Στις χώρες που διαθέτουν Freedom Of Information Act, δηλαδή νομοθεσία που ρυθμίζει με σαφή και αποτελεσματικό τρόπο την πρόσβαση του κοινού στις πληροφορίες του δημόσιου τομέα, είχαν προηγηθεί παντού καμπάνιες πολιτικών και πολιτών για την διαφάνεια.
Στην Ελλάδα έχουμε νομοθεσία για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του δημόσιου τομέα από το 1986 (άρθρο 16 του Ν.1599/1986), χωρίς όμως να σημαίνει ότι έχουμε έναν σύγχρονο και εκτελεστό FOIA. Όσοι έχουμε ασχοληθεί με το ζήτημα της πρόσβασης στη δημόσια πληροφορία, έχουμε βρει μπροστά μας τις ασάφειες, τα κενά, τις αντινομίες και την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων.
Αυτό τον καιρό, το Συμβούλιο της Ευρώπης προετοιμάζει μια Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την πρόσβαση στα επίσημα έγγραφα, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναθεωρεί τον Κανονισμό 1049/2001 για την πρόσβαση στα έγγραφα της Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.
Έχει προηγηθεί επίσης η θέσπιση της Οδηγίας 2003/98 "για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα", η οποία ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με τον Ν.3448/2006. Με την Οδηγία αυτή δεν τροποποιείται το καθεστώς της πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα, αλλά εισάγονται ρυθμίσεις για τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη πρέπει να διαθέτουν τα έγγραφα αυτά στο κοινό που θέλει να τα χρησιμοποιήσει είτε για εμπορικούς είτε για μη εμπορικούς λόγους.
Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε μια e-καμπάνια για την προώθηση της δημόσιας πρόσβασης στα δημόσια δεδομένα. Σε αυτήν την κατεύθυνση εργάζεται επίσης και η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς.
Tον Οκτώβριο, θα φιλοξενηθεί στην Αθήνα το διεθνές συνέδριο της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια (transparency international). Με τα φώτα των ειδικών της διαφάνειας στραμμένα στην Ελλάδα, το αίτημα για άνοιγμα των δημοσίων δεδομένων μπορεί να βρει ευήκοα ώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου