Έκθεση Mikko: απομακρύνοντας το ενδεχόμενο ευρωπαϊκού blogoνόμου

Η έκθεση της Ευρωβουλευτού Mikko για την πολυφωνία και τη συγκέντρωση ιδιοκτησίας των μ.μ.ε. μας είχε απασχολήσει ιδιαίτερα, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε bloggers να τοποθετηθούν ιδίως στις αναφορές περί "ενθαρρυνσης" των bloggers να αποκαλύπτουν τα στοιχεία τους και προτροπής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να θεσπίσει κοινοτική νομοθεσία για το καθεστώς και την λειτουργία των ιστολογίων.

Έστειλα τότε το σχετικό κείμενο Παρατηρήσεων στο Ευρωκοινοβούλιο και το θέμα ξανασυζητήθηκε τη Δευτέρα 8.9.2008 κατά τη συνάντησή μας με τον Σταύρο Λαμπρινίδη και την Μαίρη Ματσούκα στις Βρυξέλλες. Είχα πει τότε ότι η "ενθάρρυνση" των bloggers να αποκαλύπτουν τα στοιχεία τους μου θύμισε την άποψη της Εκκλησίας για εθελοντική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Σήμερα έλαβα μια επιστολή από τον Σταύρο Λαμπρινίδη, η οποία μας ενημερώνει σχετικά με την εξέλιξη της Έκθεσης Mikko. Οι ειδήσεις είναι πιο θετικές από όσο μπορούσαμε να ελπίζουμε και το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το ενδεχόμενο του ευρωblogoνόμου απομακρύνεται αισθητά. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι αυτή η εξέλιξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα πολιτικό επιχείρημα κατά της φημολογούμενης εθνικής νομοθετικής ρύθμισης: η Ευρώπη το απέρριψε, ΕΣΥ θα το περάσεις;

Αντιγράφω από την επιστολή Λαμπρινίδη:

Έκθεση πρωτοβουλίας Mikko σχετικά με τη «συγκέντρωση και την πολυφωνία των μέσων επικοινωνίας στην ΕΕ»

 Η Έκθεση Mikko, όπως άλλωστε υποδηλώνει και ο τίτλος της, έχει ελάχιστα να κάνει με τους μπλόγκερς, περιείχε όμως μία σειρά από προβληματικές αναφορές σε αυτούς.

 Από τη στιγμή της υιοθέτησης των προβληματικών προβλέψεων στο επίπεδο της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής αλλά και μετά και από τις συζητήσεις που κάναμε μεταξύ μας επί του θέματος στις Βρυξέλλες, συναντήθηκα με την Εισηγήτρια και της ζήτησα να κάνει μία σειρά από αλλαγές στην Έκθεσή της, πριν αυτή φτάσει στην Ολομέλεια. Η Mikko ήταν ιδιαίτερα πρόθυμη για συμβιβασμό, που είναι προς τιμήν της, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς τις αρνητικές ισορροπίες που υπήρχαν επί του θέματος ως τότε. Εν κατακλείδι, να τι πετύχαμε:

 1.      Στην Έκθεση δεν περιλαμβάνεται πλέον η προτροπή για το εθελοντικό “registration” των μπλόγκερς.

2.      Διαγράφεται το προβληματικό προοίμιο AH (“whereas the increased use of user-generated content does not always respect the rules on privacy of citizens and public figures, and whereas, therefore, legal means need to be provided in order to protect those concerns”).

3.      Προστίθεται νέο προοίμιο AI. που ανατρέπει όλη την προηγούμενη φιλοσοφία της Έκθεσης και που δηλώνει ότ, “whereas weblogs represent an important new contribution to freedom of expression and are increasingly used by media professionals as well as by private persons.”

4.      Διαγράφεται η παράγραφος 23, που προέβλεπε ότι “Suggests that for private-user-generated content in commercial publications and channels, ethical codes of conduct and terms of usage should be encouraged and royalties, commensurate with its commercial value, should be introduced.”

5.      Η παράγραφος 25 («suggests clarifying the status of weblogs and sites based on user-generated content, assimilating them for legal purposes with any other form of public expression”), μετατράπηκε σε μία απλή προτροπή για «ανοικτή συζήτηση» στην ΕΕ (“encourages an open discussion on all issues relating to the status of weblogs”).

6.      Διαγράφεται η παράγραφος 32 (“Calls on the Commission to take into consideration the issues arising from the unethical usage and commercial misuse of user-generated content”)

 Αγαπητοί φίλοι, σας βεβαιώνω ότι τα τεκμηριωμένα σας επιχειρήματα, καθώς και η έντονη διαδικτυακή … πίεση που ασκήσατε μαζί με άλλους ευρωπαίους μπλόγκερς επί του θέματος, ανέτρεψαν σημαντικά το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε στην αρχή αυτής της διαδικασίας. Σας επισυνάπτω το τελικό κείμενο της Mikko, όπως θα κατατεθεί στην Ολομέλεια."

Μια πολύ θετική εξέλιξη που ελπίζω να υιοθετηθεί και από την Ολομέλεια. Είναι από τις περιπτώσεις που αποδεικνύεται  ότι ο ρόλος των πολιτών δεν πρέπει να είναι παθητικός και ότι μερικές φορές τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν, αν επιμένεις - και δεν γκρινιάζεις απλώς. Ένα μπράβο αξίζει επίσης στον Σταύρο Λαμπρινίδη.