες με τα 10 δικαιωματα απο τον ουρανο?

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά. Αν δεν υπήρχε το αντίβαρο, ούτε οι γυναίκες θα ψήφιζαν, ούτε οι μαύροι θα έπαιρναν τα ίδια μέσα μεταφοράς.

Όμως αφού η δημοκρατικά βασίζεται στην αρχή της πλειοψηφίας, γιατί έχουμε κυβερνήσεις μειοψηφίας;

Ανώνυμος είπε...

Ο κύριος Μανδραβέλης δεν είναι ρατσιστής, γιατί στις πανελληνικές εξετάσεις δίνουν τα παιδιά τις σκέψεις του να τις νιώσουν ωσάν ένα αυτοσυναίσθημα. Και το υπουργείο μας δεν θα έθετε θέματα ρατσιστικά αν είχε έστω την υποψία σχίσματος μιας φιλελεύθερης συνείδησης από τους ρατσισμούς. Και το υπουργείο μας είναι καλό και δεν είναι διατροφικώς ρατσιστικό, γιατί δεν εννοεί τον πνευματικό πλούτο ως χαρτονόμισμα. Πολιτικώς ορθό το υπουργείο μας όμως είναι, φυσικά, γιατί δεν μπορούμε συνέχεια να αγοράζουμε από Tepco φαγητάκια και να μένει μέσα στο ψυγείο το άλλο φαγητάκι μας στομαχικώς μας άταφο. Θα θυμώσει ο μπαμπάς και θα βγάλει το ζελεδάκι από το στιλό μου και θα γράφω πια χωρίς το ζελεδάκι μου -με κάτι μελανώματα του ήλιου προϊστορικά- και δεν θα κυλάει πια η ζωή μου κάτω από το χεράκι μου σαν ηλεκτρισμένο σπίρτο ασφαλείας. Το δίκτυο θα πέσει και δεν θα έχω άλλο ανθογυάλι δια να γλέπω από μέσα του την Ιερουσαλήμ την νόησης.

Napo είπε...

@Ανώνυμος

πολυ σωστα
και φυσικα δεν εχουμε δημοκρατια γιατι υπαρχει μηχανημα που επιτρεπει και στα σκυλια να ψηφιζουν αλλα δεν τους αναγνωριζουμε το δικαιωμα καθως επισης και οι νεοι 5-18 χρονων μπορουν να ψηφισουν αλλα φασιστικα τους το απαγορευουμε αρα προφανως και δε ζουμε σε δημοκρατια αλλα ολιγαρχια των υπολοιπων


Και φυσικα οι κυβερνησεις μας ειναι μειοψηφικες γιατι ακομα και ο παπανδρεου που καποτε εβγαινε με 48% δεν ειχε την πλειοψηφια γιατι εγω ετσι θελω και ομαδοποιω τις υπολοιπες μειοψηφειες του 5% ολες μαζι και νικαω το 48% γιατι ετσι μου καθησε


Οταν εχεις 10000 ατομα και 4 στρατους 4000 3000 2000 και 1000 προφανως ο 4000 νικαει ολους
Φυσικα εαν καποιος θελει μπορει να ενωσει τους 3000 2000 και 1000 και να φτιαξει ενα στρατο που θα νικησει την πλειοψηφια των 4000
επισης μπορει καποιος να καταργησει και τον νομο της βαρυτητας γιατι τον θεωρει αντιλαικο
Το οτι θα σπασει το κεφαλι του ειναι μαλλον δευτερευον

θεοκατάληκτη δημοκρατία είπε...

Και όλο μπλες και μπλες και μπλες ο πρόεδρος και ποτέ γαλάζιος ή γαλάζιος ή γαλάζιος αμέρικα. Τον αναγνωρίζει τον θεό, τον βάζει σε ενέργεια - όποιας μορφής θεόν, καθώς δεν είναι ρατσιστής ο πρόεδρος.

Πέτρος είπε...

@ Napo

Αν δεν έχεις ο ίδιος ψυχή να κατανοείς βασικά human rights, τί να σου κάνουν οι πλάκες από τον ουρανό φίλε μου; Είσαι αντισυνταγματική ύπαρξη και επικίνδυνος...

Ανώνυμος είπε...

Σε λίγο θα μας πείτε ότι δέχονται οι φιλελεύθεροι περιορισμό της έκφρασης επειδή ζητούν να απαγορεύονται τα γκράφιτι πάνω σε ξένους τοίχους. Εκεί οδηγείται η σκέψη σας όταν δεν μπορείτε να διακρίνετε βασικές διαφορές, οπώς όταν τον λόγο τον εκφέρει ιδιώτης ή το κράτος, ή όπως στο πχ του Μανδραβέλη, το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει κρατικό έλεγχο τον συχνοτήτων(χωρίς να συνεπάγεται ότι είναι ορθή η θέση του), ή αντίστοιχα όταν η ελευθερία έκφρασης ασκείται με μέσα άλλου.

e-Lawyer είπε...

Τότε να μην μιλούν για απόλυτη ελευθερία του λόγου. Ο λόγος είναι μέσο άσκησης εξουσίας, όχι νοομο δικαίωμα.

Ανώνυμος είπε...

μήπως οι δικαστές κατήργησαν τα προβλεπόμενα στον ποινικό κώδικα εγκλήματα έκφρασης..??
μήπως μπορούμε να προσβάλουμε την τιμή και υπόληψη των συμπολιτών μας στα πλαίσια της υπερεθνικιστικής δικαστικής ερμηνείας...
μήπως υπάρχει αμφιβολία ότι αν ενας δημοσίως γνωστός ελληναράς εθνικιστής συκοφαντήσει εναν συμπολίτη μας λόγω της ομοερωτικής του ταυτότητας , ο δεύτερος ουδεμία πιθανότητα δικαίωσης θα έχει στα ελληνικά δικαστήρια και του απομένει μόνο το ΕΔΑΔ..
και μάλιστα πολύ πιθανόν μα μην πάει ούτε στο ακροατήριο η υπόθεση...
αντίθετα αν ο παραπάνω συμπολίτης μας εκφράση την άποψη για την δημόσια και αληθινή εθνικιστική ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα του , την έχει βαμμένη..
ακόμα και η Αυγή καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια με έγκληση Βελόπουλου..
φυσικά δικαιώθηκε στο ΕΔΑΔ...
φαντασθείτε τι αντιμετώπιση έχουν οι σοβαρές παραβιάσεις της ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ της μη ελληνικής εθνικής και γλωσσικής ταυτότητας - τουρκικής , αλβανικής, μακεδονικής, βλάχικης, εβραϊκής...
για αυτό είναι επίκαιρο το αίτημα για ΜΝΗΜΟΝΙΟ στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα οποία είναι ΑΤΟΜΙΚΑ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ και δεν υπόκειται στην λογική της πλειοψηφίας...!!!
ούτε η γυναίκα από την σαουδική αραβία δεν μπορεί να κυκλοφορεί με μπούρκα στην γερμανία , επειδή οφείλει να προσαρμοσθεί στη γερμανική κοινωνία ..
ούτε η γερμανίδα που ζεί στην σαουδική αραβία θα πρέπει να φορά μπούρκα επειδή όλες οι γυναίκες εκεί φοράνε και πρέπει να προσαρμοσθεί, κάνοντας και κλειτορειδεκτομή..
διότι αμφότερες αυτές οι ενέργειες προσβάλλουν την γυναικεία υπόσταση ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ...
ιδιαίτερα στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη εποχή του διαδικτύου και της δορυφορικής τηλεόρασης...
εξάλλου οι αραβικές εξεγέρσεις το αποδεικνύουν: ελευθερία, ισότητα, αξιοπρέπεια...

ManBlogg είπε...

Όσον αφορά το τι ισχύει στην Αμερική διακρίνω μια σύγχυση όρων "hate crime" και "hate speech". Δύο πράγματα πολύ διαφορετικά.
Η χώρα έχει πολύ λίγους θεσμικούς περιορισμούς στο "hate speech" ή οποιοδήποτε είδους "speech" μιας και οποιαδήποτε προσπάθεια θα σκόνταφτε στο 1st amendment που κατοχυρώνει συνταγματικά την ελευθερία του λόγου.
Ο νομοθέτης είναι πάρα πολύ ευαίσθητος σε θέματα ελευθερίας του λόγου. Θα ήταν αδιανόητο πχ σε οποιαδήποτε άλλη χώρα την ώρα τέλεσης κηδείας πεσόντων στρατιωτών ακραία θρησκευτικά γκρουπ να οργανώνουν ταυτόχρονη διαδήλωση στο δρόμο με πλακάτ όπως "Δοξα τω Θεώ για τους νεκρούς στρατιώτες", "Ο θεός μισεί τους που****ες" , "Ο θεός μισεί την Αμερική" κλπ όπως κάνουν τα μέλη της Westboro Baptist Church. Μερικές εικόνες εδώ.
Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που τα μέλη αυτής της μισαλλόδοξης Εκκλησίας ακολουθούν και τους δίνει το δικαίωμα να το κάνουν νόμιμα εξασκώντας το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου. Σύμφωνα με τη wikipedia το ίδιο γκρουπ παρανοϊκών, όταν θέλησε να οργανώσει κάτι ανάλογο στο Ηνωμένο Βασίλειο , τους απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα επιβεβαιώνοντας και τη διαφορά αντιμετώπισης του ίδιου θέματος από δύο διαφορετικά νομικά συστήματα.
Απ'όσο ξέρω σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δε δίνουν τόσο μεγάλη σημασία στην κατοχύρωση της ελευθερίας του λόγου και αντιλαμβάνομαι πώς αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό άμεσα, από κόσμο που δεν έχει ασχοληθεί σε κάποιο βαθμό.

Napo είπε...

Δεν ισχυει αυτο
Θυμιζω το patriotic act που κατηργησε πολλες ελευθεριες λογου για λογους εθνικης ασφαλειας

Επισης να σε παραπεμπσω στην πολυ καλη ταινια nothing but the truth που δημοσιογραφος κλειστηκε στη φυλακη για χρονια επικαλουμενη την ελευθερια του λογου

Katerina F. είπε...

Διάβασα με μεγάλη έκπληξη το κείμενο του κ. Σωτηρόπουλου. Το διάβασα με έκπληξη γιατί ήμουν παρούσα στην συγκεκριμένη εκδήλωση (από την αρχή μέχρι το τέλος) και άκουσα τι πραγματικά ειπώθηκε αλλά και τα συζήτησα για άλλη μια ώρα με αρκετούς συμφοιτητές μου μετά το τέλος. Ο κ. Σωτηρόπουλος μάλλον δεν κατάλαβε τι άκουσε από τον κ. Χατζή και τον κ. Τσακυράκη.

Αυτό που είπε ο κ. Χατζής στην κα Βλάμη είναι ότι το φιλελεύθερο κράτος δεν επιτρέπεται να απαγορεύει τον λόγο ακόμα κι αν αυτός είναι ρατσιστικός και μισαλλόδοξος. Έχει όμως υποχρέωση να μην αντιμετωπίζει τα άτομα με διαφορετικό τρόπο αλλά να αναγνωρίσει στα ομόφυλα ζευγάρια ότι και στα ετερόφυλα.

Το επιχείρημα είναι απλό: το πρόβλημα δεν είναι απλώς ο μητροπολίτης που είναι ρατσιστής, ή οι αξιωματικοί που φωνάζουν φασιστικά συνθήματα. Η ελευθερία του λόγου θα πρέπει να προστατευτεί. Το πρόβλημα είναι ότι αυτούς τους πληρώνουμε. Γι’ αυτό (όπως είπε ο κ. Χατζής) θα πρέπει να αποταχθούν οι στρατιωτικοί που φωνάζουν ρατσιστικά συνθήματα και γι’ αυτό (όπως επίσης είπε αλλά δεν το αναφέρετε) το κράτος δεν έχει καμία δουλειά να πληρώνει τον μισθό του Μητροπολίτη.

Αναρωτιέμαι και το εξής: τόσα ισχυρά φιλοσοφικά επιχειρήματα ακούστηκαν από τον κ. Χατζή και άλλα τόσα ισχυρά συνταγματικά από τον κ. Τσακυράκη. Τίποτα από αυτά δεν προβλημάτισε τον κ. Σωτηρόπουλο; Διαβάζοντας το κείμενό του δεν διακρίνει κανείς κανένα σοβαρό φιλοσοφικό ή συνταγματικό επιχείρημα παρά μόνο κλισέ και αφορισμούς χωρίς να επιχειρεί να αντικρούσει τα επιχειρήματα που ακούστηκαν.

Άραγε δεν προβλημάτισε τον κ. Σωτηρόπουλο ότι η τεράστια πλειονότητα των φοιτητών (σχεδόν όλοι) πεισθήκαμε από τον κ. Χατζή και τον κ. Τσακυράκη;

Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που δεν αναφέρεται στο κείμενο ο κ. Τσακυράκης. Διότι ενώ ο κ. Χατζής ήταν ευγενικός και διακριτικός, ο κ. Τσακυράκης εξευτέλισε και ισοπέδωσε με αρκετά σκληρά λόγια τα απλοϊκά νομικά επιχειρήματα. Βέβαια όσοι τον ξέρουμε από τα μαθήματα δεν εκπλαγήκαμε. Ούτε μου φαίνεται και τόσο παράξενο ότι ο κ. Σωτηρόπουλος επιλέγει να μην αντιπαρατεθεί μαζί του.

e-Lawyer είπε...

Στον κ. Τσακυράκη δν αναφέρθηκα γιατί έφυγε πριν το τέλος της συζήτησης και η παρέμβασή του είχε περισσότερο έναν διακηρυκτικό - αφοριστικό χαρακτήρα. Ας πούμε όμως δυο λόγια επι τη ευκαιρία. Στην επισήμανσή μου ότι την ποινικοποίηση του μισαλλόδοξου λόγου επιβάλλει ρητώ η Διεθνής Σύνβαση για την εξάλειωη των φυλετικών διακρίσεων, η απάντηση του κύριου Τσακυράκη ήταν ´´αφήστε τώρα το διεθνές δίκαιο ". Συνεπώς, ο καθηγητής προφανώς προτείνει να παραβιάσουμε τις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας. Τουλάχιστον οι ΗΠΑ που αποτελούν το πρότυπο κατά τον καθηγητή, έχουν υποβάλει δήλωση επιφύλαξης για την εν λόγω διάταξη και φυσικά αππτελούν αντικείμενο εντονότατων επικρίσεων για αυτή την επιφύλαξη από τους διεθνείς οργανισμούς. Αντιθέτως η Ελλάδα διαβεβαιώνει έως και πολύ πρόσφατα τον ΟΗΕ ότι δεσμεύεται πλήρως να αντεπεξέλθει στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας βάσει της Σύμβασης.

Έπειτα όταν ρώτησα τον καθηγητή, γιατί θεωρεί αντισυνταγματικό τον νόμο, αφού το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παρ 2 αναφέρει ρητώς ότι όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της τιμής ανεξάρτητα από της φυλής τους, ο καθηγητής απάντησε ότι η λέξη "τιμή" δεν σημαίνει "υπόληψη" αλλά "ανθρώπινη αξιοπρέπεια". Η επιχειρηματολογία του ήταν ότι δεν το έβαλε αυτό ο συνταγματικός νομοθέτης "για να μην βρίζουμε τους τουρίστες". Λες και οι τουρίστες είναι το πρόβλημα κι όχι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Εξάλλου το Σύνταγμα, όπου εννοεί την "αξιοπρέπεια", την μνημονεύει ρητά, όπως στα άρθρα 15 και 106. Πέρα όμως κι από αυτό, από πότε η αξιοπρέπεια δεν περιλαμβάνει και την τιμή και υπόληψη των ανθρώπων; Είστε ικανοποιημένη με αυτή τη συνταγματική ερμηνεία; Εγώ όχι, γιατί ανατρέπεται με την απλή ανάγνωση των παραπάνω άρθρων, όπως ερμηνεύονται από τα δικαστήρια με εμβριθέστερες αναλύσεις από το αστείο με τους τουρίστες.

Ο κ. Χατζής από την άλλη πλευρά δεν υπέβαλε το θέμα σε καμία ουσιαστική ανάλυση πέρα από αναφορές στον Μιλ. Τις οποίες αναγκάστηκε να "μαζέψει" όταν ο κ. Καρύδης τον ρώτησε αν ο Μιλ εξαιρεί όσους πληρώνονται από το κράτος. Το ότι κάποιος πληρώνεται από το κράτος δεν σημαίνει ότι χάνει την ελευθερία της έκφρασής του, όπως έχει κρίνει πολλές φορές και το ΕΔΔΑ. Δεν είναι λοιπόν επαρκής ούτε κι αυτή η προσέγγιση. Θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω όμως τη θέση του κ. Χατζή στην ανάλυση ότι ο μισαλλόδοξος λόγος είναι ρητορική εκτός του πεδίου της διαλεκτικής. Αυτό είναι ένα όντως φιλοσοφικό επιχείρημα στο οποίο δεν έχω πάρει απάντηση. Δεν σας προβληματίζει καθόλου;

Τέλος, αυτά που λέτε κλισέ είναι οι πάγιες διαπιστώσεις για τον ρατσιστικό λόγο στη Ελλάδ απο εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Αυτά που λένε οι καθηγητές είναι γοητευτικά στη θεωρία αλλά ανατρέπονται πολύ εύκολα τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο κι από αρμοδιότερα όργανα, όπως ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το ECRI του Συμβουλίου της Ευρώπης και το CERD του ΟΗΕ. Aν τα διαβάσετε αυτά, είμαι σίγουρος ότι θα αλλάξετε γνώμη, γιατί οι εν λόγω οργανισμοί λαμβάνουν πάρα πολύ σοβαρά υπόψη τα ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία ανήκει τόσο η ελευθερία της έκφρασης όσο και η απαγόρευση των διακρίσεων.

Αν θέλετε μπορούμε να τα ξανασυζητήσουμε όλα αυτά από κοντά, είμαι στη διάθεσή σας.

Ανώνυμος είπε...

Νομικός δεν είμαι αλλά προσωπικά νιώθω ότι θίγομαι κι δεν θεωρώ δημοκρατικό να ανέχομαι προσβολές.

Το έγκλημα μίσους είναι και αποτέλεσμα του λόγου μίσους, δεν εννοώ να καταλάβω πως σειρά υβριστικών δηλώσεων και συμπεριφορών νοούνται ελευθερία του λόγου ή προσωπική κρίση.

Η Δημοκρατία πρέπει να προστατεύει όλες και όλους και ιδιαίτερα κοινωνικές ομάδες που παγκόσμια έχουν αναγνωρισθεί ως ευάλωτες.

Ο κ. Τσακυράκης μίλησε αλλά δεν έμεινε στην συζήτηση για να μας εξηγήσει πως θα προφυλαχθεί η "αξιοπρέπεια" ενίοτε και η σωματική ακεραιότητα μιας λεσβίας από διάφορους νταήδες, στο δρόμο, στη δουλειά για να μην μιλήσω για το σχολείο.

Ο κ. Χατζής μού πρότεινε να ανέχομαι κάθε προσβολή ή επίθεση γιατί μόνο έτσι θα "μάθει" η κοινωνία και θα "ξεκαθαρίσει" κάποτε.

Η κοινωνία λοιπόν κατ' εμέ χρειάζεται κατάρτιση και γνώση και αυτό είναι δουλειά της Πολιτείας. Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης, στις διαφημίσεις κλπ, γνώση από το δικαστικό, νομοθετικό σώμα και δημιουργία προστατευτικών νόμων για όσο αυτοί είναι απαραίτητοι.

Θα αφήναμε μια κλέφτρα να κλέβει μέχρι να μάθει μέσα από κοινωνικές διαδικασίες πως πρέπει ή δεν πρέπει να κλέβει;

Ο 927 δεν έχει ίσως "χρησιμοποιηθεί" όσο θα του άξιζε και γιατί οι ίδιες οι δικαστίνες-ες δυσκολεύονται να "επεξηγήσουν" τον νόμο ή έχουν την αντίστοιχη άποψη πως μπορεί καμιά να λέει και να κάνει όσα θέλει εναντίον άλλων, επίσης η ασυλία που απολαμβάνουν διάφορα δημόσια πρόσωπα είναι ένα ακόμη εμπόδιο.

Όταν δυο γυναίκες φιλιούνται σε διαφήμιση (Dentine)στην τηλεόραση και το ΕΣΡ βάζει πρόστιμο και κόβει τη διαφήμιση, όταν η ραδιοφωνική εκπομπή μιας λεσβίας κόβεται γιατί έκανε αναφορά στη χρήση προφυλακτικού, όταν κάθε ρασοφόρος μπορεί να βρίζει χωρίς να έχει επιστημονική τεκμηρίωση για όσα λέει, οι πολιτικοί από βήματος Βουλής μιλούν με τον τρόπο που μιλούν, όταν κάθε χρονιά ακραίες νεολαίες απειλούν με ξυλοδαρμό όσες-ους θα βρεθούν στην Ημέρα Υπερηφάνειας κλπ, τότε εγώ όχι μόνο προσβάλομαι αλλά νοιώθω και είμαι πολίτισα Β' κατηγορίας.

Ας ξανασκεφτούμε όλες και όλοι πως είναι άλλο πράγμα να μιλάμε στις πανεπιστημιακές αίθουσες περί ελευθερίας κι άλλο η καθημερινότητα, σεβασμός στην κάθε άποψη δεν σημαίνει ανοχή στη βία, όποια μορφή κι αν έχει αυτή, έτσι τουλάχιστον θεωρώ εγώ.

Ευαγγελία Βλάμη

Stathis είπε...

@Katerina F.

Το ότι οι φοιτητές πείστηκαν από τους Τσακυράκη-Χατζή δεν σημαίνει ότι οι τελευταίοι είχαν απαραίτητα δίκιο σε όλα. Άλλωστε είναι γνωστό πώς και οι δύο είναι πολύ δημοφιλείς και ασκούν μεγάλη επιρροή στους φοιτητές (κάτι που δεν είναι κακό).

@e-Lawyer

Μια διόρθωση: o Χατζής δεν μίλησε μόνο για Mill αλλά κατέβασε όλη τη σύγχρονη φιλελεύθερη θεωρία δικαίου (Raz, Waldron και άλλους που δεν θυμάμαι) που την χειρίζεται καλά. Από την άλλη «διαλεκτική;»… Με συγχωρείτε αλλά ενώ διαβάζω με ενδιαφέρον τις νομικές σας απόψεις και συμφωνώ στα περισσότερα, καλύτερα μην μπαίνετε σε φιλοσοφικά θέματα γιατί θα πρέπει να ενημερωθείτε λίγο περισσότερο. Οι Mill-Feinberg-Waldron-Scanlon κυριαρχούν ολοκληρωτικά στη συζήτηση. Ο Χατζής απηχεί πλήρως τις δικές τους απόψεις. Αντίθετα η «διαλεκτική» έχει να εμφανιστεί από τη δεκαετία του 1960 – που την θυμηθήκατε!

Τέλος, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος ντόρος για ένα σχέδιο νόμου που δεν πρόκειται να εφαρμοστεί έτσι κι αλλιώς. Η επιτροπή κατόρθωσε να το μετατρέψει σε άσφαιρα πυρά.

e-Lawyer είπε...

Εντάξει, προφανώς δεν είναι η ειδικότητά μου, αλλά δεν νομίζω ότι το ζητούμενο σε αυτή τη συζήτηση είναι το name dropping, όσο τα επεξεργασμένα επιχειρήματα και η τεκμηρίωση.

To νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο

 Το νομοσχέδιο προβλέποντας στο άρθρο 3 ότι ο γάμος επιτρέπεται για άτομα διαφορετικού ή ίδιου φύλου, αυτοδικαίως επεκτείνει στα ζευγάρια το...