Το αίτημα για αυτορρύθμιση στο χώρο των ελληνικών ιστολογίων έχει τεθεί από διάφορες πλευρές και κυρίως από την ίδια την πραγματικότητα. Η διαχείριση των σχολίων, η ελευθερία της έκφρασης, ο σεβασμός της ιδιωτικότητας, αλλά, κυρίως, οι δαιδαλώδεις κανόνες της πνευματικής ιδιοκτησίαs, το δικαίωμα (;) ανάρτησης φωτογραφιών που βρίσκονται στο Διαδίκτυο, η υιοθέτηση όρων χρήσης στα blogs , η εύρεση του ισχύοντος δικαίου και η διασφάλιση της τήρησης των κανόνων είναι ορισμένα από τα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τους διαχειριστές των ιστολογίων.
Η κατάρτιση ενός Κώδικα Δεοντολογίας, ενός soft law κειμένου αποδεκτού από όλους, το οποίο θα δίνει πρακτικές απαντήσεις στα ερωτήματα και η δεσμευτικότητά του θα απορρέει μόνο από την ομόφωνη αποδοχή είναι ένα ζητούμενο. Σε αυτήν την αποστολή θα πρέπει να λάβουμε ενεργά μέρος όλοι, καταθέτοντας ιδέες και προτάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα τελικό κείμενο. Χωρίς να σημαίνει ότι ένα "τελικό" κείμενο χάνει τον δυναμικό χαρακτήρα του να προσαρμόζεται στις εξελίξεις.
Η αποδελτίωση των απόψεων και ο συντονισμός των εργασιών θα πρέπει να ανατεθούν σε ένα πολυπρόσωπο και αντιπροσωπευτικό όλων των τάσεων συμβούλιο, το οποίο θα έχει και την ευθύνη για την κατάρτιση του κώδικα. Εξυπακούεται ότι σε αυτό το συμβούλιο θα πρέπει να συμμετέχουν όχι μόνο διαχειριστές ιστολογίων, αλλά "απλοί" χρήστες, εμπειρογνώμονες από τον τομέα της πληροφορικής, εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών (για παράδειγμα, από την digitalrights.gr), αλλά και πρόσωπα κύρους και εμπειρίας που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με το διαδίκτυο. Οι διαδικασίες κατάρτισης θα πρέπει φυσικά να τηρούν τους κανόνες της απόλυτης διαφάνειας, ώστε να υπάρχει πλήρης ενημέρωση για τους όρους με τους οποίους συντάσσεται το κείμενο του κώδικα.
Όπως κάθε σύστημα αυτορρύθμισης, η χάρτα αυτή θα πρέπει να προβλέπει και την ίδρυση σχετικής θεσμικής εγγύησης διαρκούς ελέγχου της τήρησης της, υπό τη μορφή π.χ. ενός ανεξάρτητου Ombudsman ή μιας μικρής επιτροπής που θα μπορεί να λειτουργεί διαμεσολαβητικά όταν εντοπίζονται συγκρουσιακές καταστάσεις και θα μπορεί να υποβάλει χαλαρές υποδείξεις για την διευθέτηση των προβλημάτων, με βάσει τις αναφορές του κώδικα.
Ένας τέτοιος καταστατικός χάρτης θα ήταν καλό, πριν την τελική υπογραφή του, να τεθεί για παρατηρήσεις στα αρμόδια ανεξάρτητα όργανα (Αρχή Προστασίας Δεδομένων, Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών), τα οποία έχουν θεσμική αποστολή να προσφέρουν τη βοήθειά τους και την τεχνογνωσία τους σε κάθε περίπτωση επιχειρούμενης αυτορρύθμισης.
Όσοι ενδιαφέρεστε να λάβετε μέρος σε αυτό το εγχείρημα, παρακαλώ να μου στείλετε ένα e-mail στην διεύθυνση homo_chatius@hotmail.com.
Παρακαλώ να διαδώσετε το πνεύμα αυτής της πρότασης, ώστε να ενημερωθούν όλοι.
27 σχόλια:
Ωραία. Θα στείλω email με απόψεις για bloggers και σχολιαστές. Κάποιες από αυτές είναι ήδη γνωστές από σχόλια σε παλιότερα άρθρα.
Τις ευχαριστίες μου για την πρωτοβουλία.
Και μια ερώτηση. Στην επερχόμενη αναθεώρηση του συντάγματας έχει προταθεί από κανέναν αναθεώρηση και των υπάρχουσων διατάξεων για την κοινωνία της πληροφορίας; Βλέπεις να υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο;
Τι εννοεις οταν μιλας για "διασφάλιση της τήρησης των κανόνων";
Οτι θα υπαρχει ενα οργανο που θα μοιραζει προστιμα σε περιπτωση παραβιασης τους; ή θα κλεινει τα blogs;
Και τι νομικη μορφη θα εχει αυτο το οργανο, θα ειναι κρατικο, μη κρατικο κι απο που θα αντλει την ισχυ του;
Οι προτάσεις και η κριτική μου
Οι δικές μου σοβαρές επιφυλάξεις εδώ.
Δεν αμφιβάλλω για τις καλές προθέσεις σου. Αλλά...
Ούτε εγώ αμφιβάλλω για τις καλές σου προθέσεις (αν και ο δρόμος προς την κόλαση...), αλλά νομίζω ότι όσον αφορά στα blogs let a thousand flowers blossom.
Πείτε μου ότι είναι πλάκα... plz!!
@σπασίκλας: μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί τίποτε για τα σχετικά άρθρα. Η δική μου πρόταση υπάρχει στο ποστ με τις προτάσεις μου για την αναθεώρηση.
@loucretia: η λογική των προστίμων είναι αστεία και επιθεωρησιακή και σε τέτοιες περιπτώσεις. Η πρότασή μου σχετίζεται με την θέσπιση ενός μηχανισμού διαμεσολάβησης που απλώς υπενθυμίζει τους κοινά αποδεκτούς κανόνες σε περιπτώσεις διαφωνιών, προκειμένου να βρεθούν πρακτικές λύσεις σε συναινετικό πνεύμα. Η ισχύς ενός τέτοιου μορφώματος θεμελιώνεται στην αμοιβαία αποδοχή και στη βούληση για αυτορρύθμιση, όπως εξάλλου και σε όλες τις περιπτώσεις που μια ομάδα αποφασίζει για να μην υπάρχουν συγκρούσεις να αυτοδεσμευτεί αμοιβαία και να καταλήξει σε κοινές θέσεις. Η διαφορά της αυτορρύθμισης από τη νομοθεσία είναι ότι στην πρώτη περίπτωση η θέσπιση του κανόνα προέρχεται από μέρος που δεν διαθέτει μορφή επιβολής άλλη από την συναίνεση και την πειθώ.
Η "νομιμοποίηση" της ισχύος πηγάζει από την κοινή απόφαση για την αναγκαιότητα τήρησης των κανόνων. (Το ίδιο ισχύει, με πιο χαλαρή θεμελίωση όμως, για την δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων).
@a.f.marx:έχω απαντήσει στο μπλογκ σου.
Προς λοιπούς: αν βλέπετε λογοκριτικές επιτροπές και πρόθεση για σφετερισμό "εξουσίας", πείτε το. Η δική μου προσέγγιση είναι η αυτο-οργάνωση και η εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων όταν υπάρχει ένα πρόβλημα του στυλ "βρήκα αυτές τις φωτο στο νετ, μπορώ να τις δημοσιεύσω ή θα με κυνηγάει ο δικαιούχος" ή "πως σου φαίνεται η πολιτική σχολίων του μπλογκ μου" (ερωτήματα που μου έρχονται καθημερινά μέσω e-mail) μέσα από μια διαδικασία που θα εξασφαλίση την συνοχή στη δράση μας. Μη φοβάστε την αυτορρύθμιση, εντάσσεται στην πιο προωθημένη έννοια που συμπληρώνει στις μέρες μας την δημοκρατία και συνδέεται με πολίτες που συνειδητοποιούν τον παρεμβατικό τους ρόλο και την δύναμη που έχουν για να διαρρυθμίσουν πρωτογενώς το κοινό τους μέλλον. Και σημειώνω ότι δεν συνέδεσα καθόλου την δική μου περίπτωση με διεκδίκηση ρόλων ή αρμοδιοτήτων και λοιπά.
Δεν συμφωνώ - για πολλούς και διαφόρους λόγους - αλλά εκνευρίστικα ταμάλα από το σούσουρο που δημιούργησε η πρόταση σου.
Πώς εκνευρίζομαι όταν αντί να το συζητάμε το θέμα το ρίχνουμε στην εύκολη πλακίτσα και στις προσωπικές επιθέσεις.
Τεσπα. Καλό κουράγιο
Οι αυτορυθμιζόμενες (virtual) κοινότητες όπως και οι πραγματικές (real life) κοινότητες έχουν πολύ μικρή ή μηδενική διάρκεια διότι η Εντροπία δεν επιτρέπει την ύπαρξη αεικίνητων μηχανισμών. H λεγόμενη αυτορύθμιση του νομικού πλαισίου που προτείνει ο e-lawyer είναι μια μορφή δυνητικής αστυνόμευσης η οποία μάλιστα δίνει και λαβή στην πραγματική αστυνόμευση. Το άκρως επίκινδυνο αυτού του πλαισίου είναι ότι μερικοί θα συμφωνήσουν και θα σπεύσουν να δηλώσουν συμμετοχή χωρίς να αντιληφθούν ότι τα μπλογκς δεν είναι φορουμς τα οποία έχουν «ρυθμιστές». Τα μπλογκς είναι αυτορυθμιζόμενα σε ένα ασαφές και ευρύ πλαίσιο και μέσω των μπλογκερς των ίδιων αλλά και μέσω των ISPs.Οι έμπειροι και με πολύχρονη εμπειρία στο δίκτυο γνωρίζουν καλά ότι κανείς δεν είναι ανώνυμος –εκτός μερικών ιδιόμορφων περιπτώσεων- και κανείς δεν είναι αόρατος από τη στιγμή που έχει μια IP adress. Εάν κάποιος είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ανώνυμος και αόρατος τότε θα κάνει κακό με τον ένα η με τον άλλο τρόπο.
Θεωρώ την πρόταση του e-lawyer επιεικώς απαράδεκτη –χωρίς βέβαια να θέλω να θίξω τις προθέσεις του- και ένα μέσο εκ του οποίου θα αναδυθούν οι δυνητικοί σερίφηδες.
Η πρότασή μου συνδέεται με τη διαμόρφωση ενός κεκτημένου που θα μπορούσε να αντιταχθεί σε κάθε μελλοντική παρεμβατική "σκληρή" ρύθμιση. Παρουσιάζοντας ένα συντονισμένο και κοινά αποδεκτό κείμενο θέσεων μπορούμε να αποκρούσουμε τέτοιες απόπειρες. Ένα σύστημα αυτορρύθμισης δεν μπορεί να επιβληθεί με άλλο τρόπο παρά μόνο με τη συναίνεση. Αν φτιάξω μόνος μου ένα τέτοιο σύστημα και μετά το ανοίξω για υπογραφές και έρθουν πέντε άνθρωποι και πουν ότι προσχωρούν έχουμε ήδη μία κοινότητα. Νομίζω όμως ότι, εφόσον αυτό αφορά και άλλους, θα μπορούσε να υπάρχει όσο το δυνατόν ευρύτερη συμμετοχή στην κατάρτιση, γιατί εδώ μεγάλο ρόλο παίζει και η συγκριτική επισκόπηση των πολιτικών πνευματικής ιδιοκτησίας που υιοθετούνται, οι οποίες παρουσιάζουν ανομοιογένεια τόσο μεταξύ τους όσο και με το ισχύον πλαίσιο. Και είμαι σίγουρος ότι αν γίνει κάτι τέτοιο, θα προσχωρήσουν πολλοί, αφού θα έχουν έτοιμο ένα "πακέτο" όρων χρήσης που θα μπορούν ανέξοδα, χωρίς να έχουν δουλέψει οι ίδιοι, να το υιοθετήσουν εύκολα, αφού θα περιέχει λύσεις εναρμονισμένες με τα ισχύοντα.
Είναι σαφές ότι μια τέτοια πρόταση δεν συνδέεται με αστυνόμευση, αλλά με τη θέσπιση ενός διαμεσολαβητικού και γνωμοδοτικού θεσμού (ένα χελπ ντεσκ) για περιπτώσεις ερωτήσεων ή για φιλική επίλυση μιας διαφοράς (χαλαρή διαιτησία), χωρίς βέβαια κυρωτικές αρμοδιότητες και κατασταλτική λογική. Στην ουσία προτείνω την εισαγωγή ενός Ombudsman (Συνήγορος του Πολίτη) αποκλειστικά για το χώρο της μπλογκόσφαιρας. Όπως ίσως ξέρετε, ο Συνήγορος δεν επιβάλει πρόστιμα ούτε καταγγέλλει κλπ και το μόνο μέσο για να υποδείξει στην Διοίκηση τις υποχρεώσεις της είναι η πειθώ των επιχειρημάτων. Τέτοιοι θεσμοί, αντίθετα από ό,τι ίσως είναι ευρέως γνωστό, υπάρχουν και στον ιδιωτικό τομέα (Διαμεσολαβητής Κεφαλαιαγοράς, Τραπεζικός Διαμεσολαβητής), αλλά και σε επίπεδο οργάνων ΕΕ (Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής) και εξασφαλίζουν την αποφυγή συγκρουσιακών καταστάσεων, την φιλική συνύπαρξη και τις άμεσες λύσεις και απαντήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς να υποκαθιστούν τη "σκληρή" επίλυση που εξακολουθεί να βρίσκεται στη σφαίρα της κρατικής αρμοδιότητας. Η πρότασή μου συνδυάζεται με εγγυήσεις διαφάνειας, ώστε να είναι γνωστό ποιοι είναι ποιοι και με τι κριτήρια συμβουλεύουν. Και με περιορισμένο χρόνο "θητείας", ώστε να περάσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι και από αυτή την εμπειρία.
Η αυτο-οργάνωση δεν έχει καμία σχέση με την αστυνόμευση όταν συνδυάζεται με αμεσότητα, συναπόφαση, συμμετοχή και συναίνεση, ακριβώς επειδή δεν εισάγει κάθετη διάκριση ανάμεσα σε ελεγχόμενο και ελεγκτή, αφού η ρύθμιση δεν προέρχεται άνωθεν αλλά εκ των ένδον.
Θεωρώ γόνιμο πάντως ότι ανοίγει ένας σχετικός αρχικός διάλογος, φωτίζοντας τα αρνητικά της πρότασής μου με επιχειρήματα από την Κυβερνητική, όπως αυτό του dark angel. Μετά όμως από τις εξηγήσεις ότι μια διακήρυξη αρχών, για να μην παραμένει ευχολόγιο πρέπει να συνδυάζεται με την παρακολούθησή της από έναν Ombudsman με τα χαρακτηριστικά που προανέφερα, περιμένω τις απόψεις σας. Και εννοείται ότι αν απορριφθεί κάθε αφετηρία για συζήτηση, δεν υπάρχει κανένας λόγος να δοθεί συνέχεια.
Κρίμα που δεν καταλαβαίνεις ότι κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει ως Κερκόπορτα. Το μόνο αποτελεσματικό "κεκτημένο" στο Ίντερνετ είναι η μη-ρύθμιση ή η αυτορρύθμιση σε επίπεδο blog του καθενός ή σε επίπεδο κοινά αποδεκτής ΑΤΟΜΙΚΗΣ πρακτικής. Όχι με τη μορφή οποιουδήποτε υπερ-ατομικού μορφώματος ή ελέγχου (έστω και χαλαρού).
Η έκφραση δεν είναι οικονομική δραστηριότητα που να έχει οπωσδήποτε ανάγκη ρύθμισης. Όσο πιο αρρύθμιστη, τόσο πιο γνήσια. Με μόνα όρια το νόμο (εξύβριση, δυσφήμιση, πνευματικά δικαιώματα).
Let it be. Απ το χάος θα αναδυθούν μόνοι τους οι κανόνες που του πρέπουν. Μόνοι τους.
Μα αυτά τα νομικά όρια πρέπει να διευκρινιστούν neTpen. Όταν κάποιος σου λέει "δε με νοιάζει τι λέει ο νόμος για την πνευματική ιδιοκτησία, έχω μπει στο τάδε licensing" και νομίζει ότι είναι κατοχυρωμένος, αισθάνεσαι επαρκής ως νομικός μη λέγοντάς του τίποτε; Όταν κάποιος αναδημοσιεύει μια επιστολή που του έστειλε κάποιος άλλος ιδιωτικά χωρίς συγκατάθεση, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, πρέπει να φτάσουν στα δικαστήρια αν θεωρήσουν ότι θίγονται; Όταν κάποιος έχει ανοιχτά τα σχόλια και έχει ανεβάσει ένα πολύ προκλητικό κείμενο, έχει δικαίωμα να σβήνει χωρίς συζήτηση όποιον τολμήσει να διαφωνήσει μαζί του; Η σημερινή απάντηση είναι "μπορεί και ναι, μπορεί και όχι". Με βάση ποιο δίκαιο, με ρωτάνε, το ελληνικό, το αμερικάνικο, το ασιατικό, αφού είμαι εγκατεστημένος στην Ελλάδα, αλλά χρησιμοποιώ σέρβερ της Καλιφόρνια κλπ; Μία διακήρυξη αρχών έχει τεράστια σημασία πρώτα απ΄ όλα για να δούμε τι δεχόμαστε και τι απορρίπτουμε. Όχι σε επίπεδο στυλ ή καλής συμπεριφοράς, αλλά όταν φτάνουμε σε περιπτώσεις στάθμισης και σε γκρίζες ζώνες για το δέον.
Και κάτι για όσους αφήνουν υπονοούμενα για την ιδιότητά μου: η δουλειά του δικηγόρου δεν είναι μόνο να πηγαίνει ως μισθοφόρος στα δικαστήρια ή να έχει βλέψεις για την πολιτική. Ανεξάρτητα από ό,τι πιστεύετε ή βλέπετε στην τηλεόραση (αποκλίνουσες και σάπιες περιπτώσεις δηλαδή) υπάρχουν άτομα αφιερωμένα στην κοινωνική τους αποστολή που θαυμάζω βαθύτατα και έχουν ανοίξει δρόμους στη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας, δίνοντας μάχες σε φόρουμ όπου διακυβεύονται τα πάντα. Το γεγονός ότι δεν τους ξέρετε, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.
Τα προβλήματα που αναφέρεις σαφώς και υπάρχουν. Ο "Κώδικας" που προωθείς, όμως, δεν θα δώσει λύσεις σε αυτά. Είναι νομικά ζητήματα λυμένα, για τα οποία το μόνο ζητούμενο είναι η σχετική ενημέρωση. Η διακήρυξη αρχών υποτίθεται θα καλύψει το πεδίο πέραν των (ανελαστικών, ούτως ή άλλως) νομοθετικών ρυθμίσεων. Αν μιλάς για μια βασική "κωδικοποίηση" για ...αρχαρίους των σχετικών ρυθμίσεων (έχει γίνει στο εξωτερικό), ναι, αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο, αλλά είναι άλλο πράγμα από αυτό που διεφάνη στο αρχικό post σου. Όπως άλλο πράγμα θα ήταν η συμβουλευτική δικηγορία για θέματα internet.
Όσον αφορά κάποιες πιο προσωπικές επιθέσεις, αγνόησέ τις. Είπαμε: Απ' όλα έχει ο "μπαξές", εσύ θα επιλέξεις τι σε αφορά και τι όχι. Να μια ωραία "αυτορρύθμιση"!
Δεν είναι καθόλου λυμένο το θέμα του podcasting στην ΕΕ ή τα προβλήματα διπλών δικαιοδοσιών για ποινικές παραβάσεις, όπως η εξύβριση και η δυσφήμηση. Υπάρχει σημαντικό νομοθετικό κενό, το οποίο φυσικά δεν μπορεί να επιλύσει κυριαρχικά η αυτορρύθμιση. Μπορεί όμως να προτείνει κοινά αποδεκτές προσεγγίσεις, οι οποίες από το συνδυασμό της πεποίθησης δικαίου με την συνεχή χρήση (ορισμός του εθίμου ως πηγή δικαίου) να καταστούν ένα πρόπλασμα που δεν θα μπορεί να αγνοήσει ο νομοθέτης. Και μετά αν ενωθούν αυτορρυθμιστικοί χάρτες μπορούν να αποτελέσουν σημαντικούς φραγμούς σε ενδεχόμενες άνωθεν ρυθμιστικές παρεμβάσεις, μέσω άσκησης πίεσης. Αν αυτές οι παρεμβάσεις έρθουν σε κενό θα είναι εξαιρετικά δυσαπόδεικτο ότι κάποιοι προσπαθούν να περιορίσουν δικαιώματα και να θεσπίσουν μηχανισμούς ελέγχου. Θα αφήσουμε το αβαντάζ της πρώτης κίνησης στην εξουσία ή θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα περιορίσουν εκ προοιμίου τις επεμβατικές βλέψεις; Υπενθυμίζω ότι στην Αθήνα την άνοιξη έχουμε και τη συνεδρίαση του πρώτου παγκόσμιου φόρουμ για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς στο διαδίκτυο...
netpen και e-lawyer, παρατηρείτε οτι και οι δύο έχετε κάποιο δίκιο;
Επιτρέψτε μου:
Ο netpen, μιλώντας από εμπειρία φωτίζει τη μία πλευρά, την πλευρά του "ισχυρού στο δίκτυο", του "μπορώ να στηρίξω τις απόψεις μου εν μέσω χάους", του "είμαι ανώνυμος και σας έχω χεσμένους". Δεν αναφέρεται καν στον "αδύναμο στο δίκτυο", στον "επώνυμο", στον "ενάντια στο ρεύμα" στον "με βρίζουν αλλά δεν θέλω να πέσω τόσο χαμηλά".
Η δική μου εμπειρία λέει οτι πολλοί εγκατέλειψαν κάθε μορφή αμφίδρομης επικοινωνίας, γιατί χλευάστηκαν οι απόψεις τους, γιατί συνάντησαν αγένεια, ευτελισμό κλπ.
Καμμία αναφορά επίσης στο φασισμό του "ανώνυμου", αλλά ούτε στο φασισμό της πλειοψηφίας. Για να δώσω ένα (θεωρητικό) παράδειγμα, ποιος θα τολμούσε πριν δέκα χρόνια στην Hellas (την περίφημη λίστα) να πει οτι τα Ιμια είναι Τούρκικα; Θα είχε φάει φτύσιμο, βρισίδι κι ό,τι άλλο υπάρχει, ασχέτως στοιχείων, αποδείξεων, ευγένειας κλπ. Ακόμα κι αν κάποιοι συμφωνούσαν μαζί του θα το βούλωναν, μπροστά σε τέτοιες πρωτόγονες αντιδράσεις. Επιπλέον δεν θα μπορούσε να γράψει άποψη για οτιδήποτε στο μέλλον αφού θα είχε "στιγματιστεί".
Θέλεις κι άλλο; Πού είναι οι υποστηρικτές της εκκλησίας στο Νίκο Δήμου; Από εχθρούς επίσης ελάχιστους είδαμε. Δεν είναι ο φόβος που τους κλείνει το στόμα; Είναι υγιές αυτό;
Το Δίκτυο δεν είναι παράδεισος και σίγουρα υπάρχει χοντρό πρόβλημα, χωρίς λύση προς το παρόν.
Ο netpen παλι, έχει δίκιο με ένα πολύ ισχυρό "ατού": οποιαδήποτε προσπάθεια "αστυνόμευσης", οποιασδήποτε -καλοπροαίρετης έστω- μορφής, είναι σχεδόν βέβαιο οτι θα δώσει στήριγμα σε πολύ χειρότερες καταστάσεις. Κανείς δυστυχώς δεν μπορεί να εγγυηθεί οτι δε θα συμβεί αυτό.
Ο e-lawyer, αναγνωρίζοντας ένα πρόβλημα (η φωνή του "αδύναμου", το θράσος του ανώνυμου) κάνει μια θεωρητική πρόταση: αυτο-έλεγχος. Ουσιαστικά βέβαια προτείνει κάτι που ήδη υπάρχει, το netiquette στο πιο σύγχρονο.
Ωραία ιδέα, μοιάζει και λίγο με αυτοδιαχείριση (ύψιστη μορφή αγώνα), που όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να εφαρμοστεί, όπως δείχνει η εμπειρία μου.
Αυτή λοιπόν λέει οτι, όσο καλά και να το κάνεις, όσο καλές προθέσεις και να έχεις, όσο και αδέκαστος να είσαι, όταν πας να το εφαρμόσεις στην πράξη, θα προκύψουν προβλήματα και τελικά δεν θα γίνει καθολικά αποδεκτό, επιτρέποντας έτσι την συνέχιση των φαινομένων όχλου κλπ. Θυμίζω οτι αυτά που θέλεις να "προλάβεις" είναι αυτά που δεν θα δεχτούν την ισχύ του όποιου συμβούλου.
Για ιστορικούς λόγους και μόνο να αναφέρω την ύπαρξη των:
1. FYI0004 - FYI on Questions and Answers - Answers to Commonly Asked "New Internet User" Questions
2. FYI0007 - FYI on Questions and Answers: Answers to commonly asked "experienced Internet user" questions
3. FYI0026 - K-12 Internetworking Guidelines
4. FYI0028 - Netiquette Guidelines
Αν κάποιοι διαβάσουν το netiquette και αναγνωρίσουν τον εαυτό τους, τους θυμίζω οτι δεν είναι υποχρεωμένοι να το σεβαστούν: συμβουλή αποτελεί, όχι νόμο.
Πως προέκυψε οτι οι bloggers πριν καλα καλα αποκτήσουν συνείδηση της μικροκοινωνίας τους , οτι χρειάζονται νομικό πλαίσιο μεσα στο οποίο να κινούνται ? Νομίζω οτι τα ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων που κατα την άποψή μου είναι και το φλέγον ζήτημα που θα μπορούσε να δημιουργήσει την ανάγκη για ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο , ρυθμίζονται πολύ ευκολα μεσω διαδικτυακών μοντέλων όπως η creative commons. Kata ta άλλα προσωπικά δεν θέλω κανένα συμβατικό νομικό πλαίσιο να με περιορίζει , διότι έχω εμπιστοσύνη στην blogoσφαιρα οτι μπορεί να λειτουργήσει με ένα τρόπο που η πραγματική κοινωνία δεν μπορεί. Θέλω μια blogoσφαιρα στην οποία τα μέλη της-κοινωνοι θα είναι υπεύθυνοι για τη σωστη λειτουργία της ,όχι λόγω κάποιου νομικου πλαισίου αλλα λόγω του ίδιου του γεγονότος οτι έχουν ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την οποία εκτιμούν και κατανοούν την αξία της. Ψηφίζω κατά , νομίζω οτι το συμβατικό νομικό πλαίσιο που χρειαζόμαστε το έχουμε ήδη (βασικό κομμάτι του οποίου είναι η ελευθερία εκφρασης).
Εν τουτοις η προταση απο μόνη της καλο είναι που γίνεται , για να μας δώσει τροφή για σκέψη σχετικά με το τι είναι αυτό που κάνουμε εμείς οι bloggers και τι περιμένουμε απο αυτό :)
ολοκληρωμένη απάντηση (προσωπική διότι επιφυλλάσομαι για τα υπόλοιπα μέλη του arxediamedia) στο
http://arxediamedia.blogspot.com/2006/01/e-lawyer.html
Η πρόταση μπάζει από παντού, για την ακρίβεια είναι ένα μαύρο χάλι και τίγκα επικίνδυνη..Πω πω τι μανία είναι αυτή με τους νόμους και τις επιτροπές και τους ιθύνοντες και σία.. Όχι και πάλι όχι.. Δε θέλω κώδικες δεοντολογίας.. ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεων του.. ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στο δίκτυο.. Αυτοί που διακινούν παιδική πορνογραφία (το μοναδικό κακό του δικτύου), συλλαμβάνονται έτσι κι αλλιώς με τα ισχύουσα μέσα..
1.Υπενθυμίζω ότι η δεοντολογία δεν σημαίνει νομικά δεσμευτικοί κανόνες και κυρώσεις. Σημαίνει ένα κείμενο αρχών κοινά αποδεκτών από μία ομάδα που εκούσια τους αποδέχεται και επιθυμεί την εφαρμογή της.
2. Όταν αναπτύσσονται σχέσεις εξουσίασης, το αντίθετο της θεσμικής οργάνωσης είναι ο λαϊκισμός.
3. Το κείμενό μου είναι πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος για την κατάρτιση αυτής της διακήρυξης αρχών. Δεν προεξοφλεί τίποτε και ό δικός μου ρόλος μέχρι στιγμής είναι η λήψη e-mails εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Μέχρι στιγμής υπάρχουν 24 άνθρωποι (όχι όλοι bloggers) που ενδιαφέρονται να πάρουν μέρος σε μια τέτοια συζήτηση.
4. Όταν ξέρεις ότι θα έρθει η άνωθεν ρύθμιση, είναι πολύ προτιμότερο να έχεις από πριν μια αντιπρόταση που θα λειτουργήσει ως φραγμός στη νομοθετική ασυδοσία. Σε μια τέτοια περίπτωση ο νομοθέτης συνυπολογίζει ΚΑΙ το πολιτικό κόστος και αναπτύσσεται μία πλατφόρμα πίεσης.
5. Οι έτοιμες νομικές λύσεις που μπορείτε να βρείτε on line για θέματα copyright και privacy δεν είναι συμβατές με το ελληνικό σύστημα προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας και προστασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς στην Ελλάδα έχουν υιοθετηθεί εντελώς διαφορετικά νομικά μοντέλα που χρήζουν λεπτομερούς επεξεργασίας για να καταστούν εφαρμόσιμα σε διαδραστικά μέσα όπως τα ιστολόγια. Συνεπώς, το πρόβλημα υπάρχει, η ασάφεια υπάρχει, τα θέματα τοπικής αρμοδιότητας (ποιο δίκαιο θα εφαρμοστεί σε κάθε φορά) υπάρχουν και μπορούμε να τα λύσουμε όλοι μαζί, αφού τα "ισχύουσα μέσα" που αναφέρει ο psarras, χωρίς φυσικά να έχει ιδέα για το νεφελώδες και για αυτό ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ θεσμικό πλαίσιο, δεν είναι επαρκή (αλήθεια, ποιος μίλησε για παιδική πορνογραφία; για ιστολόγια μιλάμε και μάλιστα για το ελληνικό σύνολό τους, όχι για web sites...).
φίλε e-lawyer
σχετικά με τα πέντε σημεία που άφησες στα κόμμεντ του σχετικού πόστ μου , έχω απαντήσει. Αν θέλεις τσέκαρέ τα για να μη παρεξηγούμαστε κιόλας και να καταλαβαίνουμε τί θέλουμε να πούμε . Δεν στα μεταφέρω εδώ γιατί είναι πολύ μεγάλο το κείμενο.
Παντως λάβε σε παρακαλώ υπόψη σου οτι η μπλογκόσφαιρα μεχρι στιγμής έχει δείξει αρνητική στάση , πράγμα που δείχνει οτι ακόμα και αν αυτή η πρόταση που κάνεις , ήταν μια πρακτικά καλή ιδέα , η μπλογκόσφαιρα δεν είναι έτοιμη να διαχειριστεί αυτό το ζήτημα με ωριμότητα όπως πολύ σωστά είπε ο Chaka-Khan
Εμείς θα προχωρήσουμε και όποιος θέλει συμμετέχει.
Ok, παιδική πορνογραφία άκυρο, έχεις δίκιο, sorry.
Δεν βλέπω κάτι κακό. Καλό είναι να υπάρχουν αυτά τα πράγματα κι όποιος δεν θέλει να τα ακολουθήσει ας μην το κάνει. Αλλά για εμάς τους λίγους που θέλουμε να έχουμε ένα βαθμό κατοχυρώσεις καλό θα ήταν να έχουμε κάποια guidelines. Αν μπορέσω θα είμαι πολύ χαρούμενος να βοηθήσω σου στέλνω το mail μου.
Όχι δεν έχω ντραφτ, μία ιδέα έδωσα και δεν θα την υλοποιήσω μόνος μου. Είμαστε σε φάση συγκρότησης μιας ομάδας, η οποία θα είναι καλό να αποτελείται από όσο το δυνατόν περισσότερους, προκειμένου να ξεκινήσει διάλογος πάνω σε όλα τα θέματα. Νομίζω ότι θα πρέπει να ανοίξει ένα forum για προτάσεις και συζήτηση. θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον όλο αυτό να γίνει αποκλειστικά μέσω ίντερνετ, ακόμη κι αν δεν οδηγήσει κάπου οριστικά. Πρέπει να πω ότι υπάρχουν ορισμένα άτομα τα οποία μου είπαν ότι είναι αντίθετα στην πρόταση αυτή, αλλά θέλουν να συμμετέχουν. Προφανώς για να έχουν λόγο, ακόμη και σε επίπεδο βέτο.
Ένα ανοιχτό forum θα ήταν, νομίζω, το καλύτερο. Για τη διαφάνεια και για την πολυσυλλεκτικότητα της όλης διαδικασίας. Εκεί μπορούν να "πέφτουν" προτάσεις από όλους και εκεί μπορούμε οι "σκεπτικιστές" της υπόθεσης να δούμε προς τα πού κινείται η πρωτοβουλία (αφού ενεργοποιήθηκε που ενεργοποιήθηκε) και ενδεχομένως να αναθεωρήσουμε - γιατί όχι.
Μία απορία έχω κι εγώ από τη μεριά μου: Θα υπάρχουν κυρώσεις αν κάποιος παραβιάζει ή φέρεται ενάντια σε όσα λέει ο κώδικας δεοντολογίας;
Δηλαδή, αν εγώ ανοίξω ένα blog που περιέχει αποκλειστικά συλλογή από posts λοιπών bloggers όσοι συντάσσονται με τον κώδικα δεοντολογίας, θα αναλάβουν πρωτοβουλίες; Π.χ. να ενημερώσουν τους bloggers για το τι συμβαίνει ή να μην επισκέπτονται το blog ή ακόμη ακόμη να μου στέλνουν ιούς στο e-mail [λέμε τώρα μη σας μπαίνουν ιδέες];
Γιατί αν η απάντηση είναι θετική [ότι δηλαδή ενδέχεται να υπάρχει μια ανεπίσημη έστω αντίδραση] τότε εγείρονται πολλά άλλα ερωτήματα. Πρόχειρα:
-Ποιές αντιδράσεις ειναι αποδεκτές;
-Ποιές παρεκκλίσεις απ' τον κώδικα δεοντολογίας είναι 'ανεχτές' κτλ.
Best regards from NY! Dodge durango squeking chlorhydrate venlafaxine overdose Fetish lingerie fetish lingerie vw engine case weekend trips from toronto to paris Nissan navara queensland australia Nexium tires Compaison minidv video cassette http://www.neurontin-5.info/neurontin-and-withdrawl.html Tabworld.comnevada incorporation midwest monitoring & surveillance stearns county Cheap calls spanish mobiles What effexor xr does Cyber+bingo Shemales fucking ladyboys Microsoft office certification fayetteville north
Δημοσίευση σχολίου