Πρόστιμο 70.000 ευρώ σε πρωϊνάδικο.

Στο στόχαστρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης βρέθηκε γνωστη πρωϊνή εκπομπή σταθμού πανελλήνιας εμβέλειας. Το ΕΣΡ έκρινε ότι τα τηλεφωνήματα τηλεθεατών που διηγούνται τις σπαραξικάρδιες ερωτικές ιστορίες τους συνιστούν "υποβάθμιση προγράμματος" και η ώρα μετάδοσης της εκπομπής (με την σήμανση "επιθυμητή γονική συναίνεση") μπορεί να βλάψει τους ανήλικους που παρακολουθούν.

Τα θέματα-τίτλοι των τηλεφωνημάτων των θεατών ήταν τη συγκεκριμένη μέρα: "Ταξίδι... στον Παράδεισο-Έρωτες που γεννήθηκαν στις διακοπές-Οι χωριστές μας διαμκοπές με έστειλαν στην κόλαση","Πήγα διακοπές με τον κολλητό μου και έκανα σχέση με τη μητέρα του", "η 50άρα φίλη της μάνας μου υποτίθεται πως έφερε τα παιδιά για μπάνια και αυτή με καμάκωσε", "Γνώρισα έναν παντρεμένο λιμενάρχη και το λιμεναρχείο έγινε η ερωτική μας φωλιά", "τα φτιαξα στις διακοπές με τον ξάδελφο του άντρα μου που είχε παντρευτεί και την ξαδέλφή μου" , "Γνωριστήκαμε στις διακοπές δέχτηκα ότι ήταν παντρεμένος αλλά τώρα προέκυψε και άλλη ερωμένη", "Στα 36 μου γνώρισα στις διακοπές έναν 20χρονο και μείναμε 7 χρόνια μαζί. Χωρίσαμε γιατί είχε κι άλλη", "Ο άνθρωπος που γνώρισα στις διακοπές με άρπαξε απ' τα σκαλιά της εκκλησίας και περιμένω το παιδί του".

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ακούστηκαν οι φράσεις "Άμα αρχίσει και πηδάει και συγγενείς" και "Εγώ είπα πως κρατάει τη σχέση με τον κακομοίρη τον άλλον ο οποίος τελικά είναι καψούρης, αγαπάει και τελικά είναιο ο μαλάκας", οι οποίες φαίνεται ότι βάρυναν στην κρίση του ΕΣΡ για την επιβολή του προστίμου.

Η αιτιολογία: "Πρόκειται περί υποβαθμισμένης εκπομπής μη ανταποκρινόμενης στην υπό του Συντάγματος και του Νόμου αξιούμενη ποιότητα. Η εξιστόρηση ανήθικων σχέσεων με εγκυμοσύνες, προερχόμενες από παράλληλες σχέσεις γυναικών με πέρισσότερους άντρες και η αποκάλυψη ερωτικών σχέσεων άνευ ηθικών δισταγμών, συντελεί στον εκμαυλισμό των ανηλίκων και στην εξοικείωσή τους με την ανηθικότητα. Επί πλέον πρόκειται περί εκπομπής προβληθείσης σε ώρα παιδικής τηλεθέασης με τη σήμανση "κατάλληλο-επιθυμητή η γονική συναίνεση" ενώ η προσήκουσα σήμανση θα έπρεπε να είναι "ακατάλληλο για ανηλίκους"."

(πηγή: http://www.esr.gr/media/326-2005.pdf )

Αξίζει να σημειωθεί ότι αν όλα τα παραπάνω ήταν περιεχόμενο ενός άρθρου σε εφημερίδα ή ενός κειμένου δεν θα υπήρχε φυσικά όλη αυτή η δίωξη. Αυτό που διαφοροποιεί -υποτίθεται- τις περιπτώσεις είναι το τηλεοπτικό μέσο. Αλλιώς ασκείται η ελευθερία της έκφρασης μέσω του τύπου και της προσωπικής επικοινωνίας και άλλιώς μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Και το ερώτημα είναι: γιατί; Για ποιο λόγο το Σύνταγμα κάνει αυτήν την διάκριση; Καμία απάντηση δεν μπορεί να είναι πειστική ενόψει των διεθνών κειμένων που κατοχυρώνουν την ελευθερία της έκφρασης, όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη Χάρτα των Θεμελιωδών Ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το γεγονός ότι η αισθητική αυτής της εκπομπής μπορεί να είναι χαμηλή είναι κάτι που ανάγεται στην τηλεκριτική και όσους επιθυμούν να εκφραστούν για το επίπεδό της. Το να έρχεται το κράτος και να επιβάλλει ένα πρόστιμο 70.000 ευρώ, σαν να ήταν μία "αστυνομία αισθητικής", παρόλο που το ΕΣΡ λειτουργεί εν προκειμένω νόμιμα και εντός του συνταγματικού πλαισίου του, θα μπορούσε να γεννήσει διεθνή ευθύνη της χώρας απέναντι στους διεθνείς οργανισμούς που συμμετέχει. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάποιος τηλεοπτικός σταθμός να εξαντλήσει τα εσωτερικά ένδικα μέσα (ουσιαστικά να ασκήσει αίτηση ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ) και να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να δούμε εν τέλει κατά πόσο το ΕΣΡ αποφαίνεται σεβόμενο την ΕΣΔΑ