Δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο της, η Έκθεση Πεπραγμένων της Επιτροπής Ανταγωνισμού για το χρονικό διάστημα Απρίλιος 2004-Απρίλιος 2005.
(πηγή: http://www.epant.gr/ep_an_tt.pdf )
Στην ετήσια έκθεση περιλαμβάνεται και η περίφημη απόφαση της Επιτροπής κατά των αθέμιτων συμπράξεων γνωστών super markets. H Eπιτροπή δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν την απόφαση.
Η δημοσίευση της Ετήσιας Έκθεσης είναι μια σημαντική στιγμή για τη λειτουργία κάθε ανεξάρτητης αρχής. Ειδικά για την Επιτροπή Ανταγωνισμού που δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, η δημοσιότητα των πεπραγμένων δίνει τη δυνατότητα σε κάθε πολίτη, αλλά και στο Κοινοβουλίου, να ελέγξει κατά πόσο η Αρχή ανταποκρίνεται στις εντολές που της έχουν ανατεθεί. Η διαδικασία αυτή αποτελεί αντιστάθμισμα της επιβεβλημένης απουσίας διοικητικού ελέγχου στην ΕπΑντ, η οποία λόγω της θεσμικής της ανεξαρτησίας πρέπει να ενεργεί εκτός του κλασικού πλαισίου δράσης των υπόλοιπων διοικητικών αρχών που υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο και διοικητική εποπτεία και τελικά εκπληρώνουν τις εντολές της εκτελεστικής εξουσίας.
Έτσι, αφού η Αρχή δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο και διοικητική εποπτεία (αφού δηλαδή η Κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται θεσμικά να επηρεάσει τη δράση της), θα είχαμε εξουσία χωρίς έλεγχο. Σαν αντίβαρο, έχουν θεσπιστεί εναλλακτικές μορφές ελέγχου. Για παράδειγμα, ο δικαστικός έλεγχος: οι αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού προσβάλλονται ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου, το οποίο μπορεί να τις ακυρώσει. Και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος: η Βουλή μπορεί να καλέσει την ΕπΑντ να λογοδοτήσει, να παύσει τα μέλη της κλπ. Μέρος του κοινοβουλευτικου (αλλά και του "κοινωνικού", από τους πολίτες) ελέγχου είναι η δημοσίευση της Ετήσιας Έκθεσης. Η Έκθεση αντικατοπτρίζει την ετήσια δράση της κάθε ανεξάρτητης αρχής. Το ίδιο και η ιστοσελίδα της. Η αυξημένη διαφάνεια στις πράξεις των ανεξάρτητων αρχών αποτελεί και ένα αντιστάθμισμα για το λεγόμενο δημοκρατικό έλλειμα: "ποιοι είναι αυτοί που διοικούν ανέλεγκτα χωρίς να έχουν εκλεγεί από το λαό;" είναι ένα κλασικό λαϊκίστικο επιχείρημα όσων αντιπαθούν τις ανεξάρτητες αρχές. Βεβαίως το ίδιο "ανέλεγκτοι" και μη εκλεγμένοι είναι και οι εξωκοινοβουλευτικοί Υπουργοί. Ας μην ξεχνάμε ότι η ίδια η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού. Θεωρητικά η Κυβέρνηση θα μπορούσε να αποτελείται μόνο από εξωκοινοβουλευτικούς, καθώς αυτό δεν απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Αντίθετα, για την επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν τις ανεξάρτητες αρχές και τον κοινοβουλευτικό έλεγχό τους εμπλέκονται βουλευτές από όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες αναλογικά (Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής). Άρα, κατ' αποτέλεσμα η επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν τις ανεξάρτητες αρχές είναι μια διαδικασία πιο "δημοκρατική"-αντιπροσωπευτική από εκείνη του σχηματισμού της Κυβέρνησης. Διότι βαρύνει η αρχή της ομοφωνίας και υποχωρεί η αρχή της πλειοψηφίας (θεωρητικά). Εφόσον δεν υπάρχει ομοφωνία, τα μέλη επιλέγονται με την πλειοψηφία των 4/5 που θεωρείται μια "μη αποκλειστικά κυβερνητική" πλειοψηφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου