Συγχώνευση ΕΣΡ - ΕΕΤΤ

Το ενδεχόμενο της συγχώνευσης ΕΣΡ και ΕΕΤΤ (εκτός από τη συγχώνευση ΑΠΔΠΧ και ΑΔΑΕ) αποτελεί μια ορθολογική λύση, τόσο από δημοσιονομομικής απόψεως, όσο και από πλευράς αρμοδιοτήτων αλλά και συνταγματικού δικαίου.

Τα επιχειρήματα του προέδρου του ΕΣΡ ότι δήθεν είναι αντισυνταγματική η συγχώνευση της Αρχής που προϊσταται με μια άλλη ανεξάρτητη αρχή, δεν θεμελιώνονται σε συγκεκριμένες απαγορευτικές διατάξεις του Συντάγματος. Το γεγονός ότι το Σύνταγμα αναφέρεται ονομαστικά στο "ΕΣΡ" στο άρθρο 15 δεν σημαίνει ότι η ΕΕΤΤ δεν έχει επίσης συνταγματική έδραση στο άρθρο 5Α του Συντάγματος. Το αν η νέα αρχή που θα προκύψει από τη συγχώνευση δεν φέρει τον γενικό τίτλο "ΕΣΡ" δεν σημαίνει ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα ή ότι δεν μπορεί να συνεδριάζει με σύνθεση ως ΕΣΡ. Εξάλλου η ανεξαρτησία της ΕΕΤΤ προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο (πρωτόκολλο στη Διεθνή Σύμβαση Τηλεπικοινωνιών) αλλά και από το κοινοτικό δίκαιο.

Επιπλέον, από πλευράς διοικητικών αρμοδιοτήτων, ο ρόλος της ΕΕΤΤ αφορά κλασικά τον ανταγωνισμό στα μέσα επικοινωνίας. Από τη στιγμή που ο καταλυτικός ρόλος του Διαδικτύου επέφερε την σύγκλιση των μέσων επικοινωνίας με τα μέσα ενημέρωσης και ιδίως τα ραδιοτηλεοπτικά, η ύπαρξη δύο ανεξάρτητων αρχών που εμμένουν στις παλιές κατηγοριοποιήσεις απηχεί ψηφιακό αναλφαβητισμό.

Εξυπακούεται ότι σε μια περίπτωση συγχώνευσης θα πρέπει βεβαίως να τροποποιηθεί το καταστατικό δίκαιο της ΕΕΤΤ και τα μέλη της να αναδεικνύονται με την διαδικασία του άρθρου 101Α του Συντάγματος. Οι αντιρρήσεις που κάποτε διατυπώθηκαν ως προς τη συνταγματικότητα της ανάδειξης των μη συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων αρχών ουδέποτε θεμελιώθηκαν επίσης σε απαγορευτικούς νομικούς κανόνες.

Τέλος, από δικαιοπολιτικής σκοπιάς, θα άρμοζε στους "ηθικοπλάστες" του ΕΣΡ να συγχωνευθούν με τους "τεχνοκράτες" της ΕΕΤΤ. Θα ήταν μια ενδιαφέρουσα σύνθεση.