Σύσταση CM/Rec (2011) 8 της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη για την προστασία και την προώθηση της οικουμενικότητας, ακεραιότητας και ανοικτότητας του Διαδικτύου
(Θεσπίστηκε από την Επιτροπή των Υπουργών την 21η Σεπτεμβρίου 2011, κατά τη 1121η διάσκεψη των αναπληρωτών των Υπουργών)
1. Τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα οποία έχουν κυρώσει την Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Αρ. Σύμβασης 5, εφεξής "η Σύμβαση") έχουν αναλάβει την υποχρέωση στο Άρθρο 1 αυτής να διασφαλίζουν σε καθέναν/καθεμιά εντός της δικαιοδοσίας τους τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στη Σύμβαση. Έχουν συγκεκριμένες αποστολές κι υποχρεώσεις κατά την διασφάλιση της προστασίας και της προώθησης αυτών των δικαιωμάτων κι ελευθεριών και λογοδοτούν για τις παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων κι ελευθεριών ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
2. Το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, το οποίο περιλαμβάνει την ελευθερία στη γνώμη και στη λήψη και μετάδοση πληροφοριών και ιδεών χωρίς παρέμβαση, είναι θεμελιώδες για την συμμετοχή των πολιτών στη δημοκρατική διαδικασία. Αυτό το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης εφαρμόζεται τόσο στις online όσο και στις offline δραστηριότητες, ανεξάρτητα από σύνορα. Στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, η προστασία του διασφαλίζεται από το Άρθρο 10 της Σύβασης και βάσει της σχετικής νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
3. Το Διαδίκτυο επιτρέπει τους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση στην πληροφορία και σε υπηρεσίες, να επικοινωνούν και να συνδέονται, καθώς και να μοιράζονται ιδέες και γνώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Περιέχει σημαντικά εργαλεία συμμετοχής και διαβούλευσης για πολιτικές και άλλες δραστηριότητες δημόσιου ενδιαφέροντος.
4. Η ελευθερία του ατόμου για πρόσβαση στην πληροφορία και για διαμόρφωση κι έκφραση γνώμης, καθώς και η δυνατότητα ομάδων να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν απόψεις στο Διαδίκτυο εξαρτάται από ενέργειες που σχετίζονται με τη διαδικτυακή υποδομή και τους καθοριστικού γι' αυτήν πόρους, καθώς και σε αποφάσεις για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη τεχνολογίας πληροφοριών. Κυβερνητικές ενέργειες μπορεί επίσης να σχετίζονται με την άσκηση αυτών των ελευθεριών.
5. Ιδίως η πρόσβαση και χρήση του Διαδικτύου είναι εκτεθειμένη σε κινδύνους επηρεασμού της σταθερής συνεχούς λειτουργίας του δικτύου, λόγω τεχνικών προβλημάτων, αλλά και λόγω ενεργειών επέμβασης στις υποδομές. Το ζήτημα της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας τυ Διαδικτύου σχετίζεται με την διασυνοριακή διασύνδεση κι αλληλεπίδραση της υποδομής του καθώς και με την αποκεντρωμένη και διάσπαρτη φύση του. Πράξεις που τελούνται σε μία δικαιοσοδία μπορεί να επηρεάζουν την ικανότητα των χρηστών να έχουν πρόσβαση στις διαδικτυακές πληροφορίες σε μια άλλη δικαιοδοσία.
6. Επιπλέον, οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο πλαίσιο της τεχνικής συνεργασίας και διαχείρισης των πηγών που είναι καθοριστικές για την λειτουργία του διαδικτύου, κυρίως ως προς τα Ονόματα Χώρου και τις Διευθύνσεις διαδικτυακού πρωτοκόλλου, μπορεί να έχουν άμεσες επιπτώσεις στην πρόσβαση του χρήστη στην πληροφορία και την προστασία των προσωπικών δεδομένων του. Aυτές οι πηγές έχουν κατανεμηθεί σε διαφορετικές δικαιοδοσίες και διοικούνται από διάφορες μη κυβερνητικές οντότητες με περιφερειακή ή παγκόσμια αρμοδιότητα.
7. Απέναντι σε αυτό το υπόβαθρο, η προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και της πρόσβασης στην πληροφορία στο Διδικτύο, καθώς και η προώθηση της αξίας μιας δημόσιας υπηρεσίας που αναγνωρίζεται για το Διαδικτύο, είναι στοιχεία ευρύτερης ανησυχία ως προς τη διασφάλιση της οικουμενικότητας, της ακεραιότητας και της ανοικτότητας του Διαδικτόυ.
8. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο το Διαδίκτυο για τις καθημερινές ασχολίες τους και για την ενάσκηση των δικαιωμάτων τους ως πολίτες. Έχουν μια εύλογη προσδοκία ότι οι διαδικτυακές υπηρεσίες θα είναι προσβάσιμες και οικονομικά προσιτές, ασφαλείς, αξιόπιστες και διαρκείς. Το Διαδίκτυο είναι επίσης ένας βασικός πόρος για πολλούς τομείς της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης.
9. Αυτές οι προσδοκίες δημιουργούν κρατική ευθύνη για την αντιμετώπιση του Διαδικτύου ως ένα ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος, κατά την χάραξη της σχετικής πολιτικής. Πράγματι, πολλές χώρες έχουν αναγνωρίσει την αξία του Διαδικτύου ως δημόσιας υπηρεσίας, είτε με τις εθνικές πολιτικές ή τη νομοθεσία, ή με τη μορφή πολιτικών διακηρύξεων σε διεθνή fora μεταξύ άλλων.
10. Τα κράτη έχουν το καθήκον να διασφαλίζουν την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών τους και καλούνται να ανταποκριθούν στις νόμιμες προσδοκίες τους όσον αφορά τον βασικό ρόλο του Διαδικτύου. Συνεπώς, είναι αποστολή των κρατών να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον κατά την χάραξη διεθνών δημόσιων πολιτικών που αφορούν το Διαδίκτυο.
11. Επιπλέον, τα κράτη έχουν αμοιβαίες προσδοκίες ότι θα καταβληθεί κάθε πρόσπάθεια για την προστασία και την προώθηση της αξίας δημόσιας υπηρεσίας που έχει το Διαδίκτυο. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουν τις κοινές και αμοιβαίες ευθύνες που έχουν και να λάβουν εύλογα μέτρα για την προστασία και προώθηση της οικουμενικότητας, ακεραιότητας και ανοικτότητας του Διαδικτύου, ως μέσου για την διασφάλιση της ελευθερίας της έκφρασης και της πρόσβασης στις πληροφορίες ανεξάρτητα από σύνορα.
12. Γι' αυτό, η Επιτροπή των Υπουργώ, απευθύνει στα κράτη μέλη τις ακόλουθες συστάσεις, σύμφωνα με τους όρους του Άρθρου 15.β του Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης:
- να ακολουθούν τις αρχές που περιλαμβάνονται στην Διακήρυξη για τις αρχές διοίκησης του Διαδικτύου, της Επιτροπής των Υπουργών, τόσο κατά το πλαίσιο της ανάπτυξης εθνικών πολιτικών για το Διαδίκτυο, όσο και κατά τη συμμετοχή σε τέτοιες προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο.
- να προστατεύουν και να προωθούν την οικουμενικότητα, την ακεραιότητα και την ανοικτότητα του Διαδικτύου, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές και σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ορίζονται σε αυτή τη σύσταση και να διασφαλίζουν ότι αυτές ακολουθούνται στην πράξη και από τον νόμο.
- να διασφαλισουν την η ευρεία διάδοση αυτής της δέσμευσης σε όλες τις δημόσιες αρχές τους ιδιωτικούς φορείς, ιδίως εκείνους που ασχολούνται με τη διαχείρισι των πόρων που είναι αναγκαίοι για την λειτουργία του Διαδικτύου, καθώς στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
- να ενθαρρύνουν αυτούς τους παράγοντες στην υποστήριξη και προώθηση της εφαρμογής των αρχών που περιλαμβάνονται στην παρούσα σύσταση.
Δέσμευση για την προστασία και προώθηση της οικουμενικότητας, ακεραιότητας και ανοικτότητας του Διαδικτύου.
1. Γενικές αρχές
1.1. Απαγόρευση βλάβης
1.1.1. Τα κράτη έχουν την υποχρέωση να διασφαλίζουν, σύμφωνα με τα πρότυπα που αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων και κατά τις αρχές του διεθνούς δικαίου, ότι οι πράξεις τους δεν θα έχουν δυσμενείς διασυνοριακές επιπτώσεις στην πρόσβαση και χρήση του Διαδικτύου.
1.1.2. Αυτό περιλαμβάνει ιδίως την ευθύνη να διασφαλίζουν ότι οι πράξεις τους εντός της δικαιοδοσίας τους δεν θα παρεμβαίνουν παράνομα στην πρόσβαση στο περιεχόμενο έξω από τα εδαφικά σύνορά τους ούτε θα επιδρούν αρνητικά στην διασυνοριακή ροή της διαδικτυακής κίνησης.
1.2. Συνεργασία
Τα κράτη θα συνεργάζονται με καλή πίστη μεταξύ τους και με τους σχετικούς παράγοντες σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης κι εφαρμογής δημόσιων πολιτικών που αφορούν το Διαδίκτυο, ώστε να αποφευχθεί κάθε αρνητική διασυνοριακή επίπτωση στην πρόσβαση ή χρήση του Διαδικτύου.
1.3. Δέουσα επιμέλεια
Στο πλαίσιο της μη εμπλοκής σε καιημερινά τεχνικά και λειτουργικά ζητήματα, τα κράτη θα πρέπει με μεταξύ τους συνεργασία και με τους σχετικούς παράγοντες, να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποφύγουν, να διαχειριστούν και να ανταποκριθούν σε σοβαρές διασυνοριακές επεμβάσεις και παρεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου, ή, σε κάθεπερίπτωση, να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο και τις συνέπειες που μπορεί να επέλθουν από τέτοια περιστατικά.
2. Ακεραιότητα του Διαδικτύου
2.1. Ετοιμότητα
2.1.1. Τα κράτη πρέπει, από κοινού και με διαβούλευση με τους σχετικούς παράγοντες, να αναπτύξουν και να υλοποιήσουν σχέδια δράσης για την διαχείριση και ανταπόκριση σε παρεμβάσεις και επεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.1.2. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ιδίως να συνεργαστούν για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη και εφαρμογή κοινών προτύπω, κανόνων και πρακτικών που σκοπούν στην διατήρηση κι ενδυνάμωση της σταθερότητας, της αντοχής και της ανθεκτικότητας του Διαδικτύου.
2.1.3. Τα κράτη θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που διευκολύνει την διάδοση των πληροφοριών και το συντονισμό ανταποκρίσεων μεταξύ των παραγόντων, ιδίως μέσω της δημιουργίας συμπράξεων ιδιωτών με το δημόσιο, όσον αφορά τις δράσεις που υπόκεινται σε κίνδυνο για σοβαρές διασυνοριακές επεμβάσεις και παρεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.2. Ανταπόκριση
2.2.1. Κοινοποίηση
Τα κράτη πρέπει, χωρίς καθυστέρηση, να ενημερώνουν τα εν δυνάμει επηρεαζόμενα κράτη, για κάθε κίνδυνο σοβαρών διασυνοριακών παρεμβάσεων ή επεμβάσεων στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.2.2. Ανταλλαγή πληροφοριών
Τα κράτη πρέπει εντός ευλόγου χρόνου να παρέχουν στα εν δυνάμει επηρεαζόμενα κράτη όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες που είναι σχετικές με την ανταπόκριση σε διασυνοριακές παρεμβάσεις κι επεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.2.3. Διαβούλευση
Τα κράτη πρέπει να διαβουλεύονται μεταξύ τους χωρίς καθυστέρηση, προκειμένου να βρουν κοινά αποδεκτές λύσεις όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να θεσπιστού για να ανταποκριθούν σε σοβαρές διασυνοριακές παρεμβάσεις κι επεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.2.4. Αμοιβαία συνδρομή
Ανάλογα με τις δυνατότητές τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσφέρουν καλόπιστα συνδρομή σε άλλα κράτη που έχουν πληγεί, προκειμένου να ελεγχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις από σοβαρές διασυνοριακές παρεμβάσεις κι επεμβάσεις στην υποδομή του Διαδικτύου.
2.3. Εφαρμογή
Τα κράτη μέλη πρέπει, σε σνεργασία με σχετικούς παράγοντες, εντός των πλαισίων της μη ενασχόλησής τους με τα καθημερινά τεχνικάκ και λειτουργικά ζητήματα, να αναπτύσσουν εύλογα νομοθετικά, διοικητικά ή άλλα μέτρα κατάλληλα για την εφαρμογή των δεσμεύσεών τους για δέουσα επιμέλεια όσο αφορά την ακεραιότητα του Διαδικτύου.
2.4. Ευθύνη
Τα κράτη συμμετέχουν σε διάλογο και συνεργασία για την περαιτέρω ανάπτυξη διεθνών προτύπων σχετικώ με την ευθύνη και τον καταλογισμό της και για την επίλυση σχετικών διαφορών.
3. Αναγκαίοι πόροι για την λειτουργία του Διαδικτύου
Τα κράτη μέλη θα λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη κι εφαρμογή των προτύπων, πολιτικών, διαδικασιών ή πρακτικών όσον αφορά τη διαχείριση πόρων που είναι αναγκαίοι για την λειτουργία του Διαδικτύου ενσωματώνουν το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών για τους χρήστες του Διαδικτύου σύμφωνα με τα πρότυπα που αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Πηγή: εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου